Islom olamining mo‘tabar ulamolaridan biri, zamondosh siymolardan muftiy Muhammad Rafi’ Usmoniy hazratlari haj ibodati haqidagi asarlarida quyidagilarni yozadilar:
Hajning qabul bo‘lishi va uning alomatlari
Birinchi alomat:
Hajning qabul bo‘lishining bir alomati hadislarda kelganki, jamarotdagi shaytonga otiladigan toshlar haqida Rosululloh sollallohu alayhi vasallam marhamat qilganlar: “Kimning toshlari (shaytonga) otilsa, uning haji qabul bo‘ladi” (ma’no tarjima).
Tushib ketgan toshlar haji qabul bo‘lmagan kimsalarning toshlaridir. Shuning uchun, ulamoi kiromlar o‘sha yerda tushib yotgan toshlar yerdan olib otilmasin degan masalani yozganlar. Chunki, u toshlar haji qabul bo‘lmagan kimsalarning toshlaridir.
Qur’oni karimda baytulloh haqida shunday deyilgan:
فِيهِ آيَاتٌ بَيِّنَاتٌ
Ya’ni: “Unda ochiq-oydin alomatlar bor”. (Oli Imron surasi, 97-oyat)
Ushbu ochiq-oydin alomatlardan biri ham, haji qabul bo‘ladigan kimsalarning shaytonga otiladigan toshlaridir.
Ikkinchi alomat:
Biz ulug‘larimizdan eshitgan haj qabul bo‘lishining ikkinchi alomati shuki, hajdan qaytib kelgandan keyin bandaning amallarida yaxshilanish paydo bo‘lishi, oldin farzlar va vojiblarga qanchalik e’tibor bo‘lgan bo‘lsa, endi undan ham ko‘proq e’tibor bo‘lishi, oldin gunohlardan saqlanishga qanchalik harakat qilingan bo‘lsa, endi yanada ko‘proq harakat bo‘lishidir. Agar biror kimsada bu narsa paydo bo‘lsa, u holda bu "maqbul haj"ga erishganligining belgisidir.
Uchinchi alomat:
Biz ulug‘larimizdan eshitgan yana bir boshqa alomat shuki, qayta-qayta u yerga borishga zavq kuchayib borishidir. Shuning uchun biz amallarimizni tahlil qilib olishimiz lozimdir. Hajdan keyin bizning amallarimizda o‘zgarish bo‘ldimi? Hajdan oldin bo‘lgan farzlar va vojiblarga e’tibor yanada yaxshilandimi yoki yo‘q? Hajdan oldin gunohlardan saqlanishga bo‘lgan harakatimiz yanada ziyoda bo‘ldimi yoki yo‘q? bunga qaraylik.
Agar o‘zgarishlar bo‘lgan bo‘lsa, u holda bu maqbul haj alomatidir.
Mayuslikka hech hojat yo‘q
Lekin, Xudo ko‘rsatmasin, agar amallarda yaxshilanish paydo bo‘lmasa va ayni o‘sha hajdan oldingi holat o‘zgarmasdan tursa, o‘shanda ham mayuslikka hech hojat yo‘q. Tavba eshiklari ochiqdir. Endi, barcha gunohlaringiz avf qilinishi uchun chin tavba qilib oling.
Allohninig valiysi bo‘lishning oson yo‘li
Hakimul ummat, mavlono Ashraf Ali Tahanoviy rahmatullohi alayh aytar edilar:
Odamlar Allohning valiysi bo‘lishni judayam qiyin ish, uning uchun yillar davomida mujohada va riyozat zarurdir deb o‘ylaydilar. Vaholanki, bu gap mutlaqo to‘g‘ri emasdir. "Allohning valiysi" degani, Allohning do‘sti deganidir. Allohning valiysi bo‘lishlik esa xar insonning ixtiyoridadir. Qachon xohlasalar, Allohning valiysi bo‘ladilar. Aynan hozir siz Allohning valiysi bo‘lishni xohlasangiz, u holda hoziroq Allohning valiysi bo‘la olasiz.
Aytdilarki, bir daqiqada inson Alloh ta’olo oldida uyalib, barcha gunohlariga tavba qilib olsin. Shunda, gunohlardan pok bo‘ladi. Chunki, hadisi sharifda keladi:
التائب من الذنب كمن لا ذنب له
Ya’ni: “Gunohdan tavba qiluvchi, xuddi gunohi yo‘q kimsa kabidir”. (Mishkoti sharif)
Tavba kimyoviy sxemaki, u turpoqni oltin va javharga aylantirib yuboradi. Lahzalarda inson gunohlardan pok bo‘ladi.
“Hajning qabul bo‘lishi” degandan maqsad nima?
Bu o‘rinda bir narsani tushunib oling: biri, hajning qabul bo‘lishi, ikkinchisi, hajning ado bo‘lishi. Ikkisi boshqa-boshqa narsadir. Qachonki, siz hajning barcha amallarini qoidaga muvofiq ado qilsangiz, shunda haj ado bo‘ladi. Hajning ikki rukni bor. Biri, xoh bir daqiqa bo‘lsa ham arafotda turishlik, ikkinchisi, tavofi ifozadir. Qolganlari esa, ba’zisi vojiblar, ba’zisi shartlar, ba’zisi sunnat va mustahablardir. Shunga ko‘ra, agar hajning shariatga muvofiq farzlar va vojiblarini ado qilib olsangiz, u holda hajning farzi ado bo‘ladi. Lekin agar haj maqbul bo‘lmasa, u holda unga savob yetmaydi. Shuning uchun, haj qabul bo‘lishining ma’nosi, unga ajr-savob ham berilishi deganidir.
Shukr qiling!
Agar hajdan kelgandan keyin siz amallaringizda yaxshilanishni sezsangiz, u holda buning uchun Alloh ta’ologa shukr qiling. Shukr qilishlik haqida Alloh ta’oloning va’dasi shuki, qachonki, siz biror ne’matga shukr qilsangiz, u holda Biz o‘sha ne’matni ziyoda qilib beramiz.
لَئِن شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ
Ya’ni: “Qasamki, agar shukr qilsangiz, u holda albatta, sizga ziyoda qilamiz”. (Ibrohim surasi, 7-oyat)
Yaxshi amallarga yanada shavq paydo bo‘lsa, gunohlardan nafrat yanada ziyoda bo‘lsa, qancha shukr qilib borsangiz, shuncha bu ne’mat ziyoda bo‘lib boradi. Xayr amallar ko‘payib boradi va gunohlar kamayib boradi. Xattoki, bir vaqt shunday bo‘ladiki, toatda lazzat seza boshlaydi va gunohlardan nafrat bo‘ladi. Xudo saqlasin, agar goho gunohga mubtalo bo‘lsa, unda lazzat bo‘lmaydi.
Hajning ta’sirlari aslida taqvo holatidir
Siz muhtaram zotlar hajga tashrif buyurdingiz. Shunda u yerdagi muhitning sizga ta’sirlari bo‘ldi. Hozirgacha o‘sha ta’sirlar bor. Bundan oldin bu ta’sirlar so‘ngan edi. Ularni muhofaza qiling. Bu ta’sirlar aslida taqvo holatidir. Uni muhofaza qilishlik juda zarurdir. Qur’oni karimda taqvoning muhofaza qilishlik yo‘li aytilgan. Alloh ta’olo shunday deydi:
يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَكُونُوا مَعَ الصَّادِقِينَ
Ya’ni: “Ey, iymon keltirganlar! Allohga taqvo qiling va sodiqlar bilan birga bo‘ling”. ( Tavba surasi, 119-oyat)
Ushbu oyatda avval, “Ey, iymon keltirganlar! Allohga taqvo qiling (Allohdan qo‘rqing)” deyildi. Allohdan qo‘rqishdan maqsad, Allohga itoatsizlik qilmaslik va gunohlardan saqlanishlikdir.
Alloh taolo barchalarimizga shunday hajni nasib qilsin.
Toshkent shahar “Hazrati Ali” jome masjidi imom noibi
Abdulqayyum G‘ofurov tarjimasi
عن أبي هريرة رضي الله عنه: عن النبي صلي الله عليه وسلم قال: مَن أنْفَقَ زَوْجَيْنِ في سَبيلِ اللَّهِ، دَعاهُ خَزَنَةُ الجَنَّةِ، كُلُّ خَزَنَةِ بابٍ: أيْ فُلُ هَلُمَّ، قالَ أبو بَكْرٍ: يا رَسولَ اللَّهِ، ذاكَ الذي لا تَوَى عليه، فقالَ النبيُّ صَلَّى اللهُ عليه وسلَّمَ: إنِّي لَأَرْجُو أنْ تَكُونَ منهمْ. رواه البخاري.
Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Kim Allohning yo‘lida bir juft (narsa) nafaqa qilsa, uni jannat xozinlari chaqiradi. Har bir eshik xozini: “Ey falonchi, kel bu yoqqa”, (deydi)”, dedilar. Abu Bakr: “Yo Allohning Rasuli, zoye bo‘lmaydigan o‘sha ekan-ku”, dedi. Shunda Nabiy alayhissalom: “Sen ulardan bo‘lishingni umid qilaman”, dedilar.
Ushbu hadisi sharifda rahmat payg‘ambari Sayyidimiz Nabiy alayhissalom biz ummatni oson, ammo Alloh taoloning huzurida katta darajalarga, ajr-mukofotga yetkazadigan amalga buyuryaptilar. E’tibor bilan qaraladigan bo‘linsa, hadisi sharifda aytilayotgan amalni hammamiz har kuni qila olishimiz mumkin bo‘lgan amalki, hech birimiz Alloh taoloning fazl-u marhamatidan umidimizni so‘ndirmasak ham bo‘ladi.
Hadisi sharifda “bir juft”, deyildi. Bunda har qanday narsadan bir juftni tushunishgan ushbu hadisni sharhlagan ulamolarimiz. Bir juft kiyim, bir juft dirham, bir juft dinor, bir juft non, bir juft taom va hokazo. Insonga yordami tegishi mumkin bo‘lgan, unga foyda berishi mumkin bo‘lgan har qanday narsa tushuniladi. Demak, aynan qaysidir narsaning qanday turini infoq qilish shart emas. Kishi topganini musulmon birodariga ilinib uni sadaqa qilsa hadisi sharifda aytilayotgan va’daga yetishi aniq ekan. Qarang, ushbu hadisi sharifda zikr qilingan amalni ixlos bilan, yolg‘iz Alloh taoloning roziligini ko‘zlab amalga oshiradigan bo‘lsak, jannatni hayotimizda doim uchraydigan, hamma ham qila oladigan, oddiy amal bilan qo‘lga kiritishimiz aniq ekan.
Savol tug‘iladiki, bu amalni bir marotaba qilsa kifoyami yoki doimiy shunday amalda bardavom bo‘lish kerakmi? Hadisi sharifdan shu narsa ma’lum bo‘ladiki, bu amalni bir marotaba yoki doim qilgan odamga ushbu va’da yetishi mumkinligini tushunamiz. Mana shunday amalda chin ixlos-la, Alloh taoloning roziligini maqsad qilib sobit bo‘lgan odamga qiyomat kuni har bir Jannat darvozasida turgan farishtalar uni ey, falonchi, bu yoqqa, kel, deya chaqirar ekan.
Boshqa hadisi sharifda Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi va sallam shunday dedilar: “Kim Alloh yo‘lida ikki bor infoq qilsa-biror narsa sarflasa (yoki ma’nosi: Alloh yo‘lida ikki juft ot, tuya, eshak, dinor va hokazo sarflasa), jannat eshiklaridan biridan chaqiriladi: kim namoz ahlidan bo‘lsa, namoz eshigidan, kim jihod ahlidan bo‘lsa, jihod eshigidan, kim ro‘za ahlidan bo‘lsa, rayyon eshigidan, kim sadaqa ahlidan bo‘lsa, sadaqa eshigidan chaqiriladi”. Hazrat Abu Bakr roziyallohu anhu shunda: “Yo Alloh payg‘ambari, ota-onam sizga fido bo‘lsin, barcha eshiklardan kirish fazilati ham bo‘larmikan, biror kishi barcha eshiklardan ham chaqirilib qoladimi?” deb so‘radilar. Payg‘ambar alayhissalom: “Ha. Siz o‘shalardan bo‘lsangiz kerak”, deb javob berdilar.
Ulamolardan Ibn Abdul Barr rahimahulloh “At-Tamhid” nomli asarlarida (7/184-185 betlar) quyidagilarni aytadilar:
“Ushbu hadisdan olinadigan foydalardan biri shuki, Islom targ‘ib etgan amallarni bajarishda har kim ham hamma sohada ilg‘or bo‘lolmaydi, birida jonbozlik ko‘rsatsa, aksar hollarda boshqasidan mahrum qolishi mumkin, juda kam holatlarda bularning barchasi bir kishida to‘planadi, Abu Bakr roziyallohu anhu ana shunday nodir kishilardan edilar. Bu hadisda yana shunga dalolat borki, bir narsaga ko‘proq odatlangan kishi o‘shanga mansub etib qayd etiladi (albatta, bu yerda farzi ayndan tashqari bo‘lgan ibodatlar haqida gap ketmoqda). “Kim namoz ahlidan bo‘lsa”, degan so‘zlariga e’tibor bering, ya’ni, “kim namozdan ko‘paytirgan, ko‘p o‘qigan bo‘lsa” degani. Negaki, hamma ham namoz ahlidan ekani ma’lum. “Kim jihod ahlidan bo‘lsa”, “kim ro‘za ahlidan bo‘lsa” deganlari ham shu ma’noda.
Imom Molikning Abdulloh ibn Abdulaziz Umariy nomli zohid, obid kishiga aytgan so‘zlari ham shunga o‘xshab ketadi. Mazkur zohid bir kuni imom Molikni ko‘proq uzlatga da’vat etib, zikru namoz, amalni ko‘paytirishga, odamlar bilan hadeb o‘tiravermaslikka chaqirib xat yozadi. Imom Molikning unga javobi quyidagicha bo‘lgan edi: (Alloh taolo xuddi rizqlarni bo‘lib berganidek, amallarni ham taqsimlab qo‘ydi; ba’zilarga namozda g‘ayrat berilib, ro‘zada uncha berilmagan bo‘lsa, ayrimlar ro‘zada peshqadam bo‘lib, namozda bunday bo‘lmagan, yana boshqalar sadaqada jonbozlik ko‘rsatib, ro‘zada ilg‘or bo‘la olmagan, tag‘in birlar jihodda o‘rnak bo‘lib, namozda o‘rtahol bo‘lgan. Ilmni yoyib, undan ta’lim berish eng afzal ezgu amallardan hisoblanadi. Bu borada Alloh taolo menga berib qo‘yganiga roziman. Men qilayotgan ish siz qilayotgan amaldan quyi bo‘lmasa kerak, ikkimiz ham yaxshilik ustidamiz, deb umid qilaman)”. Ibn Abdul Barrdan keltirilgan iqtibos tugadi.
Demak, hayotimizning jabhalari turlicha. Insonlar ham turli xil tabiat, turli xil qarash, turfa xillik bilan yaratilgan. Ularning dunyo qarashi, qiziqishi, biror bir narsaga bo‘lgan rag‘bati ham turli xil. Mana shularni juda yaxshi bilgan Robbimiz Alloh taolo barchamizni O‘zining rahmat nabiysi sayyidimiz Muhammad alayhissalomning muborak tillari bilan bizga ta’lim berib aytyaptiki, barchangiz hayotning turli xil jabhalaridan yurib mening roziligimni istanglar, har kim o‘ziga muyassar qilingan amal ila mening roziligimni topishga harakat qilsin! Zero, sizlarning qay biringizni qay bir amali qabul qilinishini Mendan o‘zga hech kim bilmaydi. Sizlarni ko‘zingizga katta ko‘ringan amalni qabul qilmasligim, sizlarning nazdingizda kichik, haqir ko‘ringan amalni qabul qilib, undan rozi bo‘lishim hamda uni amalga oshirgan bandamni jannatimga kiritishim ham mumkin.
Azizlar! Dinimiz barchamizni amalga buyuradi. U katta bo‘lsin, kichik bo‘lsin, har qanday amalni ixlos, muhabbat va asosiysi Robbimiz azza va jallaning roziligini istagan holda amal qilishga harakat qilishimiz lozimki, zero, Alloh taolo pokdir, pokni qabul qiladi. Alloh taolo barchamizni solih amallarda sobit qilsin! O‘zining roziligiga yetkazsin! Bizlarni nabiylar, siddiqlar, shahidlar va solihlarga qovushtirsin! Omin!
Abdulloh Abdulg‘ofir,
TII “Aqoid va fiqhiy fanlar” kafedrasi o‘qituvchisi.