«Allohning masjidlarini Allohga va oxirat kuniga iymon keltirganlar, namozni to‘kis ado etganlar, zakot berganlar va Allohdan boshqadan qo‘rqmaganlargina obod qilurlar» deb marhamat qilgan Alloh subhanahu va taologa hamdu sanolar bo‘lsin!
«Kim bir masjid qursa, Alloh unga jannatda shuning mislini qurib beradi», deb marhamat qilgan Rasulimiz Muhammad Mustafo sollallohu alayhi vasallamga durudu salavotlarimiz bo‘lsin!
Alloh taologa hamdu sanolar bo‘lsinki, buyuk allomalar yurti bo‘lmish qadim Movarounnahr yurtimizda so‘nggi yillarda masjid-madrasalar qurish yana odatiy jarayonga aylanib bormoqda. Har kuni yurtimizning turli viloyatlaridan yangi masjid qurilayotgani yoki qurib bitkazilib, ishga tushgani haqida xushxabarlar kelib turibdi.
Poytaxtimizdagi Suzuk ota, Shayx Muhammad Sodiq Muhammad Yusuf nomidagi jome masjidlarning, shuningdek, Surxondaryo viloyatidagi «Hakim Termiziy» jome’ masjidlarining bunyod etilgani fikrimizning yorqin dalilidir. Xususan, Shayx Muhammad Sodiq Muhammad Yusuf nomidagi masjidning yurtimiz rahbari tomonidan bundan keyingi qurilajak masjidlar uchun namuna sifatida e’tirof etilishi O‘zbekistonda masjid-madrasalar qurilishiga naqadar yuksak e’tibor berilayotganini ifodalaydi.
Bugun 22 iyul dushanba kuni poytaxtimiz Toshkentda ana shunday xayrli ishlarning yana bir go‘zal namunasiga guvoh bo‘ldik. Ushbu kun Yunusobod tumani 12 dahadagi «Kulol Qo‘rg‘on» jome’ masjidining ilk g‘ishtini qo‘yish marosimi bo‘lib o‘tdi. O‘zbekiston musulmonlar idorasi raisi, muftiy Usmonxon Alimov boshchiligidagi bir guruh din peshvolari, imom-xatiblar, mudarrislar masjid qurilishiga tashrif buyurib, ish jarayoni bilan tanishdilar, masjid hay’ati hamda barcha ustalar, masjid qurilishiga moddiy va ma’naviy yordam berayotgan barcha yurtdoshlarimizning haqqiga xayrli duolar qildilar.
Qur’on tilovat qilingach, bu masjidning to qiyomatgacha Alloh taologa ibodat qilinadigan, tarovehlar, xatmi Qur’onlar, zikru tasbehlar qilinadigan sajdagoh bo‘lishini, moddiy va ma’naviy obod bo‘lishini, mo‘min-musulmonlar emin-erkin ibodat qiladigan baytulloh bo‘lishini tilab, xayrli duolar qilindi. Shundan so‘ng muftiy Usmonxon Alimov hazratlari masjidning ilk g‘ishtini tabarrukona qo‘yib berib, uning qurilishiga oq fotiha berdilar.
Alloh taolo bu kunda qilingan barcha xayrli duolarni ijobat aylasin, masjidimizning tez kunlarda ishga tushib, sajdagohga aylanishini nasib qilsin, bu ezgu ishga bosh qo‘shgan, kamarbasta bo‘lgan, moddiy va ma’naviy yordam qilgan, uni qurgan, qurilishga rahbarlik qilgan, ozmi-ko‘pchi hissa qo‘shgan barcha azizlarimizga munosib ajru mukofotlar ato qilsin!
MUHAMMAD Bahodir
«Kulol-Qo‘rg‘on» jome masjidi imom-noibi
Bismillahir Rohmanir Rohiym
Odamlardan biri Zunnundan “Kimni do‘st tutay?” – deb so‘radi. U: “Kasal bo‘lsang shifo beradigan, gunohga qo‘l ursang uni kechirib yuboradigan, so‘rasang beradigan va uning yordamiga muhtoj bo‘lsang senga yordam beradigan Zotni do‘st tut!” – dedi.
Alloh taolodan o‘zga do‘st bormi?! Sajdaga borgan paytingiz ishlaringizni maxfiy tarzda Robbingizga ayting. Zero, U Zot maxfiy narsalardan ham xabardordir. Atrofdagilardan uni maxfiy tuting, chunki muhabbat oshkor aytilmaydi. Muhabbatingizni kechalari tahajjudlarda, sahar vaqtlari namozlaringizda izhor eting.
Ayrim odamlar dinni “Buni qil!”, “Buni qilma!” kabi buyruqlar va taqiqlardan yoki halol va harom tushunchalarining jamlanmasi deb bilishadi va barisining ustida Alloh va Rasuliga bo‘lgan muhabbat turishini unutib qo‘yishadi. Ishning boshi – muhabbatdir. Muhabbat yo‘qolsa, toatu ibodatlarning bari kishini dindor musulmonga aylantira olmaydi.
Agar siz Allohga muhabbat da’vosida bo‘lsangiz, bu muhabbatingizni hayotingiz davomida ko‘rsating. Gap-so‘zingiz, yurish-turishingiz va amallaringizda ham Allohga bo‘lgan muhabbatingiz aks etib tursin.
Rivoyat qilinishicha, bir kishi safarda sohibjamol ayolga yo‘liqib qolibdi. Va unga qarata: “Sen meni butunlay o‘zingga rom etding. Mening butun xayolim sen bilan band”, debdi. Ayol ham: “Agar aytganingiz rost bo‘lsa, borim sizga fido bo‘lsin. Ammo mening bir ofatijon singlim bor. Mendan anchayin chiroyli. U ortingizda turibdi. Agar istasangiz ikkimizdan birimizni tanlashingiz mumkin”, debdi. Kishi darhol ortiga o‘girilibdi. Shunda ayol uning yuziga bir tarsaki tushiribdi va: “Qorangni ko‘rmay! Firibgar, aldoqchi! Meni sevaman deb, boshqasiga ko‘z olaytirasanmi?! Mening oldimga yalinib kelib, oshiqligingni aytding. Seni sinovdan o‘tkazgandim. Uchiga chiqqan yolg‘onchi ekansan!” – debdi. Shunda u ko‘zlariga yosh olib, o‘ziga-o‘zi shunday debdi: “Bir yaratiqning muhabbatini da’vo qilib, undan yuz o‘girganim uchun yuzimga tarsaki tushdi... Necha martalab Yaratgan Zotga oshiqlik da’vosini qilib, undan yuz burdim. Undan boshqasi bilan ovorayu sarson bo‘ldim. Qalbimga urilgan shapaloqni payqamay qolibman... Nahotki, men qalbi qoplanib qoladigan darajaga yetgan bo‘lsam-a?!” degan ekan. Zero, Alloh taolo aytadi: «Yo‘q (unday emas)! Balki, ularning dillarini o‘zlarining qilmishlari (gunohlari) qoplab olgandir»[1].
Hasson Shamsiy Poshoning
“Jannat bo‘stonidagi oilaviy oqshomlar” nomli kitobidan
G‘iyosiddin Habibulloh, Ilhom Ohund, Abdulbosit Abdulvohid tarjimasi.
[1] Mutoffifun surasi, 14-oyat.