Oylarning eng ulug‘i Ramazon, kunlarning eng ulug‘i juma bo‘lganidek, kechalarning ham fazilatlisi qadr kechasidir. Alloh taolo bu kecha haqda alohida sura nozil qildi va uning nomini ham aynan shu kecha bilan atadi.
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ. وَمَا أَدْرَاكَ مَا لَيْلَةُ الْقَدْرِ. لَيْلَةُ الْقَدْرِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ. تَنَزَّلُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ فِيهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ. سَلَامٌ هِيَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ
«Albatta, Biz uni (Qur’onni «Lavhul mahfuz»dan birinchi osmonga) Qadr kechasida nozil qildik. (Ey Muhammad!) Qadr kechasi nima ekanini Sizga ne ham anglatur?! Qadr kechasi ming oydan yaxshiroqdir. U (kecha)da farishtalar va Ruh (Jabroil) Parvardigorlarining izni bilan (yil davomida qilinadigan) barcha ishlar (rejasi) bilan (osmondan yerga) tusharlar. U (kecha) to tong otgunicha salomatlikdir».
Sura muborak Qadr kechasiga bag‘ishlangan. Bu kechada bir yillik ishlar, hukmlar, rizqlar, ajallar belgilanadi. Alloh taolo bir yillik taqdirni farishtalarga bildiradi va bu yil taqdir qilingan narsalarni ularga yozib qo‘yishni amr etadi.
Bu muborak kechaning qadri ulug‘dir. Qadr so‘zi ikki xil ma’noda – qadri ulug‘, ikkinchisi, miqdor, ya’ni bandalarning taqdirini belgilashdir.
Alloma Ibn Kasir (rahmatullohi alayh) suraning nozil bo‘lish sababi haqida: «Payg‘ambarimiz (sollallohu alayhi va sallam) ummatlariga ko‘proq xayrli ishlar qilib, ulug‘ savobga ega bo‘lishini orzu qilib: “Ey Rabbim, mening ummatimni ummatlar ichida umri qisqa, amali oz qilding!” dedilar. Shunda Parvardigori olam: Siz va ummatingiz uchun, ey habibim, Qadr kechasini ming oydan afzal qildim, dedi. Shunda Rasululloh va barcha sahobalar quvonib ketishdi», deganlar.
Buyuk vatandoshimiz, alloma Abul Qosim Zamaxshariy (rahmatullohi alayh) aytadi: “Bu surada Alloh taolo Qur’oni karimni uch usul bilan ulug‘lagan: birinchisi, Qur’onni nozil etishni faqat O‘ziga mansub qilgan. Ikkinchisi, uning ulug‘ligi va sharafini bildirib, nomini ochiq aytmay, ishora bilan keltirgan. Uchinchisi, Qur’on nozil qilingan vaqtning qadrini oshirgan”.
Abu Hurayra (roziyallohu anhu)dan rivoyat qilinadi. Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam): “Kim Laylatul Qadr kechasini imon va ixlos bilan bedor o‘tkazsa, uning o‘tgan barcha gunohlari mag‘firat qilinadi” (Imom Buxoriy rivoyati), dedilar.
Rivoyat qilinishicha, bir kuni Muso (alayhissalom) Alloh taologa nido qilib: «“Iloho, sening yaqinligingni bilishni istayman”, dedi. Alloh taolo: “Men Qadr tunida uyg‘oq bo‘lganlarga yaqindirman”, dedi. Muso (alayhissalom) yana: “Iloho, sening rahmating orzusidaman”, dedi. Alloh taolo: “Mening rahmatim Qadr kechasida miskinlarga rahm qilganlargadir”, dedi. Muso (alayhissalom): “Iloho, sirot ko‘prigidan yashindek o‘tishni istayman”, deganlarida, Alloh taolo: “Qadr kechasida faqirlarga sadaqa berganlarni oldinroq o‘tkazaman”, dedi. Muso (aalayhissalom) davom etib: “Iloho, jannat bog‘larida bo‘lishni va ularning mevasidan tanovul qilishni istayman”, dedi. “Qadr kechasida tasbeh aytib, Meni zikr etish bilan mashg‘ul bo‘lganlar jannat bog‘lariga sazovor bo‘lishadi”, dedi Alloh. Muso (alayhissalom): “Iloho, do‘zaxdan najot topishni istayman”, deganlarida, Alloh taolo “Qadr kechasida ko‘p istig‘for aytganlar do‘zaxdan najot topadilar”, dedi. Muso (alayhissalom) yana iltijo qilib: “Iloho, Sening roziligingni istayman”, deganlarida, Alloh taolo: “Ey Muso, Mening roziligimni qadr kechasida ikki rakat nafl namoz o‘qiganlar topadilar”, dedi (“Zubdatul voizin”).
Qadr Ramazon oyining nechanchi kechasi ekanini Alloh va Rasuli sir tutgan. Bandalar Ramazon oyining har kechasini qadr bilib, uni bedor o‘tkazishi uchun shunday qilingan. Lekin sahobalar Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam)dan uni aniqlab aytib berishlarini ko‘p so‘raganlaridan keyin dastlab Ramazonning uchinchi o‘n kunligida, keyinroq toq kechalaridan izlash kerakligi haqida aytganlar. Oxiri, u kechaning alomatlari Ramazonning 27-kechasi ekani ma’lum bo‘ldi (Tafsiri Bag‘aviy).
Oysha (roziyallohu anho) aytadilar: «Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam): “Laylatul qadrni Ramazonning oxirgi o‘n kunligining toq kunlarida kutinglar”, deb aytdilar» (Imom Buxoriy rivoyati).
Laylatul qadrning yana bir fazilati, bu kechada farishtalar va Ruh (ya’ni, Jabroil alayhissalom) Alloh taoloning izn-ixtiyori ila yil davomida qilinadigan barcha ishlarni belgilash uchun osmondan zaminga tushadilar.
Qadr kechasi to tong otgunga qadar tinchlik, osoyishtalik va salomatlik kechasidir. Aslida Ramazoni sharifning o‘zi rahmat, mag‘firat va tinchlik-omonlik oyidir. Shu bois oylar sultoni Ramazonni xotirjamlik va osoyishtalikda o‘tkazishimiz, uning har bir kun va soatini g‘animat bilishimiz lozim.
Tolib NIZOM
Savol: Biz tomonlarda o‘g‘il farzand uchun qilinadigan sunnat (xatna) to‘yiga kelinning otasi yoki aka-ukalari so‘qim (so‘yiladigan qoramol) olib borishlari shartdek bo‘lib qolgan. Hatto bu narsa kelin tarafdagilarning burchi degan tushuncha ham bor. Shuning uchun ayrim hollarda ba’zi otalar nevarasini sunnat to‘yiga yerini sotish yoki katta qarzlarni olishgacha majbur bo‘layapti. Shu ishlar dinimizda bormi?
Javob: Bismillahir Rohmanir Rohiym. Dinimizda xatnani bor ekanligi barchaga ma’lum va bu uchun ziyofat qilib berish ham bor. Ammo bu narsa farz yoki vojib, hatto sunnat ham emas, balki u ayrim sahobiylarning shunchaki odati bo‘lgan. Lekin u hozirgi kunda avj olgandek bema’ni dabdabozlik bilan emas, balki tor doirada kamtarona dasturxon yozib o‘tkazilgan.
Demak, aslida sunnat ham bo‘lmagan ushbu “to‘y”ga so‘qim olib kelish qiz tomonning burchi deyish mantiqsiz ekani ko‘rinib turibdi. Buni johilona hoyu havas ortidan paydo bo‘lgan xurofot desak, to‘g‘riroq bo‘ladi. Aynan mana shunaqa tayini yo‘q “majburiyat”lar tufayli qanchadan-qancha oilalar jabr ko‘ryapti va hatto ayrim oilalar “so‘qim qilinmagani yoki olib kelingan so‘qimning kichkinaligi” sababidan buzilib ketishgacha ham bormoqda.
Dinimizda hadya ulashishga targ‘ib qilingan. Ammo bu chin yurakdan hamda beruvchiga malol kelmasdan amalga oshirilishi kerak.
Shunday ekan, kuyov tomonga yuboriladigan novvoslarni hadya deb bo‘lmaydi. Chunki bu narsa oshkora yoki zimdan qilingan talab yoki kelin tomonning odamlardan uyalib yoxud “qizim xijolat bo‘lmasin”, deb qiladigan “sovg‘asi” bo‘ladi. Kuyov tomonning kelin tomonga bunday talablar qo‘yishi katta xato va gunoh sanaladi. Qolaversa, chin ko‘ngildan berilmagan narsani yeyish ham shubhali hisoblanadi. Zero Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam shunday deganlar:
لا يحل مال امرئ مسلم الا عن طيب نفسه رواه احمد
“Musulmon kishining moli boshqaga halol emas, faqatgina o‘zi rozi bo‘lib, ko‘nglidan chiqarib bersagina, halol bo‘ladi” (Imom Ahmad rivoyati).
Shunday ekan, bunday ishga chek qo‘yish lozim. Agar qilmoqchi bo‘lsalar, kuyov tomon imkoni darajasida o‘zlari qilsinlar. Agar imkonlari bo‘lmasa, qaynotani zimmasiga yuklamasliklari lozim. Imkon bo‘lmagani uchun bu kabi ehsonni qila olmasa, gunohkor bo‘lmaydi. Vallohu a’lam.
O‘zbekiston musulmonlari idorasi
Fatvo markazi.