Sayt test holatida ishlamoqda!
10 Yanvar, 2025   |   10 Rajab, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:24
Quyosh
07:48
Peshin
12:36
Asr
15:32
Shom
17:16
Xufton
18:35
Bismillah
10 Yanvar, 2025, 10 Rajab, 1446

Soxta payg‘ambarlik da’vosi – kazzoblikdir!

23.10.2019   4605   3 min.
Soxta payg‘ambarlik da’vosi – kazzoblikdir!

Ijtimoiy tarmoqlarda tarqatilgan har bir xabar shaxs ongiga va hattoki, butun jamiyat kayfiyatiga jiddiy ta’sir ko‘rsatmoqda. Ularning orasida insonni fikrlashga, mushohada qilishga undamaydigan, aksincha, o‘quvchining ruhiyatiga salbiy ta’sir etadigan, toliqtiradigan, yengil-yelpi, odamlarning vaqtini o‘g‘irlaydigan, bo‘lmag‘ur xabarlar ham uchramoqda.

Kuni kecha ijtimoiy tarmoqlarda kuylagini yechib qo‘liga olib yurgan bir odamning (u telba bo‘lsa kerak) payg‘ambarman, deb hayqirayotgani tasvirlangan video tarqaldi. Undan avval esa “uchar likopcha” haqidagi hikoya bilan kishilarning diqqati chalg‘itilgan edi.

Aslida ilmu ma’rifat rivojlangan bugungi davrda kishilarning vaqtlarini olib, shunday lavhalarni tarqatish hech bir mantiqqa to‘g‘ri kelmaydi. Ammo bunday xabarlarning keng auditoriyaga ega bo‘lgan nufuzli ijtimoiy tarmoqlar yurituvchilari tomonidan ham tarqatilayotgani juda ajablanarli.

Dinimiz ta’limotiga ko‘ra, hazrati Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam nabiylarning so‘nggisidirlar. Alloh taolo: “Muhammad sizlardan biron erkakning otasi bo‘lgan emas. Lekin Allohning Rasuli va Nabiylarning so‘nggisidir. Alloh har bir narsani o‘ta bilguvchidir”, deya xitob qilgan (Ahzob, 40).

Ushbu oyatga ko‘ra, kimda-kim Muhammad sollallohu alayhi vasallamdan keyin yana payg‘ambar chiqadi deb aytsa, e’tiqod qilsa, kofir bo‘ladi. Chunki u mazkur oyatni inkor qilgan va Muhammad sollallohu alayhi vasallamning eng so‘nggi payg‘ambar ekanini tan olmagan bo‘ladi.

Savbon roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi, Nabiy sollallohu alayhi vassallam: «...Kelajakda ummatimda o‘ttizta kazzob bo‘lur. Ularning har biri o‘zining nabiyligini da’vo qilur. Holbuki, men nabiylarning xotimi-tugatuvchisiman. Mendan keyin nabiy kelmas», dedilar» (Imom Termiziy va Abu Dovud rivoyat qilishgan). O‘z navbatida aytish kerakki, "kazzob" so‘zi arabcha so‘z bo‘lib, "kazaba", ya’ni "yolg‘on gapirmoq" fe’lidan olingan. Bu so‘z "ko‘p yolg‘on gapiruvchi", "o‘ta ketgan yolg‘onchi" ma’nolarini ifoda etadi.

Ushbu hadisi sharifdan ko‘rinib turibdi, Nabiy alayhissalomdan keyin hech qanday payg‘ambar chiqishi mumkin emas. Bordi-yu, kimdir payg‘ambarlik da’vo qilsa, u barcha mo‘minlar tomonidan yolg‘onchi deya inkor etiladi. Sahobai kiromlar Rasululloh sollallohu alayhi va sallamdan keyin payg‘ambarlik da’vosi bilan chiqqan Musaylama, Asvad Anasiy va Sajohga qarshi jang qilganlar.

Bundan tashqari, “uchar likopcha” hikoyasi orqali asli yo‘q, bo‘lmagan narsalar bilan insonlarni aldash yoki chalg‘itish ham katta gunoh ekanini anglash kerak.

Shu o‘rinda yana bir nozik masala bor. Yuqoridagi kabi bo‘lmag‘ur xabarlarni bo‘yab-bejab tarqatayotganlar bir narsani yaxshi anglab olsinlar. Har bir voqea-hodisani ommaga ko‘rsatish hamisha ham to‘g‘ri bo‘lavermasligiga insonning o‘z farosati yetishi kerak. Bu haqda Alisher Navoiy hazratlari «Mahbub-ul-qulub» asarida shunday deganlar:

«Oqil chindin o‘zga demas, ammo barcha chinni ham demak oqil ishi emas…»

Demak oqil odam faqat rost so‘zlaydi, ammo rost so‘zni ham o‘z o‘rnida gapiradi. Hazrat Navoiyning bu so‘zlari shunchaki so‘zlar emas. Balki, odam bolasining so‘z aytish, xabar tarqatish va ma’lumot yetkazishda aslida qaysi yo‘ldan borishi kerakligi haqidagi eng go‘zal ko‘rsatmadir.

Haq taolo o‘qiydigan va tarqatadigan narsalarimiz ikki dunyoga foydali bo‘lishini nasib aylasin!

 

O‘zbekiston musulmonlari idorasi Matbuot xizmati

MAQOLA
Boshqa maqolalar

Siz kutayotgan kun hech qachon kelmaydi

10.01.2025   426   2 min.
Siz kutayotgan kun hech qachon kelmaydi

G‘am-qayg‘usiz hayotni kutib yashayotgan qizga «Siz kutayotgan kun bu dunyoda hech qachon kelmaydi», deb aytish kerak.

Alloh taolo «Biz insonni mashaqqatda yaratdik», degan (Balad surasi, 4-oyat).

Bu hayot – g‘am-tashvishli, azob-uqubatli, mashaqqatli hayotdir. Mo‘min odam buni juda yaxshi tushunadi. Bu dunyoda qiynalsa, azob cheksa, oxiratda albatta xursand bo‘lishini biladi. Inson mukammal baxtni faqatgina oxiratda topadi. Shuning uchun ulug‘lardan biriga «Mo‘min qachon rohat topadi?» deb savol berishganda, «Ikkala oyog‘ini ham jannatga qo‘yganida», deb javob bergan ekan.

Allohning mehribonligini qarangki, oxirat haqida o‘ylab, unga tayyorgarlik ko‘rish hayotni go‘zal qiladi, qayg‘ularni kamaytirib, uning salbiy ta’sirini yengillatadi, qalbda rozilik va qanoatni ziyoda qiladi, dunyoda solih amallarni qilishga qo‘shimcha shijoat beradi, musibatga uchraganlarni bu g‘am-tashvishlar, azob-uqubatlar bir kun kelib, bu dunyoda bo‘lsin yoki oxiratda bo‘lsin, baribir yakun topishiga ishontiradi. Oxirat haqida o‘ylab, faqat solih amallar qilishga intilish insonni baxtli qiladi.

Anas ibn Molik roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bunday deganlar: «Kimning g‘ami oxirat bo‘lsa, Alloh uning qalbiga qanoat solib qo‘yadi, uni xotirjam qilib qo‘yadi, dunyoning o‘zi unga xor bo‘lib kelaveradi. Kimning g‘ami dunyo bo‘lsa, Alloh uning dardini faqirlik qilib qo‘yadi, parishon qilib qo‘yadi, vaholanki dunyodan unga faqat taqdir qilingan narsagina keladi».

Alloh taolo faqat oxirat g‘ami bilan yashaydigan (oxirat haqida ko‘p qayg‘uradigan, har bir amalini oxirati uchun qiladigan) qizning qalbini dunyoning matohlaridan behojat qilib qo‘yadi. Qarabsizki, bu qiz har qanday holatda ham o‘zini baxtli his qiladi, hayotidan rozi bo‘lib yashaydi. Xotirjamlikda, osoyishtalikda, qanoatda yashagani uchun istamasa ham qo‘liga mol-dunyo kirib kelaveradi. Zero, Alloh taolo oxirat g‘amida yashaydigan, shu bilan birga, hayotiy sabablarni ham qilish uchun harakatdan to‘xtamagan kishining rizqini kesmaydi, uni ne’matlariga ko‘mib tashlaydi.

Ammo Alloh taolo bor g‘am-tashvishi dunyo bo‘lgan qizni faqirlar qatorida qilib qo‘yadi. Bunday qiz mol-dunyoga ko‘milib yashasa ham, o‘zini faqir, bechora his qilaveradi. Natijada dardi yangilanaveradi, dardiga dard qo‘shilaveradi, fikrlari tarqoq bo‘lib, iztirobga tushadi. Afsuski, shuncha yelib-yugurgani bilan faqat dunyoning ne’matlariga erisha oladi, oxiratda nasibasi bo‘lmaydi.

Abdulloh Abdulmu’tiy, Huda Sa’id Bahlulning
“Qulog‘im senda qizim” kitobidan G‘iyosiddin Habibulloh,
Abdulhamid Umaraliyev 
tarjimasi.