Hunayn g‘azotida ba’zi ansorlar bir-birlari bilan ko‘rishib, “Alloh taolo Rasulini mag‘firat qilsin! Odamlarga o‘ljadan berib, bizni tark etdilar. Vaholanki, qilichlarimizdan qon tomchilab turibdi” deya pichirlashdilar. Bu gap Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga yetib keldi. Ansorlarning barchasini bir joyga to‘pladilar. Makka ahlidan uzoqroq joyga. Ansorlarga xitob qildilar. His-tuyg‘ular qorishgan, muloyimlik qorishgan, nafislik, noziklik qorishgan gaplarni aytdilar. Istardimki, har bir musulmon u zot alayhissalom aytgan ushbu gaplarni yodlab olsa. Allohga hamdu sano aytdilar. Keyin:
“Ey ansorlar jamoasi, sizlar tarafdan menga yetib kelgan gap, qanday gap?! Oldingizga kelganimda zalolatda edingiz, Alloh sizlarni men sababli hidoyat qilmadimi?! Tarqoq edingiz, Alloh men sababli sizlarni bir-biringizga ulfat qilmadimi?! Faqir edingiz, Alloh men sababli sizlarni boy qilmadimi?!” dedilar. Ular “Ha, Alloh va Rasuli marhamatli va afzaldir!” deyishardi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam “Menga javob qaytarmaysizlarmi, ey ansorlar jamoasi?” dedilar. Ular “Javob berdik, ey Rasululloh” deyishdi. “Ha, Alloh va Rasuli marhamatli va afzaldir!” deyishardi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam “Menga javob qaytarmaysizlarmi, ey ansorlar jamoasi?” derdilar. Ular “Javob berdik, ey Rasululloh” deb aytishardi.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Allohga qasamki, agar xohlasangiz: “Siz bizga yordamsiz holda keldingiz, biz sizga yordam berdik, yolg‘onchi qilingan holda keldingiz, biz sizni tasdiqladik, , faqir edingiz, sizga mol berib, boy qildik!” – deb aytishingiz mumkin, shunda to‘g‘ri aytgan bo‘lasizlar va sizlarni hech kim inkor etmaydi!” – dedilar. Ansorlar bu gaplarni eshitib baland ovozda: “Yo‘q, barcha yaxshilik va marhamat Alloh tomonidan bo‘ldi!” – deb yuborishdi.
Rasululloh alayhissalom biroz to‘xtab, so‘zlarida davom etdilar: “Ey ansorlar, ey do‘stlarim! Men makkaliklarni Islomga kirsinlar, deya siylagan dunyoning arzimas matohini deb ko‘nglingiz og‘ridimi?! Sizlarga Islomingizni qoldirdim.
Ey ansorlar, u odamlar qo‘y va tuyalar bilan ketishlariga, o‘zlaringiz esa Alloh va Rasuli bilan uyga qaytishga rozi bo‘lmaysizlarmi?! Allohga qasamki, sizlar olib qaytayotgan narsa ular olib qaytayotgan narsadan yaxshiroqdir.
Muhammadning joni qo‘lida bo‘lgan Zotga qasamki, agar hijrat bo‘lmaganida, men ansorlardan biri bo‘lar edim.
Odamlar ustki kiyimim bo‘lsalar, ansorlar tanamga tegib turadigan kiyimimdirlar.
Odamlar bir tomonga, ansorlar boshqa tomonga yursalar, men ansorlar tomonga yurgan bo‘lar edim.
Biroz sabr qilinglar, men bilan Havzi Kavsar oldida ko‘rishasizlar.
Allohim, ansorlarni, ansorlarning farzandlarini va farzandlarining farzandlarini ham o‘z rahmatingga olgin!”
Ansorlar bu muloyim, mehr to‘la, ajoyib so‘zlardan soqollari ho‘l bo‘lib ketguncha yig‘ladilar. Ushbu xutba va undagi gaplar har bir musulmon fahmlab, zehniga jo qilishi va tez-tez takrorlab turishi uchun qanchalar munosibdir! Chunki, bu orqali Sayyidimiz Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning naqadar nafis va muloyimliklarini his etadi.
Muhammad Sa’iyd Ramazon Butiy rahimahullohning mav’izasidan
Nozimjon Hoshimjon tarjimasi
Diyorimizga ulug‘ ayyom kirib kelmoqda. Qutlug‘ Iydul Azho vatandoshlarimizni xayru saxovat, mehr-oqibat sari chorlaydi. Bu bayram chin ma’noda odamiylik ayyomi. Insonlarga mehr, o‘ksik ko‘ngillarga shodlik ulashish fursati.
Qalblari himmat va karam ne’matidan bobahra xalqimiz bu muazzam kunlarni boy bermaslik uchun fursatni g‘animat biladilar va savobdan bahramand bo‘lib qolishga harakat qiladilar.
Dinimiz ko‘rsatmalari, shariat hukmlarini ustivor tutgan qodir vatandoshlarimiz qurbonliklar qilib, Haqni rozi qilishga, haqdorlar ko‘nglini olishga intiladilar. Yaratganning rahmati yog‘ilib turgan damlarda duolar mustajob bo‘ladi. Alloh taolo o‘zining kalomida “Parvardigoringiz uchungina namoz o‘qing va qurbonlik qiling”, - deb marhamat qiladi.
Bu borada sarvari koinot sayyidimiz ibratlari o‘rinli. Oila a’zolarimizni yo‘qlash, qo‘shnilar holidan xabar olishda, miskinlarni sevintirish-u, xastalar ahvolidan ogoh bo‘lishda ularning hadisi muboraklari bizga nurli yo‘l, deymiz.
Amallar ko‘p. Ularga beriladigan savoblarning darajasi amalga qarab belgilanadi. Eng savobi ko‘p amal bu farz hisoblansa, boshqalarga yaxshilik ulashish undan keyingi o‘rinda turadigan ulug‘ ibodatdir!
Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam muborak hadislarida boshqalarga qilinadigan yaxshilikni farzdan keyingi o‘rinda turishini bayon qilib shunday dedilar: “Farzlarni ado qilishdan keyingi o‘rinda turadigan Allohga eng suyukli bo‘lgan amal bu musulmoning qalbiga xursandchilikni kiritishdir”.
Shuning uchun Shayx Abdulloh Hoshim rahmatullohi alayh qozilikdan kelgan maoshning teng yarmiga shirinlik sotib olib, o‘zlari bilan olib yurar va har doim uchratgan bolaga shirinlikdan berib, uni xursand qilar edilar.
Ulug‘ kunlarda turibmiz. Har damni g‘animat bilishlik, bir birimizga saxovatda ibrat bo‘lishimiz savobli amallar ekanini his qilmog‘imiz lozim. Bu kunda isrofgarchilikdan xoli dasturxonlar yozish, borimizni boshqalar bilan bo‘lishishga intilishimiz darkor. Xayrni, yaxshilikni gunohga almashtirib qo‘ymaslik uchun ham uyg‘oq ko‘ngil bo‘lish talab etiladi.
Bugun muazzam kunlar og‘ushidamiz, dedik. Vatandoshlarimiz ulug‘ safarlarni ixtiyor etganlar. Ayni fursatlarda hojilarimiz Mino, Arofat vodiylarida, Muzdalifada – duolar qabul bo‘ladigan makonlarda, zamonlarda ibodatlar qilib, elu yurtga tinchlik, osoyishtalik so‘ramoqdalar. Bu duolar barakotidan diyorimiz ahliga qancha yaxshiliklar yetishadi, inshaalloh. Ibodatlar huzurini totgan odamlarning qalbi salim, ehsonu, muruvvatda peshqadam bo‘lishlari bu eng katta yaxshilik aslida. Hojilarimiz safar odoblarini tushunib, ulug‘ dargohlardan nasibador bo‘lib qaytadilar. Diyorimizga qaytganlaridan so‘ng esa yoshlarimiz ma’naviyatiga kamarbasta bo‘ladigan, Haq va haqiqat yo‘lida sidqidil xizmat qiladigan xolis Haq xizmatchilariga aylanadilar, degan umidimiz bor. Bunday ulug‘ ziyoratlar insonni qaysi yoshda bo‘lmasin, ezguliklarga xayrixox qiladi. O‘zgalar qalbini tushunishga, vatan va xalq manfaati yo‘lida sa’y-harakatga chorlaydi.
Bu kunlarning Yaratgan dargohidagi o‘rni musharraf. Hayit kechalarida duolar qabul bo‘ladi. Qurbonlik go‘shtlaridan nasibador oilalarga xursandchilik kiradi. Bu ehsonlar ortida ham mehr-oqibat, o‘zaro bag‘rikenglik maqsadi mujassam. Biz bu makonda yasharkanmiz, turli millatlar vakillari yagona O‘zbekistonning fuqarolarimiz. O‘zaro tenglik, adolat hukm surgan yurtda birodarlik, yaxshi qo‘shnichilik an’analarini qadrlab yashamoqdamiz. Mahallalarda hamkorlik bilan obodlik sari yo‘l ochilyapti. Vatanimiz kundan- kunga farovon, xalqimiz turmushi chiroyli bo‘lib boryapti. Bu ne’matlarga shukrona qilish, to‘g‘ri yo‘lda sobitqadam bo‘lish ma’rifatimiz, ma’naviyatimiz kamolidan darak beradi.
Xalqimizga saodat va sano ayyomi – Qurbon hayiti muborak bo‘lsin! Barchamizni Yaratgan xayru xursandchiliklar ustida bardavom qilsin. Vatanimiz tinch, yurtdoshlarimizning oilalari farovon bo‘lsin.
Xolmurod MAMAJONOV,
Farg‘ona shahar “Ummul quro” masjidi imom-xatibi