Bismillahir Rohmanir Rohim
Ramazon oyini ajr-savoblar oyi qilgan zot – Alloh taologa hamdu sanolar bo‘lsin! Hidoyat va najot yetakchisi – Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga durudu salovatlar bo‘lsin! Baxt-saodatda u zotga ergashgan oilalari va sahobalariga salomlar bo‘lsin! Ammo ba’d:
Yoshlarga aytmoqchi bo‘lgan bu gaplarimizni aka ukasiga, do‘st birodariga unga yaxshilikni xohlab qilayotgan nasihati deb, qabul qilishingizni so‘raymiz.
Ey birodarim! Ramazon oyi uchun nima hozirladingiz? Bu – Jannat eshiklari ochilib, do‘zax eshiklari yopiladigan va shaytonlar kishanlanadigan muborak oydir. Ushbu oyda Alloh taolo solih bandalarini do‘zax olovidan xalos qiladi.
Bu oyda tavbani qasd qildingizmi? Ma’siyatlardan toat-ibodatga qaytishga qaror qildingizmi? Ramazonning tun-u kunlarini qay holatda kutib olishni rejalashtirdingiz? O‘zingizga dasturul amal tuzdingizmi?
Javob berishlik kerak bo‘lgan savollar! Toat-ibodatsiz, kunlar, soatlar va soniyalar zoya ketgan holda ushbu oydan chiqishlikdan yomonroq narsa bo‘lmasa kerak?! Xo‘sh ushbu muborak oyni nima bilan boshlashlik kerak?
Tavba bilan boshlang!
Birodarim! Sizni ayblamoqchi emasman, biroq, ushbu yo‘lning boshi ham, oxiri ham tavba hisoblanadi. Alloh taolo tomon intiluvchilar har holatlarida tavbaga muhtoj bo‘ladilar.
Shunday ekan, tavba – (ko‘pchilik o‘ylaganidek) osiy bandalarnigina maqomi emas ekan. Zero, Avvalgi-yu oxirgi gunohlari mag‘firat qilingan zot, ikki olam sarvari Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Ey insonlar! Allohga tavba qilinglar. Albatta, men U zotga bir kunda yuz marta tavba qilaman”, deganlar (Imom Muslim rivoyati).
Alloh taolo bandalarini tavbaga chaqirib nido qilganida ham iymon nomi ila nido qilgan:
وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِيعًا أَيُّهَ الْمُؤْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ سورة النور 31 الآية
“Alloh taologa barchangiz tavba qilinglar, ey mo‘minlar! Shoyadki najot topsangizlar” (Nur surasi 31-oyat).
Barchamiz xato-kamchiliklarga qo‘l uramiz. Kim xato qilmaydi? Kim gunohsiz? Kim osiy emas?
Alloh taolo gunohlarni mag‘firat qilguvchi zot. Tunda kunduzi gunoh qilgan kishi tavba qilishligi uchun, kunduzi kechasi gunoh qilgan kishi tavba qilishligi uchun kengchilik yaratadi. Alloh taolo tavba qiluvchilarning tavbasi, osiylar va gunohkorlarning nadomati ila xursand bo‘ladi.
Tavba – juda ham yengil ish. Unda na mashaqqat, na og‘rinish bor. U ma’siyatdan bosh tortish, nadomat qilish va bu ishga qaytmaslikka azmu qaror qilishlikdir.
Vaqtning ahamiyatliligi!
Ey birodarim! Oldin o‘tgan gunohlarga nadomat chekkandan so‘ng, endi e’tiborimizni oldimizda turgan vaqtimizni isloh qilishlikka qaratmoqligimiz lozim. Chunki, bu daqiqalarni zoya ketkazgan kishi baxt-saodatini ham zoya ketkazgan bo‘ladi. Agar ushbu muborak daqiqalarni o‘z o‘rnida muhofaza qiladigan bo‘lsak, rohat-farog‘at eshiklarining ochilishligiga muyassar bo‘lamiz.
Imom Ibn Javziy rohimahulloh aytadilar: “Odamlarni vaqtlarini g‘aroyib tarzda o‘tkazayotganliklarini ko‘rdim. Uzun tun bo‘ylab, aqalli bir hadisdan manfaat olmasalar yoki Qur’on tilovat qilmasalar!? Uzun kun bo‘ylab uyqu bilan hamnafas bo‘lsalar?!... Axir bu amallar mavsumiyku?! Vaqt o‘tib ketmasidan shoshilinglar, shoshilinglar!”.
Kishi vaqti qanday ham ulug‘ ne’mat ekanligini yaxshilab anglab yetib, uni muhofaza qilishligi ayni muddaodir.
Ramazon yoshlar uchun ayni fursatdir.
Ey birodarim! Savdogarlar ko‘p foyda ko‘rishlik uchun qulay fursatni kutib, u fursat kelganida esa mo‘l-ko‘l foydalarni kasb qilib olishadi. Nima uchun biz ushbu fursatda Alloh taolo bilan savdolashmaymiz? Solih amallarga shoshilib, toat-ibodatlar qilib ulkan-ulkan foydalar va katta-katta savoblarga ega bo‘lishlikka shoshilmaymiz?!
Ramazon – kishi harakat qilishi lozim bo‘lgan fursatdir. Bundan har bir kishi g‘ofil qolmasligi lozim. Ushbu oy qalbi salomat, a’zolari gunohdan xoli va vaqtini zoya ketkazmagan kishi uchun gunohlar kechiriladigan, Jannat mukofoti yutib olinadigan va do‘zax olovidan najot topiladigan fursat hisoblanadi.
Bu oyni g‘animat bilib, solih amallarni ko‘paytirishga sizga dalda bo‘ladigan quyida bir nechta ma’lumotlarni zikr qilmoqchimiz:
1 – Ro‘za odat emas – ibodatdir!
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam marhamat qiladilar: “Kim Ramazonni iymon bilan savob umidida tutadigan bo‘lsa, oldin o‘tgan gunohlari kechiriladi” (Muttafaqun alayh). “Iymon bilan” degan so‘zning ma’nosi: Alloh taologa va U zot solih bandalari uchun tayyorlab qo‘ygan savoblarga ishonish. “Savob umidida” degan so‘zning ma’nosi: Alloh taolodan savobni umid qilib, qiladigan ishlarida riyo va sum’adan chetlanib, mol-dunyo yoki obro‘-e’tibor orttirishni maqsad qilmasligidir.
2 – Ramazon shukr qilish lozim bo‘lgan ne’matdir.
Ramazon kirmasdan turib vafot etgan kishilar borasida bir ta’ammul qilaylik. Ularning amallari to‘xtadi, sahifalari yopildi, endilikda ular na solih amallar qiladilar, na ibodat qiladilar.
Ammo, siz ey birodarim! Alloh umringizni ziyoda qilib, ushbu ulug‘ oy ne’mati bilan mukofotlandingiz! Oldingizda qancha-qancha savob amallarni qilish turibdi. Axir, bu shukrini ado qilish lozim bo‘lgan ne’mat emasmi?!
3 – Uyqu va bedorlik.
Ramazon kunlarini uyquda va tunlarini bedorlig-u, ammo o‘yin-kulguda o‘tkazib yuborsak, ro‘za va tunda qoim bo‘lish ajrlaridan mahrum bo‘lamiz. Ramazon oyidan quruq qo‘l bilan chiqamiz. Bu oy sanoqli kunlardangina iborat. Bu oyni toat-ibodat va Qur’on tilovati bilan o‘tkazishligimiz lozim. O‘zimizni quyidagi hadisga tushib qolishligimzidan asraylik: Rasululloh sollallohu alayhi vasallam aytdilar: “Ramazon oyi kirib, so‘ng undan gunohlari kechirilmagan holda chiqqan kishining burni yerga ishqalansin” (Imom Termiziy va Imom Hokim rivoyati, sahih).
4 – Qur’on tilovati.
Ramazon Qur’on oyidir. Salafi solihlarimiz Ramazon oyi kirib kelganida Qur’on qiroatida jiddu-jahd qilar edilar. Ba’zilari, bir kechada Qur’oni karimni xatm qilishlikka ham ulgurganlar. Ushbu muborak oyda Qur’oni karimni tartil, tadabbur, xushu’ va qodir bo‘lguncha hukmlarini fahmlab tilovat qilish hammamizga nasib aylasin!
5 – Tunda qoim bo‘lish.
Tunda qoim bo‘lish Ramazon oyidan boshqa paytlari sunnati muakkada hisoblanadi. Ramazon esa undanda ta’kidliroqdir. Bu masjidlarda o‘qilayotgan taroveh namozlaridir. Bunda ishtiyoq ila qori bilan birga xatmi Qur’onni oxirigacha mukammal tugatishga harakat qilish lozim! Rasululloh sollallohu alayhi vasallam marhamat qilganlar: “Kim imom bilan birga (namozni) tugatgunicha birga bo‘lsa, tunda qoim bo‘lganlik savobi yoziladi” (Sunan ahli rivoyat qilganlar, Imom Termiziy ushbu hadisni “Hasan va Sahih” deganlar).
6 – Sadaqa.
Ramazon oyida sadaqa qilishlik boshqa oylarda qilinganidan ko‘ra savobi kattaroq bo‘ladi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ushbu oy kirib kelganida kuchli shamoldanda tezroq yaxshiliklarga shoshilar edilar. Qodir bo‘lgungizcha ushbu oyda sadaqalar qilinglar.
7 – Ro‘zadorlarga iftorlik qilib berish.
Shuningdek, ushbu oyda ro‘zadorlarga iftorlik qilib berish eng ulkan savoblardandir. Ayniqsa, faqir va miskinlarni iftorlikka chaqirib, ularning qornini to‘ydirish maqtalgan amallardandir. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam shunday deganlar: “Kim ro‘zadorga iftorlik qilsa, unga ro‘zadorning ajri mislicha bo‘ladi” (Imom Ahmad va Termiziy rivoyatlari, Imom Termiziy bu hadisni sahih deganlar).
8 – Masjidlarni lozim tutish.
Yer yuzidagi eng muborak joylar masjidlardir. Masjidlarda namozlarni jamoat bilan o‘qishlikka odatlanmoqligimiz va namoz ketidan yana boshqasini kutishligimiz qanday ham yaxshi amal! Nafl namozlarni tark qilmaslik lozim. Chunki, ular farzlardan nuqsonga yo‘l qo‘yganlarimizning o‘rnini to‘ldiradi, insha Alloh! Allohning muhabbatiga erishtiradigan amal bu nafllardir. Hadisi Qudsiyda keladi: Alloh taolo shunday deydi: “Bandam, nafllar bilan menga yaqinlashishlikda doim bo‘ladi, hatto uni yaxshi ko‘raman” (Imom Buxoriy rivoyati).
9 – Ramazonda Umra qilish.
Ramazonda Umra qilishning katta fazilati bor. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam aytadilar: “Ramazonda Umra qilish Haj (yoki men bilan qilingan Haj) ga barobar keladi” (Imom Buxoriy rivoyati).
10 – Oxirgi o‘n kun.
Ushbu muborak oyning oxirgi o‘n kunida barakalar yanada ko‘payadi. “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam oxirgi o‘n kun kirganida ahli-oilalarini uyg‘otar va tunni tiriltirar edilar” (Muttafaqun alayh).
11 – Qadr kechasi.
Ramazonning oxirgi o‘n kunligidan Qadr kechasini izlang! Xossatan, toq kunlardan izlashlik tavsiya etiladi. Ushbu kunlarda tunni namoz, qiyom, Qur’on qiroati, zikr va duolar bilan tiriltirish mandubdir. Chunki, bu kunda qilingan ibodat qadr kechasi bo‘lmagan ming oyda qilingan ibodatlardan afzal hisoblanadi.
12 – Ko‘zni tiyish.
Ko‘zni tiyish kam amal qilinadigan ibodatlardandir. Ushbu amalni bajarishlik undan keyingi ibodatlarga yo‘l ochadi.
13 – Zikr.
Har holatda Alloh taoloni zikr qilishlikni qo‘ymaslik lozim. Alloh taoloni ko‘p zikr qiluvchilar dunyo va oxiratda yutuqqa erishuvchilar bo‘ladilar.
14 – Duo.
Duo ham ibodatdir. Duoda banda o‘zini Alloh taologa muhtoj ekanligini izhor qilishlik bor. Alloh taolo O‘z Kalomida duoni ibodat deb nomladi:
وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ سورة غافر 60 الآية
Robbingiz: “Menga duo qiling, sizga ijobat qilurman. Albatta, mening ibodatimdan kibr qilganlar Jahannamga xoru zor hollarida kirurlar”, dedi (G‘ofir surasi 60-oyat).
O‘zimizning duodan bo‘lgan o‘rnimiz borasida bir o‘ylab ko‘raylik?!
15 – E’tikof.
Masjidda Alloh taoloning ibodati uchun kishining yolg‘iz qolishi. E’tikofda banda Alloh taologa qurbat hosil qiladi.
16 – Taom va sharob.
Taom va sharobdan ko‘p iste’mol qilishlikdan tiyilmoqlik lozimdir. Chunki, ko‘p taom iste’mol qilishlik har xil kasalliklarga duchor qiladi va kishini dangasalikka chorlaydi.
Yoshlar bu borada qattiq tirishmoqliklari lozim! Zero, Alloh taologa ibodatgo‘y qariyadan ko‘ra tavba qilguvchi yoshlar suyukliroqdir.
Alloh taolo ushbu oyda qilayotgan ibodatlarimizning savobini mo‘l-ko‘l qilib berishini so‘raymiz! Ramazon oyi barcha musulmon ummatiga muborak bo‘lsin!
Abdussami’ Ergashev tayyorladi
Manba: Maktaba shameela kitoblar jamlanmasi
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Bilim har bir inson uchun birdek zarurdir. Biroq u to‘g‘ri va tartibli olinmasa, ko‘zlangan natijaga erishib bo‘lmaydi. Keyingi vaqtda har kim o‘ziga kerakli ma’lumotlarni internet va ijtimoiy tarmoqlardan olgan holda o‘zi bilganicha ilm o‘rganish, tasdiqlanmagan xulosalarga rioya qilish holatlari ko‘payib ketdi. Bu illatlar esa o‘z navbatida haqiqiy bilimlar qadr-qiymatiga putur yetkazib qo‘ymoqda. Quyida ilmni ustozdan olish haqiqatiga oid ba’zi dalillarni keltirib o‘tdik.
Qur’oniy dalillar
1. Alloh taolo Qur’oni Karimda bilmaydiganlarga biladiganlardan so‘rashni buyurdi: «Agar bilmaydigan bo‘lsangiz, zikr ahllaridan so‘ranglar» (Anbiyo surasi, 7-oyat).
2. Qur’oni Karim Alloh taolo tomonidan ummatning hidoyati va ilmi uchun nozil qilingan. Ammo Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning tushuntirishlarisiz Qur’on ma’nolarini to‘liq va bexato anglab bo‘lmas edi. Alloh taolo Qur’oni Karimda Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga bunday marhamat qiladi: «(Biz payg‘ambarlarni) hujjatlar va kitoblar bilan (yuborganmiz). Sizga esa odamlarga nozil qilingan (ma’lumotlar)ni bayon (tafsir) qilib berishingiz uchun va tafakkur qilsinlar, deb bu zikrni (Qur’onni) nozil qildik» (Nahl surasi, 44-oyat).
Hadisiy dalillar
3. Muoviya roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Nabiy sollallohu alayhi vasallam: «Alloh kimga yaxshilikni iroda qilsa, uni dinda faqih qilib qo‘yadi. Albatta, men taqsimlovchiman, xolos, Alloh beradi. Albatta, bu ummat Allohning ishi (qiyomat) kelguncha Allohning amrida qoim bo‘ladi. Ularga xilof qilganlar zarar yetkaza olmaydi», dedilar (Buxoriy, Muslim, Abu Dovud va Termiziy rivoyati).
«Sahihu Buxoriy»ga sharh yozgan mashhur muhaddis Hofiz ibn Hajar Asqaloniy rahimahulloh mazkur hadisni bunday izohlaydi: «Demak, ishonchli ilm faqat payg‘ambarlar (anbiyo) va ularning vorislaridan (ulamolardan) olingan ilmdir». Alloma Ayniy rahimahulloh ham ushbu hadisni shunday sharhlagan.
4. Alloma Shotibiy rahimahulloh bu fikrga urg‘u berib yozadi: «Buning dalili yana bir hadisdir: «Abdulloh ibn Amr ibn Os roziyallohu anhumo aytadi: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning: «Albatta, Alloh taolo bandalaridan ilmni birdaniga sug‘urib olmaydi. Balki ilmni ulamolarning jonini olish bilan tortib oladi. Nihoyat, birorta olim qolmagach, odamlar johillarni boshliq qilib olishadi. Keyin ular so‘ralganlarida, johillarga xos ravishda fatvo berishadi. Natijada ular adashadilar va adashtiradilar», deganlarini eshitdim» (Buxoriy rivoyati).
Yana bunday yozadi: «Shunday ekan, ilm kaliti – uning ko‘tarib yuruvchilari ekaniga shubha yo‘q» («Adab al-ixtilaf», 174-bet).
5. Hofiz Ibn Hajar rahimahulloh ushbu hadisning sharhida Imom Ahmadning «Musnadi»dan bir parcha keltiradi, unda bunday deyiladi: «Albatta, ilm ahlining tark etishi – aynan ilmning ketishidir» («Fathul-boriy»).
Payg‘ambarlar alayhimussalomdan misolar
6. Aytilishicha, Dovud alayhissalom payg‘ambar bo‘lgunlariga qadar Luqmon Hakimdan ko‘p ilmlar o‘rganganlar («Tafsir al-Qurtubiy»).
7. Luqmon Hakim o‘g‘liga bunday nasihat bergan: «O‘g‘lim, olimlarga yaqin va doimo ular bilan birga bo‘l. Albatta, Alloh taolo yerni yomg‘ir bilan tiriltirganidek, qalblarni hikmat bilan tiriltiradi» («Jomi’u bayonil ilm»; «Ma’olim irshodiya», 164-bet).
8. Muso alayhissalomning Hizr alayhissalomdan ilm olganlari ma’lum.
9. Yusha’ ibn Nun alayhissalom payg‘ambarlik kelishidan oldin uzoq vaqt Muso alayhissalomning yordamchisi vazifasini bajarganlar, ularning xizmatida bo‘lganlar.
Salafi solihlarning so‘zlari
10. Shuningdek, tobeinlar davrida kim biror ilmi borligini da’vo qilsa, undan bu ilmni kimdan olgani so‘ralgan (Muslimning «Sahih» asari kirish qismi).
11. Mashhur muhaddis Xatib Bag‘dodiy rahimahulloh «Taqyidul ilm» asarida bunday yozadi: «Ko‘plab olimlar vafot etishlaridan oldin o‘zlarining ayrim kitoblarini yo‘q qilishdi va boshqalarga ham shunday qilishni buyurishdi. Ular bu kitoblar hukmlarni tushunmaydigan va kitobdan faqat tashqi ma’nolarni oladigan johillar qo‘liga tushib qolishidan qo‘rqib shunday qildilar».
Keyin bu ishni Imom Obid Salmoniy, Imom Sho‘ba ibn Hajjoj, Imom Abu Qiloba va Imom Iso ibn Yunus rahimahulloh kabilar qilganini aytib o‘tdi (61–62 betlar).
12. Imom Abu Hanifa rahimahullohga masjidda ilm majlisida o‘tirib, fiqhiy masalalar haqida bahslashayotgan bir guruh odamlar haqida xabar berilganida, u kishi: «Ularning ustozi bormi?» degan savollariga «yo‘q» degan javob bo‘lganda: «Bu odamlar hech qachon fiqhni egallamaydilar» deganlar (Shayx Muhammad Avvoma. «Adab al-ixtilaf», 164-bet va «Ma’olim irshodiya», 163-bet; «Al-Faqih val Mutafaqqih», 2-jild, 83-bet).
13. Bir kuni Imom Molik rahimahullohdan «Kishi ilm olishda olimlar bilan suhbatlashmasdan, faqat kitob o‘qib qanoatlansa ilm oladi-mi?» deb so‘rashdi. Imom Molik rad javob berdi va bunday dedi: «Ilm faqat uni yod olgan, olimlarga hamroh bo‘lgan, o‘z ilmiga amal qilgan va to‘g‘riso‘z halol kishidangina olinadi» («Adab al-ixtilaf», 165-bet; «Ma’olim Irshodiya», 163-bet).
14. Ibn Rushd rahimahulloh yozadi: «Qadim zamonlarda bilim odamlarning qalbida bo‘lgan. Keyin u kitoblarga o‘tkazildi, ammo kalitlar hali hamon odamlarning qalbida qolmoqda. Shu sababli, talaba, albatta, unga munozaralar va tushunish yo‘llarini ochadigan murabbiyga muhtoj» («Adab al-ixtilof», 174-bet; «Ma’olim irshodiya», 174-bet).
15. Xatib Bag‘dodiy rahimahulloh yozadi: «Har bir talabaning qiyin savollarga javob olish uchun murojaat qilishi mumkin bo‘lgan ustozi bo‘lishi kerak» («Al-Faqih val-mutafakkih», 2-jild, 83-bet; «An-Nasiha yoki Ahlil-Hadis», 259-bet).
16. Imom Shotibiy rahimahulloh aytadilar: «Agar o‘quvchiga ilm sirlarini ochib (tushuntirib) beradigan olim bo‘lmasa, kitoblarning o‘zi hech qanday foyda keltirmaydi. Bu hammaga ma’lum haqiqat» («Adab al-ixtilaf», 178-bet).
Salafi solihlarning tutgan yo‘li
17. Imom Molik rahimahulloh aytadilar: «Ba’zi shogirdlar o‘ttiz yil davomida o‘qituvchilarining darslarida qatnashgan» («Adab al-ixtilaf», 171-bet).
18. Shunchaki bir necha darslarga qatnashish (bugungi kunda odatiy holga aylangan) «mulozama» – qat’iyatlilik hisoblanmaydi («Maolim irshodiya»dagi izohlar, 177-bet).
19. Hanafiy faqihi Ibn Nujaym rahimahulloh bayon qiladi: «Ilmga muntazam murojaat qilmasdan, doimiy izlanish va ustozsiz erishib bo‘lmaydi» («Adab al-ixtilaf», 172-bet).
20. Imom Shotibiy rahimahulloh aytadilar: «O‘z davrida mashhur bo‘lgan va omma tomonidan qabul qilingan har bir taniqli olimning o‘z davrida murojaat qiladigan ustozlari bo‘lgan» («Adab al-ixtilaf», 176-bet).
21. Ilm yo‘lidagi safarlar.
Bu yerda muhokama qilinadigan asosiy jihat, salaflarning ilm yo‘lida sarson-sargardonlikda o‘tkazgan uzoq muddatlaridir:
1). Imom Boqiy ibn Mahlad rahimahulloh ilm izlab ikki marta safarga chiqdilar. Ularning birinchisi 14 yil, ikkinchisi esa 20 yil davom etdi («Safohat min sabril ulama», 60-bet).
2). Imom Ibn Manda rahimahulloh 45 yilni uylaridan uzoqda o‘tkazdilar («Safohat min sabril ulama», 65-bet).
3). Imom Ya’qub ibn Sufyon Fasavi rahimahulloh: «Men 35 yildan beri safardaman», deganlar («Safohat», 61-bet).
22. Dunyo kezib ilm izlagan olimlar
Tolibi ilmlar safarlari chog‘ida birorta olim bo‘lgan hech bir shahar, qishloq yoki shaharchani e’tibordan chetda qoldirishmagan.
1). Ibn Javziy rahimahulloh Imom Ahmad rahimahulloh haqida bunday yozadilar: «Musnad»ini tuzishdan oldin butun (Islom) dunyosini uch marta kezgan («Said al-Kasir»; «Safahat min sabril ulama», 54-bet) .
2). Ibn Muqriy rahimahulloh aytdilar: «Sharqdan g‘arbga to‘rt marta safar qildim va o‘n marta Baytul Maqdisni ziyorat qildim» («Safohat min sabril ulama», 64-bet).
23. Faqat bitta ustoz emas!
Salaflar hech qachon bir-ikki ustoz bilan cheklanishmagan. Ularning muallimlari ba’zan minglab adadni tashkil qilgan.
1). Imom Buxoriy rahimahulloh: «Men 1080 ustozdan hadis yozdim», deganlar («Hadyu as-sariy», 670-bet).
2). Imom Ibn Hibbon rahimahulloh dedilar: «Taxminan 2 mingdan ortiq ustozdan hadis yozib oldim» («Tazkiratul-xuffoz», 3-jild, 921-bet).
3). Ibn Manda rahimahullohning 1700 nafar ustozi bor edi («Tazkiratul-xuffoz», 3-jild, 1032-bet).
4). Abdulloh ibn Muborak rahimahulloh 4 ming ustozdan ilm olgan («Tazkiratul-huffoz», 1-jild, 276-bet).
5). Imom Abu Hanifa rahimahullohning birgina tobe’inlardan 4 ming nafar ustozi borligi xabarlarda kelgan (Ibn Hajar Haysamiy «Al-Xayratul-hison»; «Asorul-hadis», 176-bet).
6). Hofiz Iroqiy rahimahulloh Imom Qosim ibn Dovud Bag‘dodiy rahimahulloh haqida yozadi: «U zot: «6 ming shayxdan hadis yozdim», dedilar («Safohat»ga izoh, 64-bet).
24. Zamonamizning beqiyos muhaddisi Shayx Muhammad Avvoma hafizahulloh «Adabul ixtilof» kitobida alohida ta’kidlab bunday yozadi: «Ular (ulamolar) ustozi bo‘lmagan kishiga hech qachon e’tibor bermaganlar va bunday kishini hatto u bilan gaplashishga ham loyiq ko‘rmaganlar, chunki u xato qilishga moyil edi».
25. Abu Ja’far Dovudiy o‘z davrining nufuzli ulamolarining fikriga e’tiroz bildirganda, ular bunday javob berdilar: «Ovozingizni o‘chiring! Sizing ustozing yo‘q!» («Adab al-ixtilaf», 164-bet).
26. Shayx Avvoma rahimahulloh aytadilar: «Har bir insonning nasl-nasabi bor. Talaba o‘z bilimi uchun o‘qituvchilaridan olinadigan nasl-nasabga ham muhtoj. O‘qituvchisi bo‘lmagan kishi, kimligi betayin va nasl-nasabi noma’lum odam kabidir. Uning hech qanday qadri ham, vazni ham yo‘q» («Oltin qo‘llanma», Angliya, 8-bet; «Ma’olim irshodiya», 160-bet va «Adab al-ixtilaf», 164-bet).
Xatolarning kelib chiqish sababi
27. Muhammad ibn Sirin, Hakam ibn Atiyya va Voqiy ibn al-Jarroh rahimahulloh singari imomlar Bani Isroilning adashib ketishlariga asosiy sabab ota-bobolaridan qolgan kitoblardir, deganlar («Taqyid al-ilm», 61-bet).
28. Darhaqiqat, ilmlarning jamlanishi ham odamlarning ulamolar darslariga kam qatnasha boshlagani sabab bo‘lgani uchun Imom Avzoiy rahimahulloh aytdilar: «Ilm ilmli kishilarning og‘zidan chiqqanida ulug‘ edi. Lekin u kitoblarga ko‘chganida nuri (ilohiy nuri) yo‘qoldi» («Taqyid ul-ilm», 64-bet).
Boshqa rivoyatda bunday deyiladi: «...kitoblarga kirganida, unga huquqi bo‘lmaganlar unga yo‘l olishdi!» («Sunani Dorimiy», 467-hadis).
Eslatma! Yuqorida kelitirilgan ikki iqtibosdan maqsad kitoblarni o‘zboshimcha o‘rganish noto‘g‘ri ekanini isbotlash va kitoblarni bilimdon ustoz hamrohligida o‘rganish kerakligini tushuntirishdir.
29. Shayx Muhammad Avvoma aytadi: «Olimlardan ilm olmagan, ularning huzurida uzoq vaqt bo‘lmagan, odatlarini o‘zlashtira olmaydigan odamdan qanday hurmat kutish mumkin? Bunday odam olimlarning qadrini qanday tan oladi? Shuning uchun, bunday odamlarning olimlarni tanqid qilishi ajablanarli holat emas! Kimki ulamolar majlislariga qatnashsa, haqiqatdan ham ularni hurmat qila boshlashi kafolatlanadi» («Adab al-ixtilof», 172-bet; «Ma’olim irshodiya», 172-bet).
30. Alloma Ibn Hajar al-Haytamiy rahimahulloh aytadilar: «Kimki ilmni faqat kitobdan olgan bo‘lsa, o‘zgalarni yo‘ldan ozdiruvchilardan bo‘libdi» («Fatvo Hadisiya»; «Adab al-ixtilaf», 165-bet).
31. Imom ash-Shotibiy rahimahulloh yozadi: «Sunnatga qarshi bo‘lgan aksariyat buzuq toifa va guruhlarning hech qachon tayinli ustozi bo‘lmagan («Adab al-ixtilaf», 176-bet).
32. Imom Shofe’iy rahimahulloh aytadilar: «Ey birodarim! Ushbu oltita asossiz hargiz bilimga ega bo‘lmaysiz: Sabab, istak, qashshoqlik, sargardonlik, muallim va uzoq muddat ustoz nazorati ostida o‘tkazilgan mashg‘ulotlar» («Adab al-ixtilof», 162-bet; «Ma’olim Irshodiya», 174-bet).
Xulosa
33. Bugungi kunda ayrim odamlarning diniy ilmlarni mustaqil ravishda o‘rganishi urf bo‘lmoqda. Eng yomoni, ba’zilar hech qanday ustoz yoki sohadagi malakali mutaxassisning nazoratisiz «fatvo» yoki «maqola»larini o‘qib olib, o‘zicha ilm tarqatmoqda.
Alloh taolo muhtaram ustozlarimizning umrini ziyoda qilsin, ularning ilmidan foydalanishimizga tavfiq ato etsin.
Davron Nurmuhammad
«Hilol» jurnali 5 (62) son