Maqtovlar odamga xush yoqadigan, ammo salomatlikni izdan chiqaradigan, ruhiyatni aynitadigan illatdir. Uni xush ko‘radiganlar, bir fursat xuzur topganday bo‘ladilar.
Aslida maqtovlarni eshitayotgan chog‘da yurakning o‘ynog‘i boshlanadi. Yurak qon-tomir tizimidagi o‘zgarish butun vujudga tarqalib, eng avvalo, jigar faoliyatini buzadi. Bundan bosh og‘rig‘i boshlanadi. Xattoki, taloqning shamollashi, asab tolalarining mo‘rtlashuvi ro‘y beradi. Ovqat hazm bo‘lishi kiyinlashib, asabiylik holati kuchayadi.
Ayniqsa, ayollar maqtovga o‘ch bo‘lmasliklari kerak. Chunki maqtovlar, laganbardorlik bilan aytilgan shirin so‘zlar odamni injiq va izzattalab qilib qo‘yadi. Injiq odamga hech kim va hech nima yoqmaydi. Uning badaniga turli-tuman hastaliklar jamlana boshlaydi. Shu boisdan ular salomat bo‘la olmaydilar.
Kim sizni maqtay boshlasa, bunday suhbatdan o‘zingizni nariroq oling. Ular aslida, ruhiyatni izdan chiqarib, tanaga ko‘rinmas zahmatlarni xavfli raqiblardir. Sizni manman va maqtanchoqlikka moyillashtirib qo‘yishi hech gap emas.
Maqtanchoqlar o‘z sog‘ligi haqida qayg‘ura olmaydilar. Ko‘pdan-ko‘p bosh og‘rig‘i va qon bosimi hastaliklaridan qiynalib yashaydilar. Ularning chiroy-chimmati ham yo‘qola boradi. Boshqalarning bergan to‘g‘ri maslahatlarini ham qabul qilmaydilar va do‘stlarni ham qabul qilmaydilar va do‘stlarni ham dushman deb o‘ylaydilar. O‘ziga maqtov aytgan odamnigina do‘st deb biladilar. Ularning yuragi , oshqozoni, jigari, talog‘i xastadir. Sal narsaga jahli chiqib, atrofidagi odamlarni ham xunob qilib tashlaydi. Maqtovni yoki shirin so‘zlarni to‘g‘ri qabul qilmoq uchun ko‘ngil gavharini tiniq saqlamoq kerak.
Ruhiy poklanishni biling
Men sendan zo‘rman va zo‘rligimni ko‘rsatib qo‘yaman, tarzida ish tutishdan qon bosimi ko‘tarilib, miya zo‘riqib ishlaydi. Bunday pallada jigar, yurak, buyrak kabi a’zolarning faoliyatida keskin o‘zgarish, zo‘riqish ro‘y beradi. Ularning faoliyatini o‘z maromiga qaytarish oson kechmaydi. Ruhiyatga berilgan zo‘riqish turli-tuman kasalliklarni qo‘zg‘ab, birinchi navbatda yurakni hijil qiladi, aql-zakovatni o‘tmaslashtiradi. Og‘ir-bosiqlik bu qo‘rqoqlik emas, donolikdir.
Ubaydulloh To‘raqulov Buloqboshi tumani “Kulla” jome masjidi imom-noibi
Bismillahir Rohmanir Rohiym
Anas ibn Molik roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: "Bir kuni Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bilan birga edik, shunda biroz jim turib qoldilar-da, so‘ng tabassum ila boshlarini ko‘tardilar. Biz: "Sizni nima kuldirdi, yo Allohning Rasuli?", dedik. "Menga hozirgina bir sura tushirildi", deb: "Bismillahir rohmanir rohiym. Innaa a’toynakal Kavsar" surasini qiroat qildilar. So‘ngra: "Kavsar nimaligini bilasizlarmi?" dedilar. "Alloh va Uning Rasuli biluvchiroqdir", dedik. "U Robbim azza va jalla menga va’da qilgan daryodir. Unda ko‘p yaxshilik bordir. U qiyomat kuni ummatim kelib huzurimda suv ichadigan hovuzdir. Uning idishlari yulduzlar adadicha".