Alloh taolo Qur’oni Karimda shunday marhamat qilgan:
إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ
“Albatta, Biz har narsani o‘lchov bilan yaratdik” (Qamar surasi, 49-oyat).
Ha, Alloh taolo kichik atomdan tortib ulkan galaktikalargacha, umuman, butun borliqni aniq o‘lchov va hisob bilan yaratgan. Yer yuzida hayotning muntazam ravishda davom etishining asosiy sabablaridan biri ana shu o‘lchovli qilib yaratilganidir. Hamma narsa o‘lchovlidir. Bu olamda biror narsa yo‘qki, shu o‘lchovdan tashqarida bo‘lsa. Keling, so‘zimizga oid misollarni ko‘rib chiqsak:
Alloh taolo og‘irligi 4-5 tonna keladigan filga kiyikning oyog‘ini berganda nima bo‘lardi? Oyoqlar tanani ko‘tara olmay, sinib ketgan bo‘lardi. Bunday ulkan vaznli jonzot uchun mana shunday ustundek oyoqlar kerak. Shuningdek, fillar changalzorlarda yashaydi. Kiyiknikidek oyoq changalzorda turli o‘simliklar, lianalarga o‘ralib, yurishi qiyinlashardi. Katta oyoqlar bilan esa bemalol o‘simlik ustini bosib, ezib, yurib ketaveradi.
*****
Bordiyu kiyikka filning oyog‘ini berganda nima bo‘lardi? Kiyik bu og‘ir vaznli oyoqni ko‘tarishga qiynalib, yura olmagan bo‘lardi. U sakrab-sakrab yura olishi, yirtqichlar hamlasidan tezda qocha olishi uchun unga mana shunday ingichka, nozik oyoqlar kerak.
*****
Agar Alloh taolo tarvuzni daraxtda o‘sadigan qilib qo‘yganida, tarvuzlar pishgan paytlarda o‘sha daraxt ostidan o‘tayotgan odamlarning boshiga katta tarvuz tushib, ko‘p talafotlarga olib kelardi. Qolaversa, og‘ir vaznli tarvuzlarni daraxtdan uzib olish anchagina muammo keltirib chiqarardi. Alloh taoloning marhamatini qarangki, tarvuzlar yerdagi paykonlarda o‘rmalab unib-o‘sadi, pishib yetiladi. Ularni uzib olish, yig‘ib-terish ham muammoga sabab bo‘lmaydi.
*****
Kemiruvchilar ko‘p bola tug‘adi. Ammo bolalarining ko‘p qismi uzoq yashamay o‘lib ketadi. Oz qismigina tirik qoladi. Agar barcha bolalari o‘lib qolmay, uzoq yashaganida, dunyoda kemiruvchilar soni ko‘payishi hisobiga ko‘p noqulayliklar yuzaga kelardi.
*****
Bo‘rilar, oq ayiqlar kam bola ko‘radi. Ammo ular uzoq yashaydi.
*****
Itlar ko‘p tug‘adi, ammo bolalarining aksari kichikligida o‘lib ketadi.
*****
Qo‘ylar kam tug‘adi, ammo bolalari uzoq yashaydi.
*****
Shu tarzda jonzotlar o‘rtasida muvozanat saqlanadi.
*****
Arslon, qoplon, bo‘ri kabi yirtqich hayvonlar faqat kasal, qari kiyik, ho‘kiz kabi hayvonlarni ovlaydi. Bu esa kiyiklar, ho‘kizlar va boshqa o‘lja bo‘ladigan jonzotlar to‘dasida kasallik tarqalishining oldi olinishiga sabab bo‘ladi.
*****
Yirtqich qushlarning tumshuqlari qayrilgan bo‘ladi. Bu esa ularga ov qilingan o‘lja go‘shtini uzib-uzib yeyishi uchun qulaylikka sabab bo‘ladi.
*****
Yirtqich bo‘lmagan qushlarning tumshuqlari esa to‘g‘ri shaklda bo‘ladi. Bu esa ularga don va mayda hasharotlarni terib-terib yeyishga imkon beradi.
*****
Oq ayiq va pingvinlarning terisi qalin, shaffof va yog‘li bo‘lib, bu esa ularga terining suv bilan namlanmasligi, natijada ularning muzlab qolmasligiga, umuman, sovuq iqlimda qiynalmay yashashiga imkon beradi.
*****
Dengiz suvi sho‘r. Agar suv chuchuk bo‘lganida, baliqlar tez fursatda achib, o‘lib qolgan, suvning o‘zi ham aynib ketgan bo‘lardi. Sho‘r suvdagi baliq xuddi tuzlangan go‘sht demakdir. Go‘sht tuzlab qo‘yilganda aynimay, eskirmay turgani uchun baliqlar yashaydigan muhit suvlari ham tuzli suvdir.
*****
Ichimlik suvi esa shirin. Agar inson to‘xtovsiz sho‘r suv ichaverganda, o‘pka va hazm qilish a’zolari qisqa muddatda ishqor ta’sirida yedirilib, inson halok bo‘lgan bo‘lardi.
*****
Endi o‘zimizni olib ko‘raylik. Agar ko‘zimiz bitta, og‘zimiz ikkita, qulog‘imiz uchta, qo‘limiz oyog‘imiz o‘rnida, oyog‘imiz orqamizda, boshimiz belimizda bo‘lganida qanday ko‘rinish va mashaqqat yuzaga kelardi?! Tasavvur qilishning o‘ziyoq dahshatli, to‘g‘rimi?! Juda xunuk manzara bo‘lishi ko‘z oldimizga keldi, shunday emasmi?!
Robbimiz O‘zining Kalomida shunday marhamat qiladi:
لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِي أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ
“Batahqiq, Biz insonni eng yaxshi suratda yaratdik” (Tiyn surasi, 4-oyat).
*****
Ha, azizlar, Alloh taolo bizga Mehribondir. U barcha narsani go‘zal suratda, muvozanat va hikmat ila yaratgan.
Har bir jonzotning tana a’zolarini o‘ziga moslab yaratgan Buyuk Musavvir Zot – Alloh taolo barcha aybu nuqsonlardan pokdir!
Nozimjon Hoshimjon va Saidabror Umarov tayyorladi
Muhtarama singlim! Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning hayotlarida yuz bergan eng og‘ir, u zotga eng ko‘p qayg‘u keltirgan musibat haqida o‘qishdan oldin fikringizni bir joyga jamlab, yaxshilab o‘ylab, quyidagi savollarga javob berib ko‘ring:
Hayotingizda qanday holatlar sizni qayg‘uga solgan?
Ularning sababi haqida o‘ylab ko‘rganmisiz?
O‘sha holatlarda o‘zingizni qanday tutgansiz?
Ularning qaysi birini eng og‘ir musibat deb bilgansiz?
Bu savollar haqida kengroq fikr yuritib javob bergan bo‘lsangiz, keling, endi Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning hayotlarida yuz bergan eng og‘ir musibat bilan tanishamiz.
Nabiy sollallohu alayhi vasallamning jufti halollari Oisha roziyallohu anho bunday deganlar:
«Nabiy sollallohu alayhi vasallamga «Boshingizga Uhud kunidan ham og‘irroq kun kelganmi?» dedim. U zot shunday dedilar: «Ha, bu qavm menga ko‘p ozorlar yetkazdi. Ammo ularning eng og‘iri Aqaba kuni bo‘lgan. O‘shanda Ibn Abdu Yalil ibn Abdukulolga meni himoyaga olishni taklif qilgan edim. Lekin u men istagan narsani qabul qilmadi. Men tashvishlanib, boshim oqqan tomonga qarab yurib ketdim. Bir joyga kelganda o‘zimga kelib, boshimni ko‘tardim. Qarasam, tepamda bir bulut menga soya solib turibdi. Razm solsam, uning ustida Jabroil bor ekan. U menga shunday nido qildi: «Alloh qavmingning senga aytgan gapini, senga nima javob qaytarganini eshitdi. U Zot huzuringga tog‘ farishtasini yubordi, ularni nima qilishni istasang, buyurishing mumkin», dedi. Shu payt tog‘ farishtasi menga salom berib, «Ey Muhammad! Nima desangiz, shuni qilaman. Istasangiz, ularning ustiga Makkadagi ikkita katta tog‘ni to‘ntarib tashlayman», dedi».
Oisha roziyallohu anho Uhud jangida Rasulullohning qanchalar mahzun bo‘lganlarini ko‘rgan edilar. Bu jangda yetmishta eng zabardast sahoba shahid bo‘lgan. O‘sha jangda mushriklardan biri Rasulullohning yuzlariga qilich bilan urganida yuzlari qonab ketgan edi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam yuzlaridagi qonni arta turib, «Allohga da’vat qilayotgan payg‘ambarining yuziga jarohat yetkazib, tishini sindirgan qavm qanday najot topadi?» deb, kuyingan edilar. Jang tugagach, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam shahid bo‘lganlarni birma-bir ko‘zdan kechira boshladilar. Amakilari Hamza ibn Abdulmuttalibning jasadi qarshisida to‘xtab qoldilar. Hamza u zot uchun eng suyukli, qarindoshlari ichida eng qadrli inson edi. Mushriklar Hamzaning qornini yorib, ichki a’zolarini chiqarib tashlashibdi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam buni ko‘rib, qattiq iztirob chekdilar, «Endi menga sizning firoqingizdan og‘ir musibat yo‘q», dedilar.
Ibn Mas’ud roziyallohu anhu aytadilar: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning Hamza ibn Abdulmuttalibga yig‘laganlaridek qattiq yig‘laganlarini ko‘rmaganmiz. U zot amakilarini qibla tarafga qo‘yib, janozasini o‘qishga turganlarida yig‘idan o‘zlariga sig‘may ketdilar».
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam o‘zlariga, sahobalariga yetgan musibatlarni duo bilan, sabr bilan yengar edilar.
Ubayd ibn Rifo’a Zuroqiy otasidan rivoyat qiladi:
Uhud jangi kuni ko‘z yoshlari qonlariga aralashib, nihoyatda og‘ir musibat yetib turgan lahzalarda Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning tutgan yo‘llari eng to‘g‘ri yo‘l edi. Zero, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam sahobalarining oldida turib, Alloh taologa duo qilib, ularning qalbidagi iymonni yanada mustahkamladilar. Darhaqiqat, Alloh taolo bergan narsani to‘suvchi yo‘q, U Zot to‘sganini esa beruvchi yo‘q.
Abdulloh Abdulmu’tiy, Huda Sa’id Bahlulning
“Qulog‘im senda qizim” kitobidan G‘iyosiddin Habibulloh,
Abdulhamid Umaraliyev tarjimasi.