Islom dini asoslari bo‘lmish Qur’oni karim oyatlari va Hazrati Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning sunnatlarida inson hayotiga tajovuz etish, o‘zini o‘zi o‘ldirish qat’iyan man etiladi. Hayot Alloh taolo tomonidan insonga topshirilgan imkoniyat va mas’uliyatdir.
Alloh taolo “Zoriyat” surasida inson va jinlarni: “Jin va insonlarni faqatgina O‘zimga ibodat qilishlari uchun yaratdim”, deya marhamat qilgan. Ushbu oyat insonning yaratilish sababi uni yaratgan Robbga ibodat qilishi ekanini ko‘rsatmoqda. Ammo ba’zi adashgan jihodchilar Qur’oni karim va hadisi shariflarni shu darajada buzib talqin qiladilarki, ularni tinglagan kishi inson go‘yo “shahidlik” uchun yaratilgan ekan, degan fikrga keladi.
Islom ta’limotida dini, joni, moli, oila ahli himoyasi yo‘lida o‘ldirilgan kishini shahid deyiladi. Hadislarda biror falokat tufayli vafot etgan kishi ham shahid hukmida bo‘lishi bayon etilgan. Hadisi sharifda shunday deyiladi: “Shahidlar – Alloh yo‘lida qatl qilingan kishidan tashqari ham yettitadir. Vabo, qorin og‘rig‘i, suvga g‘arq bo‘lish, devor ostida qolish, zotiljam (o‘pka yallig‘lanishi), kuyish va tug‘ruqdan (yoki ichidagi homilasi bilan) vafot etganlarni sanab o‘tdilar” (Imom Molik Jobir ibn Atikdan rivoyat qilgan).
Molini bosqinchi va qaroqchidan himoya qilib, o‘ldirilgan kishi ham oxirat shahidlaridan sanaladi. Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi va sallam: “Kim molini himoya qilib o‘ldirilsa, u shahiddir”– deganlar (Imom Buxoriy rivoyati).
Yong‘inda o‘lgan kishi ham shahidlardan hisoblanadi. Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam shahidlarni sanagan bir hadislarida: “Yong‘in(da o‘lgan) shahiddir”, deganlar (Imom Molik rivoyati).
Shuningdek, dini, joni, ahli-oilasi himoyasida o‘ldirilgan kishi ham shahid sanaladi. Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi va sallam: “Kim molini himoya qilib o‘ldirilsa, u shahiddir, kim qonini (jonini) himoya qilib o‘ldirilsa, u shahiddir, kim dinini himoya qilib o‘ldirilsa, u shahiddir, kim ahlini himoya qili o‘ldirilsa, u shahiddir”, deganlar (Imom Ahmad rivoyati).
Hozirda ba’zi adashgan oqimlar “shahidlik” tushunchasini juda tor doirada tushuntirmoqchi bo‘lishadi. Ular bu iborani o‘z manfaatlariga burib, go‘yoki kishi faqat urushda o‘lsa, shahid bo‘ladi, deydilar. Vaholanki, ularning qilib turgan bu ishlari jihod emas, balki katta fitna ekani aniq. Fitnaga aralashib o‘lgan odam qanday qilib shahid bo‘lsin?! Tinch-totuv yashab turgan musulmon davlatda fitna chiqarib, urush chiqarilsa, bu jihod bo‘ladimi, unda o‘lgan inson aslo shahid bo‘lmaydi.
Bu haqda Suriyada yashagan, o‘sha xududlarda sodir bo‘layotgan voqealardan xabardor bo‘lgan rabboniy olim Muhammad Said Ramazon Butiy urushning ilk kunidayoq Suriyadagi tartibsizliklar aslo shar’iy jihod emasligini, u yerda urushda o‘layotganlar shahid emasligini aytib butun dunyoga jar solgan edilar.
Shayx Butiy o‘z ma’ruzalarida jumladan shunday degan edilar: “Ey insonlar, ey yoshlar! Hozir Suriyada bo‘layotgan hodisalar tashqarida tuzilgan reja asosida amalga oshirilmoqda. Biz bu reja tuzayotganlarning kimligini ham, ular bu rejalari bilan qanday maqsadlarni ko‘zlaganlarini ham bilmaymiz. Hazrati Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi va sallam: “Kim noma’lum bayroq ostida jang qilsa va bu yo‘lda o‘ldirilsa bas u johiliyat o‘limini topibdi”, deb aytganlar. Ya’ni, kimki noma’lum bayroq ostida, uni kimning qo‘lida ekanini, uning maqsadi qandayligini bilmagan holda jang qilsa va bu yo‘lda o‘lsa u johiliyatda o‘lgandek bo‘ladi”.
Bugungi kunda e’tibor qilsak, Suriya bo‘ylab hukumat armiyasi, mo‘tadil musulmonlar, radikal kayfiyatdagi “jihodchilar”, kurd ko‘ngilli askarlari, g‘arbparast guruhlar va bundan tashqari adashgan oqim vakillari o‘rtasida ayovsiz urush olib borilmoqda. Ma’lumotlarga qaraganda, bunday qarama-qarshi guruhlarning soni yuzdan ortiq. Ular orasida o‘zaro ittifoq tuzganlari va umuman, o‘z holicha kurash olib borayotganlari ham ko‘p. Har qanday sog‘lom fikrli inson hech qachon dinini, jonini va eng muhimi oxiratini bu kabi xatarlarga qo‘ymaydi.
Bunday fitnalar urchigan davrda musulmon inson hushyor bo‘lishi, o‘zini chetga olishga buyurilgan. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam shunday marhamat qilganlar: “Albatta, kelajakda ko‘p fitnalar bo‘ladi. U vaqtda (jim) o‘tiruvchi tik turuvchidan yaxshi, tik turuvchi (fitnaga qarab) yuruvchidan yaxshi, yuruvchi yuguruvchidan yaxshidir. Kim fitnani kuzatib tursa, fitna uni o‘ziga jalb qiladi. Demak, kim boshpana yoki panoh bo‘ladigan joy topsa, o‘shani lozim tutsin!” (Imom Buxoriy rivoyati).
Terrorchi tashkilotlar yetakchilarining targ‘ibotlarini eshitib yurgan ayrim yoshlar, afsuski, unday kimsalarning gaplariga aldanib qolmoqda. Ayniqsa, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam va sahobalar nazarda tutilgan oyatlarni o‘zlariga to‘g‘ridan to‘g‘ri tatbiq etib, oyatdan ko‘zlangan asl ma’noni o‘zgartirmoqda.
Bunday buzg‘unchi toifalar hozirga qadar duch kelayotgan inqirozlar va mag‘lubiyatlarini yashirish uchun “Ahdga vafo qiladigan vaqt keldi”, “Shahid bo‘ladigan davr keldi”, “Endi biz g‘alaba qozanamiz” kabi soxta shiorlarni takrorlashdan nariga o‘tmayapti. Chunki, ayni damlarda ularga g‘arazli maqsadlarga erishish uchun “tirik qalqon” juda ham zarur. Sho‘rpeshona aldanganlar esa ularga hokimiyatni egallaguncha kerak, keyin ulardan voz kechadi, yuz o‘giradi.
Alloh taolo barchamizni to‘g‘ri yo‘lda sobitqadam aylasin!
O‘zbekiston musulmonlari idorasi Fatvo hay’ati
Har birimiz hayotda muvaffaqiyat qozonish istagida bo‘lamiz-u, lekin unga yetisha olmaymiz. Buning sababi esa “muvaffaqiyat”ni yetib bo‘lmas bir ro‘yo deb o‘ylashimizdir. Aslida biz muvaffaqiyatga eltuvchi omillarga bee’tibor bo‘lamiz, natijada muvaffaqiyatsizliklarimiz ko‘payib boraveradi.
Muvaffaqiyat – bu yaxshidan yanada yaxshirog‘i tomon intilishimizdir. (Barkamollik Alloh taoloning O‘zigagina xosdir). Birortasi sizga “Hayotdagi maqsadimga erishdim” desa, bilingki, u odam qulay boshlabdi. Kishi muvaffaqiyat sari harakat qilishi zarur. Zero, Alloh azza va jalla hech bir odamning ajrini zoye qilmas. Badi’uz zamon Hamazoniy bunday deydilar:
Vojib manga tirishmog‘im, qilmoq jahd,
Shart bo‘lmag‘ay najohni idrok etmak.
Hayot bo‘stonidan muvaffaqiyat mevalarini terish ilinjidagi kishiga oid mana bu nasihatlar sizga ham asqatadi. Bu nasihatlar ikki dunyo saodatini topish uchun chaqiriqdir. Zero, oxirat diyorida kishi ochiq-oydin xusronga yuz tutar ekan, uning dunyo hayotidagi zafaridan ne naf?!
Alloh taologa taqvoni lozim tuting, shuning o‘zi xayrli oziqa va a’lo nasihatdir. Zero, Alloh taolo Taloq surasining 2–3-oyatlarida: «...Kim Allohga taqvo qilsa, U Zot uning yo‘lini ochib qo‘yur. Va unga o‘zi o‘ylamagan tarafdan rizq berur...», deya marhamat qiladi va yana xuddi shu suraning 4-oyati so‘ngida ham: «...Kim Allohga taqvo qilsa, U Zot uning ishida osonlik qilib beradur!» – deya taqvo qilishga amr qilgan.
Qalbingiz avval Alloh taolo va Uning Rasuliga, keyin esa ota-onangiz va atrofingizdagilarga muhabbat ila to‘lib-toshsin. Zero, muhabbat kishini yoshartiradi, umrni uzaytiradi, xotirjamlik baxsh etadi. Nafrat esa qalbni qoraytiradi. Muhabbat jarohatga malham bo‘lib xizmat qiladi hamda qalbga mehr va yaqinlik taftini soladi.
O‘zingizga bo‘lgan muhabbatingiz boshqalarga nisbatan kichikroq, ozroq bo‘lsin. Alloh taolo Hashr surasining 9-oyatida ansoriylarni maqtab: «...Va gar o‘zlarining hojatlari bo‘lsa ham, (ularni) o‘zlaridan ustun qo‘yarlar...», deya marhamat qiladi. Odamlarga yaxshilik ilinib farahmand bo‘ladigan kishilar haqiqiy baxtiyor insonlardir. Badbaxtlar esa faqat o‘z manfaatlarini ko‘zlaydilar. Oxir-oqibatda hech qanday savobga erishmaydilar.
Qalbingizni muhabbat, bag‘rikenglik, g‘amxo‘rlik kabi tuyg‘ular bilan to‘ldirish uchun harakat qiling. Hech shak yo‘qki, badbaxtlarning qalblari hasad, g‘azab va nifoq ila limmo-lim bo‘ladi.
O‘tgan ishlarga qayg‘urmang! Noxushliklarga ko‘z yosh to‘kish foyda bermaydi. Birovlarning musibatlaridan kuladiganlar esa o‘zlariga jabr qiladilar. Ko‘zadagi to‘kilgan sutga ayyuhannos solgandan ko‘ra, uning o‘rnini qoplash payida bo‘ling. Bu borada Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning mana bu muborak so‘zlarini doimo yodda tuting: “Senga biror ish sodir bo‘lsa, “agar bunday qilganimda, mana bunday bo‘lardi-da” deya ko‘rma, faqatgina “Alloh taqdir qilgan ekan, O‘zi xohlagani bo‘ldi” deb
aytgin. “Agarda” shaytonga yo‘l ochib beradi”[1].
Nafsingizni yaxshi gumon qilishga o‘rgating! Zero, yaxshi gumonda bo‘ladiganlar tunda osmonga tikilib, oyning nazokatini ham ko‘ra oladilar. Badgumonlar esa samoga tashlagan nazari ortida zulmatdan boshqa narsani ko‘ra olmaydilar. Boshqalarni o‘zidan ko‘ra yaxshiroq deb o‘ylaydiganlardan bo‘ling. Yaxshilikka yo‘yuvchilar boshqalarning muhabbatiga sazovor bo‘ladilar. Badgumonlar esa o‘z atrofidagilarni go‘yo quvib-soladilar.
Haliymiy aytadi: “Nabiy sollallohu alayhi vasallam yaxshi gumonni xush ko‘rardilar. Chunki badgumonlik Alloh taolo xususidagi yomon o‘ylovdir. Nekgumonda bo‘lish esa Alloh taolo xususidagi yaxshi o‘ydir. Mo‘min hamma holatda ham Alloh taolo xususida yaxshi gumonda bo‘lishga ma’murdir”.
Boshqa bir hadisda Muoviya ibn Hakam roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: «Men: “Yo Allohning Rasuli, bizning oramizda shumlanadiganlar bor”, dedim. Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam: “U ko‘ngillariga kelgan narsa xolos. Bu narsa ularni (biron ish qilishdan) to‘smasin”, dedilar».
Hasson Shamsiy Poshoning "Jannat bo‘stonidagi oilaviy oqshomlar" nomli kitobidan
G‘iyosiddin Habibulloh, Ilhom Ohund, Abdulbosit Abdulvohid tarjimasi.
[1] Imom Muslim rivoyati.