Sayt test holatida ishlamoqda!
09 Yanvar, 2025   |   9 Rajab, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:24
Quyosh
07:49
Peshin
12:35
Asr
15:31
Shom
17:15
Xufton
18:34
Bismillah
09 Yanvar, 2025, 9 Rajab, 1446

Tashriq kunlarini g‘aflatda o‘tkazmaylik!

12.08.2019   3575   7 min.
Tashriq kunlarini g‘aflatda o‘tkazmaylik!

Sir emaski, hayit kuni insonlar shodu xurram bo‘lib, bir-birlariga hadya, tabrik ulashadilar. Kattayu kichik ko‘ngliga xursandchilik kiritishga urinadilar. Ha, hayit kunlari shodlik kunlaridir. Lekin ko‘pchilik hayit kunini xursandchilikda, zikru toatda o‘tkazadi-da, keyingi kunlarni g‘aflatda o‘tkazib yuboradi. Qurbon hayiti va undan keyingi uch kun ibodat, zikr ko‘paytiriladigan, yeb-ichish kunlari hisoblanadi. Bu kunlar tashriq kunlari deb yuritiladi.

Savol: “Tashriq”, “Nahr” nima degani va u kunlar qaysi?

Javob: “Tashriq” so‘zi arabcha bo‘lib, “oftobda go‘shtni quritish” ma’nosini bildiradi. Qurbonlik qilingandan so‘ng go‘shtlar oftobda quritilgani uchun shunday atalgan. Ilgari o‘sha kunlari hojilar Minoda turib, qurbonliklari so‘yilganidan keyin go‘shtini quyoshga qo‘yib quritish bilan mashg‘ul bo‘lishgan. Payg‘ambarimiz alayhissalom tashriq kunlari ro‘za tutishdan qaytarganlar. Bu kunlar Zulhijjaning 11, 12, 13-kunlaridir. “Nahr” kunlari esa “qurbonlik qilish” kunlari bo‘lib, bu Zulhijjaning 10, 11, 12-kunlaridir. Qurbonikni shu kunlar davomida qilish mumkin. 

Savol: Tashriq kunlarining fazilati haqida oyat va hadislar vorid bo‘lganmi?

Javob: Tashriq kunlarining fazilati haqida bir qancha oyat va hadislar vorid bo‘lgan.

Alloh taolo shunday marhamat qiladi:

«Allohni sanoqli kunlarda eslang. Bas, kim ikki kundan keyin shoshilib, ketib qolsa, unga gunoh yo‘q. Kim kechikib qolsa, unga ham gunoh yo‘q. Bu – taqvo qiluvchilar uchun. Allohga taqvo qilinglar va bilinglarki, albatta siz Unga to‘planursiz» (Baqara surasi, 203-oyat).

Ushbu oyatdagi “sanoqli kunlar” tashriq kunlaridir. Alloh taolo «tashriq kunlari»da O‘zini ko‘p zikr qilishga amr qilgan.

Nabiy sollallohu alayhi vasallam tashriq kunlarining fazilati haqida shunday deganlar: “Ushbu (tashriq) kunlarda ro‘za tutmanglar! Chunki bu kunlar yeb-ichish va Alloh azza va jallani zikr qilish kunlaridir”.Imom Ahmad  rivoyat qilganlar.

Savol: Bu kunlarda qanday zikrlar qilinadi?

Javob: Bu kunlarda Alloh taoloni zikr qilish quyidagicha ko‘rinishlarda bo‘ladi:

Tashriq kunlarida farz namozdan keyin tashriq takbirini aytish vojibdir. Tashriq takbirining lafzlari quyidagilardir:

«Allohu akbar, Allohu akbar, laa ilaha illallohu vallohu akbar, Allohu akbar valillahil hamd».

Ushbu takbirlarni muqim, musofir, erkak, ayol, yolg‘iz namoz o‘quvchi, jamoat bilan namoz o‘quvchi, shaharlik, qishloqlik, xullas, hamma barobar aytadi. Erkaklar baland ovozda, ayollar esa past ovozda aytadi. Agar imom aytishni unutsa, qavm imomning esiga soladi. Tashriq kunlarida bu takbirlarni farz namoz ortidan aytish vojibdir. Agar shu kunlarda namozini qazo qilsa, keyin qazoni o‘qiyotganda tashriq takbirlarini ham aytadi.

Shuningdek, qurbonlik qilish asnosida Alloh taoloni zikr qilinadi. Qypbonlik qiblaga qapatilib: «Bicmillahi, vallohy akbap. Allohymma haza minka va laka» deb so‘yiladi. Qurbonlik kunlari o‘ninchi zul-hijjadan o‘n ikkinchi zul-hijjagacha, ya’ni uch kundir.

Shuningdek, Alloh azza va jallani taomlanish va ichimlik ichish paytida zikr qilinadi. Yuqoridagi hadisda Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning “Bu kunlar yeb-ichish... kunlaridir” deganlarini keltirdik. Demak, bu kunlarda ro‘za tutib bo‘lmaydi, hammaning og‘zi ochiq bo‘ladi, taomlanadi. Taomlanishning avvalida Bismillahir Rohmanir Rohiym deb, oxirida Alhamdulillah deb Allohni zikr qilinadi. Nabiy sollallohu alayhi vasallam shunday marhamat qilganlar: “Albatta, Alloh azza va jalla taom yeb, uning uchun U Zotga hamd aytgan, ichimlik ichib, uning uchun U Zotga hamd aytgan bandasidan rozi bo‘ladi”. Imom Muslim rivoyati.

Savol: Hojilarimiz bu kunlarda qanday amallar bajaradilar?

Javob: Tashriq kunlarida hojilarimiz Minoda shatonga tosh otayotganda takbir aytib, Allohni zikr qiladilar.

Umar roziyallohu anhu Minoda chodirda o‘tirganlarida baland ovozda takbir aytar, buni atrofdagi odamlar eshitib, ular ham baland ovozda takbir aytishar edi. Natijada Mino takbir sadolariga to‘lib ketardi.

Tashriq kunlarida hojilarimiz haj amallarini oxiriga yetkazadilar. Ular ana shu paytda Alloh taoloni ko‘p zikr qiladilar.

Alloh taolo Qur’oni Karimda shunday marhamat qilgan:

“Ibodatlaringizni tugatganingizda Allohni otalaringizni eslagandek, balki undan ham kuchliroq zikr qiling. Odamlardan ba’zilari: «Robbimiz, bizga bu dunyoda bergin», – deydir va oxiratda unga nasiba yo‘qdir” (Baqara surasi, 200-oyat).

Hojilarimiz Zulhijjaning 10-kuni “Jamratul aqaba” (katta shayton)ga tosh otadilar. Shuningdek, soch oldirish, qurbonlik qilish va tavofi ziyoratni ushbu uch kun (Zulhijjaning 10, 11, 12-kunlari)ning oxirgi kunigacha kechiktirish mumkin. Agar oxirgi kun o‘tib ketsa, ushbu uch ishdan birortasi boqiy qolmaydi va jarimasi uchun qurbonlik qilish lozim bo‘ladi. 

Minoda turgan hojining agar juda shoshilinch va uzrli sababi bo‘lmasa, Minoda uch kecha tunaydi, agar o‘ta zarur sababi bo‘lsa, ikki kecha – Zulhijjaning o‘n birinchi va o‘n ikkinchi kechalari tunaydi.

Agar o‘n ikkinchi kecha ham tunab, o‘n uchinchi kuni zavoldan keyin uchala jamra (tosh)ni otib, keyin ketsa, afzalroqdir. Alloh taolo aytadi: «Bas, kim ikki kundan keyin shoshilib, ketib qolsa, unga gunoh yo‘q. Kim kechikib qolsa, unga ham gunoh yo‘q. Bu – taqvo qiluvchilar uchun. Allohga taqvo qilinglar va bilinglarki, albatta siz Unga to‘planursiz» (Baqara surasi, 203-oyat).

Hojilar namozlarni jamlamasdan, har bir namozni o‘z vaqtida qasr qilib o‘qiydilar.

Tashriq kunlari har kuni zavoldan keyin hojilar uchchala jamarot (toshlari)ni otadilar. Chunki, Jobir roziyallohu anhu rivoyat qilishicha: «Rasululloh sollallohu alayhi va sallam qurbonlik kuni choshgoh vaqtida tosh otdilar, qolgan kunlari esa, quyosh tikkadan og‘ganidan so‘ng otdilar» (Muslim (1299), Buxoriy (3/731) «Kitobul-haj»da ta’liq qilgan, Abu Dovud (1971), Termiziy (894), Nasoiy (3063), Ibn Moja (3053) rivoyatlari).

Shuningdek, bu kunlarda barcha insonlar takbirni ko‘p aytishlari hamda duoga haris bo‘lishlari ham mustahabdir.

Nabiy sollallohu alayhi vasallamning “Ushbu (tashriq) kunlarda ro‘za tutmanglar! Chunki bu kunlar yeb-ichish va Alloh azza va jallani zikr qilish kunlaridir” degan gaplarida hayit va undan keyingi uch kun davomida ro‘za tutmay, taomlanib, Allohni zikr qilish, Unga ko‘p duo va ibodat qilish uchun kuch to‘plashga ishora bordir. 

Alloh taolo biz musulmonlarga bayram qilib bergan Qurbon hayiti va undan keyingi uch kun (Zulhijjaning 11, 12, 13-kunlari)ni shodlik va quvonch ila, ibodat, zikr va duo bilan o‘tkazishimizni nasib etsin!

 

Internet manbalari asosida

Nozimjon Iminjonov tayyorladi

 

Maqolalar
Boshqa maqolalar

Boshingizga tushgan g‘am-tashvishlardan qanday xulosa chiqardingiz?

9.01.2025   1922   4 min.
Boshingizga tushgan g‘am-tashvishlardan qanday xulosa chiqardingiz?

Bir o‘tirib, yashab o‘tgan shuncha yillik hayotimizda boshdan kechirgan g‘am-g‘ussalarimiz haqida fikr yuritib ko‘rsak, qayg‘ular ikki xil ekanini ko‘ramiz:

Birinchisio‘sha paytda ko‘zimizga katta ko‘rinib, hatto yig‘lashimizga sabab bo‘lgan qayg‘ularimiz. Lekin vaqt o‘tishi bilan ular aslida oddiy narsa ekani, yig‘lashga arzimasligi ma’lum bo‘ladi. Ba’zan o‘sha kunlarni eslaganimizda kulgimiz kelib, «Shu arzimas narsa uchun ham siqilib, yig‘lab yurgan ekanmanmi? U paytlarda ancha yosh bo‘lgan ekanmiz-da», deb qo‘yamiz.

Ikkinchisihaqiqatdan ham katta musibatlar. Ba’zilari hayotimizni zir titratgan. Bu qayg‘ular ham o‘tib ketadi, lekin o‘chmaydigan iz qoldirib ketadi. Bu izlar uzoq yillargacha qalbga og‘riq berib turaveradi. Bu qayg‘ular ba’zan to‘xtab, ba’zan harakatga kelib, yangilanib turadigan vulqonga o‘xshaydi. Bunday g‘am-qayg‘ularning yaxshi tarafi shundaki, ular hayotda ham, oxiratda ham yaxshiliklarning ko‘payishiga sabab bo‘ladi. Ular qalbimizda o‘chmas iz qoldirsa, har eslaganda ko‘zlarimizda yosh qalqisa, eng asosiysi – o‘shanda duoga qo‘l ochib, sabr bilan turib bera olsak, ko‘p-ko‘p yaxshiliklarga, ajr-savoblarga ega bo‘lamiz. G‘am-qayg‘u yangilanishi bilan yaxshiliklar ham yangilanib boraveradi.

G‘am-qayg‘usiz hayotni kutib yashayotgan qizga «Siz kutayotgan kun bu dunyoda hech qachon kelmaydi», deb aytish kerak.

Alloh taolo «Biz insonni mashaqqatda yaratdik», degan (Balad surasi, 4-oyat).

Bu hayot – g‘am-tashvishli, azob-uqubatli, mashaqqatli hayotdir. Mo‘min odam buni juda yaxshi tushunadi. Bu dunyoda qiynalsa, azob cheksa, oxiratda albatta xursand bo‘lishini biladi. Inson mukammal baxtni faqatgina oxiratda topadi. Shuning uchun ulug‘lardan biriga «Mo‘min qachon rohat topadi?» deb savol berishganda, «Ikkala oyog‘ini ham jannatga qo‘yganida», deb javob bergan ekan.

Allohning mehribonligini qarangki, oxirat haqida o‘ylab, unga tayyorgarlik ko‘rish hayotni go‘zal qiladi, qayg‘ularni kamaytirib, uning salbiy ta’sirini yengillatadi, qalbda rozilik va qanoatni ziyoda qiladi, dunyoda solih amallarni qilishga qo‘shimcha shijoat beradi, musibatga uchraganlarni bu g‘am-tashvishlar, azob-uqubatlar bir kun kelib, bu dunyoda bo‘lsin yoki oxiratda bo‘lsin, baribir yakun topishiga ishontiradi. Oxirat haqida o‘ylab, faqat solih amallar qilishga intilish insonni baxtli qiladi.

Anas ibn Molik roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bunday deganlar: «Kimning g‘ami oxirat bo‘lsa, Alloh uning qalbiga qanoat solib qo‘yadi, uni xotirjam qilib qo‘yadi, dunyoning o‘zi unga xor bo‘lib kelaveradi. Kimning g‘ami dunyo bo‘lsa, Alloh uning dardini faqirlik qilib qo‘yadi, parishon qilib qo‘yadi, vaholanki dunyodan unga faqat taqdir qilingan narsagina keladi».

Alloh taolo faqat oxirat g‘ami bilan yashaydigan (oxirat haqida ko‘p qayg‘uradigan, har bir amalini oxirati uchun qiladigan) qizning qalbini dunyoning matohlaridan behojat qilib qo‘yadi. Qarabsizki, bu qiz har qanday holatda ham o‘zini baxtli his qiladi, hayotidan rozi bo‘lib yashaydi. Xotirjamlikda, osoyishtalikda, qanoatda yashagani uchun istamasa ham qo‘liga mol-dunyo kirib kelaveradi. Zero, Alloh taolo oxirat g‘amida yashaydigan, shu bilan birga, hayotiy sabablarni ham qilish uchun harakatdan to‘xtamagan kishining rizqini kesmaydi, uni ne’matlariga ko‘mib tashlaydi.

Ammo Alloh taolo bor g‘am-tashvishi dunyo bo‘lgan qizni faqirlar qatorida qilib qo‘yadi. Bunday qiz mol-dunyoga ko‘milib yashasa ham, o‘zini faqir, bechora his qilaveradi. Natijada dardi yangilanaveradi, dardiga dard qo‘shilaveradi, fikrlari tarqoq bo‘lib, iztirobga tushadi. Afsuski, shuncha yelib-yugurgani bilan faqat dunyoning ne’matlariga erisha oladi, oxiratda nasibasi bo‘lmaydi.

Abdulloh Abdulmu’tiy, Huda Sa’id Bahlulning
“Qulog‘im senda qizim” kitobidan G‘iyosiddin Habibulloh,
Abdulhamid Umaraliyev 
tarjimasi.