Sayt test holatida ishlamoqda!
23 Yanvar, 2025   |   23 Rajab, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:20
Quyosh
07:42
Peshin
12:40
Asr
15:47
Shom
17:31
Xufton
18:48
Bismillah
23 Yanvar, 2025, 23 Rajab, 1446

Zakot — farz qilingan moliyaviy ibodat. Beruvchi, haqdor, nisob va boshqa masalalar haqida

30.04.2020   2680   16 min.
Zakot — farz qilingan moliyaviy ibodat. Beruvchi, haqdor, nisob va boshqa masalalar haqida

Manba: https://kun.uz

Ramazon oyida mo‘min-musulmonlar ro‘za tutish bilan birga, moli ma’lum darajaga yetgan bo‘lsa, islomning 3-rukni – zakot amalini ham bajaradilar. Zakot mavzusida tushuntirishlar, izohlar olish uchun biz Toshkent shahar Novza jome masjidi imom-xatibi Jaloliddin domla Hamroqulovga murojaat qildik.

Zakot nima va u nima uchun farz qilingan?

Ramazon oyi kirib kelishi bilan zakot masalasi ham qimirlab qoladi. Ramazon – zakot oyi degan tushuncha bor. Zakot dinimizning besh asosiy ruknining uchinchisi hisoblanadi; Qur’onda, Hadisi sharifda va ulamolarning ijmosi bilan sobit bo‘lgan. Alloh Qur’onning 27 o‘rnida zakotni namozga barobar zikr qilgan. «Namoz o‘qing, namozni ado qiling va zakotni bering». Bundan ko‘rinadiki, namoz ibodati musulmon odamning hayotida qanchalik muhim bo‘lsa, zakot amali ham undan kam bo‘lmagan ahamiyatdagi amal hisoblanadi.

«Zakot» so‘zi lug‘atda 2 xil ma’noni bildiradi: poklash va o‘sish. Mana shu kalimalarni zakotga nisbatan ishlatadigan bo‘lsak, o‘rinli ma’no kelib chiqaveradi, ya’ni agar birinchi ma’noni qo‘llaydigan bo‘lsak, demak zakotda qanday poklanish bor deyilsa, zakot bergan odamning moli poklanadi. Haromdan, shubhadan yoki birovning haqidan xoli bo‘ldi, degani.

Ikkinchisi, o‘sish ma’nosi esa, albatta, zakot bergan odamning moliga Alloh baraka beradi, o‘stiradi. Bu – Alloh taoloning va’dasi, shariatning ko‘rsatmasi.

Uning joriy bo‘lish sababiga kelsak, Alloh dunyoni hikmat bilan, imtihon uchun yaratgan. Insonlarga ba’zan berib, ba’zan olib sinaydi. Aslida, olib sinalganda ham insonlar olinganini bildirishligi odob emas, chunki inson o‘zidagi bor imkoniyatini, quvvatini Alloh taolo o‘zida mujassam qilgan ne’matini ham his qila bilishi kerak. Odob har bir haqdan ustun turadi. Xalqimiz ilmdan ko‘ra odob ustun turadi, deydi. Shuning uchun Rasulimiz sollallohu alayhi va sallam: «Men odob-axloqni mukammal etishlik uchungina Payg‘ambar qilib yuborildim», - deya marhamat qilganlar.

To‘g‘ri, kambag‘alligini bildirishi yoki yo‘qligini bildirishi uning haqqidir, lekin odob yuzasidan hammaga ham bildirmay, maxfiyroq tutishi albatta o‘rinli bo‘ladi. Endi, mana shu ehtiyojmand insonlarning haqiga rioya qilish – zakotdagi asosiy ko‘zlangan hikmatdir.

Zakot bilan uzviy bog‘liq nisob tushunchasi nimani anglatadi?

Zakot turli mollardan beriladi. Masalan, chorva mollaridan yoki umumiy hisoblangan mulk hisobidan beriladi. Mulk hisoblangan mollarning nisobi bor, chorva hayvonlariniki ham.

Nisob – o‘lchov, oxirgi chegara deganidir. Agar mana shu chegaradan insonni moli-davlati o‘tsa, albatta, o‘sha odam boy hisoblanadi va ma’lum bir sharti bor.

Zakotning ikkinchi sharti – o‘sha mablag‘ o‘sha odamning qo‘lida bir yil to‘liq turgan bo‘lishi kerak. Umumiy qoida bilan tushuntiradigan bo‘lsak, 85 gramm tilla. Dunyo bo‘yicha mana shu nisob qabul qilinadi.

85 gramm tilla o‘rtacha 21 mln. 250 ming so‘mni tashkil qiladi. Kimda shu pul bo‘lsa, u o‘sha odamning qo‘lida bir yil turgan bo‘lsa (yostig‘i tagida emas, qarz bergan bo‘lishi mumkin, mulk sifatida turgan bo‘lishi yoki aylantirgan bo‘lishi mumkin) kelasi yili uning shu puli nisobga yetgan bo‘ladi va mana shu mablag‘dan 2,5 foiz, ya’ni 1/40 qismini ajratishi farzdir.

Kim zakot beradi yoki boy deb kimni aytadi, desak, moli nisobiga yetgan inson boy hisoblanadi, uning zakot berishi farzdir. Agar u 85 gr tillaga teng va undan ko‘p mablag‘ning egasi bo‘lsa, o‘sha kunni hayot daftariga belgilab qo‘yib, shu kunni 1 yil kutadi, chunki hayotida birinchi marta shu mablag‘ga ega bo‘lyapti va kelasi yili shu kunni ochib qarasa, uning nisobida 85 gr.ga teng miqdordagi mablag‘dan ko‘proq pul bo‘lsa, u odam haqiqiy pul egasi bo‘ladi va bor boyligining 1/40 dan qismini zakotga ajratishi farz bo‘ladi.

Zakotni Ramazon oyida berish shartmi?

Aynan Ramazon oyida zakot berish kerakmi, degan savollar tug‘iladi. Ramazon oyida beriladi, degan qoida yo‘q, chunki kishi yilning turli oylarida puldor bo‘lishi mumkin. Ramazon oyida qilinadigan amallarning savobi boshqa oylarga nisbatan fazilatliroq. Rasulimiz sollallohu alayhi va sallam shunday deganlar: «Kim Ramazon oyida bir farz amalni ado qilsa, boshqa oydagi 70ta farz savobini topadi yoki kim Ramazon oyida bir nafl ibodatni qilsa, boshqa oydagi bitta farz savobini oladi».

Ramazon oyida zakot berishdan maqsad – o‘sha savobni ko‘paytirish, xolos. Lekin o‘sha odamning moli nisobiga yetgan paytda zakot bersa, gardanidagi haqini ado etgan bo‘ladi.

Savobdan umidvor bo‘lgan odam Ramazon oyida qo‘lidagi mablag‘iga bir yil to‘lmagan bo‘lsa-da, uning 1/40 qismini ajratib bersa va kelasi yili ham mana shu Ramazon oyiga to‘g‘irlab olsa bo‘ladi. Chunki orada 8 oylik haqini ado etgan bo‘lyapti. Demak, u musulmonning, haqdorning haqini yemayapti va Ramazonning savobidan umidvorlik qilib, fazilat qilgan bo‘ladi.

Zakotni olishga haqdorlar kimlar?

Qur’oni karimning Tavba surasi 60-oyati kimlar zakot oladi, degan savolga oydinlik kiritadi. Alloh shu odamlarning manzili va toifalarini e’lon qilgan. 8 toifa insonlar bayon qilingan. Faqat 2 toifasi bugungi hayotda topilmagani uchun ular chiqarib qo‘yilgan. Birinchisi – qul ozod qilish, keyingisi – qalblarni islomga moyil qilish. Qolgan 6 toifa insonlarning qaysi biriga bersak ham o‘rniga o‘taveradi.

Faqir, miskin, zakot omillari, qarzdorlar, fiysabilloh yurgan kabilar kiradi.

Qaysi biri afzal, desak, qaysi biri pulga muhtojroq bo‘lsa, o‘shanisi afzal.

Zakotni yaqinlarga bersa bo‘ladimi?

Rasulimiz sollallohu alayhi va sallamning ta’limi bo‘yicha, avvalambor, o‘z yaqinlarimizdan qidiramiz. Zakot xotini, o‘g‘il-qizi, ota-onasi va yuqoridan masalan bobo-momosi, pastdan nevara-evaralari kabilarga berilmaydi. Qolgan qarindoshlarning hammasiga bersa bo‘ladi. Xola, singil, tog‘asi, ammasiga bersa bo‘ladi, chunki ular qarindosh bo‘lsa-da, lekin asl emas, ular zakot berishda fara, ya’ni qo‘shimcha insonlar turkumiga kiradi. Shuning uchun ularga berish o‘rinli. 6 toifa insonlarni o‘sha qarindoshlar orasidan qidirish lozim.

Hanafiy mazhabimiz aytadi: agar o‘shanday qarindoshlar orasida 6 toifadan biri bo‘lsa-yu, unga bersa 2ta ajrga: zakot berganlik va siylai rahm, ya’ni qarindosh-urug‘lik rishtasini bog‘laganlik ajriga ega bo‘ladi.

Lekin keng mutaaxxir ulamolar bu masalada ham fikrlarini bayon qilgan. Ular begonalarga berish ham afzal, degan fikrni ilgari surishadi. Nega? Dinimiz qarindoshlar haqini qarz evaziga beriladigan zakot bilan emas, fazilat nuqtayi nazaridan ham bersa bo‘ladi-ku, bu odam bir yil nisobi yetishi yoki Ramazonni kutib o‘tirmasdan har qarindoshini ko‘rishga borsa bo‘lmaydimi, degan so‘zlarni ham bayon qiladi.

Zakotni o‘z qo‘li bilan olib borgani afzal

Eng muhimi – berishlikda. Odamlarni topishda beparvo bo‘lmaylik. Dinimizda zakot beruvchiga nisbatan bu aytilayotgan manzillarni topish, ularga olib berishning o‘ziga farz qilingani sababi qalbi ularga moyil bo‘ladi.

Haqiqatan ham o‘zimiz tasavvur qilaylik: boy odam kambag‘al odam ahvolini ko‘rib qalbi yumshaydi. Yil bo‘yi shunday muhtoj yashagan ekan, deb o‘shalarga nisbatan qalbi ochiladi, mehr-shafqat ziyoda bo‘ladi. Shuning uchun boy odam o‘z qo‘li bilan olib borib bergani afzal.

Bir nechta uy, avtomobil yoki do‘konlar zakoti qanday hisoblanadi?

Buning javobi 15 asr oldin bayon qilinib, hojati asliyadan tashqari moldan, deb belgilab qo‘yilgan. Hanafiy mazhabida hojati asliyaga bir insonning ehtiyojiga kifoya qiladigan narsa, masalan, kiyim-bosh, oziq-ovqatning ma’lum bir qismi, uy-joy va albatta ulov, ziynat kabilar kiradi. Mana shulardan boshqa mulklar insonning mulki hisoblanadi va undan zakot ajratiladi.

Endi, aytilayotgan uy-joyi ham bir nechta bo‘lsa yoki transport vositalari ham ko‘p bo‘lsa, unda qaysi biri hojati asliya, degan savolga ulamolarimiz fatvo beradi. Agar shu bitta uyi bor, qolganini ijaraga bergan yoki bermagan bo‘ladi, ya’ni ijaraga bergan uyning hukmi alohida, ijaraga bermaganning hukmi alohida.

Ijaraga bermaganning hukmi shuki, agar biror qora kunim bo‘lsa, pulini o‘shanda ishlataman degan bo‘lsa, uyning tannarxini chiqarib, zakotini beradi. Ammo o‘g‘limga deb olib qo‘ygan bo‘lsa zakot ajratmaydi. Go‘yo farzandining mulki sifatida olib qo‘ygan, lekin bersa afzal bo‘ladi. Chunki zakoti berilgan mulkni Alloh himoya qilishning va’dasini bergan. Aytaylik, uy-joyini ijaraga bergan. Ijaraga bergan mulkdan faqat ijara pulidan zakot beriladi, tannarxidan emas.

Hozirgi kunda, ayrim boy-badavlat insonlarning bir nechta transport vositalari ham bor. Ularning barchasi bir necha xil sifatlanadigan bo‘lsa, sifatlangani uchun berilmaydi. Masalan, bitta avtomobil ro‘zg‘or uchun, bittasi ishga borib kelish uchun, deb sifatlansa, o‘sha mulkdan zakot berilmaydi. Ammo olib qo‘ygan, uyida turgani bo‘lsa, zakot puliga qo‘shib hisoblaydi va undan zakot beradi.

Zakotini bergan odam uyida bemalol xotirjam uxlash imkoniyati bor, chunki Alloh uni o‘z himoyasiga oladi. Zakot berilgan mulk na o‘g‘ri qo‘liga tushadi, na yonadi, na suvda cho‘kadi, chunki Alloh uni keyingi yilgacha bo‘lgan muhofazasini zimmasiga oladi.

Zakotni ado etgan va etmagan kishilarga eslatmalar

Allohning buyruqlariga itoat qilgan mo‘minlarga Alloh jannatni va’da qiladi. Zakot berganga ham Alloh ajri bor. Bunga beparvo bo‘lgan insonlarga esa, Rasulimiz sollallohu alayhi va sallam zakotini bermagan mablag‘ida yoki moli-davlati o‘ziga azob bo‘lishini bayon qilgan.

Bu – dinimizning arkoni, asosi bo‘lgan amaldir. Bunga beparvo bo‘lish kerak emas.

 

Rahmatli ustozimiz Shayx Muhammad Sodiq Muhammad Yusuf hazratlari bu so‘zni ko‘p aytardilar: «Odamlarning tabiati shunga moyilroq. Imkon qadar bermaslik ko‘chasini qidiraveradi. Masalan, 99ta domlaga boradi. Hammasi berasan desa, yuzinchisiniyam qidirib ko‘radi. Bermaysan, degan fatvoni topib berarmikin, degan maqsadi bo‘ladi. O‘shanday ko‘chaga kirmaslik kerak. Axir, Alloh o‘zim ko‘paytirib beraman, yana bir yil molingning himoyachisi bo‘laman, deyapti. Qanday go‘zal holat. Agar biror odam kelib bizga molingni saqlab beraman desa ishonamiz-ku. Qanday qilib Allohning buyuk va’dasiga ishonmaymiz?! Bu va’dani tushungan bobolarimiz, Xo‘ja Ahror valiydek buyuklarimiz Allohga qarzi hasana berib charchagan».

Qarzi bor shahid jannatga kirmaydi

Puldorlarimizni biroz xo‘rsintiradigan masala bu. Aslida, shariatimizda qarz masalasi juda nozik. Qarz berish ibodati sadaqa berishdan 18 baravar afzalligi bor. Qolaversa, insonning ehtiyojini qondirish savobi ham bor. Shuning uchun ulamolarimiz qarz berishga to‘liq rioya qilgan.

Ammo oxirgi paytda qarz oluvchilar birovning haqi degan masalada beparvo bo‘lyapti.

Rasuli akram sollallohu alayhi va sallam Imom Termiziydan rivoyat qilingan hadisda: «Agar odam shahid bo‘lib o‘lsa, birovning haqi, ya’ni qarzi bo‘lsa, jannatga kirmaydi», – deganlar.

Tasavvur qiling: shahid bo‘lib o‘lish eng oliy maqom. Vatanni himoya qilib shahid bo‘lyapti, u jannatga kiradi, degan gap yo‘q ekan. Uning bo‘ynida bir bandaning haqi bor. Avval bu arqon bo‘ynidan yechilishi kerak, keyin jannatga kiradi.

Yana bir hadisda Rasulimiz alayhissalom aytdilar: «Kim bo‘ynida qarzi bilan vafot etsa, kishanlangan holatda yotadi».

Shuning uchun qarzdor bo‘lish havas emas. Hatto ba’zi ulamolar bandaning qarzi bo‘lsa, Alloh uning amallarini qabul qilmay turadi, degan so‘zlar ham bor.

Qarz olgan odamlarga eslatma: borib yo muhlat so‘rasin, yoki odobiga rioya qilib kechiktirib berishini so‘rasin. Chunki Rasulimiz: «Qarz olayotgan odam Allohni o‘rtaga qo‘yib ado qilaman, deb olsa, Alloh uning ko‘makchisi bo‘ladi va u tez kunda qarzini ado qilguvchi bo‘ladi. Lekin agar topar oyida oladi, degan niyatda bo‘lsa, Alloh o‘sha odamni oyini topolmaydigan qilib qo‘yadi va umr bo‘yi shu qarzi bilan o‘tib ketadi. Lekin qiyomatda o‘ziga azob bo‘ladi», – deganlar.

Shuning uchun niyatni to‘g‘rilash kerak. Mayli, niyat to‘g‘rilandi, ammo mo‘ljaliga to‘g‘ri kelmay qoldi. Bu bo‘lishi mumkin. Endi nima bo‘ladi? Endi haligi odam o‘ziga qarz bergan odamning oldiga belgilangan muddati kelishidan bir oy oldin borib: «Qarzimni berish muddati kelib qoldi, lekin ishim o‘xshamay qoldi. Yana yarim yil yoki bir yil muhlat bering», deyishi joiz.

Agar qarzdor muhlat so‘rasa, qarz beruvchi qo‘shimcha muhlat qo‘shsa, ajri ikkiga ko‘payadi. Agar qarz beruvchi qarzning yarmini yoki uchdan birini kechsa, Alloh hisob-qitob qilinadigan kunda uning ham gunohlaridan kechadi.

Afsuski, mana shu qarz berish ibodati – musulmonlar orasida adovatga aylanib qoldi. Qarz olmoqchi bo‘lgan kishi qarzni olguncha suvga tushgan mushukka aylanib, undan keyin sherga aylanadi. Qochib ketyapmanmi, biron kun beraman deydi. Qarz beruvchi esa endi hech qachon qarz bermayman, deydi. Bu – gunoh.

Qarzdan zakot chiqariladimi?

Mulki nisobiga yetgandan keyin zakot tarqatayotganda qarzdor beradigan pul ham uning hisobiga kiradi va shuni ham hisoblab zakotini beradi. Qarzni berish niyati bo‘lmaganlarning puli hisobga kirmaydi. Lekin qarzdagi pul miqdori juda katta bo‘lsa, nisobidagi pul ham yetmay qoladigan bo‘lsa, qarzdor beraman degan yillarini qarz daftariga yozib turadi. O‘sha pul qaytib kelgan kuni avval shu qarzlar zakotini chiqarib beradi.

Bu masalaga to‘g‘ri yondashsak, ibodat halovatga aylanadi.

Imtihon insonni yo aziz qiladi, yo xor qiladi. Shunaqa imtihon dunyoda yashayapmiz. Bugun puldormizmi yoki oluvchi – farqi yo‘q. Imtihon devorida turibmiz. Yo aziz, yo xor bo‘lamiz.

Tolib Rahmatov suhbatlashdi

Tasvirchi Nuriddin Nursaidov

 

Ramazon-2020
Boshqa maqolalar
Maqolalar

Fiqh ilmining paydo bo‘lishi va shakllanish tarixi

20.01.2025   8039   11 min.
Fiqh ilmining paydo bo‘lishi va shakllanish tarixi

Inson yaratilgan vaqtdan buyon jamiyat o‘rtasida uning huquqlari va majburiyatlari birga shakllandi. Huquq va majburiyatlar insonlar o‘rtasida paydo bo‘ladigan nizolarni oldini olish uchun yuzaga kelgan. Asrlar osha inson takomillasha borgan sari uning huquq va majburiyarlari ham shunga monan rivojlanib bordi. Shuning uchun ham Alloh taolo turli zamonlarda va turli millatlarga turli xil shariat mezonlarini nozil qilgan. Boshlang‘ich bosqichda islom davlatida huquqiy institutlar rivojlanmagan shaklda mavjud bo‘lib, islomning axloqiy vazifalari va mazhabiy figurasi bir-biri bilan hamohang va uyg‘unlashgan edi.

Shuni ta’kidlash kerakki, har bir jamiyatda, uning qanday sharoitda yashashidan qat’i nazar, unga tegishli bo‘lgan ishlar, muammolar, shaxsiy va ijtimoiy munosabatlarni tartibga solish, jamiyatda tinchlikni ta’minlab, jinoyatning oldini olish va boshqa ko‘p hayotiy muammolarini yechish uchun bir miqdor qonun-qoidalarga zarurat bo‘lgan. Islom dinini birinchi bo‘lib qabul qilgan arablar jamiyati yetarli darajada rivojlangan bo‘lmasa ham, o‘ziga xos qoidalar va an’analarga ega edi. Ularda salam (pulni oldindan to‘lab, pishib yetmagan mol, masalan, bug‘doyni keyinroq olish bitimi), muzoraba (sheriklik asosida pulni foydaga ishlatish uchun birovga berish), xilma-xil nikoh shakllari, hakamiyat (hakamlik), savdo va muomalotga tegishli bir qator urf-odatlar mavjud bo‘lib, jamiyatda qonun tusini olgan edi. Lekin mazkur udum va qoidalar yetarli darajada o‘sib rivojlanmagani tufayli, butun jamiyat hayoti sohalarini qamrab olib, birlashgan jamiyat va umumiy huquqiy tizim qurish uchun yetarli emasdi. Arablar qabilaviy sharoitda yashaganliklari uchun ularda markazlashgan hokimiyat yo‘q edi, bu esa yagona sud tizimini tashkil etish uchun imkon bermasdi. Makka shahri eng muhim tijorat markazi bo‘lgan. Savdo va tijorat sohasidagi qonunlarni savdogarlar o‘zaro ijro etardilar.

Oilaviy munosabatlar (qarindoshlik va meros)ga oid qonunlar, shuningdek, jazo qonuni,ham ko‘chmanchilar va ham shaharlarda yashovchi aholi orasida eski qabilaviy tuzum ta’siri ostida edi. Unga binoan biron-bir qabilaga mansub bo‘lmagan kishi qabilaviy qonun himoyasidan chetda qolardi[1]. Arablar orasida nizo va kelishmovchiliklar paydo bo‘lganda, tomonlar muzokara yo‘li bilan kelisha olmasalar, hakamlarga murojaat qilinardi. Hakamlar biron-bir xos firqaga mansub bo‘lmay, keng ma’lumotli, zukko va yaxshi nom chiqargan kishilar hamda ilohiy kuchga ega hisoblangan kohinlar ichidan tanlanardi.

Payg‘ambarimiz Muhammad sollallohu alayhi vasallam (payg‘ambarligidan ilgari) Ka’bani ta’mirlash ishlari olib borilganda Qoratosh (Hajarul-asvad)ni o‘rniga qo‘yish bo‘yicha urug‘lar orasida yuzaga kelgan nizoni hakam sifatida hal qilishga muvaffaq bo‘lgan edilar.  Islom dini o‘z huquqiy tizimi va qonunchiligini rivojlantirar ekan, Qur’on va Sunnaga asoslangan holda arablar jamiyatida qonun darajasiga ko‘tarilgan urf-odatlar va an’anaviy udumlardan ham foydalandi. Shu ma’nodaki, ularning ayrimlari Qur’on oyatlari yoki hadislar orqali bekor qilindi, ayrimlariga o‘zgartirishlar kiritib qabul qilindi va ba’zilariga qonuniy tus berildi. Shuningdek, muzoraba va shirkat me’yorlari qabul qilinib, ribo (sudxo‘rlik) butunlay harom deb e’lon qilindi.

Hijriy I asrda islom huquqi shakllana boshlab, hijriy II va III asrlarda taraqqiyot bosqichlariga ko‘tarildi. Hijriy II asr boshlarida ilk huquqiy maktablar (mazhablar) yuzaga kela boshladi va yangi shakllangan islom jamiyati o‘zining boshlang‘ich huquqiy va qonuniy institutlari-muassasalarini qurishga muvaffaq bo‘ldi[2]. Arab xalifaligida ijroiy faoliyatlar va qonun tuzish ishlari bir-biri bilan chambarchas bog‘liq edi va uning maqsadi yangi tasarruf qilingan mamlakatlar idoralarini islom qonunlari asosida tashkil etib, boshqarish edi. Hijriy I asr o‘rtalariga kelib islom siyosiy qarama-qarshiliklarga duch keldi. Xavorij (xorijiylar) va shia firqalari ko‘pchilikni tashkil etgan ahli sunna val-jamoaga qarshi turdilar. Keyinroq shialar sunniylikning buyuk olimlari tomonidan asos solingan va takomillashtirilgan huquqiy tizimlarni iqtibos etib, hijriy II asrning ikkinchi yarmida ularga ayrim o‘zgartirishlar kirgizdilar[3]. Hijriy I asr asosan tasarruf etilgan mamlakatlar huquqiy normalarini ko‘rib chiqib, ularning urf-odatlarini shariat qonunlariga moslashtirish jarayoni bilan o‘tdi. Islom huquqining yaratilib, tartibga solinishi hijriy II asr o‘rtalarida boshlandi va o‘z taraqqiyot yo‘lini bosib o‘tdi. Islom huquqi o‘z rivojlanish bosqichlarini shu yo‘sinda bosib o‘tdi. Asli arab bo‘lmagan ko‘p xalqlar, ayniqsa, Movarounnahr faqihlari va muhaddislari uning rivojiga beqiyos darajada katta hissa qo‘shib keldilar. Islom tarixchilarining fikrlariga ko‘ra, islom huquqi (fiqh) o‘z taraqqiyot jarayonida quyidagi olti davrni bosib o‘tgan:

Birinchi bosqich: Payg‘ambarimiz Muhammad sollallohu alayhi vasallam  davrlari;
Ikkinchi bosqich: Sahobalar davri;
Uchinchi bosqich: Tobeinlar davri;
To‘rtinchi bosqich: Mujtahidlar davri;
Beshinchi bosqich: Muharrijlar davri;
Oltinchi bosqich: Muqallidlar yoki taqlid davri[4].

Abdulhay Laknaviy rahimahulloh hanafiy mazhabi faqihlarini tabaqalashtirishda muharrijlar davridan so‘ng as’hobut-tarjih, ya’ni buyuk faqihlar tomonidan yozib qoldirilgan hukmlardan ayrimlarini zaruratga binoan bir-biridan ustun qo‘yish vakolatiga ega bo‘lgan olimlar davrini ham ko‘rsatib o‘tadi. Lekin bizning fikrimizcha, muharrijlar va as’hobut-tarjih davrini bir bosqich deb hisoblash mumkin, chunki ular ko‘pincha bir davrda yashab, o‘z vazifalarini bajarib kelganlar. Zamon o‘tishi va davr taqozosi bilan islom huquqi, ya’ni fiqh ilmi rivojlanib, asta-sekin tafsir, hadis va boshqa islomiy ilmlardan ajralib bordi. Payg‘ambarimiz hazrat Muhammad sollallohu alayhi vasallam vafotlaridan keyin sahobalar davri va undan keyin tobeinlar davri qaror topdi.

Hijriy II asrning dastlabki o‘n yilliklarida ilk huquqiy maktablar yuzaga kela boshladi. “Islomda huquq” kitobida ular “qadimiy huquqiy maktablar” deb atalgan. Biz ularni “ilk huquqiy maktablar” deb atadik. Mazkur maktablar hech qanday mushaxxas va konkret tashkilotni ko‘rsatmaydi, ularning foydalanadigan usul va qoidalari tizimga solinmagan va hech qanday rasmiy tus olmagan edi[5]. Ushbu maktablar vakillari bo‘lgan faqihlar o‘z sohalari bo‘yicha iqtidorli kishilar bo‘lib, islom ta’limotiga asoslangan barcha ilmlar, masalan, tafsir, hadis va fiqh ilmlariga qiziqardilar va ular bo‘yicha keng ma’lumot va yuksak malakaga ega edilar. Ular o‘z shaxsiy qiziqishlari asosida musulmonlar jamoasi orasida yuksalib, o‘z ilmu fazilatlari bilan barcha xalq tomonidan ishonch va hurmatga sazovor bo‘lgan edilar.

Ahli sunna val-jamoaga tegishli bo‘lgan ilk huquqiy maktablar quyidagilardan iborat edi:

1. Madina huquqiy maktabi;
2. Makka huquqiy maktabi;
3. Basra huquqiy maktabi;
4. Kufa huquqiy maktabi;
5. Shom huquqiy maktabi.

Basra va Kufa huquqiy maktablari Iroq maktabini tashkil etadi.

Misr o‘ziga xos huquqiy maktabga ega bo‘lmay, boshqa huquqiy maktablar, ayniqsa, Madina maktabi ta’siri ostida edi .

Ilk huquqiy maktablarning mashhur vakillari quyidagilardan iborat edi:

1. Madina maktabi namoyandalaridan Umar ibn Xattob, Ali ibn Abu Tolib, Abdulloh ibn Umar, Zayd ibn Sobit, Said ibn Musayyib, Zuhriy, Yahyo ibn Said va boshqalar.

2. Makka maktabidan Abdulloh ibn Abbos, Sufyon ibn Uyayna, Muslim ibn Xolid.

3. Iroq maktabidan Alqama ibn Qays, Qozi Shurayh, Ibrohim Naxaiy, Hammod ibn Sulaymon, Ibn Abi Laylo.

4. Shom maktabining vakili Abdurahmon Avzo’iy edi. 

Fiqh tarixi mutaxassislari ta’kidlashlaricha, Iroq islom huquqining muhim markazlaridan biri edi. Hijriy II asr davomida ham Iroq bu sohada o‘z ustunligini saqlab qoldi[6]. Faqat doktor Muhammad Yusuf Muso turli shaharlarda tashkil topgan huquqiy maktablar qatorida Misrda ham shunday maktab bor ekanligini qayd etib o‘tadi . Ilk huquqiy maktablarning eng muhim jihatlari shundan iborat ediki, birinchidan, ular Qur’onga asoslanar edi va Sunnaga katta e’tibor qaratardi. O‘sha davrlarda qiyos, shariatning asosiy manbai sifatida o‘z rivojlanish bosqichlarini bosib o‘tmagani uchun, ular ushbu metoddan keng ko‘lamda foydalanmasdilar deyish mumkin[7].


Xulosa:

Zamon o‘tishi bilan islom dini keng miqyosda tarqalib, turli dinlarga mansub kishilar unga o‘tgani, ayrim siyosiy, ijtimoiy va aqidaviy sabablarga ko‘ra musulmonlar orasida yuzaga kelgan qarama-qarshiliklar oqibatida Islom muxoliflari tomonidan ko‘p to‘qima hadislar ishlab chiqilib tarqatila boshlandi va bu hodisa ushbu manbadan qat’iy ishonch bilan foydalanishni og‘irlashtirdi. Shu vaqtlarda hadislarni chuqurroq o‘rganib, tahlil qilish, ular orasidan to‘qima hadislarni chiqarib tashlash va faqatgina haqiqiy hadislar, ya’ni Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamdan rivoyat qilingan hadislardan huquqiy manba sifatida foydalanish zarurati yuzaga keldi. Bunday yondashuv bir tomondan hadisshunoslik ilmining rivojlanishiga sabab bo‘lgan bo‘lsa, ikkinchi tomondan, yangi huquqiy maktablarning yuzaga kelishi uchun zamin yaratib berdi. Ilk huquqiy maktablarning ish uslubiga tanqidiy yondashilib, har bir maktab tarkibida yangi uslub tarafdori bo‘lgan olimlar yuzaga keldi. Shunday qilib, ilk huquqiy maktablar negizida to‘rtta asosiy sunniy huquqiy maktab shakllandi va har biri o‘z muhitidagi sharoitga muvofiq rivojlandi. Shu yo‘sinda ahli sunna val-jamoa fiqhi, ya’ni islom huquqi bir mukammal va rivojlangan huquqiy tizim sifatida o‘z taraqqiyot bosqichlarini bosib o‘tdi.

Ro'zimuhammad VAHOBOV,
Surxondaryo viloyati, Sho'rchi tumani
“Abu Bakr Siddiq” jome masjidi imom-xatibi.

 

 


[1]Islomda huquq./ To‘plovchilar: Majid Xadduriy va Herbert J.Libesni. (Mualliflar guruhi: Sharq va G‘arbning 12 ta mashhur huquqshunos, islomshunos va sharqshunos olimlari jumlasidan Muhammad Abu Zahra, Subhiy Muhassamoniy, Shukriy Qardoshiy, Abul’alo Mordin, Jozef Shaxt va boshqalar). Tehron–Nyu-York, 1955 y. ­B.37.
[2]O‘sha asar. B.40.
[3]I.Tabariy. Erondagi dunyoqarashlar va ijtimoiy harakatlar haqida tekshirishlar. Kobul: Davlat chop va nashr qo‘mitasi, 1361 h.y. B.221.
[4]Shayx Muhammad Xuzariybek.Tarixut tashri’il islomiy.­Bayrut: 1988. ­B.14-6.
[5]Vahba Zuhayliy. Islom fiqhi va uning manbalari. J.1. ­Bayrut: Dorul­fikr. 1984. ­30-­b.
[6]Shayx Muhammad Xuzariybek, Tarixut ­tashri’il ­islomiy.­Bayrut: 1988. ­B.149-b.
[7]Vahba Zuhayliy. Islom fiqhi va uning manbalari. J.1. ­Bayrut: Dorul­fikr. 1984. ­29-b.

MAQOLA