Shu kunlarda barchaning og‘zida koronavirus haqidagi gap-so‘zlar aylanib yuribdi. Odamlarni kuzatsak, ularda asosan ikki hil holatni ko‘ramiz. Bir qism kishilarning tili zikrda, qo‘li duoda. Ular Alloh taolodan yurtimiz va butun dunyoni bu musibatdan aritishini, bemorlarga tezroq shifo berishini so‘ramoqda. Yana bir toifa kishilar esa turli mish-mish va yolg‘on xabarlar tarqatib, odamlar orasida bezovtalik yuzaga kelishiga sabab bo‘lmoqda.
Mish-mish tarqatish – dinimizda gunohi kabira hisoblanadi. Nega bunday? Sababi u orqali rishtalar uziladi, uylar buziladi, yomonliklar urchiydi, odamlar orasida xavf-xatar, qo‘rqinch yuzaga keladi.
Ulamolar mish-mish tarqatish – hasadchi dushman to‘qiydigan, fosiq-munofiq tez ilib oladigan, mag‘rur johil tarqatib yuradigan qabih ish hisoblanadi. Mish-mishlar tarqatguvchi – fosiqdir.
Alloh taolo marhamat qiladi: “Ey, imon keltirganlar! Agar fosiq xabar keltirsa, aniqlab ko‘ringlar, bir qavmga bilmasdan musibat yetkazib qo‘yib, qilganingizga nadomat chekuvchi bo‘lmanglar” (Hujurot surasi, 6-oyat).
Demak, to‘g‘ri kelgan xabarni olib kelgan kishi fosiq hisoblanar ekan. Xabarni eshitgan kishi unga ishonib ketavermasdan, avval yaxshilab tekshirib ko‘rishi kerak ekan.
O‘ylamay gapiradigan kishi do‘zaxga tushadi. Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Albatta, bir banda oqibatini o‘ylamay Allohning roziligiga sabab bo‘ladigan bir so‘zni aytadi-da, o‘sha bilan darajasini ko‘taradi. Yana bir banda beparvo Allohning g‘azabiga sabab bo‘ladigan bir so‘zni aytadi-da o‘sha bilan uni jahannamga tashlaydi”, dedilar (Imom Buxoriy rivoyati). Hadis sharhlovchilari mish-mish tarqatuvchi kishilarni ham mana shu va’id ichiga kiradi, bu ishlari bilan Allohning qahriga uchrab, borar joylari jahannam bo‘ladi, deydilar.
Alloh taolo boshimizga soya solib turgan koronavirus kasalligini tez kunlarda ko‘tarib, ofiyat bersin.
Mirzamaqsud ALIMOV,
Andijon viloyati bosh imom-xatibi
Abdulloh ibn Umar roziyallohu anhumodan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam dedilar: “Insonlarning Allohga eng sevimlisi - ularga eng ko‘p foyda keltiruvchisidir”.
Imom Shofe’iy rahmatullohi alayh aytdilar: “Haqiqiy inson o‘zgalarga shodlikda ham, qiyinchilikda ham vafo ila mudom yordam berganidir.
Insonlar orasida eng karamlisi – boshqalarning ehtiyojlarini qondirgan kishidir.
Ehson qo‘lini hojatmand kimsadan uzma. Zero, ma’lumdirki, kim insonlarning ehtiyojini qondirishda davom etsa, kunlar uning sharafini qayta-qayta tasdiqlaydi. Allohning senga bergan ushbu fazliga shukr qil. Zero, seni o‘zgalar uchun hojatbaror qildi, seni o‘zgalarga muhtoj etmadi.
Ko‘pchilik odamlar o‘tdilar, ammo ularning fazilatlari halizamon barhayot, yana kimlardir hayot, ammo ular odamlar orasida go‘yoki o‘lik kabi”.
Homidjon domla ISHMATBЕKOV