Tanlovga!
Ko‘pchilik insonlar kunduzi turli xil kasb va tijoratlari bilan band bo‘lishadi. Tabiiyki, Ramazonda ham bu holat davom etadi va bunga kechalari taroveh namozlarini ado etish ham qo‘shiladi. Natijada, ko‘pchilik toliqadi, saharlikka turishga qiynaladi va saharlikka turmasdan ham ro‘za tutish mumkin yoki mumkin emasligi haqida savollar berishadi. Aslini olganda ulamolarimiz bir inson uxlab qolib yoki boshqa bir sababli saharlik qilolmay qolsa tutgan ro‘zasi ro‘za bo‘laverishini aytishgan, ammo e’tibor qaratishimiz kerak bo‘lgan boshqa bir jihat ham mavjud. Biz mo‘minlar o‘zimiz uchun yuksak namuna bo‘lgan Zot – suyukli Habibimizga ergashish, sunnatlarini mahkam tutishga buyurilganmiz. U zot esa bizga saharlik qilishimizni buyurganlar.
عن أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ قَالَ النَّبِيُّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: «تَسَحَّرُوا فَإِنَّ فِي السَّحُورِ بَرَكَةً» رواه مسلم.
Anas ibn Molik roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Saharlik qilinglar, chunki saharlikda baraka bor», dedilar. Muslim rivoyati.
Demak, saharlik qilish avvalo U zotning sunnatlariga ergashish ekan. Sunnatga ergashish esa Qiyomat kuni U zotning shafoatlariga noil bo‘lishga sabab bo‘ladi. Ataylab, saharlik sunnat ekanligini mensimagan holda tark etish esa Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga nisbatan hurmatsizlik bo‘lib bu ish gunohkor bo‘lishga olib boradi. Yuqoridagi hadisi sharifdan saharlik qilishda baraka bor ekanligi ma’lum bo‘ldi. Ulamolar saharlikdagi baraka bir necha jihatdan bo‘lishi mumkinligini aytishgan:
Imom Saraxsiy aytadilar: «Ro‘za bilan nafsga kurashish orqali Allohga yaqin bo‘lish hosil bo‘ladi. Nafsga qarshi kurash esa ikki yo‘l bilan yuzaga chiqadi. Birinchisi, taomga ishtaha bo‘lib turishiga qaramay nafsni taomdan tiyib turish, ikkinchisi esa (saharlik uchun) uyqu shirin paytda uyg‘onishdir».
Bundan tashqari saharlik qilishning fazilatli amal ekanligiga dalolat qiluvchi bir qancha hadisi shariflar mavjud. Demak, imkon qadar yaxshi niyat bilan, sunnatga ergashish maqsadida bir qultum suv bilan bo‘lsada saharlik qilish juda katta ajr-savobga sabab bo‘ladi va tutiladigan ro‘zaning ajriga ajr qo‘shiladi. Alloh taolo barchamizga ushbu ajru savoblarni qo‘lga kritishni nasib aylasin!
Iysoxon Yahyo tayyorladi
Savol: Oilaliman, 2 nafar farzandim bor. Turmush o‘rtog‘im ehtiyojlarim, kasal bo‘lsam dori-darmonim uchun pul bermaydilar. Bolalarimizni ehtiyojlari uchun berib turadilar, xolos. O‘zim ishlayman, “ishlab topgan pulingni hammasini menga berishing kerak, chunki Xadicha onamiz ham hamma pullarini Rasulimiz alayhissalomga berganlar” deydilar doim. E’tiroz bildirsam, “menga itoatsizlik qilyapsan” deydilar.
Yaqinda shu masalada janjallashib qolganimizdan keyin pulimni yarmini olib, o‘zimda qolgan yarmini ro‘zg‘orga ishlatishimga majburlayaptilar. Bizning vaziyatimizga shariatda qanday izoh beriladi?
Javob: Bismillahir Rohmanir Rohiym. Alloh taolo oilada erkakni rahbar etib tayinlab, uning zimmasiga qo‘l ostidagilarning: ayoli va farzandlarining nafaqasini yuklab qo‘ygan. Ayolning topayotgan pulida na erning va na qaynonaning haqi bor, uni zulm qilib olib qo‘yishga mutlaqo haqi yo‘q. Agar o‘zi rozi bo‘lib bersa, olishi mumkin. Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam bunday deganlar: “Musulmon kishining moli boshqaga halol emas, faqatgina o‘zi rozi bo‘lib, ko‘nglidan chiqarib bersagina, halol bo‘ladi” (Imom Ahmad rivoyati).
Xadiyja roziyallohu anho onamiz butun molu jonini Sarvari olam bo‘lgan turmush o‘rtoqlariga in’om etganlar, ya’ni o‘z ixtiyorlari bilan berganlar. Payg‘ambarimiz alayhissalom tortib yoki talab qilib olib qo‘ymaganlar. Nafaqat Xadiyja onamiz, balki u zotning atrofidagi barcha sahobalar u zotni jonlaridan ortiq yaxshi ko‘rganlar va borini berishga shay turganlar.
Shariatimiz har bir shaxsga moliyaviy mustaqillik bergan. Er topgan pulini o‘zi istaganday sarflashi va bunga na ayoli va na boshqa odamlar to‘sqinlik qilishga haqi yo‘q bo‘lgani kabi, ayolning ham shaxsiy mablag‘idagi tasarrufi o‘z qo‘lida bo‘ladi. Faqatgina foyda-zararni bilmaydigan aqli zaif toifalargina bundan mustasno. Ularning tasarrufini valiylari olib boradi.
Ammo yuqoridagi gaplardan ayol topganini hech kimga bermasligi, faqat o‘zi ishlatishi kerak ekan, degan xulosa chiqmaydi. O‘z ixtiyori bilan eriga, farzandlariga yoki boshqalarga hadya qilishi mumkin va bu uchun albatta, ajr oladi.
Abdulloh ibn Mas’ud roziyallohu anhuning ayollari Rasululloh sollallohu alayhi vasallam huzurlariga kelib: “Erimga sadaqa qilsam bo‘ladimi?” – deb so‘ragan va u zot alayhissalom: “Ha”, deb javob berganlar. Ya’ni sahobiya ayollar erlariga sadaqa, hadya qilib turganlar. Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam bejizga: “O‘zaro hadyalashinglar, o‘rtada muhabbat paydo bo‘ladi”, deb aytmaganlar.
Xulosa o‘rnida aytish mumkinki, oila er-xotin o‘zaro bir-birlarini tushunishlari, hurmat qilishlari va o‘z burchlarini muhabbat bilan ado etishlari lozim. Ana shunda oilaviy hayot saodatli davom etadi. Vallohu a’lam.
O‘zbekiston musulmonlari idorasi
Fatvo markazi.