Sayt test holatida ishlamoqda!
23 Yanvar, 2025   |   23 Rajab, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:20
Quyosh
07:42
Peshin
12:40
Asr
15:47
Shom
17:31
Xufton
18:48
Bismillah
23 Yanvar, 2025, 23 Rajab, 1446

Nurul izoh: IMOMATGA ENG LOYIQ KISHI. SAFNING TARTIBI. SUTRA QO‘YISH.

24.12.2019   5305   18 min.
Nurul izoh: IMOMATGA ENG LOYIQ KISHI. SAFNING TARTIBI. SUTRA QO‘YISH.

*** Avrat joylarini yopa olmagan kishining namozi ***

«Avrat» so‘zining lug‘aviy ma’nosi ayb, kamchilik demakdir. Boshqalarga ko‘rsatish yoki ularga qarash jirkanch va uyat bo‘lgani uchun insonning ba’zi joylari avrat deyiladi.

Avrat joylarni belgilashga ko‘ra insonlar uch qismga ajratiladi:

Xoh ozod, xoh qul bo‘lsin, erkaklarning kindigidan tazzasining ostigacha bo‘lgan qismi avratdir. Tizzasining ko‘zi ham avrat hisoblanadi.

Joriyalarning, erkaklarda avrat hisoblangan joylari bilan bir qatorda, qorni va orqasi ham avratdir.

Ozod ayollarning yuzi, qo‘li va oyoqlaridan (to‘piqdan pasti) tashqari butun vujudlari tamomi avratdir. Kiyim ostidan tananing rangi ko‘rinib tursa, avrat berkitilgan hisoblanmaydi. Olimlarning fikriga ko‘ra, avrat joylarning avratligi ularning egasi uchun bo‘lmay, balki boshqalar uchundir. Masalan, namoz davomida boshqalar karashi harom bo‘lgan a’zoga kishining nazari tushsa, namozga hech zarar yetmaydi.

Izoh: Rivoyat kilishlaricha, Oyisha, roziyallohu anho, shunday degan ekanlar: «Shuncha yil birga hayot kechirib, na men u zotning avrat joyini ko‘rdim, na u zot mening avratimni ko‘rdilar». Ajabo, bugungi kunda shunday zarofat sohibi bo‘lgan Payg‘ambarning, sollallohu alayhi va sallam, diniga mansub bo‘lganlardan necha kishi bu xususda ul zotning haqiqiy ummati bo‘lishga loyiq ekan-a?

Ipak, quruq hashak yoki loy bo‘lsin, avrat joylarini berkitadigan bir narsa topa olmagan kishi, o‘sha holatda namozini o‘qiydi va keyinchalik uni takror o‘qimaydi.

Biror shaxsning ruxsati bilan bo‘lsin, avrat joyini berkita oladigan to‘rtdan bir qismi toza bir narsani topgan kishining avratini yopmasdan namoz o‘qishi joiz emas.

Agar u topgan narsaning to‘rtdan bir qismidan kami pok bo‘lsa, xohlasa, avratini yopib, xohlasa avratlari ochiq holda namozini o‘qishi mumkin.

Butunlay iflos kiyim bilan namoz o‘qish yalang‘och holda namoz o‘qishdan afzalroqdir.

Avrat joyining bir qismini yopishga yetadigan narsa topgan kishining undan foydalanishi vojibdir. Hech bo‘lmasa, oldini va orqasini berkitadi. Faqat bir tomonini yopishga yetadigan bo‘lsa, (ruku va sajdada nojo‘ya holat bo‘lgani uchun) orqasini, ba’zi olimlarga ko‘ra esa, (qiblaga qaragani uchun) oldini berkitadi.

*** Yalang‘och kishilarning namozi ***

Yalang‘och kishilar oyoqlarini qibla tarafga uzatib, namozini o‘tirgan holda o‘qishi, ruku va sajdalarni bosh ishorasi bilan ado etishi mustahabdir. Yalang‘och kishi tik turgan holda namoz o‘qiydigan bo‘lsa, ruku va sajdalarni bosh ishorasi bilan yoki to‘liq ado etishi durustdir.

Avrat. Erkakning avrat joyi kindik ostidan tizzasining ostigachadir. Joriyalarning esa, bunga qo‘shimcha qorni va orqasi ham avratdir. Hur ayollarning yuzi, qo‘llari va qadamlaridan tashqari butun vujudi avratdir.

Avrat joylarning ochilishi. Avrat joylardan birining to‘rtdan bir qismi ochilsa, namoz durust bo‘lmaydi. Alohida-alohida avratlardan bir oz-bir oz ochilib, to‘plami eng kichik avrat joyining to‘rtdan biriga teng bo‘lsa ham, namoz durust bo‘lmaydi. Agar kam bo‘lsa, namozga mone’ emas.

 

*** Qiblaga yuzlanish ***

1. Kasalligi tufayli yoki mingan hayvonidan tusha olmasligi yoki biror dushmandan qo‘rqqani uchun qiblaga yuzlana olmaydigan kishining qiblasi kuchi yetgan va u xotirjam bo‘lgan tarafdir.

Namoz o‘qiydigan kishi qibla tomondan shubha qilsa-yu, yonida aytib beradigan kishi yoki mehrob bo‘lmasa, izlanadi va qalbi qaysi tomonga moyil bo‘lsa, o‘sha tomonga qarab namoz o‘qiydi.

Keyinchalik yanglish tomonga yuzlanganini anglasa ham, namozini takror o‘qimaydi. Agar namoz davomida xato qilganini anglasa, to‘g‘ri tomonga yuzlanib, namozni davom ettiradi.

Qiblani surishtirmay namozni boshlagan bo‘lsa, namozni tugatgach, qiblani to‘g‘ri topgani aniq bo‘lsa, namozi durust bo‘ladi.

Qiblani surishtirmay, izlamay namoz boshlab, to‘g‘ri topganini namoz davomida anglasa, namozi buziladi. Shuningdek, qiblani to‘g‘ri topganini aslo bilmaganida ham namozi fosid bo‘ladi.

Qorong‘u joyda bir jamoatdan (har bir kishi o‘zicha, qiblani qidirib, qalbi moyil bo‘lgan tomonga yuzlanib jamoat bilan namoz o‘qisa, ular imomning qaysi tomonga yuzlanganini bilmasalar ham (imomdan oldinga o‘tib ketganlaridan boshqa, barchasining) namozi durustdir.

Izoh: Bu xususda Amr ibn Uqba shunday deydi: «Qorong‘u bir tunda Payg‘ambarimiz, sollallohu alayhi va sollam, bilan birga edik. Hamma qalbi moyil bo‘lgan tomonga yuzlanib, namoz o‘qirdi. Ertasiga bu holatni Alloh Rasuliga eslatdik. Shunda, «Qaysi tomonga yuzlansangiz, Allohni o‘sha tomonda topasiz» mazmunidagi oyati karima nozil bo‘ldi.

Qiblani qidirib, to‘g‘ri tarafga yuzlanish, iflos suv idishlari ichidan tozasini yoki iflos kiyimlar orasidan tozasini qidirishga o‘xshamaydi. Libos va suv idishlarini toza deb tanlab olinganidan so‘ng, iflos ekani ma’lum bo‘lsa, ular bilan o‘qilgan namozlarni takror o‘qish shart bo‘ladi. Ammo qibla bunday emasdir. Qibla islomiyatning dastlabki yillari Baytul Maqdis edi. Keyinchalik Ka’ba qibla bo‘ldi, Baytul Maqdisning hech bir fazilati bo‘lmaganida Alloh taolo musulmonlarning namozda u tomonga yuzlanishlariga ruxsat berarmidi? Demakki, qiblaning asosi ma’lum bir tomonga yuzlanish emas, balki o‘sha tomonlarning Yaratuvchisi va haqiqiy egasi Allohga yuzlanishdir.

 

*** Namozning vojiblari ***

Namozning o‘n sakkizta vojiblari bor:

1. Fotiha surasini o‘qish.

2. Farz namozlarining ikki rakatida, vitr vojib va nafl (sunnat) namozlarning barcha rakatlarida, Fotiha surasidan so‘ng qisqa bir sura yoki uchta qisqa oyat o‘qish. 

3. Farz namozlarning birinchi va ikkinchi rakatlarida qiroat qilish. Farz namozlarning ikki rakatida qiroat kilish farz bo‘lsa, birinchi va ikkinchi rakatda qiroatni qilish vojib.

4. Fotiha surasini zam suradan avval o‘qish.

5. Sajdada peshona bilan birga burunni yerga tekkizish.

6. Har rakatning ikkinchi sajdasini namozning boshqa rukniga o‘tmasdan avval qilish.

7. Namozning ruknlarini itmi’non bilan (o‘rinlatib, shoshmay) ado etish.

8. Uch va to‘rt rakatli namozlarda qa’dai uula —- oldingi qa’dani bajarish.

9. Oldingi qa’dada tashahhud o‘qish.

10. Oxirgi qa’dada tashahhud o‘qish.

11. Dastlabki qa’dada tashahhud o‘qigach, darhol uchinchi rakatga turmoq.

Izoh: Birinchi tashahhuddan so‘ng, uchinchi rakatga turmasdan, namoz ruknlaridan birini bajara oladigan miqdorda kechiksa, farz bo‘lgan turishni kechiktirgani uchun sahv sajdasi qilish zarur. Faqihlar, kishi birinchi tashahhuddan so‘ng, «Allohumma solli ’ala Muhammad...» desa, farzni kechiktirgan hisoblanadi va sahv sajdasi qilishi lozim deganlar.

12. Namoz so‘nggida salom berish.

13. Vitr namozida Kunut duosini o‘kish.

14. Hayit namozida vojib takbirlarni aytish.

15. Barcha namozlarni «Allohu akbar» bilan boshlash.

16. Hayit namozining ikkinchi rakatida ruku takbirlarini aytish.

17. Jamoat bilan o‘qilgan juma, hayit va Ramazonda tarovih, vitr namozlarining har rakatida, bomdod, shom hamda xufton namozlarining dastlabki ikki rakatida jahran (baland ovozda) qiroat qilish.

18. Jamoat bilan o‘qilgan peshin va asr namozlarining barcha rakatida, shom namozining uchinchi hamda xufton namozining uchinchi va to‘rtinchi rakatlarida, kunduzi o‘qilgan xufya nafl (sunnat namozlarning har rakatida xufya, faqat o‘zi eshitadigan darajada qiroat qilmoq. Yolg‘iz namoz o‘qigan kishi imom jahran o‘qiydigan (bomdod, shom va xufton) namozlarida nafl namoz o‘qigan kishidek, xohlasa xufya, xohlasa jahran qiroat qiladi.

Xufton namozining birinchi va ikkinchi rakatlarida zam surani tark qilgan kishi, uchinchi va to‘rtinchi rakatlarda Fotihadan so‘ng jahran zam sura o‘qiydi, ammo faqatgina Fotihani tark etgan bo‘lsa, oxirgi rakatlarda uni takrorlamaydi.

 

*** Namozning sunnatlari ***

Quyidagilar namozning sunnatlaridir:

1. Takbiri taxrima uchun erkaklar va joriyalarning qo‘llarini quloqlarining yumshoq joyigacha va ozod ayollarning qo‘llarini yelkalarigacha ko‘tarishlari.

2. Takbiri tahrima uchun qo‘llarni ko‘garayotganida barmoqlarni o‘z holicha erkin tutish.

3. Imomga iktido qilgan kishining takbiri tahrimani imomdan so‘ng darhol aytishi.

4. Erkaklar uchun takbiri tahrimadan so‘ng qo‘llarini yonlariga tushirmay, o‘ng qo‘lining bosh va kichkina barmoqlarini chap bilakka halqa shaklida o‘tkazish va o‘ng qo‘l kaftini chap qo‘lining ustiga qo‘yib, kindik ostida tutish.

5. Ayollarning o‘ng qo‘l kaftini chap qo‘l kafti ustiga qo‘yib, ko‘kraklari ustida tutishlari.

6. Dastlabki rakatda sano o‘qish.

7. Dastlabki rakatda sanodan so‘ng Fotihani boshlashdan avval ta’avvuz aytish.

8. Har bir rakatda Fotihadan avval «Bismillah» aytish.

9. Fotihadan so‘ng yashirin «Omin» demoq.

10. Imomga iqtido qilgan va yolg‘iz namoz o‘qigan kishining «Sami’allohu liman hamidah» degach, tahmid — «Robbana lakal hamd» aytishi.

11. Sanoni, ta’avvuzni, Bismillahni, Fotihadan so‘nggi Ominni va tahmidni xufya aytish.

12. Takbiri tahrima aytayotganida boshni egmay tik turish.

13. Imomning takbirlar va «Sami’allohu liman hamidah»ni jahran aytishi.

14. Qiyomda ikki oyoq orasini to‘rt barmoq kengligida tutish. 

15. Muqim kishi uchun bomdod va peshin namozlarida tivoli mufassaldan, asr va xufton namozlarida avsati mufassaldan, shom namozida qisari mafassaldan zam sura o‘qish.

Izoh: Xujurot surasidan Buruj surasigacha tivoli mufassal; Buruj surasidan Bayyina surasigacha avsati mufassal, Bayyina surasidan Qur’oni karimning oxirigacha bo‘lgan suralar qisari mufassal deyiladi.

Musofirlar xohlagan surani o‘qiyveradilar.

16. Bomdod namozining ikkinchi rakatida birinchi rakatdagidan ko‘ra qisqaroq zam sura o‘qish.

17. Ruku qilayottanida takbir (Allohu akbar) aytish.

18. Rukuda uch marta «Subhana robbiyal ’azim» deyish.

19. Rukuda tizzalarini qo‘llari bilan ushlamoq.

20. Erkaklarning rukuda tizzalarini barmoqlar orasini ochiq tutgan holda, ayollarning esa barmoqlar orasini ochmay ushlashlari.

21. Rukuda erkaklarning tizzalarini to‘g‘ri tutishlari (ayollar biroz egib turadilar).

22. Rukuda orqani tekis tutish.

23. Rukuda boshni to‘g‘ri, orqa bilan bir tekisda tutish.

24. Rukudan turish.

25. Rukudan tik bo‘lgach, a’zolar halovat topgunicha biroz turmoq.

26. Sajdaga borishda avval tizzalarni, so‘ngra qo‘llarni, so‘ng esa yuzni yerga qo‘yish.

27. Sajdadan turishda buning aksini qilmoq.

28. Sajdaga borishda takbir aytish.

29. Sajdadan turishda takbir aytish.

30. Ikki qo‘lning orasiga sajda qilmoq.

31. Sajdada uch marta tasbeh (Subhana robbiyal a’la) aytish.

32. Sajdada erkaklarning qornini sonlardan uzoqroq tutishlari.

33. Sajdada erkaklarning tirsaklarni yonlaridan uzoqroq tutishlari.

34. Erkaklarning sajdada bilaklarni yerdan uzoq tutishlari.

35. Ayollarning sajdada qo‘llarini yonlariga, qorinlarini sonlariga tekkizib turishlari. 

36. Sajdadan bosh ko‘tarish.

37. Ikki sajda orasida o‘tirmoq.

38. Ikki sajda orasidagi o‘tirishda qo‘llarni tashahhuddagidek tizzalar ustiga qo‘ymoq.

39. Ikki sajda orasidagi o‘tirishda va tashahhud o‘qishda erkaklarning chap oyoqlarini yoyib, o‘ng oyoqni barmoqlar uchini qiblaga qaratib, tik tutgan holda, chap oyoq ustiga o‘tirishlari.

40. To‘rt rakatli farz namozlarining uchinchi va to‘rtinchi rakatlarida Fotiha surasini o‘qish.

41. Qa’dai oxirda Payg‘ambarimizga, sollallohu alayhi va sallam, salavot aytish.

42. Salavotdan so‘ng Qur’on va hadis lafzlariga o‘xshash jumlalar bilan duo qilish.

43. Salom berishda boshni avval o‘ng, keyin chap tomonga burish.

44. Imomning har ikki tomonga salom berayotganida jamoatni, himoya qiluvchi farishtalarni va solih jinlarni niyat qilishi.

45. Iqtido qilgan kishining, imom o‘ng tomonda bo‘lsa, o‘ngga bergan, chapda bo‘lsa, chapga bergan, oldida bo‘lsa har ikki tomonga bergan salomida imomni, jamoatdagi birodarlarini, himoya kiluvchi farishtalarni va solih jinlarni niyat qilishi.

46. Yolg‘iz namoz o‘qigan kishining salomlarda faqat farishtalarni niyat qilishi.

47. Imomning ikkinchi salomni birinchisiga nisbatan pastroq ovozda berishi.

48. Jamoat salomini imomning salomiga ergashtirishi.

49. Salomni o‘ngdan boshlamoq.

50. Namozga kech kelgan masbuq kishining imom namozdan chiqishini (ikkinchi salomni ham berishini) kutishi.

 

*** Namozning odoblari ***

Erkaklarning takbiri tahrima aytishda qo‘llarini ko‘ylakning yengidan chiqarishlari.

Qiyomda sajda qiladigan joyga, rukuda oyoq ustiga, sajdada burunga, qa’dalarda qo‘krakka va salom berayotganida yelkaga qaramoq. 

Iloji boricha yo‘talmaslikka harakat qilish.

Esnash kelganida og‘izni ochmaslik.

Muazzin «Hayya ’alas solah» deganida namozga turish.

Muazzin «Qod qomatis solah» deganida imomning namozni boshlashi.

 

*** Namoz o‘qish tartibi ***

Erkaklar namozni boshlamoqchi bo‘lsalar dilda uni o‘qishni niyat qilib qo‘llarini yenglaridan chiqargan holda, quloqlar yumshog‘igacha ko‘tarish bilan birga «Allohu akbar», deb tahrima takbirini aytadi (bunda takbirdagi «a» tovushlari chizilmaydi). So‘ng kechiktirmay, qo‘llarini – o‘ng qo‘lini chap qo‘lining ustida tutgan holda kindigining ostiga qo‘yadi. So‘ngra sano tasbehini o‘qiydi:

Subhanakallohumma va bihamdika va tabarokasmuka va taa’la jadduka va la ilaha g‘oyruk.

Ma’nosi: «Allohim! Sening noming muborakdir. Shon-sharafing ulug‘dir. Sendan o‘zga iloh yo‘qdir».

Sano doimo namoz boshlanayotganida o‘qiladi. So‘ngra qiroat qilish uchun ta’avvuz aytiladi. Namozga kechikib kelgan kishi ham ta’avvuz aytishi lozim. Imom hayit namozlarida ta’avvuzni takbirlardan so‘ng aytadi. Chunki takbirlardan so‘ng qiroat qilinadi. Keyin xufya «Bismillah» aytiladi. «Bismillah» har rakatda Fotiha surasidan avval aytiladi. Fotiha surasi o‘qilgach, imom va muqtadiy ichlarida «Omin» deydilar.

Bundan so‘ng imom yoki yolg‘iz namoz o‘qiyotgan kishi bir sura yoki uch qisqa oyat o‘qiydi. Jamoat imom jahran o‘qiyotganida, Fotiha surasi tamom bo‘lgach, yashirincha omin deydi. So‘ngra (har bir namozxon) takbir aytib, a’zolar halovat topgan holda, ruku qiladi.

Rukuda boshi bilan orqasini bir tekis tutadi, barmoqlari orasini ochgan holda tizzalarini ushlaydi va kamida uch marta — «Subhana robbiyal ’azim», deb tasbeh aytadi.

So‘ngra xoh imom bo‘lsin, xoh yolg‘iz o‘qiyotgan bo‘lsin, «Sami’allohu liman hamidah», deb rukudan boshini ko‘taradi va tik turadi. Muqtadiy esa, faqatgana «Robbana lakal hamd», deydi.

So‘ngra «Allohu akbar» deb sajdaga boradi: avval tizzasini, so‘ngra qo‘llarini va yuzini, peshonasini va burnini ikki qo‘lining orasiga olgan holda yerga qo‘yadi: Bu holda qaror topgach, kamida uch marta «Subhana robbiyal a’la» - deb tasbeh aytadi. Sajdada qo‘l va oyoq barmoqlarini qibla tomonga yo‘naltiradi, tiqilinch bo‘lmagan paytlarda qornini sonlaridan, tirsaklarini yonlaridan uzoqroq tutadi. Ayollar sajda qilayotganida qo‘llarini yonlariga yopishtirib, qorinlarini sonlariga tekkizadilar.

So‘ngra «Allohu akbar» deb, boshini sajdadan ko‘taradi va a’zolar qaror topgunicha o‘tiradi. Ikki sajda orasida barmoqlari uchini tizza bilan teng holda oyoq ustiga qo‘yadilar. Keyin yana «Allohu akbar», deb ikkinchi sajdaga boradilar va huddi avvalgidek, kamida uch marta tasbeh aytadilar. So‘ng yana «Allohu akbar», deb, avval boshini, so‘ng qo‘llarini, keyin esa tizzalarini ko‘taradilar. Turayotib, yerga tayanish yoki o‘tirib olish mumkin emas.

Ikkinchi rakat ham aynan birinchi rakat kabi o‘qiladi. Faqat sano va ta’avvuz aytilmaydi.

 

*** Qo‘lni ko‘tarish sunnat bo‘lgan holatlar ***

Barcha namozlarni boshlashda.

Vitr namozining qunut duosi takbirida.

Hayit namozining ziyoda takbirlarini aytishda.

Hojilar Ka’bani ko‘rganlarida.

Hajarul Asvadni istilom (ishora) qilib, qo‘llarini o‘pishda.

Safo va Marvaga chiqishda.

Arafot va Muzdalifada vuquf qilishda. 

Minoda birinchi va o‘rtanchi aqabalarga tosh otib bo‘lgach.

Barcha namozlardan so‘ng tasbehdan avval duo qilish uchun qo‘llarni ko‘tarish sunnatdir.

Ikkinchi rakatning sajdalaridan so‘ng namoz o‘qiyotgan kishi chap oyog‘ini to‘shab ustiga o‘tiradi va o‘ng oyog‘i barmoqlarini qibla tomonga yo‘nalgan holda tikka qiladi. Qo‘llarni barmoqlarini erkin tutib tizzasining ustiga qo‘yadi. Ayollar sonlarining ustiga o‘tirib, oyoqlarini o‘ng tomonga chiqaradilar. So‘ngra tashahhud o‘qiydilar. Dastlabki qa’dada tashahhudga hech narsa qo‘shilmaydi. Farz namozlarning uchinchi yo to‘rtinchi rakatlarida faqat Fotiha surasini o‘qiydi. So‘ngra ruku, sajda qilib tashahhud o‘qigach, Payg‘ambarimizga, sollallohu alayxi va sallam, salavot aytadi. So‘ngra Kur’on va hadisdan olingan jumlalar bilan duo qiladi. («Robbana atina» va «Allohummag‘firliy»ga o‘xshash). So‘ngra yuqorida aytilgan tartibda o‘zi bilan birga jamoatni va himoya qiluvchi farishtalarni niyat qilgan holda, avval o‘ngga, keyin chapga «Acsalamu ’alaykum va rohmatulloh» deb salom beradi.

 

KЕYINGI MAVZULAR:

 

Imomlikning hukmi;

Imomning durust bo‘lish shartlari;

Imomga iqtido qilishning sahih bo‘lish shartlari;

Imomga iqtido qilish haqida turli masalalar;

Jamoat namoziga bormaslikka uzr sabablar;

Imomatga eng loyiq kishi;

Imomlik qilishi makruh bo‘lgan kishilar;

Safning tartibi;

Imom namozni bitirganidan so‘ng muqtadiy qilishi kerak bo‘lgan amallar;

Namozni buzadigan narsalar;

Namozni buzmaydigan narsalar;

Namozning makruhlari;

Sutra qo‘yish;

Namoz o‘qiyotgan kishining oldidan o‘tuvchilar haqida;

Namoz o‘qiyotgan kishiga makruh bo‘lmagan narsalar;

Namozni buzish lozim bo‘lgan va bo‘lmagan hollar;

Takrorlash uchun savollar;

Kutubxona
Boshqa maqolalar

Mehmondorchilikning 10 odobi

22.01.2025   1392   10 min.
Mehmondorchilikning 10 odobi

Bismillahir Rohmanir Rohiym

O‘z uyida yaqinlari, qo‘shnilari, yoru-do‘stlari yoki shulardan boshqa biror kishiga ziyofat bermaydigan inson bo‘lmasa kerak. Mehmondorchilik odoblari muqaddas dinimizda eng ahamiyatli islom odoblaridan hisoblanadi. Va dinimiz mehmondorchilikda har ikki taraf uchun, ya’ni mehmon va mezbon uchun lozim bo‘ladigan odoblarni shariatga kiritgan. Mehmon va mezbonga ziyofat o‘z samarasini berishi uchun, ushbu odoblarga rioya qilish lozim bo‘ladi. Biz avvalo, mezbonga taaluqli bo‘ladigan odob haqida so‘z yuritamiz.

Mezbonga taaluqli bo‘ladigan odoblardan birinchisi – yaxshi niyat qilish:

Ushbu odob, ziyofat sohibining o‘z yoru-do‘stlariga bergan ziyofatida, ularga bergan taomida va chiroyli kutib olishligida ajr olishni niyat qilish bilan bo‘ladi. Shuningdek, mehmon ham mezbonning chaqirig‘iga labbay deb, o‘z do‘stini ziyorat qilishda ajr olishni niyat qiladi. Natijada, ularning har biri ushbu qilgan amallariga ajr oladilar.

 Ikkinchi odob –  mehmonni chiroyli kutib olish:

Ziyofat sohibiga o‘z mehmonini tabassum, ochiq chehralilik, shuningdek, xursandchilik va xushxabar iboralari bilan kutib olishligi lozim bo‘ladi. Bu esa, ularning qalblarini xushnud qiladigan amallardan hisoblanadi. Ziyofat sohibi do‘stlari huzurida, ular o‘zlarini o‘z uylaridagidek his qilishlari uchun munosib joy hozirlamoqligi xam lozim bo‘ladi.

Zero, Abu Zarr (roziyallohu anhu)dan qilingan rivoyatda: Rosululloh sollallohu alayhi vasallam: “Do‘stingni yuziga tabassum qilishing ham, sen uchun sadaqadur”, deb marhamat qilganlar.

Darhaqiqat, Rosululloh sollallohu alayhi vasallam o‘zlarining huzurlariga kelgan qavmlarni chiroyli kutib olardilar. U zot sollallohu alayhi vasallam Abdul Qays qavmiga: “Marhabo! Xafaliksiz va nadomatsiz kelgan qavm, xush kelibsiz!”, der edilar. Termiziy rivoyati.

Shuningdek, Oisha (roziyallohu anho)dan qilingan rivoyatda: Nabiy sollallohu alayhi vasallam Fotima (roziyallohu anho)ga “Marhabo! Xush kelibsiz! qizalog‘im” deb marhamat qilganlar. Buxoriy va Muslim rivoyati.

  Uchinchi odob – mehmonni munosib o‘ringa o‘tqizish:

Bu esa, xonadon sohibi o‘z mehmonlarini munosib bir makonga o‘tqazishligi mehmondorchilikning hurmatidir. Ana shunda, ular majlisda xotirjam o‘tiradilar. O‘sha joy mezbonning ahli baytlarini ochiq ko‘rsatib turadigan makon bo‘lmasligi yoki u yer mehmonga noxush hidlar keladigan va shunga o‘xshash noqulaylik keltiradigan joy bo‘lmasligi kerak. Va hokazo, ularni ifloslik bo‘lgan makonga yoki noloyiq bir shakldagi makonga o‘tqazmaslik lozim bo‘ladi. bu esa, mehmondorchilikning hurmati emas, albatta.

  To‘rtinchi odob – ziyofatning majburiyatlariga rioya qilish va mehmonni hurmat qilish:

Xonadon sohibiga mehmonning haqqini o‘z o‘rniga qo‘yishligi lozim bo‘ladi. Masalan, ichimlik, yegulik va shunga o‘xshash narsalar ila bo‘ladi. Va ana shu narsalarni kechiktirmasligi yoki sekin harakat qilib, mehmonni qaytib ketishlikka o‘ylantirib qo‘ymasligi lozim bo‘ladi. Qur’oni karim mana shu narsalarni bizlarga o‘rgatadi. Alloh taolo Ibrohim alayhissalom haqlarida bayon qilib, O‘zining so‘zida;

“24. (Ey Muhammad), sizga Ibrohimning izzat-ikromli mehmonlari haqidagi xabar keldimi? 25. O‘shanda ular (Ibrohimning) huzuriga kirib, «Salom», deyishgan edi, u ham: «Salom, (Bular) notanish qavm-ku?», dedi. 26-27. So‘ng u asta oilasi oldiga chiqib, (qovurilgan) bir semiz buzoqni keltirdi-da, uni ularga yaqin qilib, «(Taomdan) yemaysizlarmi?» dedi. ”, degan.

“Zariyat surasining 24-27-oyatlari ”

Bu yerda ma’lum bo‘lishicha, Ibrohim alayhissalom mehmonlarni ogohlantirmasdan maxfiygina borib, ularga loyiq taomni tayyorlab, tezda uni ular o‘tirgan joyga keltirdilar. Bu esa, mehmonning haqlaridan hisoblanadi. Mehmonni hurmat qilishlik, Nabiy sollallohu alayhi vasallam buyurgan vojib ishlardandir. Dinimizda unga iymonning alomatlaridan deb, e’tibor beriladi.

Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisda: Rosululloh sollallohu alayhi vasallam: “Kim Allohga va oxirat kuniga iymon keltirgan bo‘lsa, mehmonini hurmat qilsin”, deb marhamat qilganlar. Buxoriy va Muslim rivoyati.

Beshinchi odob – mehmoni uchun ortiqcha mashaqqatni o‘z zimmasiga olmaslik:

Xonadon sohibiga mehmonlarga toqatidan ortig‘ini qilmasligi yoki mehmonini hurmati uchun ko‘p narsalarni o‘ziga yuklab olmasligi kerak. Balki, ularni hurmat qilish bilan birga ularga o‘zida bor narsalarni imkoniyat chegarasida taqdim qilishi lozim bo‘ladi. Chunki, Ibrohim alayhissalom ham o‘z mehmonlariga semiz buzoqni so‘ydilar va pishirib, ularning oldilariga qo‘ydilar. U zot o‘zlarida bor eng yaxshi narsani keltirdilar.

Oltinchi odob – mehmonning haqqini berish:

Mehmon bo‘lish sunnatga ko‘ra bir kecha kunduz, mehmon kutish uch kecha kunduz bo‘lishi joiz bo‘ladi. Undan ortiq bo‘lishi majburiy emas. Ammo, undan ortiq bo‘lishi mezbonga sadaqa bo‘lib yoziladi.

Nabiy sollallohu alayhi vasallam mehmonni ham, mezbonni ham haqqini joriy qilib, Abdulloh ibn Amrga; “Albatta, mehmondorchiligingni sening zimmangda haqlari bor” deb, marhamat qildilar.

Ya’ni, mehmondorchilik haqlaridan murod – mehmonlik va mezbonlikning haqlaridir.

Abdulloh ibn Amrdan qilingan rivoyatda; Nabiy sollallohu alayhi vasallam: “Kim Allohga va oxirat kuniga iymon keltirgan bo‘lsa, mehmonini hurmat qilsin. Mehmon bo‘lish bir kecha kunduz, mehmon kutish uch kecha kunduz bo‘lishi joiz bo‘ladi. Undan ortiq (mehmondorchilikni) bo‘lishi majburiy emas. Balki, ortiq bo‘lishi sadaqa bo‘lib yoziladi. To uni chiqarib yubormagunicha uning huzurida yashamoqligi unga halol bo‘lmaydi” dedilar. Buxoriy va Muslim rivoyati.

Ibn Hajar: “Ibn Battol shunday dedi; Molik roziyallohu anhu mehmonning haqqi haqida so‘ralganda, u zot: “Uni bir kecha kunduz ikrom qiladi va unga tuhfa beradi va uch kun ziyofat qiladi.” dedilar.”

Men: “Birinchi kundan tashqari uch kun hisoblanadimi yoki undan hisoblanadimi?”, dedim.

Abu Ubayd javoban: “Unga birinchi kunda yaxshilik va iltifotlarni qilishlik majburiy bo‘ladi. Ikkinchi va uchinchi kunda oldidagi hozir bo‘lgan narsalarni unga taqdim qiladi, xolos. Odatdagidan tashqari ziyoda qilmaydi. So‘ngra unga bir kecha kunduz masofaga yetadigan narsa beradi. U musofir bir joydan boshqa joyga borishiga yetadigan narsa miqdoricha bo‘lib, “jiyza – manzil chegarasi” deyiladi.” Dedi.

Xattobiy shunday degan: “Ya’ni, agar, mehmon kelib tushsa, unga tuhfa berish va o‘zida bor imkoni yetgan narsalarda bir kecha kunduz  unga yaxshilikni ziyoda qilishdir. Keyingi boshqa ikki kunda, u mehmonning oldida hozir bo‘lib turgan narsalarni unga taqdim qiladi, xolos. Agar uchinchi kun o‘tsa, darhaqiqat uni haqqi tugaydi. Keyingi kunlarda ham, mehmondorchilikni davom ettirsa, unga sadaqa qilganni savobi bo‘ladi.” dedi.” degan.)

Yettinchi odob – xonadon sohibi mehmonlarga aynan o‘zi xizmat qilishi:

Bu esa, qur’oni karim o‘sha Ibrohim alayhissalom qissasida bizlarga o‘rgatgan odobdir.   Alloh taolo “Zoriyot surasining 26-27-oyatlari ”da:

"So‘ng u asta oilasi oldiga chiqib, (qovurilgan) bir semiz buzoqni keltirdi-da, uni ularga yaqin qilib, «(Taomdan) yemaysizlarmi?» dedi", degan.

Bu yerda Ibrohim alayhissalom aynan o‘zlari turib, mehmonlariga xizmat qilganliklari bayon qilinmoqda. Imom Buxoriy (rahmatullohi alayh) ham bu haqida o‘zlarining sahih to‘plamlarida “Mehmonni hurmat qilish va uning xizmatini aynan o‘zi qilishlik bobi” deb, alohida bob ajratganlar. Shubha yo‘qki, bu ish mehmonni hurmat qilish va uning xizmatini qilishdagi eng yaxshi amaldir.

Sakkizinchi odob – mehmonga u mehmon bo‘lib turish vaqtida yaxshiliklar qilish:

Ushbu odob, mehmonga uxlashi uchun bolalarning shovqin-suronidan panaroqda bo‘lgan to‘la-to‘kis munosib bir o‘rin tayyorlab berish, unga pokiza sochiqni taqdim qilish, unga yostiq tutish, hammomni unga tayyorlab qo‘yish, xushbo‘yliklarni yaqin qilish, o‘ziga qarab jamolini ko‘rish uchun ko‘zguni va yana shunga o‘xshash narsalarni taqdim qilish bilan bo‘ladi.

To‘qqizinchi odob – xonadon sohibi mehmonni birga eshikkacha kuzatib chiqishi:

Agar, mehmon ketishlikni xohlasa, xonadon sohibining o‘zi ham hovlining darvozasigacha unga qo‘shilib, birga kuzatib chiqishligi lozim bo‘ladi. bu esa, mehmonni ulug‘lash va uni hurmat qilishdir. Mehmon ketishlikka izn so‘rab turganda, xonadon sohibi o‘z joyidan qimirlamay o‘tiravermasligi kerak. Balki, uni kuzatib, ortidan o‘zi ham chiqadi.

Abu Ubayd imom Ahmadniing manzillariga ziyoratga borganlari haqida: “Men u zotning uylaridan turishlikka izn so‘rab, o‘rnimdan turgandim u zot ham men bilan birga turdilar”.

Shunda men u zotga: “Ey Abu Abdulloh unday qilmang” dedim.

U zot: “Sha’biy roziyallohu anhu shunday degan: “Ziyorat qilib kelgan kishining ziyoratining eng so‘ngi haqqi, mezbon hovlining darvozasigacha u bilan birga yurib chiqishligi va markabini ushlab turishligidir.” Dedilar.” Deb, aytib berganlar.”

O‘ninchi odob – mehmon ketishidan oldin eshikni yopib, kirib ketmaslik:

Mehmonni eshik oldiga kuzatib, xonadon sohibi mehmon markabiga minib yoki yurib ketmagunicha uyiga kirib, eshigini qulflab olmaydi. Chunki, bu kutib turishlik mehmonni ulug‘lash, uni hurmat qilish va unga iltifot ko‘rsatishdir. Muslmon kishiga bu odoblarga bee’tibor bo‘lishlik durust bo‘lmaydi.

Mahbuba Abduhalilova,
TII 3-kurs talabasi.