“Asrni o‘qidingmi?”
(er-xotin o‘rtasidagi suhbat)
- Asrni o‘qidingmi?
- Yo‘q.
- Shomnichi?
- O‘qimadim.
- Nima uchun?
- Ishdan charchab kelgandim. Shunga biroz yotib, dam oldim.
- Tushunarli. Xuftonga azon aytilmasidan turib tezda asr va shomni o‘qib ol.
Ertasi kuni er xizmat safariga jo‘nadi. Odatda manziliga yetib borgach, ayoliga qo‘ng‘iroq qilib qo‘yardi. Ammo bugun qo‘ng‘iroq qilmadi yoki “Yetib keldim” deb sms yozmadi. Ayol o‘zi eriga qo‘ng‘iroq qildi. Eri esa telefonni ko‘tarmadi. Qayta-qayta qo‘ng‘iroq qildiyu baribir tusholmadi. Bezovta bo‘la boshladi. Erining bunday odati yo‘q edi. Bu safar esa o‘zi qo‘ng‘iroq qilmagani yetmagandek, ayolining qo‘ng‘irog‘iga ham javob bermayapti. Oradan bir necha soat o‘tgach, eri telefon qildi. Ayol shoshgancha telefonni ko‘tarib, gapira ketdi:
- Eson-omon yetib bordingizmi?
- Ha, yetib keldim. Alhamdulillah.
- Qachon yetib bordingiz?
- To‘rt soatcha bo‘ldi.
Ayol g‘azablandi, ovozi o‘zgargan ohangda dedi:
- To‘rt soat bo‘ldi? Nega xabar bermadingiz?
- Yo‘ldan charchab kelgandim, yotib biroz dam oldim.
- Men bilan bir necha daqiqa gaplashsangiz nima bo‘lardi? Telefon ovozini eshitmadingizmi?
- Eshitdim.
- Eshitdingiz-u, ammo javob bermadingiz. Nega? Meni o‘ylamadingizmi?
- O‘yladim. Lekin sen ham kecha namozga azon aytilganida Allohning ibodatiga shoshilishni o‘ylamading. Bir necha daqiqada namozingni o‘qib olsang nima bo‘lardi?
Ayol biroz sukutdan so‘ng “Ha, to‘g‘ri. Siz haqsiz. Men xato qildim. Bu ishimdan pushaymonman” deb xo‘ngrab yig‘lab yubordi.
Eri ayolining o‘zidan uzr so‘ragandek bo‘lganini sezib, bunday dedi:
- Sen kechirimni mendan emas, Alloh taolodan so‘ra! Boshqa hech qachon namozingni qazo qilma! Bilasanmi, mening eng katta orzularimdan biri – sen bilan jannatda ham birga bo‘lishdir.
Erining bu nasihatidan so‘ng ayol namozlariga yanada e’tiborliroq bo‘lib, ularni o‘z vaqtida ado etadigan bo‘ldi.
Ha, azizlar, sizni chin qalbdan sevadigan kishi sizni Alloh taoloning roziligi sari undovchi, gunohga qo‘l urishingizdan to‘suvchi kishidir.
Zero, olamlar Robbi Qur’oni Karimda shunday deb marhamat qilgan:
وَأْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلَاةِ وَاصْطَبِرْ عَلَيْهَا لَا نَسْأَلُكَ رِزْقاً نَّحْنُ نَرْزُقُكَ وَالْعَاقِبَةُ لِلتَّقْوَى
“Ahlingni namozga amr et va o‘zing unga sabr qil. Biz sendan rizq so‘ramasmiz. Biz senga rizq berurmiz. Oqibat taqvonikidir” (Toha surasi, 132-oyat).
Alloh taolo barchamizni namozini o‘z vaqtida ado etadigan bandalaridan qilsin!
Internet ma’lumotlari asosida Nozimjon Hoshimjon tayyorladi
Buni shukr deb bo‘ladimi?
Behisob pul va boyliklarni chekish-ichish, kayfu safo uchun sarf qilish – Allohga shukr qilishmi?!
Yoshlik davrini zino va harom ishlar bilan o‘tkazish – Allohga shukr qilishmi?!
Telefon orqali o‘zgalarga zarar yetkazish, har xil bo‘lmag‘ur ishlarda foydalanish – Allohga shukr bo‘ladimi?!
Yeguliklarni chiqindi qutisiga tashlash, uvolni bilmaslik – Allohga shukr qilishmi?!
Zakotni o‘z vaqtida ado etmaslik, sadaqadan tiyilish – Allohga shukr qilish deganimi?!
Internetda foydasiz narsalar uchun vaqt ajratish, vaqtni bekorga zoye qilish – Allohning bergan ne’matlariga shukr qilishmi?!
Axir Alloh taolo bizlarga shukr qilishni va U Zotning fazlini e’tirof qilishga buyurgan-ku: «Bas, Meni yod etingiz, (Men ham) sizlarni yod eturman. Menga shukr qilingiz, noshukrchilik qilmangiz!»[1].
Qolaversa, Alloh taolo shukr qiluvchilarni azoblamasligi xabarini ham bergan: «Agar shukr qilsangiz va iymon keltirsangiz, Alloh sizlarni nega azoblasin?! Alloh shukrni qabul etguvchi va bilguvchi Zotdir»[2].
Shukr – Alloh taolo ato etgan ne’matlarning davomli bo‘lishining garovidir: «Yana Parvardigoringiz bildirgan (bu so‘zlar)ni eslangiz: “Qasamki, agar (bergan ne’matlarimga) shukr qilsangiz, albatta, (ularni yanada) ziyoda qilurman. Bordi-yu, noshukrchilik qilsangiz, albatta, azobim (ham) juda qattiqdir”»[3]. «...Agar shukr qilsangiz (va iymon keltirsangiz) U Zot sizlar uchun rozi bo‘lur...»[4].
Bu dunyoda borligimizga shukr qilish – ota-onalarimizga yaxshilik qilishimizdadir. Zero, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Allohning roziligi – ota-onaning rizosidadir” [5], deganlar.
Qarindoshchilik munosabatlarini yo‘lga qo‘yish, ular bilan bordi-keldi qilish, uzilgan rishtalarni tiklash ham Alloh bizga qarindosh, yaqinlar bergani ne’matining shukridir. Nabiy alayhissalom bu borada: “Rizqida kengchilik bo‘lishi, ajali ortga surilishi kimni xursand qilsa, qarindoshchilik aloqalarini bog‘lasin”, deganlar[6].
Sadaqa berish – Alloh bizni mol-dunyo bilan siylagani uchun shukr qilish demakdir. Sadaqa Alloh taoloning g‘azabini o‘chiradi. Nabiy alayhissalom: “Maxfiy qilingan sadaqa Yaratganning g‘azabini o‘chiradi. Qarindoshchilik aloqalarini bog‘lash umrni uzaytiradi. Yaxshilik qilish yomon o‘lim topishdan asraydi”, [7] deganlar.
Hasson Shamsiy Poshoning
“Jannat bo‘stonidagi oilaviy oqshomlar” nomli kitobidan
G‘iyosiddin Habibulloh, Ilhom Ohund, Abdulbosit Abdulvohid tarjimasi.
[1] Baqara surasi, 152-oyat.
[2] Niso surasi, 147-oyat.
[3] Ibrohim surasi, 7-oyat.
[4] Zumar surasi, 7-oyat.
[5] Ibn Hibbon rivoyati.
[6] Imom Buxoriy rivoyati.
[7] Imom Tabaroniy rivoyati.