ألحمد لله على كل حال
Bu kalimaning ma’no-mazmunini endi tushunib yetyapman. Bu kalima haqida tafakkur qiladigan bo‘lsak, biz bilmagan, tasavvur ham qila olmaydigan darajada ko‘plab ma’nolari bor ekan. Har qanday holatda Alloh taologa hamd aytish kerakligi, Alloh taolo biz aqlimizga sig‘dira olmaydigan darajada bizlarga buyuk ne’matlarni ato etgani, biz esa ularning birortasini anglab yetmaganimizni tushunyapman.
Har kuni uyimizdan xotirjam chiqishimiz, tashqariga chiqqan vaqtimizda toza havodan erkin nafas olishimiz, jamoat joylarida bemalol xavfsiramasdan yura olishimiz bizlarga berilgan katta ne’matlardan ekan. Masjidlarda besh vaqt namoz o‘qilishi, juma xutbalari qilinishi, ilm toliblarining ilm olishlari uchun har kuni ilm dargohlariga borishlari –barcha-barchasi bizlarga berilgan katta ne’matlardan ekan. Lekin shuncha ne’matlar ichra yashagan bo‘lsakda, shukronasini ado eta olmabmiz. Hayotimizda uchraydigan kichkina kamchiliklar va noqisliklar uchun hayotimizdan nolibmiz. Ularni o‘zimizga yetgan musibat deb bildik. Endi anglayapmiz musibat aslida qanaqa bo‘lishini, biz shuncha ne’matlar ichida ko‘milib yashaganimizni, bizga berilgan ne’matlar uchun Allohga shukrona aytmaganimizni, o‘z vaqtida bo‘lmasada anglab yetdik.
Alloh taolo Qur’oni karimda marhamat qiladi:
“Agar Allohning ne’matlarini sanasangiz, sanog‘iga yeta olmassizlar. Albatta, inson o‘ta zolim va noshukrdir”
(“Ibrohim” surasi, 34-oyat).
Besh vaqt namozning masjidlarda o‘qilishi eng buyuk ne’matlardan ekanini, masjidlar jamoatsiz bo‘shab qolgandagina anglab yetdik.
Tashqariga chiqqanimizda, erkin nafas ololmayotganimizda, xotirjam nafas olish ne’mat ekanligini anglab yetdik.
Ne’matlarni sanasak adog‘iga yetolmaymiz.
Koronavirusni ham biz uchun berilgan bir sinov deb bilishimiz kerak. Bu sinovga chiroyli sabr qilishimiz kerak.
Alloh taolo Qur’oni karimda marhamat qiladi:
“Bas, sabr qil. Albatta, Allohning va’dasi haqdir. Gunohing uchun irstig‘for ayt. Ertayu kech Robbingga hamd ila tasbeh ayt”
(“G‘ofir” surasi, 55-oyat).
Bu vabo bizlarga ko‘p narsalarni eslatdi. Avvalambor, nematlarga shukr qilish kerakligini, har qanday holatda Alloh azza va jallaga hamd aytish kerakligini eslatdi.
Biz - barcha musulmonlarni bir nuqtada jamladi. Musulmonlarning safi ko‘payishiga sababchi bo‘ldi. Oramizda namozni haligacha boshlamaganlarning namozxon bo‘lishiga, Qur’oniy duolarni o‘rganishimizga va ularni doimiy aytib yurishimizga sababchi bo‘ldi. Nabaviy sunnat bilan hayot kechirishimiz kerak ekanini bizlarga bildirdi. Juda ko‘plab Qur’on xatmlari qilishimizga, istig‘forlar va salavotlar aytishimizga sababchi bo‘ldi. Barcha musulmonlarni gunohlardan to‘sib, Allohga yuzlantirdi, inshaAlloh. Alloh taolo bizlarga in’om qilgan ne’matlarni eslatdi. Alloh taologa qanday banda bo‘lish kerakligi, U Zotga qanday ibodat qilinishi kerakligini bildirdi. Biz barcha holatlarda Alloh taologa muhtoj ekanimizni, bir lahza ham uning zikridan to‘silmasligimiz kerakligini bildirdi. Ilm-fan qancha rivojlanmasin, Alloh taoloning Qudrati oldida barcha narsa ojiz ekanini butun olamga ko‘rsatdi. Mana shu kichkina virus orqali Alloh taolo bizlarga ko‘p narsalarni bildirdi.
Eslab ko‘ringaa!!! Shu vaqtgacha musulmonlarning barchasi jamlanib, Qur’on xatmlari qilib, istig‘forlaru salavotlar aytishganmidi? Gunohlari ustida bosh qotirib, gunohlaridan to‘silishganmidi? Qanchadan-qancha sunnatlarini tark etganlarini va to‘g‘ri yo‘ldan adashganlarini bilisharmidi?
Yo‘q! Ishonch bilan ayta olamanki, bu narsalar haqida bosh qotirgan taqdirlarida ham hayotlariga to‘laligicha tatbiq qilishmasdi.
Oldinda ta’kidlab o‘tganimiz kabi koronavirus ham biz uchun bir sinov. Allohga qaytishimiz uchun bir eslatma. Hozirgi holatimizda ham Allohga hamd aytishimiz kerak. Alloh taolo bizlarni bu balo bilan balolantirmagani va bizlarni bu balodan saqlaganligi uchun U Zotga cheksiz hamdu sanolar aytishimiz kerak. Shuning uchun ham duolarda bardavom bo‘lib, Alloh taolodan ofiyat so‘raymiz. Alloh taolo butun olamga bu balodan ofiyat bersin. Alloh azza va jalla barchalarimizni O‘zining muqarrab bandalaridan qilsin. Amin...
Barcha holatlarda Allohga hamd bo‘lsin!!!
M.Sa’dullayeva
Mir Arab oliy madrasasi talabasi
Bismillahir Rohmanir Rohiym
G‘am-qayg‘usiz hayotni kutib yashayotgan qizga «Siz kutayotgan kun bu dunyoda hech qachon kelmaydi», deb aytish kerak.
Alloh taolo «Biz insonni mashaqqatda yaratdik», degan (Balad surasi, 4-oyat).
Bu hayot – g‘am-tashvishli, azob-uqubatli, mashaqqatli hayotdir. Mo‘min odam buni juda yaxshi tushunadi. Bu dunyoda qiynalsa, azob cheksa, oxiratda albatta xursand bo‘lishini biladi. Inson mukammal baxtni faqatgina oxiratda topadi. Shuning uchun ulug‘lardan biriga «Mo‘min qachon rohat topadi?» deb savol berishganda, «Ikkala oyog‘ini ham jannatga qo‘yganida», deb javob bergan ekan.
Allohning mehribonligini qarangki, oxirat haqida o‘ylab, unga tayyorgarlik ko‘rish hayotni go‘zal qiladi, qayg‘ularni kamaytirib, uning salbiy ta’sirini yengillatadi, qalbda rozilik va qanoatni ziyoda qiladi, dunyoda solih amallarni qilishga qo‘shimcha shijoat beradi, musibatga uchraganlarni bu g‘am-tashvishlar, azob-uqubatlar bir kun kelib, bu dunyoda bo‘lsin yoki oxiratda bo‘lsin, baribir yakun topishiga ishontiradi. Oxirat haqida o‘ylab, faqat solih amallar qilishga intilish insonni baxtli qiladi.
Anas ibn Molik roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bunday deganlar: «Kimning g‘ami oxirat bo‘lsa, Alloh uning qalbiga qanoat solib qo‘yadi, uni xotirjam qilib qo‘yadi, dunyoning o‘zi unga xor bo‘lib kelaveradi. Kimning g‘ami dunyo bo‘lsa, Alloh uning dardini faqirlik qilib qo‘yadi, parishon qilib qo‘yadi, vaholanki dunyodan unga faqat taqdir qilingan narsagina keladi».
Alloh taolo faqat oxirat g‘ami bilan yashaydigan (oxirat haqida ko‘p qayg‘uradigan, har bir amalini oxirati uchun qiladigan) qizning qalbini dunyoning matohlaridan behojat qilib qo‘yadi. Qarabsizki, bu qiz har qanday holatda ham o‘zini baxtli his qiladi, hayotidan rozi bo‘lib yashaydi. Xotirjamlikda, osoyishtalikda, qanoatda yashagani uchun istamasa ham qo‘liga mol-dunyo kirib kelaveradi. Zero, Alloh taolo oxirat g‘amida yashaydigan, shu bilan birga, hayotiy sabablarni ham qilish uchun harakatdan to‘xtamagan kishining rizqini kesmaydi, uni ne’matlariga ko‘mib tashlaydi.
Ammo Alloh taolo bor g‘am-tashvishi dunyo bo‘lgan qizni faqirlar qatorida qilib qo‘yadi. Bunday qiz mol-dunyoga ko‘milib yashasa ham, o‘zini faqir, bechora his qilaveradi. Natijada dardi yangilanaveradi, dardiga dard qo‘shilaveradi, fikrlari tarqoq bo‘lib, iztirobga tushadi. Afsuski, shuncha yelib-yugurgani bilan faqat dunyoning ne’matlariga erisha oladi, oxiratda nasibasi bo‘lmaydi.
Abdulloh Abdulmu’tiy, Huda Sa’id Bahlulning
“Qulog‘im senda qizim” kitobidan G‘iyosiddin Habibulloh,
Abdulhamid Umaraliyev tarjimasi.