Olam ahlin, Ey Xudo, har xil balodan saqlagil,
Nafsu shayton qutqusi sharru riyodan saqlagil,
Fitnayu bo‘hton, adovat, norasodan saqlagil,
Beamal, betuhfa ul bemuddaodan saqlagil,
Haq yo‘lida yurmagan ul behayodan saqlagil,
Nogahon kelgan bu g‘am jabru jafodan saqlagil,
Olam ahlin,Ey Xudo, har xil balodan saqlagil.
Keldi bu g‘am nogahon olam aro ofat bo‘lib,
Jumlai borliqqa odam ko‘rmagan kulfat bo‘lib,
Har soat, har yerda ul bo‘y ko‘rsatar dahshat bo‘lib,
Olam ahli g‘am chekar har yerdakim qat-qat bo‘lib,
Keldi ul yoshu qariga kutmagan g‘urbat bo‘lib,
Nogahon kelgan bu g‘am jabru jafodan saqlagil,
Olam ahlin,Ey Xudo, har xil balodan saqlagil.
Bilmayin g‘aflatda qoldik keldi qaydin bu balo,
Chora izlab qancha jonlar aylagay ohu navo,
Iltijomiz senga, Tangrim, aylagil tezroq davo,
Berguchi sensan shifosin istasang qodir Xudo,
Aylagil avf biz gunohkor bandani olampano.
Nogahon kelgan bu g‘am jabru jafodan saqlagil,
Olam ahlin,Ey Xudo, har xil balodan saqlagil.
Vah, gunohim oshdimi, haddimni bilmaykim bu dam,
Haqqa tavba ham tazarru ichrakim qo‘ymay qadam,
Qo‘rqmayin hargizki Haqdan, chekmayin dilda alam,
O‘ylamay shodlikda hargiz kelgusin bu tarzda g‘am,
Haq taolo, biz gunohkor bandaga etgil karam,
Nogahon kelgan bu g‘am jabru jafodan saqlagil,
Olam ahlin,Ey Xudo, har xil balodan saqlagil.
Qilmayin ne’matga shukring jurmu isyon ayladim,
Nafsu shayton komida ko‘nglimni vayron ayladim,
Noraso yo‘ldan yurib goh o‘zni sarson ayladim,
Luqmani pokiza tutmay nahsi tug‘yon ayladim,
Bilmagayman qay kuni haqqinga ehson ayladim,
Nogahon kelgan bu g‘am jabru jafodan saqlagil,
Olam ahlin,Ey Xudo, har xil balodan saqlagil.
Yo jazo berdingmi, Tangrim, kimsalar yag‘mosiga[1],
Nafsu shayton jazmida turfa odam savdosiga,
Bildirib qo‘ydingmi o‘zni bevafo dunyosiga,
Toatu rostlik, diyonat kelmagan parvosiga,
Nogahon kelgan bu g‘am jabru jafodan saqlagil,
Olam ahlin,Ey Xudo, har xil balodan saqlagil.
Eslatib qo‘ydingmi shu tarz och ko‘zing bandam debon,
Xaq jazosi birlakim Nuh qavmini bosdi to‘fon,
Yer yutib yubordi qavmi Lutni hech qo‘ymay omon,
Qildi nobud Samud qavmin zilzila, chaqmoq chunon,
Bo‘ldi ibrat bizga tarix sahnidagi imtixon,
Beadad tavba tazarru aylagaydurmiz bu on,
Nogahon kelgan bu g‘am jabru jafodan saqlagil,
Olam ahlin,Ey Xudo, har xil balodan saqlagil.
Dini iymon yo‘lini rost tutmadim, senga ayon,
Qo‘ymadim vaqtida maqdam otayu onam tomon,
Do‘st qolib, ag‘yorga sirdosh bo‘ldim men nodon hamon,
Bexabarlar ichrakim sen etmagil rangim somon,
Mushkulimni endi sen avfing bilan qilgil oson,
Ikki olam sen o‘zingsan, Ey Xudoyo, soyabon,
Nogahon kelgan bu g‘am jabru jafodan saqlagil,
Olam ahlin,Ey Xudo, har xil balodan saqlagil.
Ummati Sarvar haqqi yurtni charog‘on aylagil,
Hazrati choryor haqqi elni farovon aylagil,
Barcha o‘tgan avliyolar haqqi darmon aylagil,
Olam ichra bu zarar ofatni yakson aylagil,
Iltijomiz Senga cheksiz, bizni g‘ufron aylagil,
Nogahon kelgan bu g‘am jabru jafodan saqlagil,
Olam ahlin,Ey Xudo, har xil balodan saqlagil.
Ey Xudoyo, yurtimizni xusni holat aylagil,
Rahnamomiz birlakim elni salomat aylagil,
Fayzu ikromingni bizlarga ziyodat aylagil,
Tinchligu shavkat bilan ahli barokat aylagil,
Qudrating-la barchamizni husni suvrat aylagil,
Nogahon kelgan bu g‘am jabru jafodan saqlagil,
Olam ahlin,Ey Xudo, har xil balodan saqlagil.
Ismoil Mahmud Marg‘iloniy
[1] Yag‘mo-talon-tarosh qilmoq
Bismillahir Rohmanir Rohiym
Avratga qarash ham zinoning bir turidir. Erkakning, ayolning avratiga qaraydigan kimsalarga qanday jazo berilishi quyidagi oyatlarda aytilgan:
«(Mo‘minlar) Allohdan boshqa hech qanday ilohga ibodat qilmaydilar; Alloh (o‘ldirishni) harom qilgan jonni nohaq o‘ldirmaydilar; zino qilmaydilar. Kim bu ishlarni qilsa, uqubatga duchor bo‘ladi. Qiyomat kuni ularning azobi bir necha barobar ko‘paytiriladi, ular u yerda xor bo‘lib, abadiy qoladi. Kim tavba qilsa, iymon keltirib, solih amal qilsa, Alloh o‘shalarning yomonliklarini yaxshiliklarga almashtiradi. Alloh mag‘firatli, rahmli Zotdir» (Furqon surasi, 68-70-oyatlar).
Mana shu oyatga ko‘ra, kim ko‘zi bilan zino qilsa-yu, tavba qilmasa, Qiyomatda uqubatga duchor bo‘ladi. Uqubat jahannamdagi bir vodiy bo‘lib, u yerda zinokorlar azoblanadi. Kimki zinokorlar vodiysiga tushadigan bo‘lsa, uning uchun azob ko‘proq bo‘ladi, u yerda xor bo‘lib, abadiy qolib ketadi.
Zaharli o‘qdan saqlaning!
Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam hadisi qudsiyda bunday deganlar: «(Nomahramga) qarash iblisning zaharli o‘qlaridan biridir. Kim bu ishni Mendan qo‘rqib tark qilsa, buning o‘rniga qalbiga halovat beraman» (Imom Hokim rivoyati).
Oddiy o‘q bilan zaharlangan o‘qning farqi
Oddiy o‘q ba’zan tegsa ham, insonni o‘ldirmaydi, faqat tekkan joyigagina zarar yetkazadi. Zaharli o‘q esa salgina silab o‘tsa ham, zahari butun tanaga tarqab ketadi. Tezda chorasi ko‘rilmasa, odamni o‘ldiradi. Bunday o‘q tekkanda zahar butun tanaga tarqab ketmagunicha uning ta’siri sezilmay turadi.
Birovning avratiga qarash ham o‘sha avrat egasiga zarar beradigan zaharli o‘qdir. Bunday o‘q insonga tegsa, u bilan birga butun tanaga tarqab ketadigan kuchli zahar ham sanchiladi. Natijada insonning ruhiy holati ostin-ustin bo‘ladi, ibodatlariga, darslariga salbiy ta’sir qiladi, oilaviy aloqalarini buzib, barbod qiladi. Zahar (nazar) qanchalik oddiy bo‘lmasin, baribir tanaga tarqab, ta’siri uzoq vaqtdan keyin bo‘lsa ham yuzaga chiqadi. Demak, maktabda ham dugonasining avratiga qarash – zaharli o‘qdir. Xonanda va raqqosalarning avratlariga qarash – zaharli o‘qdir. Barcha harom narsalarga qarash haromdir. Bu zaharli o‘qlarning ta’siri boshida sezilmaydi. Harom narsaga qarab, yo‘lingizda davom etib ketaverasiz, lekin bu qarashlar namozingizga, Qur’on yod olishingizga, o‘qishingizga va oilaviy munosabatlaringizga singib, siz sezmagan holda bularning barchasini barbod qiladi. Demak, ko‘zni haromdan tiyish insonning qalbiga, tanasiga zahar yetib borishidan asraydi.
Bir qiz aytadi:
«Bo‘sh vaqtlarimda rosa serial, kino ko‘rardim. Tabiiyki, hammasida harom narsala (ochiq-sochiq tanalar, behayo sahnalar, uyat so‘zlar) bor edi. Haromga qarash zaharli o‘qligini, kim bu ishini Allohdan qo‘rqqani uchun tark etsa, Alloh uning qalbiga saodat ato etiishini bilgunimcha shunday yuraverganman. Bilganimdan keyin esa telefonga, internetga bilan qaraydigan bo‘la boshladim. Nimalarni ko‘rayotganimga, ular hayotimga qanday ta’sir qilayotganiga e’tibor bera boshlagan edim, ajoyib holat bo‘ldi. Har gal behayo narsalarni ko‘rganimda qalbimda qandaydir og‘riqni his qilardim – xuddi menga zaharli o‘q tekkandek bo‘lardi. Ko‘zimni tiyib, haromdan saqlana boshlaganimda esa butunlay boshqa holat bo‘ldi. Bu safar qalbim sururga, xotirjamlikka to‘ldi. Shundan keyin televizor pulti men uchun faqat televizorni emas, balki qalbimning holatini ham nazorat qiladigan vosita bo‘lib qoldi: behayolikni, buzuqlikni ko‘rsatadigan kanallarga olsam, qalbimda qayg‘u va tushkunlik eshigini ochgan bo‘laman; lekin boshqa kanalga olib, haromdan saqlansam, qalbimda baxt-saodat eshigini ochgan bo‘laman. Ko‘zimni haromdan saqlaganim sari hayotim go‘zallashib boraverdi. Avvallari biror kunim kino va seriallarsiz o‘tmaydigandek edi, endi esa ularsiz mutlaqo baxtli, pokiza yashayapman».
Abdulloh Abdulmu’tiy, Huda Sa’id Bahlulning
“Qulog‘im senda qizim” kitobidan G‘iyosiddin Habibulloh,
Abdulhamid Umaraliyev tarjimasi.