Sayyidul istig‘for
Rivoyat qilinishicha, istig‘forlarning eng afzali ushbudir: «Allohumma anta Robbi. La ilaha illa anta. Xolaqtani va ana ’abduka va ana ’ala ’ahdika va va’dika mastato’tu, a’uzu bika min sharri ma sona’tu va abu’u laka bini’matika ’allayya va a’tarifu bi zunubi, fag‘firli zunubi innahu la yag‘firuz-zunuba illa ant».
Yo Alloh! Sen mening Rabbimsan! Sendan o‘zga iloh yo‘q. Meni Sen yaratding. Men Sening qulingman. Men kuchim yettuncha Senga bergan ahd va va’damda sobitman. Qilgan ishlarim yomonligidan asrashingni so‘rayman, bergan ne’matlaringni e’tirof qildim. Gunohlarimni tan olaman. Meni kechirgin, Yo Alloh! Sendan o‘zga kechirguvchi yo‘qdir (Imom Termiziy. «Da’vat», 3393-hadis).
Yana bir istig‘for duosi
«Astag‘firulloh, astag‘firulloh, astag‘firulloh al-’aziym al-Kariym, allaziy la ilaha illa hu, al-Hayyul- Qoyyo‘m va natubu ilayh va nas’aluhut-tavbata val-mag‘firota val-hidayata lana innahu huvat-tavvabur-rohiym. Tavbata ’abdin zolimin linafsihi la yamliku linafsihi mavtan vala hayatan vala nushuro».
Ma’nosi: Allohdan mag‘firat so‘rayman! Azim va Karim, Undan boshqa hech iloh bo‘lmagan, Hayy va Qayyum Allohdan mag‘firat so‘rayman. Unga qaytamiz. Tavbamizni qabul etib, mag‘firat va hidoyat nasib qilishini tilaymiz, chunki U tavbalarni qabul qilguvchi, rahmli, mehribondir. Nafsiga zulm qilgan, o‘ldirish va qayta tiriltirishga ojiz bo‘lgan bandaning tavbasi kabi tavba qilamiz.
O‘MI matbuot xizmati
دثنا العباس الدوري نا يعقوب بن إبراهيم بن سعد نا أبي عن صالح عن ابن شهاب قال: حدثني عبد الحميد بن عبد الرحمن بن زيد أن محمد بن سعد بن أبي وقاص أخبره أن أباه سعد بن أبي وقاص أخبره قال: استأذن عمر على رسول الله صلى الله عليه وعلى آله وسلم وعنده نساء من قريش يكلمنه ويستكثرنه عالية أصواتهن على صوته فلما استأذن قمن يبتدرن الحجاب فأذن له رسول الله صلى الله عليه وعلى آله وسلم ورسول الله صلى الله عليه وعلى آله وسلم يضحك فقال عمر: أضحك الله سنك يا رسول الله قال رسول الله صلى الله عليه وعلى آله وسلم: ”عجبت من هؤلاء اللاتي كن عندي ثم سمعن صوتك ابتدرن الحجاب“ قال: قلت: يا رسول الله كنت أحق أن يهبن ثم قال عمر: أي عدوات أنفسهن تهيبنني ولا تهبن رسول الله صلى الله عليه وعلى آله وسلم قلن: نعم أنت أغلظ وأفظ من رسول الله صلى الله عليه وعلى آله وسلم قال رسول الله صلى الله عليه وعلى آله وسلم: ”والذي نفسي بيده ما لقيك الشيطان قط سالكا فجا إلا سلك فجا غير فجك“.
Sa’d ibn Abu Vaqqos aytadi: “Umar Rasululloh sollallohu alayhi va ’alaa olihi vasallamning huzurlariga izn so‘radi. Huzurlarida qurayshlik ayollar bo‘lib, u zotga ovozlarini ko‘tarib gapirayotgan va u zotdan ko‘p narsa talab qilayotgan edi. Umar izn so‘ragach, ular shoshilib to‘sinishga tushishdi.
Rasululloh sollallohu alayhi va ’alaa olihi vasallam unga izn berar ekanlar, kuldilar. Umar: “Alloh sizni kuldiraversin, yo Allohning Rasuli!” dedi.
U zot: “Huzurimdagi manavilardan ajablandim, ovozingni eshitiboq to‘sinishga shoshib qolishdi”, dedilar.
Umar: “Yo Allohning Rasuli, hayiqishiga siz haqliroq edingiz-ku”, dedi. So‘ngra: “Ey o‘z joniga dushmanlar! Mendan hayiqasizlar-u, Rasululloh sollallohu alayhi va ’alaa olihi vasallamdan hayiqmaysizlarmi?” dedi.
Ular: “Ha. Sen Rasululloh sollallohu alayhi va ’alaa olihi vasallamga qaraganda qo‘pol va dag‘alsan-da”, deyishdi.
Rasululloh sollallohu alayhi va ’alaa olihi vasallam: “Jonim “qo‘li”da bo‘lgan Zotga qasamki, shayton biror yo‘lda ketayotib, qachonki senga yo‘liqsa, sening yo‘lingdan boshqa yo‘lda yuradi”, dedilar.
Abu Said Haysam ibn Kulayb Shoshiyning
“Musnadi Shoshiy” asaridan
Davron NURMUHAMMAD tarjimasi