Oy kuni yaqinlashib borayotgan kelin eriga: “Yaqinda dada bo‘lasiz, shifokorlarning gapiga qaraganda o‘g‘il ko‘ramiz. Biz ham alohida holi yashasak, sizga mazali taomlar pishirib ko‘nglingizni shod qilsam”, dedi. Eri biroz asabiylashib: “Nima, endi ona bo‘laman deb meni ota-onamdan ajratmoqchimisan, shuni yaxshi bilib qo‘y-ki, onam menga qilgan yaxshilikni, xizmatni hech qachon hech kim qila olmaydi. Ko‘zingni kattaroq och, agar yana bir marta shu gapingni takrorlasang, qattiq xafa bo‘laman va seni ham xafa qilaman”, dedi.
Kelin shu zahoti erining yonboshiga o‘tirib: “Meni kechiring, men tug‘ilajak o‘g‘limiz menga qanday munosabatda bo‘lishini bilish uchun sizga shu so‘zlarni aytgan edim. Mening jannatim sizning rizoligingizda, sizniki esa onajonimning rizoliklarida, demak men onajonimning xizmatlarini qilish bilan roziligingizga erishaman, albatta. Tug‘ilajak o‘g‘limiz ham dadajonisiga o‘xshagan bo‘lsin!” deya ibo bilan erining yoniga o‘tirdi.
Xulosa: Odamlarga yaxshilik ulashib yashash – hayotimizning mazmuni demak! Dunyoda yaxshi nom qoldirish, oxiratda jannatga doxil bo‘lish esa – bizning oliy maqsadimiz. Shunday ekan, aziz yigitlar-qizlar, kelin-kuyovlar! Ushbu voqea bizga ibrat bo‘lsin!
Abdulmajid ISAQOV,
Qo‘qon shahar bosh imom-xatibi
وحدثنا إسحاق بن إبراهيم بن جبلة نا عبيد الله بن موسى أنا إسرائيل، عن سماك أنه سمع موسى بن طلحة يحدث عن أبيه قال: مررت مع النبي صلى الله عليه وعلى آله وسلم في نخل فرأى قوما في رءوس النخل يلقحون النخل فقال: ما يصنع هؤلاء؟ قالوا: يجعلون الذكر في الأنثى قال: ما أظن ذلك يغني شيئا فبلغهم ذلك فتركوه فنزلوا عنها فبلغ ذلك النبي صلى الله عليه وعلى آله وسلم فقال: إنما هو ظن ظننته، إن كان يغني شيئا فاصنعوه، فإنما أنا بشر مثلكم وإن الظن يخطئ ولكن ما قلت لكم: قال الله تعالى فلن أكذب على الله عز وجل.
Muso ibn Talha otasidan rivoyat qiladi: “Nabiy sollallohu alayhi va ’alaa olihi vasallam bilan birga (Madina) xurmozorlari orasidan o‘tdim. U zot xurmolar ustiga chiqib olib, changlatayotgan odamlarni ko‘rib: “Anavilar nima qilishmoqda?” dedilar.
Odamlar: “(Xurmoning) erkagini urg‘ochisiga qo‘shmoqda”, dedi.
U zot: “Menimcha, undoq qilish biror foyda bermas, deb gumon qilaman”, dedilar.
Haligi odamlarga buning xabari yetib borganda, ular u(changlatish)ni tark qildi va xurmolardan tushdi. Rasululloh sollallohu alayhi va olihi vasallamga bu haqda xabar berilganda: “U mening bir gumonim, agar o‘sha narsa ularga manfaat bersa, uni qilaversin! Albatta, men ham sizlar kabi basharman. Albatta, gumon xato qiladi. Lekin sizlarga “Alloh taolo bunday dedi”, deb biror narsa aytsam, zinhor Alloh azza va jallaga nisbatan yolg‘on so‘zlamayman”, dedilar.
Abu Said Haysam ibn Kulayb Shoshiyning
“Musnadi Shoshiy” asaridan
Davron NURMUHAMMAD