Sayt test holatida ishlamoqda!
12 Yanvar, 2025   |   12 Rajab, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:24
Quyosh
07:48
Peshin
12:36
Asr
15:34
Shom
17:18
Xufton
18:37
Bismillah
12 Yanvar, 2025, 12 Rajab, 1446

Oilada ayoli bilan muomala qilishda 21 ta sunnat

15.11.2019   25960   14 min.
Oilada ayoli bilan muomala qilishda 21 ta sunnat

Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning barcha ishlari biz ummatlari uchun ibratdir. Shu jumladan, ayollariga, ya’ni onalarimizga bo‘lgan munosabatlari ham biz uchun katta ibrat.

Rasululloh sollallohu alayhi vasallam dedilar: “Sizlarning eng yaxshingiz o‘z oilasiga yaxshi bo‘lganingiz. Men esa sizlarning orangizdagi o‘z oilasiga eng yaxshi kishiman”.

Termiziy, Ahmad va Ibn Moja rivoyati.

Hadis, siyrat kitoblarida u zot sollallohu alayhi vasallamning oilaviy hayotlari batafsil yoritilgan.

Xo‘sh, Nabiy sollallohu alayhi vasallamning onalarimizga munosabatlari, bu boradagi sunnatlari qanday edi?

 

  1. Ayollarga ishonish, ularni poylamaslik.

Rasululloh sollallohu alayhi vasallam safardan o‘z uyiga kechasi bemahal kirib kelishni man qilganlar. (Imom Buxoriy va Muslim rivoyatlari)

Demak, kishi safardan uyiga qaytadigan bo‘lsa, imkon qadar kunduzi kelishga harakat qilishi, ahlini poylash, ularning xatolarini topish uchun tunda kirib kelishdan tiyilish kerak ekan.

 

  1. Ayolining og‘zi tekkan idishdan ichimlik ichish.

Oisha onamiz roziyallohu anho shunday deganlar:

«Men hoiza paytimda Rasululloh sollallohu alayhi vasallam chaqirardilar. Birga o‘tirib ovqat yerdim. Menga go‘shtli suyakni uzatar, men undan tishlab qo‘yardim. So‘ng aynan men tishlagan joyimga og‘izlarini qo‘yib, so‘yakning go‘shtidan yer edilar. Suvni ham xuddi shunday qilar, avval menga suvni uzatar, so‘ng idishdan men ichgan joyimga lablarini qo‘yib suv ichar edilar».

 

  1. Ayoli bilan bir idishda g‘usl qilish.

Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi:

«Men va Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bir idishdan g‘usl qilar edik. Qo‘llarimiz unga navbatma‑navbat kirib-chiqar edi. Hatto «Menga ham qoldir», derdilar. «Menga ham qoldiring», der edim».

Buxoriy, Muslim va Nasoiy rivoyat qilishgan.

 

  1. Ayolining dugonalariga ham hadyalar yuborib turish.

Oisha onamiz roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi:

«Men Nabiy sollallohu alayhi va sallam ayollari ichida Xadija roziyallohu anhoga — garchi u kishini ko‘rmagan bo‘lsam ham — rashk qilganimchalik birontasiga rashk qilmaganman. Chunki Nabiy sollallohu alayhi va sallam uni ko‘p eslardilar. Agar qo‘y so‘ysalar, uni bo‘laklarga bo‘lar, so‘ng Xadijaning dugonalariga ham jo‘natar edilar.

Bir kuni men Rasululloh sollallohu alayhi va sallamga “Go‘yo dunyoda Xadijadan boshqa ayol yo‘qday!”- degan edim, Rasululloh sollallohu alayhi va sallam: «Ha, (dunyoda) Xadijadek ayol bo‘lmagan! U juda ajoyib edi. Undan farzandlarim ham bor»,- dedilar.

Buxoriy rivoyati.

 

  1. Ayoli bemor bo‘lganda, muavvizotlarni o‘qib dam solish.

Oisha onamiz roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi:

“Rasululloh sollallohu alayhi vasallam agar ahli oilalaridan biron kishi betob bo‘lib qolsa, unga muavvizot (“Ixlos”, “Falaq”, “Nos” suralari)ni o‘qib dam solardilar”.

Imom Muslim rivoyatlari.

 

  1. Ayolining quchog‘ida Qur’on o‘qish.

Nabiy sollallohu alayhi vasallam Oisha onamiz roziyallohu anhoning quchoqlarida yonboshlab Qur’on o‘qirdilar.

Oisha onamiz roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi:

«Rasululloh sollallohu alayhi va sallam, men hayzli paytimda u zot mening qo‘ynimga suyanib olib, Qur’on o‘qirdilar».

Muttafaqun alayh.

 

  1. Ayolini safarga birga olib chiqish.

Rasululloh sollalohu alayhi vasallam safarga chiqmoqchi bo‘lsalar, ayollaridan birini o‘zlari bilan olib chiqar, kechalari ular bilan u yoq-bu yoqdan gaplashar, ular bilan maslahatlashar edilar.

Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi:

«Nabiy sollallohu alayhi vasallam (safarga) chiqsalar, ayollari orasida qur’a tashlar edilar...” Buxoriy va Muslim rivoyati.

“Bir kuni safarda Safiyya onamiz roziyallohu anho mingan tuya orqada qolib ketdi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam oldilariga kelganlarida Safiya onamiz yig‘lab: “Meni sekin yuradigan ulovga mindiribsiz” dedilar. Nabiy sollallohu alayhi vasallam onamizning ko‘z yoshlarini artib, yupatganlar”. Imom Nasoiy rivoyatlari.

 

  1. Ayolining qilgan xizmati uchun tashakkur aytish.

Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:

«Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Kim Allohga shukr qilmasa, odamlarga ham tashakkur qilmaydi», dedilar».

Abu Dovud va Termiziy rivoyat qilishgan.

Termiziyning lafzida: «Odamlarga tashakkur qilmagan Allohga shukr qilmaydi», deyilgan.

 

  1. Ayoli uchun o‘ziga qarash, misvok qilish, xushbo‘ylik sepish.

Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi:

«Nabiy sollallohu alayhi vasallam ehromdaliklarida farqlaridagi xushbo‘ylikning yaltirayotgani hamon ko‘z o‘ngimda».

Boshqa bir rivoyatda Oisha roziyallohu anho:

«Nabiy sollallohu alayhi vasallamga o‘zlarida bor eng yaxshi xushbo‘ylikni surtib qo‘yar edim. Hatto soch soqollarida xushbo‘ylikning yaltirashini ko‘rar edim», deganlar. Buxoriy va Muslim rivoyati.

Imom Buxoriy Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qiladi:

«Rasululloh sollallohu alayhi vasallam o‘zlaridan noxush hid kelishini og‘ir olardilar».

Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi:

«Nabiy sollallohu alayhi va sallam uyga kirganlarida ishni nimadan boshlar edilar?» deb so‘ralganda, u kishi: «Misvokdan», dedilar.

Imom Muslim rivoyatlari.

 

  1. Ayoli hayoz ko‘rganda ham unga e’tibor qilib, undan jirkanmaslik.

Alloh taolo hayz borasidagi oyatlarni nozil qilganda, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam odamlarga uylarda o‘z ayoli bilan aralashib yurishni, qo‘shilishdan boshqa barcha narsani qilaverishni amr qildilar. O‘zlari ham onalarimiz hayz ko‘rgan paytlarida ularga e’tiborli bo‘lar, ular shu hollarida Nabiy sollallohu alayhi vasallamning sochlarini tarar, u zot alayhissalom ularning quchoqlarida Qur’on o‘qir, birga taomlanar edilar.

 

  1. Ayolining ba’zi nuqsonlariga ko‘z yumish.

Anas ibn Molik roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:

«Nabiy sollallohu alayhi vasallam o‘zlarining ba’zi ayollari huzurida edilar. Mo‘minlarning onalaridan birlari o‘z xodimlaridan bir idishda taom solib yubordilar. Bas, Nabiy sollallohu alayhi vasallam uyida turgan (ayol) xodimning qo‘liga urdi. Idish tushib, ikkiga bo‘lindi. Nabiy sollallohu alayhi vasallam idishning ikki bo‘lagini bir-biriga qo‘shib jamlab, unga taomni yig‘a boshladilar va «Onangiz rashk qildi», - dedilar.

So‘ngra u zot xizmatchini ham, idishni ham toki u zot uyida turganning huzuridan idish keltirguncha, tutib turdilar. Bas, butun idishni singanga va singan idishni sindirganga berdilar».

Buxoriy rivoyat qilgan.

 

  1. Ahlini Allohning toatiga chorlash, ularni tahajjudga uyg‘otish.

Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:

«Nabiy sollallohu alayhi vasallam: «Kechasi turib, namoz o‘qigan va xotinini uyg‘otgan, agar turmasa, yuziga suv sepgan erga Allohning rahmati bo‘lsin. Kechasi turib, namoz o‘qigan va erini uyg‘otgan, agar turmasa, yuziga suv sepgan xotinga Allohning rahmati bo‘lsin», dedilar».

Ikkisini Abu Dovud, Nasaiy va Ibn Moja rivoyat qilganlar.

 

  1. Ayoli keltirgan taomni, umuman, olib kelingan taomni ayblamaslik.

Abu Hurayra roziyallohu anhu dedi:

«Nabiy sollallohu alayhi vasallam hech qachon biror taomni ayblamasdilar. Agar ishtahalari tortsa, yerdilar. Ko‘ngillari tusamasa, tark qilar edilar».

Buxoriy, Muslim, Abu Dovud rivoyat qilganlar.

 

  1. Ayolining yuziga tabassum bilan boqish.

Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam: “Birodaringning yuziga tabassum qilib qarashing ham sadaqadir”, deb aytganlar.

 

  1. Ayolining ismini aytib, erkalab chaqirish.

Oisha onamiz roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi:

Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Ey Oish, bu Jabroil senga salom yo‘llayapti» dedilar.

«Va alayhissalomu va rohmatullohi va barokatuhu! Ey Allohning Rasuli, siz men ko‘rmagan narsani ko‘rasiz», dedim».

Imom Buxoriy rivoyatlari.

Rasululloh sollallohu alayhi vasallam onamizning ismlarini erkalab, Oish deganlar.

 

  1. Ayoliga taom yedirish.

Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “...Sen bir infoq qilsang, hatto ayoling og‘ziga soladigan bir luqma (taom) uchun ham, albatta ajr olasan...”, dedilar.

Imom Buxoriy, imom Muslim, Abu Dovud, Termiziy, Nasoiy, Ibn Moja, imom Ahmad, Ibn Hibbon “Sahih”da rivoyat qilgan.

 

  1. Ayolini o‘pish.

Urva ibn Zubayr roziyallohu anhumo Oisha onamiz roziyallohu anhodan Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning ayollariga muomalalari haqida so‘radilar. Oisha onamiz roziyallohu anho “U zot sollallohu alayhi vasallam qaysi ayollarining uyida tursalar, o‘sha kuni namozga o‘sha ayollarini o‘pmasdan chiqmas edilar” deb javob berdilar. Shunda Urva ibn Zubayr roziyallohu anhu hazil tariqasida Oisha onamiz roziyallohu anhoga “Bu siz bo‘lgan bo‘lsangiz kerak-a, xolajon?” desalar, onamiz roziyallohu anho kulib qo‘ygan ekanlar.

Demak, kun davomida eridan besh marta qisqa xabar (o‘pich, erkalash, xizmatiga tashakkur aytish va hokazo) olib turadigan ayol depressiyaga tushmas ekan.

 

  1. Ayoli bilan yugurish musobaqasi o‘ynash.

Oisha onamiz roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi:

«Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam men bilan musobaqalashgan edilar, men u zotdan o‘zib ketdim. Bir muddatdan so‘ng mening go‘shtim og‘irlashganda yana men bilan musobaqalashib, mendan o‘zib ketdilar va «Haligi bilan biru bir», dedilar».

Imom Ahmad va Imom Abu Dovud rivoyatlari.

 

  1. Ayoli bilan muomalada muloyim bo‘lish.

Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi:

“Habashlar nayzalari bilan masjidda o‘yin ko‘rsatishardi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam “Ey Humayro, ularni tomosha qilishni xohlaysizmi” dedilar. Men: “Ha” dedim. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam eshik yonida turdilar, men esa yonlariga keldim-da iyagimni muborak yelkalariga qo‘ydim va yanog‘imni yanoqlariga tekkazdim. Habashlar o‘yin ko‘rsatib: “Abul Qosim juda yaxshidir”,- deyishardi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam “Yetar endi”, - dedilar. Men: “Yo Rasululloh, shoshmang” dedim. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam biroz turdilar. So‘ng yana “Yetar endi”, dedilar. Men yana “Yo Rasululloh, shoshmang”, dedim. Aslida Habashlarni tomosha qilishni xohlamas edim, lekin men ayollarga Rasulullohning men uchun turganliklari va meni qadrlashlari ayollarga yetib borishini xohlardim”.

Humayro — qizil yugurgan oq yuzli ayol deganidir. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam onamizni ana shunday so‘z bilan erkalaganlar.

 

  1. Uy ishlariga qarashish.

Asvad roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:

«Oisha roziyallohu anhodan: «Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam o‘z ahllari orasida nima qilardilar», deb so‘radim. «Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam o‘z ahllarining xizmatida bo‘lardilar. Agar namoz hozir bo‘lsa, namozga chiqardilar. U zot katta zang kishilardan bo‘lmaganlar. Balki ko‘pincha o‘z ishlarini o‘zlari bajarardilar», dedilar.

Ahmad rohimahullohning «Musnad»larida kelgan rivoyatda Oisha roziyallohu anho: «Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam kiyimlarini o‘zlari tikardilar, kavushlarini yamardilar va sizlar o‘z uyingizda nima qilsangiz, shuni qilardilar», dedilar.

Umar roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:

Oisha roziyallohu anhoga: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallam uylarida nima qilardilar?» deyildi. Oisha roziyallohu anho: «Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam (oddiy) odamlardan biri edilar. Kiyimlarini tozalar, qo‘ylarini sog‘ardilar», dedilar. 

Nabiy sollallohu alayhi vasallam uy ishlarida oilalariga qarashar, shippaklarini o‘zlari tikib, kiyimlarini o‘zlari yamab, qo‘ylarini o‘zlari sog‘ardilar.

 

  1. Ayolini sevishini aytish.

Rasululloh sollallohu alayhi va sallam aytganlar: «Agar sizlardan biringiz birodarini yaxshi ko‘rsa, yaxshi ko‘rishini unga bildirib qo‘ysin». 

Ahmad va Abu Dovud rivoyatlari.

Hatto, uning uyiga borib, bu haqda aytib, xabardor qilishi sunnatdir.

Rasululloh sollallohu alayhi va sallam aytganlar: «Agar sizlardan biringiz do‘stini yaxshi ko‘rsa, uning uyiga borib, uni Alloh uchun yaxshi ko‘rishini yetkazib qo‘ysin». Ahmad rivoyati.

Amr ibn Os roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:

«Nabiy sollallohu alayhi vasallam meni Zotus-Salosil askariga boshliq qildilar. Qaytib kelganda:

«Ey Allohning Rasuli, odamlarning qaysinisi siz uchun eng mahbubdir?» dedim.

«Oisha», dedilar.

«Erkaklardan-chi?» dedim.

«Uning otasi», dedilar.

«So‘ngra kim?» dedim.

«So‘ngra Umar», dedilar va bir necha odamlarni sanadilar. Bas, meni oxirlarida qilib qo‘ymasinlar, deb, sukut saqladim».

Termiziy va Buxoriy rivoyatlari.

 

Yuqorida Nabiy sollallohu alayhi vasallamning oilaviy hayotlaridan 21 ta sunnat bilan tanishdingiz. Hadislarni o‘qir ekanmiz, Nabiy sollallohu alayhi vasallamning naqadar mehribon, muloyim, kamtar, vafodor, qo‘li ochiq, tabassumli, shirin so‘z, ayolning nozikligini his qiluvchi va muhabbatli inson bo‘lganliklarini ko‘ramiz. Biz ham Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning sunnatlariga amal qilib, oilani mustahkamlashga harakat qilishimiz kerak.

Alloh taolo barchamizni O‘zining hidoyatidan ayirmasin va xotimamizni chiroyli qilsin!

 

Islom.uz va boshqa sayt ma’lumotlari asosida

Nozimjon Hoshimjon tayyorladi

Siyrat va islom tarixi
Boshqa maqolalar

Samarqand shayxul islomi

9.01.2025   3465   9 min.
Samarqand shayxul islomi

Bu zotning to‘liq ismi Nasr ibn Muhammad ibn Ahmad ibn Ibrohim Abu Lays as-Samarqandiy al-Hanafiydir. Samarqandda tavallud topgandir. Samarqand o‘zining ko‘p olimlari bilan mashhur bo‘lgan hamda Samarqand ahli ilmni yaxshi ko‘rgan. Bu ma’lumotlar Najmiddin Umar ibn Muhammad Nasafiyni “Al qand fiy ulamai Samarqand” asarida keltirilgan.

Abu Lays Samarqandiy boshlang‘ich ta’limni Samarqandda olgan. So‘ng ulamolarining ko‘pligi bilan mashhur bo‘lgan Balxga ketadi. Ilmni mustahkamlab Samarqandga qaytadi. Abu Lays nafaqat Samarqand va Balx ulamolari orasida ilmiy mavqega ega, balki Hanafiy ulamolarining orasida ham o‘z mavqega egadir. Bunga bir qancha misollar dalolat qiladi:

  1. Abu Lays Samarqandiyning kitoblari ustida ko‘plab ulamolar mashg‘ulotlar, darslar va imlolar olib borgan. Masalan birgina “Uyunil masoil” kitobiga ko‘plab ulamolar sharhlar bitgan. Jumladan, Muhammad ibn Abdul Hamid as-Samarqandiy al-’ala ul-Olam, Muhammad ibn Umar ibn Arabiy al-Joriy. “Al-Muqaddimatu fis-solati” asariga Jabroil ibn Hasan ibn Usman al-Janjaviy 752-hijriy sanada, Mustafo ibn Zakariyo al-Qirmoniy 809-hijriy sanada, Hasan ibn Husayn at-Tuluniy 909-hijriy sanada, Lutfulloh an-Nasafiy al-Kaydoniy 750-hijriy sanada va boshqa ulamolar sharhlar bitgan.[1]
  2. Musannafotlar sohiblarining mashhurligi va ularning ko‘pligi.
  3. Mazhab fuqaholaridan qilgan rivoyatlariga va qavllariga ko‘pchilik as'habul mutunlarning suyanishlari.
  4. Ba’zi muhim kitoblar bilan shug‘ullanishi. Misol uchun, Abu Hanifaning “al-Fiqhul-akbar” va Muhammad ibn al-Hasanning “al-Jomi’us-sag‘ir asarlariga sharhlar bitgan.
  5. Ta’lif qilgan ilmiy yo‘nalishlarini fiqh, tafsir, aqoid va mav’izalar bo‘yicha tartibga soldi.
  6. Mazhabda tarjih as'hobidan bo‘lishligi.
  7. Tafsir, fiqh, usul (din asoslari), aqida, xutbalar, zuhd bo‘yicha ko‘plab asarlar yaratgan buyuk alloma Samarqand shayxulislomi bo‘lganligi.

 U yashagan davrda yurtimizda lug‘at, tafsir, hadis, fiqh ilmlari rivojlangan. Mana shunday ilmiy muhitda yashab ijod etgan alloma samarali meros qoldirgan. Uning “Bahr al-ulum” (“Ilmlar ummoni”), “Uyun al-masoyil” (“Masalalar sarchashmasi”), “Tanbehul-g‘ofilin” (G‘ofillarga tanbehlar”), “Bo‘ston al-orifin” (“Oriflar bo‘stoni”) kabi asarlari bizgacha yetib kelgan va nashrlar etilgan.

Allomaning tug‘ilgan yili sifatida muarrixlar hijriy 301-310 yillar orasi va 911-milodiy yilni ko‘rsatadilar. Olimning kunyasi Abu Lays, ya’ni “Laysning otasi”. “Lays” lug‘atda sher, arclon ma’nosini beradi. U zotning Lays degan farzandlari bo‘lganmi yoki “Abu Turob” singari majoziy laqabmi, noma’lum. Har holda kunya ekani aniq. Kunyasi bilan laqabi qo‘shib aytilar edi, masalan: "Faqih Abu Lays aytdi" kabi. Laqablaridan biri “al-Faqih” bo‘lib, shu laqab bilan mashhur bo‘lgan. Alloma fiqh ilmida yuksak martabaga erishgan, o‘z zamonasida unga teng keladigan olim topilmas edi.  Faqih so‘zining
oldida arab tilidagi “al” artikli qo‘shilib, uni “al-Faqih” deb atalishi ham shunga ishoratdir.

Abu Laysning o‘zi ham “al-Faqih” laqabini yaxshi ko‘rar edi. Chunki, rivoyatlarga qaraganda, “Tanbehul g‘ofilin” kitobini yozgan mahallarida bir kecha u kishining tushlariga Nabiy sollallohu alayhi vasallam kirib, yozgan kitoblarini tutqazib: "Yo Faqih! Kitobingni ol!” deydilar. Uyg‘onganlarida kitoblarida Payg‘ambarimiz alayhissalom muborak qo‘llarini, izlarini ko‘radilar. Shundan keyin “Faqih” degan nomni yaxshi ko‘rdi va u tufayli ko‘p barokatlarga noil bo‘ladi. Ikkinchi unvoni “Imomul-huda”. Bu laqab bilan yana bir buyuk alloma Abu Mansur al-Moturidiy ham atalgan.

Abu Laysning vafoti haqida ham muarrixlar turli sanalarni ko‘rsatadilar. Dovudiy o‘zining “Tabaqot al-Mufassirin” kitobida 393-hijriy yilning jumod al-oxir oyining seshanba 11-kechasida vafot etgan, degan. “Javohir al-mo‘zi’a” asarida 373-seshanba kechasida, “Kashf az-zunun” asarida 376, yoki 383, yoki 375-hijriy yilda vafot etgan deyiladi. Arab merosi tarixida 373, yoki 375, yoki 393-hijriy vafot etgan deyilgan.

Ya’ni, alloma 985 va 1003-milodiy yillar orasida vafot etgan. Manbalarda uning oilasi haqida hech narsa yozib qoldirilmagan. Abu Lays Samarqandiy Samarqandda shayxul-islom darajasiga ko‘tarilgan. Lekin uning rasman qozi bo‘lgani haqidagi ma’lumot manbalarda kuzatilmaydi. U o‘z  davrida eng zaruriy ilm – fiqhni egallagani bois, fatvolar aytishga loyiq bo‘lgan va uning fatvo hamda hikmatli so‘zlari kishilar orasida tarqalgan. Jumladan, Salohiddin Nohiy uning fiqhiy asarlari matni tuzilishiga ko‘ra o‘z tadqiqotida allomani madrasalarda mudarrislik qilganini taxmin qiladi. Shuningdek, Abu Lays tafsirida hadislar, rivoyatlar, qiroatlar, lug‘aviy manbalarga alohida ahamiyat berilishi ham uning mudarrislik qilganini tasdiqlashi mumkin.  Abu Lays Samarqandiy ilmiy salohiyatining shakllanishida avvalo olim oilasida tavallud topgani ta’sir ko‘rsatgan bo‘lsa, keyinchalik Balx, Samarqand va Buxoro kabi muhim ilmiy mavqega ega bo‘lgan shaharlar olimlarining ta’lim-tarbiyalari sezilarli bo‘lgan. Abu Lays Samarqandiy Balxlik olimlarning Samarqandga kelishi, u yerga safar qilish munosabati bilan ilm o‘rgangan bo‘lsa, ayrim hollarda ularning asarlarini mutolaa qilish va o‘rganish orqali ularni o‘zining ustozi deb hisoblagan.

Abu Lays Samarqandiy shakllangan ilmiy muhit asosan hanafiy  mazhabi olimlari ta’sirida bo‘lgan. Ko‘pchilik tarojum asarlarida Abu Lays Samarqandiyning ikki yoki uch ustozi zikr etiladi xolos. Bunga sabab balki olimga ko‘proq tahsil bergan ustozini zikr etish bilan kifoyalanish bo‘lsa kerak. Uning asarlarida o‘z davridagi ko‘plab olimlarning so‘zlari, rivoyatlari keltirilgan. Olim ularni o‘z asarlarida zikr etgan. Tadqiqot doirasida Abu Lays Samarqandiyning 24 ustozi aniqlandi. Tafsirida 20 ustozi, “Tanbih-l-g‘ofilin”da 4 ustozi zikr etilgan. Olimning barcha ustozlari hanafiy mazhabi ulamolari bo‘lib, ularning ko‘pchiliklarining silsilasi Nu’mon ibn Sobit Abu Hanifa, Abu Yusuf, Muhammad ibn Hasanga borib taqaladi. Bu ustozlarning ba’zilari haqidagi ma’lumotlar tarojum asarlarida zikr etilgan. Muhammad ibn Fazl Buxoro va Samarqandga kelgani va Samarqandda vafot etgani, Xalil ibn Ahmad Farg‘ona qozisi bo‘lgani va shu yerda yoki Samarqandda vafot etgani, Abu Ja’farning Buxoro va Samarqandga kelgani va Buxoroda vafot etgani haqidagi ma’lumotlar ularning Samarqand ilmiy muhiti bilan bog‘likligini ko‘rsatadi. Ular o‘z zamonlarining yetuk olimlari bo‘lib, Abu Lays Samarqandiyga ustozlik  qilganlar Abu Lays Samarqandiy tafsirining O‘zRFA Sharqshunoslik instituti qo‘lyozmalar fondida saqlanayotgan nusxasining birinchi varag‘ida shunday ma’lumot mavjud: “Abul-Mahomid Muhammad ibn Ibrohim ibn Anush Hasiyriy “Hodiy Hasiyriy” asarining oxirgi qism ikkinchi – “Fatvo berishda ehtiyot qilish” nomli faslida  shunday yozadi: 258/872 sanada vafot  etgan Samarqand hofizi faqih Abu Lays: “Samarqandda 40 yil fatvo berdim, ushbu 40 yilda faqat ilgari o‘tgan ulamolarning so‘zlariga tayandim. Mening kitobimdan qiyomat kuni g‘iybatdan biror narsa chiqmaydi. O‘ng qo‘limni chap qo‘limdan ajratganimdan buyon yolg‘on gapirmadim, hech kimga qushning boshini suvga solib ko‘targanda boshida qolgan suvchalik yomonlik istamadim”, degan.

“Abu Lays fozil, taqvodor, buyuk imom bo‘lib, yuz ming hadisni yod bilgan. Vaki’, Muhammad ibn Hasan, Ibn Muborak, Abu Yusuf va boshqa olimlar kitoblarini mutolaa qilar edi. Uning ko‘plab asarlari bor”.

Barcha manbalarda Abu Lays Nasr ibn Sayyor hofiz, Nasr ibn Muhammad esa faqih deb atalgan. Yuqoridagi ma’lumotda Abul-Lays Nasr ibn Muhammad bilan hofiz Abu Lays Nasr ibn Sayyor ibn Fath haqidagi ma’lumotlar chalkashtirib yuborilgan. Shuningdek, ko‘rsatilgan vafot yili ham hofiz Abul-Lays vafot etgan yiliga yaqinroq keladi.  Shu kabi ushbu ikki allomani adashtirish hollari manbalarda  uchraydi.

Jumladan, u ikkisini bir olim deb ko‘rsatilgan o‘rinlar ham mavjud. Faqih Abu Lays Samarqandiyning Muhammad Shayboniyning kitobi bilan tanishganligi, o‘z ijodida Abu Yusuf, Muhammad ibn Hasan Shayboniy, Vaki’, Ibn Muboraklarning silsilalar orqali rivoyatlarini ko‘p keltirganligi sababli bu ma’lumotlar Abu Lays Nasr ibn Muhammadga tegishli deb hisoblash mumkin. U o‘zining tafsirida Muhammad ibn Hasan “As-Siyar al-Kabir” asaridan ma’lumot keltiradi.

Tug‘ilgan joyi Samarqanddir. “Bahr al-ulum” tafsirining kirish qismida u shahar haqida bunday deyiladi: “Arablar uni Siron ham deydilar. Safd vodiysining janubida joylashgan bu joy iqlimi yaxshi va katta shahardir”. Bir shoir  bu yer haqida shunday degan edi:

Insonlar uchun oxiratda jannat bordur,
Bu dunyoning jannati Samarqanddur.

Bu shahar tolibi ilmlar maskani bo‘lgan. Bu yerga ulamo-yu fuqaholar, tasavvuf ahllari safar qilar edilar. Shuning uchun bu yer boshqa yurtlar ichida muhim ilmiy o‘rin egallab turar edi, chunki Abu Lays Samarqandiy qatorida u kishining olimlardan bo‘lgan sheriklari va do‘stlari ham ko‘p edi.

TII talabasi Mirzaqosim Saidmirzayev

[1] Tarixi at-turas al-arabiy. 1-jild, 3-juz, 107 va undan keyingi sahifalar.