Sayt test holatida ishlamoqda!
10 Yanvar, 2025   |   10 Rajab, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:24
Quyosh
07:48
Peshin
12:36
Asr
15:32
Shom
17:16
Xufton
18:35
Bismillah
10 Yanvar, 2025, 10 Rajab, 1446

Nurul izoh: RO‘ZA KITOBI

21.04.2020   5615   19 min.
Nurul izoh: RO‘ZA KITOBI

 

RO‘ZA KITOBI

Ro‘za – qodir bo‘lgan kishining niyat qilib, subhi sodiqdan kun botgungacha, qasddan yoki yanglishib yeb-ichishdan va jinsiy aloqadan tiyilishidir.

 

Ramazon ro‘zasining farz bo‘lish sababi

Ro‘zaning farz bo‘lish sababi ro‘za tutiladigan oyda yo uning bir qismida hozir bo‘lishdir. Ramazonning har bir kuni o‘sha kunning ro‘zasini tutish farz bo‘lishining sababidir.

 

Hukmi va farz bo‘lishining shartlari

Quyidagi uchta shart mavjud bo‘lgan kishiga Ramazonning ro‘zasini vaqtida tutish, agar tuta olmagan bo‘lsa, uning qazosini tutish farz bo‘ladi:

  1. Musulmon.
  2. Aqilli.
  3. Balog‘atga yetgan bo‘lishi.

 

Ro‘za tutishning vojib bo‘lish shartlari

  1. Ro‘za tutishga mone’ bo‘ladigan darajada og‘ir kasal bo‘lmaslik.
  2. Hayzdan pok bo‘lish.
  3. Nifosdan pok bo‘lish.
  4. Muqim bo‘lish.

 

Ro‘za tutishning durust bo‘lish shartlari uchta

  1. Ro‘za tutishni niyat qilish.
  2. Ro‘zani buzadigan amallar qilmaslik.
  3. Hayzda, nifosda bo‘lmaslik.

 

Rukni

Ro‘zaning rukni qorin va jinsiy a’zolarning istagini yoki bularning istaklari hukmida bo‘lgan ishlarni qilishdan, bajarishdan saqlanishdir.

 

Ro‘za tutish natijasi

Farzni bo‘ynidan soqit qilish va oxiratda ajr-savobga ega bo‘lish.

 

Ro‘zaning sifati va qismlari

Ro‘za quyidagi qismlarga bo‘linadi:

1.Farz.

  1. Vojib.
  2. Nafl.
  • Makruh.

 

  1. Farz bo‘lgan ro‘za. Ramazon ro‘zasining adosi va qazosi, kafforat ro‘zalari, nazr ro‘zalari.

Izoh: Kafforat ro‘za tutishni farz qiladigan asosiy holatlar: Ramazon ro‘zasini bilib turib buzish, odam o‘ldirish, zihor, ya’ni kishining o‘z xotinini yoki uning bir a’zosini onasiga yoki onasining o‘sha a’zosiga o‘xshatishi. Bu uchta holat uchun tanaffussiz ikki oy ro‘za tutish kerak. Qasamni buzgani uchun uch kun, hajda ihromda bo‘lib ov qilsa, o‘ldirilgan hayvon jinsiga ko‘ra, turli miqdorda ro‘za tutiladi.

  1. Vojib ro‘za. Nafl niyati bilan tutilgan va keyinroq buzilgan ro‘zalarning qazosidir.
  2. Nafl ro‘za. Muharram oyining to‘qqizinchi kuni (yoki o‘n birinchi kuni) va o‘ninchi kuni ro‘za tutish.

a) har arabiy oyning uch kunida ro‘za tutish.

Bu uch kun oyning kechalari oydin bo‘lgan 13-14-15-kunlaridir.

b) haftaning dushanba, payshanba kunlari ro‘za tutish.

v) shavvol oyida bo‘lib-bo‘lib olti kun ro‘za tutish.

g) tutilsa savob bo‘ladi, deb hadislarda aytilgan ro‘zalar. Dovud, alayhissalom, ro‘zalari kabi (u kishi bir kun ro‘za tutib, ikkinchi kun tutmas edilar). Bu nafl ro‘zalarning eng fazilatlisi va Allohga xush keladiganidir.

Bu aytilgan ro‘zalardan boshqa vaqti tayin bo‘lmagan, maqruhligiga dalil bo‘lmagan ro‘zalar ham bor.

  1. Makruh ro‘za. Tanzihiy va tahrimiy makruh ro‘zalarga bo‘linadi.

Tanzihiy maqruh Muharram oyida to‘qqizinchi yoki o‘n birinchi kunlarini qo‘shmasdan, faqat o‘ninchi – Ashuro kuni tutilgan ro‘zadir.

Tahrimiy makruh Ramazon hayiti va Qurbon hayiti, tashriq kunlari, faqatgina juma yoki faqatgina shanba kunida, Navro‘z (21 mart) va Mehrjon (17 sentyabr) bayramlari kuni ro‘za tutishdir. Biroq Navro‘z va Mehrjon ro‘za tutishni odat qilgan kunlariga to‘g‘ri kelsa, u kunda ro‘za tutishning karohati yo‘qdir.

Ikki kun, o‘rtada og‘iz ochmay, birdaniga ro‘za tutish, yil bo‘yi ro‘za tutish (tanzihiy) maqruhdir.

Saharda niyat qilinish shart bo‘lmagan ro‘zalar:

  1. Ramazon kunlaridagi ro‘za,
  2. Vaqti tayin bo‘lgan nazr ro‘zasi.
  3. Nafl ro‘za.

Bu ro‘zalarga sahardan to kun tikkaga kelishidan oldinga zuho vaqtgacha niyat qilsa bo‘ladi.

Yana bu ro‘zalarni, xoh musofir, xoh kasal bo‘lsa-da, «ertaga ro‘za tutaman» yoki «nafl ro‘za tutaman» deb niyat qilsa ham, ro‘za durust bo‘ladi.

Sog‘lom va muqim kishi Ramazon ro‘zasiga boshqa farz niyati bilan niyat qilsa-da, Ramazon ro‘zasidan hisoblanadi. Ammo musofir bo‘lsa (unga Ramazon) ro‘zasi farz bo‘lmagani uchun) boshqa niyatda tutgan ro‘zasi Ramazon ro‘zasi o‘rniga o‘tmaydi. Chunki musofir qaysi niyatda ro‘za tutsa, shu niyatdagi farz ro‘zani ado etgan bo‘ladi.

Bemor kishi Ramazon oyida boshqa farz ro‘za tutishga niyat qilsa, tutgan ro‘zasi Ramazondan yoki niyat qilgan boshqa farz ro‘zadan hisob bo‘lishi haqida ulamolar ixtilof qilganlar.

Vaqti tayin nazr ro‘zani boshqa farz ro‘za niyati bilan tutish durust emas.

Saharda niyat qilinishi shart bo‘lgan ro‘zalar:

  1. Ramazon ro‘zasining qzosi;
  2. Ochilgan nafl ro‘zaning qazosi;
  3. Har qanday kafforat ro‘za;
  4. «Alloh dardimga shifo bersa, bir kun ro‘za tutaman», tarzidagi vaqti tayin bo‘lmagan mutloq nazr ro‘zasi.

 

Ramazon oyining ko‘rinishi.

Shubhali kun Ramazon qanday sobit bo‘ladi?

  • Hilolning ko‘rinishi bilan Ramazon boshlanadi.
  1. (Osmon bulutli bo‘lib) hilol qo‘rinmasa, Sha’bon oyi 30 kunga to‘lgandan so‘ng Ramazon boshlanadi.
  2. Yavmi shak (shubhali kun) Sha’bonning 29-kunidan so‘ng kelgan va havo bulutli bo‘lgani uchun Sha’bonning oxirgi kunimi yoki Ramazonning birinchi kunimi, aniqlab bo‘lmaydigan kundir.
  3. Yavmi shakda har turli ro‘za maqruhdir. Biroq niyat qilinganida taraddud ko‘rsatilmay tutilgan nafl ro‘za makruh emas. Ya’ni, bu kunda «Ramazonning birinchi kuni bo‘lsa, Ramazon ro‘zasi, bo‘lmasa nafldir» tarzida niyat qilib ro‘za tutmaslik kerak.
  4. Nafl niyati bilan tutilgan ro‘za shu kun Ramazon boshlangan bo‘lsa, Ramazon ro‘zasi hisobiga o‘tadi.
  5. Shak kunida taradudli niyat bilan, ya’ni Ramazon bo‘lsa, ro‘zadorman, bo‘lmasa ro‘zador emasman, deb ro‘za tutsa, bu Ramazon ro‘zasi hisobiga o‘tmaydi.
  6. (Ramazondan oldin) Sha’bon oyining oxirida bir yoki ikki kun ro‘za tutish maqruhdir.
  7. Ikki kundan ko‘proq ro‘za tutish maqruh emas.
  8. Muftiy shak kunida ommaning (niyat qilish muddati tugaguncha) niyat qilmasdan, (yeb-ichmay) kutishlarini, niyat qilish mumkin bo‘lgan paytgacha ro‘za (ya’ni bu kun Ramazondan ekanligi) aniqlanmasa, bu niyatsiz ro‘zani ochishni buyuradi.
  9. Muftiy, qozi va shak kunida niyat qilishni bilgan kishilar shak kuni ro‘za tutadilar.

 

Oyni ko‘rish

  1. Kishi Ramazon yoki Shavvol oyini yolg‘iz o‘zi ko‘rib, xabar bersa-yu, bu xabari qabul qilinmasa, ko‘rgan oyi Ramazonniki ekaniga qanoat hosil qilsa, ro‘za tutadi.
  2. Shavvol oyini aniq ko‘rsa-da, ro‘zani ochishi joiz emas.
  3. Har ikki holatda keltirgan xabari qozi tomonidan rad qilinmasdan oldin ro‘za tutmagan yo ochgan bo‘lsa, bu kunlarni qazr qiladi, kafforat vojib bo‘lmaydi.
  4. Havo bulutli yoki chang bo‘lgan paytda, to‘g‘riso‘z kishining yoki mastur (na yolg‘onchi va na to‘g‘riso‘zligi ma’lum) kishining hilolni ko‘rganlik xabari (qozi tomonidan) qabul qilinadi.
  5. Yakka kishi Ramazon oyini ko‘rgani xuddi unga o‘xshash boshqa kishi guvohlik bersa, u ayol, qul yoki iffatli ayolga tuhmat qilib, shar’iy jazo olgan odam bo‘lsa ham, guvohligi (qozi tomonidan) qabul qilinadi.
  6. «Oyni ko‘rganimga guvohlik (shohidlik) beraman», deyish shart emas.
  7. Havo bulutli bo‘lganida, ikki ozod erkak yoki bir ozod erkak ikki ozod ayol kishining, Shavvol hilolini ko‘rish xabarini guvohlik lafzi bilan aytishi shart. Shunda ularning xabari qabul qilinadi.
  8. Havo ochiq bo‘lsa, Ramazon va Shavvol hilollarini ko‘p kishilarning ko‘rishi bu oylarning boshlanishiga shart qilinadi.
  9. Oyni ko‘ruvchi kishilar miqdorini belgilash tegishli joydagi imomning vazifasidir.
  10. Bir kishining guvohligi bilan tutilgan Ramazon ro‘zasi 30 kun tutilsa ham, havo ochiq bo‘lganida yangi oy, ya’ni Shavvol oyi ko‘rilmasa, hayit qilinmaydi.
  11. Ikki to‘g‘ri so‘z kishining guvohliga bilan tutilgan ro‘za muddati tugab, yangi oy ko‘rilmasa, hayit qilish-qilmaslik ixtaloflidir.
  12. Ramazon kunlari to‘lib, havo bulutli bo‘lib turgan holatda, yakka kishi guvohligida boshlangan bo‘lsa ham, xayit qilishning halolligiga ixtilof yo‘qdir. Zulhijja hilolini ko‘rish hukmi Shavvol hilolini ko‘rish hukmi kabidir. Boshqa oylarning sobit bo‘lishi uchun ikki to‘g‘riso‘z erkakning yoki zino qilganliqda ayblanib, shar’iy jazo olmagan bir ozod kishi va ikki hur ayolning guvohligi shart.

 

Oy (hilol)

Bir o‘lkada oy ko‘rilishi, boshqa o‘lkalarda ham ro‘za tutishni farz qiladi. Fatvo shunga ko‘radir. Ulamolarning ko‘pchiligi shu fikrdalar.

Tushdan oldin yo tushdan keyin ko‘rilgan oy o‘tgan kechaga emas, keyingi kechaga tegishlidir.

 

Ro‘zani buzmaydigan narsalar

Ular yigirma uchtadir:

  1. Ro‘za tutganini unutib, taom yeyish.

Izoh: Payg‘ambarimiz, sollallohu alayhi va salaam: «Ro‘zador kishi ro‘zasini esdan chiqib biror narsa yeb qo‘ysa, yegani Alloh bergan rizqidir, qazo qilmaydi», deganlar. Taom yeb, turgan holatida ro‘zadorligi esiga tushsa, yeyishini to‘xtatadi, og‘zidagi luqmani chiqarib tashlaydi. Ro‘zasi esiga tushganida ham, yeyishda davom etsa yoki og‘zidagi luqmani chaynayversa, bunga kafforat lozim bo‘ladi. Ro‘zadorning jinsiy aloqa qilishining hukmi shu kabidir.

  1. Ro‘zadorligini unutgan holda ichimlik ichish, jinsiy aloqa qilish.
  2. Ro‘zadorligini unutib ovqat yeyotgan kishi iftorgacha chiday olmas darajada och yoki tashna bo‘lsa, unga ro‘za tutgani eslatilmaydi. Iftorgacha sabr qilishga kuchi yetishi aniq bo‘lsa, ro‘zadorligi eslatiladi.
  3. Erkak yoki ayolning shahvat qo‘zg‘aydigan joyga tikilib qolib, shahvat suvi chiqishi.
  4. Shahvat qo‘zg‘ovchi narsalarni (uzoq) o‘ylab qolib, shahvat suvi chiqishi.
  5. Sochga yog‘ (rang) surish.
  6. Surma qo‘yish yoki ko‘zga rang surish, garchi surilgan narsaning ta’mi sezilsa ham.
  7. Qon oldirish.
  8. G‘iybat qilish.

 

  1. Ro‘zani buzishga niyat qilib, buzmaslik.
  2. O‘zi xohlamagan holda tutun yutishi.
  3. Tegirmon (un) changi bo‘lsa ham, tomoqdan o‘tishi.
  4. Tomoqdan pashsha yoki chivin o‘tib ketishi.
  • Og‘izda qolgan biror narsaning ta’mini tupugi bilan yutish.
  1. Ertalab ehtilom bo‘lib uyg‘onish, hatgo kechqurungacha junub holida qolsa ham.
  • Zakariga yog‘ surish.
  • Quloqdan suv kirib ketipsh.
  1. Qulog‘ini kavlagan cho‘pdagi kirni olib, yana shu cho‘p bilan quloq kavlash.
  2. Burun suvini (manqa) tortib, ichga yutish.
  • Og‘iz to‘la kelib, keyin ichga qaytib ketgan qusuq.
  • Barmog‘ini tomog‘iga tiqib og‘iz to‘lmaydigan holda qusish.
  • Tishlar orasida qolgan no‘xatdan kichikroq narsani yutish.
  • Og‘izga sedana, kunjut kabi kichik narsalarni solib, ta’mi yo‘qolib ketgunicha yutmay chaynash.

 

Ro‘zani buzib, qazo va kafforatga sabab bo‘ladigan holatlar

Quyidaga 22 harakatni o‘z xohishi bilan qasddan qilgan kishining ro‘zasi buziladi, unga ham qazo, ham kafforat vojib bo‘ladi.

  1. Jinsiy aloqa qilish yoki xoh ayol, xoh erkakning orqa yo‘lidan qo‘shilish. Sherigiga ham qazo va kafforat vojib bo‘ladi.
  2. Xoh oziq, xoh dori bo‘lsin deb biror narsa yemoq.
  3. Xoh oziq, xoh dori bo‘lsin deb bir narsa ichmoq.
  4. Og‘izga kirgan yomg‘ir (qor) tomchisini bila turib yutmoq.
  5. Xom go‘sht (hidlangan, achigan) bo‘lsa ham yeyish, kishini ijirg‘antiradigan darajada qurt bosgan go‘sht bundan mustasno, chunki ozuqalik belgisi yo‘qolgani uchun, yeganning ro‘zasi buziladi-yu, kafforat vojib bo‘lmaydi.
  6. Mol charvisi yog‘ini yeyish.
  7. Qovurilgan go‘sht yemoq.
  8. Bug‘doy donasini og‘izga solib chaynab, yutish.
  9. Bug‘doy donasini tish bilan maydalab, yeyish. Biroq bir dona bug‘doy chaynalaverib, erib ketib tomoqdan o‘tsa, ro‘za buzilmaydi, kafforat vojib bo‘lmaydi.
  10. Bug‘doy donasini og‘izga solib yutish, og‘izga kunjut solib yeyish.
  • Bug‘doy, kunjut kabilardan bir necha donalarni yeyish.
  • «Armaniy tuprog‘i» deb ataluvchi (ilgarilari dori sifatada foydalanilgan) tuproqni yeyish.
  • O‘zi yeb o‘rganib qolgan tuproq yo kesakni yeyish.
  • Tuz yeyish.
  • Xotinining yoki suygan kishisining tupugani yutish.
  • G‘iybat qilib, keyin ro‘zam buzildi, deb narsa yeyish.
  • Qon oldirganidan so‘ng, ro‘zam ochildi deb, biror narsa yeyish.
  • Erkak va ayolning shahvat bilan jinsiy a’zolarini bir-birlariga tekkazib (inzol, jinsiy aloqa hosil bo‘lmasdan), keyin ro‘za ochilganini o‘ylab, biror narsa yeyishlari.
  • Erkak va ayolning shahvat bilan (inzol bo‘lmasdan) o‘pishishganidan keyin, «ro‘za ochildi» deb o‘ylab, biror narsa yeyishlari.
  • Shahvat bilan quchoqlashishganidan keyin, «ro‘za ochildi» deb o‘ylab, taom yeyish.
  • Mo‘ylovini yog‘laganidan so‘ng, ro‘za ochildi deb taom yeyish.

17-18-19-20-21-bandlarda kelgan masalalarda kishi bir fiqh olimining fatvosiga tayanib yoki hadisning sharxini bilmagani uchun (noto‘g‘ri tushunib) ro‘zasini ochsa, kafforat lozim bo‘lmaydi. Agar kishi hadis sharhini bilsa ham ro‘zasini ochsa, kafforat vojibdir. Majbur holda, ya’ni erkakka bo‘ysunib jinsiy aloqada bo‘lgan ayolga ham kafforat vojib bo‘ladi.

 

Kafforatni bekor qiluvchi holatlar

Ro‘zasi ochilib, kafforat qilishi kerak bo‘lgan kunda kishi ro‘za ochishni muboh qiladigan kasallikka uchrasa, ayol hayz yoki nifos ko‘rsa, kafforat bekor bo‘ladi.

Kafforat lozim bo‘lgan kishi (shu kunda) majburiy safarga chiqadigan bo‘lsa, kafforat bekor bo‘lmaydi.

 

Ro‘za kafforati

Kafforat lozim bo‘lgan kishi, musulmon bo‘lmasa ham, bitta qul ozod qilishi, bunga kuchi yetmasa, tanaffussiz, Ro‘za hayit va Qurbon hayitlari bo‘lmagan vaqtda ikki oy ro‘za tutish, agar bu tartibda ro‘za tuta olmasa, bir kunda ikki bor: ertalab va kechqurun (yo kechqurun va saharda) 60 faqirning qornini to‘yg‘izishi kerak. 60 faqirning har biriga yarim so’ bug‘doy yoki un yoki qovurilgan un yoki bir so’ xurmo yoki bir so’ arpa yoki bulardan birining qiymatini (pulini) bersa ham bo‘ladi.

 

Kafforatlarning birlashuvi

Bir kishi yeb-ichish sababi bilan bir necha kunning ro‘zasini ochsa, bu kunlar ikki Ramazondan bo‘lsa ham, ularning hammasi uchun bitta kafforat yetarlidir. Faqat kafforatini o‘tab, so‘ng yana kafforat lozim ish qilsa, kafforat qayta vojib bo‘ladi.

Quyidagi hollarda ro‘za ochiladi, kafforat lozim bo‘lmaydi:

  1. Xom guruch yemoq.
  2. Xamir yemoq.
  3. Oddiy un yemoq.
  4. Og‘izga bir hovuch tuz solib, yemoq.
  5. Loy yemoq.
  6. Danak yemoq.
  7. Paxta yemoq.
  8. Qog‘oz yemoq.
  9. Xom behini pishirmay yemoq.
  • Pishmagan xom yong‘oq yemoq.
  • Shag‘al yutish.
  • Temir yutish.
  • Tuproq yutish.
  • Tosh yutish.
  • Ukol qildirish.
  1. Burunga dori quyish.
  • Tomoqdan bir narsa oqizish.
  1. Quloq teshigidan yog‘ yoki suv tomizish.
  2. Qorin ustiga yoki boshqa yerga dori sursa, dorining badanga singib, oshqozonga borishi.
  • Boshga surilgan dorining dimog‘iga yetishi.
  • Og‘ziga kirgan yomg‘ir tomchisining ichga ketishi.
  • Og‘ziga kirgan qor tomchisining ichga ketishi.
  • Tahoratda og‘iz chayganda, ichiga suv ketib qolishi.
  • Zo‘rlanib, jinsiy aloqaga majbur bo‘lib, ro‘za ochilishi.
  • Erkak tomonidan ayolning jinsiy aloqaga majburlanishi (faqat ayol uchun, erkakka qazo va kafforat lozim).
  • Xoh qul, xoh nikohli ayolning ish paytida kasal bo‘lib qolishdan qo‘rqib ro‘zasini ochishi.
  • Ro‘zador uxlayotganida boshqa kishining og‘ziga suv quyishi.
  • Ro‘zadorligini unutib yeb-ichgan kishi ro‘zasi esiga tushsa ham yeb-ichishda davom etishi.
  • Ro‘zadorligini unutib jinsiy aloqada bo‘lib, so‘ng yana qasddan aloqa qilishi.
  • Saharda niyat qilmasdan, kunduzi niyat qilib, keyin ro‘zasini ochishi.
  • Musofirning iqomatni niyat qilgach, iftordan oldin biror narsa yeyishi.
  • Muqimning saharda niyat qilib, safarga chiqqach, biror narsa yeyishi.

 

  • Na ro‘za tutishga va na tutmaslikka niyat qilmay kechgacha (och, suvsiz) yurish.
  • Bomdod vaqti kirganida, hali subhi sodiq bo‘lmadi, deb o‘ylab, saharlik qilish.
  • Subhi sodiq kirganida hali tong bo‘lmadi, deb o‘ylab jinsiy aloqa qilish.
  • Quyosh botmay, iftor vaqti bo‘ldi deb, iftor qilish.
  • Jirkanch va og‘ir gunoh bo‘lsa ham, o‘likka yaqinlik qilib, maniy chiqishi.
  • Hayvonga yaqinlik qilib, maniy chiqishi.
  • Ayolning soniga, qorniga surkalib, inzol bo‘lishi.
  • O‘pishganida ehtilom bo‘lish.
  • Er-xotinning tanosil a’zolarini bir-biriga tekkizib, ehtilom bo‘lishi.
  • Ramazon ro‘zasidan boshqa har qanday ro‘zani ochish.
  • Uxlayotgan payti jinsiy aloqa qilingan ayol (erkakka kafforat vojib bo‘ladi).
  • Ayolning tanosil a’zosiga har qanday maqsad bilan suyuqlik tomizish.
  • Ho‘l barmoqni anal teshigiga tiqish.
  • Yog‘li barmoqni anal teshigiga tiqish.
  • Ayolning ho‘l yoki yog‘li barmog‘ini tanosil a’zosi ichiga tiqishi.
  • Anal teshigiga paxta kabi narsani kirib ketgunicha botirish.
  • Ayolning paxta kabi narsani tanosil a’zosining ichiga kirgizishi.
  • O‘zi xohlab (qasddan) tomog‘idan tutunni o‘tkazishi (ya’ni undan nafas olishi).
  • Og‘iz to‘lmagan holda bo‘lsa ham, o‘zini zo‘rlab qusish.

53.Og‘iz to‘lib kelgan qusuqni ro‘zadorligini bilib turib, qaytarib (ichiga) yutish.

  • Tishlar orasida qolgan no‘xat donasi hajmidagi narsani yeyish.
  • Kunduz niyat qilishdan oldin, unutib, biror narsa yegandan so‘ng niyat qilish.
  • Ramazon oyi ichi bo‘lsa ham, kishining hushdan ketishi. Biroq kishi kunduzi yoki kechasi hushdan ketganida shu kuning ro‘zasini qazo qilmaydi.
  • Ramazon oyining ba’zi qismida jinni bo‘lib qolish. Biroq (jinni bo‘lib qolgan kishining) kecha yoki kunduzning niyat qilish muddatidan keyin aqli kirsa, o‘sha kungi ro‘zaning qazosini tutmaydi.

 

KЕYINGI MAVZULAR:

Qolgan kun ro‘zasini tutishi lozim bo‘lgan kishi;

Ro‘zadorga nima maqruh va nima makruh emas;

Makruh bo‘lmagan amallar;

Ro‘zadorga mustahab bo‘lgan amallar;

Ro‘za tutmaslik uchun sabab bo‘ladigan uzrlar;

Musofirlik uzri;

Vasiyat va qazo (o‘lim);

Qarilik kafforati;

Umr bo‘yi ro‘za tutishni nazr qilish;

Kafforatni to‘lashdan ojiz bo‘lsa;

Nafl ro‘za;

Nafl ro‘zaning qazosi;

Bajarilishi shart bo‘lgan nazr qilingan namoz va ro‘za;

E’tikof;

E’tikof turlari;

E’tikofdagi odam qiladigan ishlar;

Kecha va kunduzlari e’tikof;

E’tikofning mashru’ligi (joizligi).

Takrorlash uchun savollar.

 

Kutubxona
Boshqa maqolalar

Rasululloh ﷺ qoldirgan 2 narsa

10.01.2025   1238   10 min.
Rasululloh ﷺ qoldirgan 2 narsa

Rasululloh sollallohu alayhi vasallam zamonlarida asosiy manba Allohning Kitobi va Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning sunnatlari bo‘lgan. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ummatga hamma ishlar – hukm, fatvo, iqtisodiy va siyosiy nizomlarda asosiy manba bo‘lganlar. U zotdan keyin hadislar islom shariatida asosiy tayanch bo‘lib kelmoqda.

Lekin vaqt o‘tishi bilan hadislarga bo‘lgan qarash o‘zgarib ketdi. Ayrim siyosiy oqimlar tarafidan hadislarga hujum boshlandi. Islom dinidagi shar’iy hukmlar faqatgina Qur’oni karimdan olinishi, undan boshqa hech qanday narsadan hukmlar olinmaslik da’vosi ko‘tarildi. Jumladan, hozirgi kundagi shohidiylar va qodiyoniylar kabi firqalar o‘zlarini “Qur’oniy – faqat Qur’oni karim hukmiga amal qiluvchi” sanab hadislarini inkor qildilar. Qodiyoniylar fikricha hadislar tarixiy e’tibordan o‘rganiladi, hadis shar’iy dalil bo‘lmaydi.

Ayrim firqalar hadislarni ochiqdan-ochiq inkor qiladi. Lekin ayrim toifalar hadislarni ochiqdan-ochiq inkor qilmasa ham “Qur’oni karimga amal qilish” shiori ostida hadislarni inkor qiladi. Shu sababli hadisni inkor qiluvchilar da’volari va ularga raddiya berishdan oldin hadis va hadislarni Qur’oni karim bilan bog‘lik ekani haqida ma’lumot berib o‘tish zarurati tug‘iladi.

Hadis muhaddislar istelohida. Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan so‘z, fe’l, taqrir, xalqiy (tana tuzilishiga oid) yoki xulqiy (xulq-atvorga oid) sifat va siyratdan iborat nubuvvatdan oldingi va keyingi qolgan asarlar. Siyrat, xulq, shamoil, xabarlar, so‘zlar va fe’llarni naql qiladilar. Bular bilan shar’iy hukm sobit bo‘lishi yoki hukm sobit bo‘lmasligini e’tiborga olmaydilar. Muhaddislar Rasululloh sollallohu alayhi vasallamni hidoyatga boshlaguvchi ekanliklari e’tiboridan hadis haqida bahs yuritadilar.

Usul olimlari istelohida hadis. Nabiy sollallohu alayhi vasallamdan so‘z, fe’l va taqrirdan iborat naql qilingan so‘zlar. Usul olimlari o‘zlaridan keyingi mujtahidlarga qoidalarni joriy qilgan va hayot dasturini insonlarga bayon qilgan Rasululloh sollallohu alayhi vasallam haqlarida bahs yuritadilar. Usul olimlari Rasululloh sollallohu alayhi vasallamni shar’iy qonunlarni joriy qiluvchi sifatida hadislarni o‘rganadilar.

Faqihlar istelohida hadis. Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan farz va vojib bo‘lmasdan, balki bularga muqobil bo‘lib sobit bo‘lgan hukmlar. Faqihlar Rasululloh sollallohu alayhi vasallamni fe’llari shar’iy xukmga dalolat qilishdan tashqariga chiqmasligini e’tiborga olishadi. Shuning uchun shar’iy hukmlar bandalarga nisbatan vojib, xarom va mubohligi haqida bahs yuritadilar.   

Biz usul olimlari ixtiyor qilgan isteloh haqida bahs yuritamiz. Chunki, bu qismning mavzusida hadisning hujjatligi haqida so‘z boradi.

Rasullulloh sollallohu alayhi vasallam Qur’oni karimdagi ochiq-ravshan bo‘lmagan oyatlarni sharhlar, bayon qilish vojib bo‘lgan o‘rinlarni sahobalarga bayon qilar edilar. Bu esa qisqacha aytilganlarni batafsil aytish, umumiy kelganini qaydlash va maqsadlarini ravshan qilishlari bilan bo‘lar edi. Bayon qilib berish esa so‘zlari va qilgan ishlari, buyruqlari, qaytariqlari va hayotliklarida sahobalarini qilgan ishlarini tasdiq qilishlari bilan bo‘lgan.

Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning ijtihodlari ham vahiyni o‘rnida. Chunki Alloh taolo u zotning ijtihodlarini xatoga borishdan saqlab qo‘ygan. U zotning ijtihodlari oyatdan olingan bo‘lishi ham shart emas. Masalan, namoz iymondan keyingi juda muhim bo‘lgan ibodat. Unda ruku’ va sajdani hukmi beriladi. Qiyom va qa’daning ham zikri aytiladi. Lekin bular Qur’oni karimning biror joyida to‘liq aytilmagan. Bu ishlarning tartibi qanday bo‘ladi? Namoz vaqtlarining har-xilligi, rak’atlarining soni qanday bo‘ladi? Namozni  qanday holatda o‘qiladi? Bularning hammasini Rasululloh sollallohu alayhi vasallam o‘z so‘zlari va amallari bilan mukammal bayon qildilar va sahobai kiromlarga ularni amallarini o‘rgatdilar.

Rasullulloh sollallohu alayhi vasallam vafotlaridan keyin vahiy to‘xtadi. Qur’oni karim va hadisdan boshqa narsa qolmadi. Sahobalar Alloh taoloning Hashr surasining 7-oyatidagi:

وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانتَهُوا

Rasululloh nimani bersa uni olingiz, va nimadan qaytarsa qaytingiz”, degan buyrug‘iga bo‘ysunib, Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning sunnatlarini mahkam ushlashga harakat qildilar.

Payg‘ambarimiz alayhissalomning hadislari Alloh taoloning kalomi Qur’oni karimdan keyingi ikkinchi mo‘tabar manba hisoblanadi. Bu haqida Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning o‘zlari ham:

تركت فيكم امرين لن تضلوا ما تمسكتم بهما كتاب الله و سنة نبيه

“Sizga ikki narsani qoldirdim. Agar, ularni mahkam tutsangiz, hech adashmaysiz: Allohning Kitobi va Nabiyyining sunnati” (Molik rivoyati),  deganlar.

 Shu sababdan hadislarning islom jamiyatidagi o‘rni har doim ham yuqori bo‘lib kelgan. Zero, hadislarda islom dinining farz, vojib, sunnat, mustahab, halol, harom, muboh, makruh kabi hukmlar yoritilgan. Undan tashqari har qanday jamiyat uchun zarur bo‘lgan, ma’naviy komil insonlarni tarbiyalashga xizmat qiladigan, yuksak fazilatlarga chorlovchi qoidalar majmuasi ham o‘z ifodasini topgan. Shu aqidadan kelib chiqib aytadigan bo‘lsak, hozirgi paytda ham hadislarning jamiyatimiz uchun tarbiyaviy va amaliy ahamiyati beqiyos hisoblanadi. Mo‘minlar Qur’oni karimning ko‘pgina oyatlarida avvalo, Alloh taologa itoat qilishga amr qilinadi, so‘ngra O‘zining Payg‘ambariga itoat qilishga amr qilinganlar. Alloh taolo aytadi:

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَأَطِيعُوا الرَّسُولَ

Ey iymon keltirganlar Allohga itoat etinglar va Rasuliga itoat etinglar” (Niso, 59-oyat).

Allohga itoat qilish Qur’oni karimdagi buyruq va qaytariqlarga itoat qilish bilan bo‘ladi. Rasuliga itoat esa, u zotning tirikliklarida o‘zlariga itoat etish bilan bo‘lgan bo‘lsa, vafotlaridan keyin esa sunnatlariga amal qilish bilan bo‘ladi. Allohga itoat  va Rasuliga itoat qilish alohida-alohida narsa emas, balki bir xil tushuncha ekannini anglash kerak. Chunki Payg‘ambarimiz alayhissalom doimo Alloh itoatida bo‘lganlar. Allohning itoatidan tashqari narsaga hech qachon, hech kimni buyurmaganlar.

Qur’oni karim lafz va ma’no jihatidan  Allohning kalomi. Uni Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamga yuborgan vahiysi. Sunnat va hadis esa mohiyatan Payg‘ambarimiz alayhissalomning shaxsiy fikrlari emas balki, Allohdan nozil bo‘lgan vahiylarning u zotning iboralari bilan taqdim etilishi hisoblanadi.

Islomning birinchi kunidan boshlab musulmonlar har bir katta-yu kichik narsani Payg‘ambarimizidan ola boshladilar. Ular ilohiy dastur – Qur’oni karim oyatlaridan tortib hojatxonada qanday o‘tirishgacha bo‘lgan narsalarni qabul qilib olar edilar.

Muhammad sollallohu alayhi vasallamning muborak hayotlarining hech bir lahzasi sahobalarning diqqat-e’tiborlaridan chetda qolmas edi. Chunki u zotning og‘izlaridan chiqqan har bir so‘z, o‘zlaridan sodir bo‘layotgan har bir harakat shariat hukmi, o‘rnak, hikmat va nasihatdan iborat edi. Dunyo tarixida hayoti bunchalik ochiqchasiga ommaviy ravishda o‘rganilgan shaxs yakkayu yagona Muhammad sollallohu alayhi vasallam bo‘lganlar. U Zotningng hatto o‘ta nozik va xos hayotlari bugungi kun atamasi bilan aytganda shaxsiy oilaviy hayotlari ham to‘laligicha  o‘rganilib rivoyat qilingan. Chunki  islom dini mukammal din bo‘lgani sababidan inson hayotining barcha sohalarini qamrab olgan. Bularning hammasi Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning shaxsiy o‘rnaklari bo‘lgan.

Bir so‘z bilan aytganda, u zot Qur’oni karimni o‘z shaxslarida tatbiq qilib, insonlarga ko‘rsatishlari kerak edi.  Shuning uchun ham sahobai kiromlar Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning ortlaridan uzluksiz birga yurishar, u zotdan sodir bo‘lgan har bir narsani o‘ta aniqlik bilan yodlab olishar va rivoyat qilishar edi. Hatto o‘z ishlari bilan mashg‘ul bo‘lgan vaqtlarida boshqa kishilardan Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning huzurlarida e’tibor bilan turishni, u zotdan sodir bo‘lgan narsalarni yaxshilab o‘zlashtirib olishni iltimos qilar edilar. Qaytib kelganlarida esa darhol o‘zlari tayinlab ketgan odamlaridan so‘rab, o‘rganib olar edilar. Umar roziyallohu anhu o‘z qo‘shnilari bilan kelishib olib navbat ila Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam huzurlarida turishlari haqida u kishining o‘zidan rivoyat qilinganligi ma’lum va mashhur. Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamdan sodir bo‘lgan zarracha narsa ham sahobalarning e’tiboridan chetda qolgan emas. Buni dushmanlar ham tan olganlar. Hijratning oltinchi yili Hudaybiya hodisasida Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam boshchiligida bir ming to‘rt yuz sahobai kiromlar Madinai munavvaradan ehrom bog‘lab Ka’batullohni tavof qilib, umra qilmoqchi bo‘lib yo‘lga chiqadilar. Hudaybiya degan joyda turib qolganlarida mushriklardan vakil bo‘lib kelgan va Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam  bilan muzokara olib borgan kishilardan biri o‘z qavmiga qaytib borib: “Allohga qasamki, hech kim Muhammadni sheriklari hurmat qilgandek hurmat qilmaydi. U tuflasa tufugi yerga tushmayapti, sahobalari qo‘llari ila ilib olmoqdalar”, deb aytgan edi.

Mushrikning ta’biricha tufugi yerda qolmagan zotning gap-so‘zlari, va’z-nasihatlari, hukmu vasiyatlari yerda qolarmidi?! Ularning hammasi nihoyatda katta e’tibor va aniqlik bilan o‘rganilgan. Ta’kidlash lozimki, sahobalar Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamdan sodir bo‘lgan narsalarni hoyu havas yoki bilim, madaniy saviya kabilar uchun qabul qilmaganlar. Balki Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamdan sodir bo‘lgan har-xil hukmlarga amal qilishni ko‘zlab qabul qilganlar. Qolaversa, ularni boshqalarga ham yetkazib, amalga chorlashni maqsad qilganlar.

Oybek Hoshimov,
Hadis ilmi maktabi o‘qituvchisi.