Ramazon ro‘zasi Alloh o‘zining mo‘min bandalariga farz qilgan va savobining chegarasi bo‘lmagan ulug‘ ibodatlaridan biri. Haqiqiy iymon egalari Allohning buyruqlaridan biror hikmat yoki foida qidirmasdan, Allohning buyrug‘i deb, ado etaveradilar. Ramazon ro‘zasi ham ana shunday ado etiladigan ibodatdir. Biroq ulamolarimiz mo‘minlarning ushbu ibodatni ado etishga muhabbatlari va shijoatlari yanada oshishi uchun oyat va hadislarga asoslanib ro‘zaning hikmat va foidalarini ochib berishga uringanlar. Quyida ulardan ba’zilarini sanab o‘tamiz.
Avvalo ro‘za ne’matning shukronasiga vasiladir. Zero ro‘za nafsni yeyish, ichish va jimo’dan tiyish ila amalga oshiriladi. Mazkur narsalar eng ulug‘ ne’matlardan hisoblanadi. Ushbu narsalardan ma’lum muddat o‘zini tiyib turish, qadrini bildiradi. Chunki ne’matlar noma’lum bo‘lib, yo‘qotilganda bilinadi. Ya’ni inson o‘ziga qancha narsalar ne’mat qilib berilganini yo‘qotganda biladi. Natijada insonni ne’matlarga shukr qilishga undaydi. Chunki ne’matlarga shukr qilish vojib ekanini aql ham, shariat ham taqozo qiladi. Alloh taolo ro‘za oyatida ayni shu ma’noga ishora qilgan: “... va shukr qilishingiz uchundir[1]”.
Ikkichidan ro‘za taqvoga eng munosib vasiladir. Chunki nafs Allohning roziligidan umid qilib va alamli azobidan qo‘rqib halol narsalardan o‘zini tiyishga bo‘yinsindimi, harom narsalardan yanada o‘zini tiyishga munosib bo‘ladi. Natijada ro‘za Alloh harom qilgan narsalardan saqlanishga sabab bo‘ladi. Alloh ushbu ma’noga ro‘za oyatning oxirida ishora qilgan: “... shoyad (u sababli) taqvoli bo‘lsangiz[2]”.
Uchinchidan ro‘za inson ro‘za orqali istak xohishlariga qahr ko‘rsatib, shahvatlarini sindirishga erishadi. Chunki nafs to‘q bo‘lsa, shahvatlarni istab qoladi. Och qolsa, turli xohishlaridan o‘zini tiya oladi. Shu sababdan ham Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi va sallam uylanishga imkoni bo‘lmagan yoshlarga: “Ey yoshlar jamoasi! Sizlardan kim nikohlanishga qodir bo‘lsa uylansin. Chunki nikoh ko‘zni (haromdan) tiyuvchi va farjni (zinodan) saqlovchidir. Kim nikohlanishga qodir bo‘lmasa, ro‘zani lozim tutsin. Bu uning uchun bichilishdir[3]”, deb ko‘rsatma berganlar. Demak ro‘za ko‘plab gunohlardan saqlanishiga vosita bo‘ladi. Chunki barcha gunohlarning boshida shahvat turadi.
To‘rtinchidan ro‘za kambag‘allarga nisbatan rahm-shafqat hissini o‘yg‘otadi. Chunki ro‘zador ma’lum bir muddat ochlik alamini tortsa, doimiy holatda och azobini tortayotganlarni eslaydi. Natijada ularga nisbatan rahm-shafqatli bo‘lib, yaxshilik qilishga shoshadi. Ushbu amali Allohning huzurida go‘zal ajrlarga ega bo‘lishiga ham sabab bo‘ladi.
Beshinchidan ro‘za sababli shaytonga qahr ko‘rsatiladi. Chunki shayton insonni adashtirib yo‘ldan ozdirishda inson shahvatidan foydalanadi. Shahvat esa, ko‘p yeyish va ichish orqali kuchayadi. Shu sababdan Payg‘ambarimiz sollalohu alayhi va sallam: “Albatta, shayto Odam bolasining qon tomirida yuradi. Uning yuardigan yo‘llarini ochlik bilan toraytiringlar[4]”, deb marhamat qilganlar.
Oltinchidan ro‘za orqali inson sog‘lig‘ini tiklab olishga erishadi. Ro‘zada insonning oshqozon va hazm qilish a’zolari dam oladi. Oshqozon yaxshi hazm bo‘lmay qolgan taomlardan tozalanadi. Badan ortiqcha namlikdan xalos bo‘ladi. Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi va sallam: “Ro‘za tutinglar sog‘lom bo‘lasizlar[5]”, deb tavsiya qilganlar. Arab tabiblaridan Horis ibn Kalda “Oshqozon kasalliklar uyidir. Parhez barcha davoning boshidir”, degan.
Bu sanab o‘tilgan hikmatlar ro‘zaning ojiz bandalarning aqli yetgan foidalaridan mingdan, balki milliondan biri. Alloh hikmat egasi bo‘lgan zot.
Yana shuni aytishmiz mumkinki, Alloh taolo ushbu oyning sharofati bilan bandalar rizqlarini keng qiladi. Yaxshiliklarini ko‘paytirib turli adashishlardan uzoq qiladi. Chunki bu oyda jannat eshiklari ochiladi. Do‘zax eshiklari tanbalanadi. Ashaddiy jin va shaytonlar kishanlanadi. Ramazon oyi ummatning go‘yo bahori. Ibodatlar uchun mavsum. Xayrli amallar uchun musobaqa maydoni. Mo‘min uchun bu oydan afzal oy yo‘q. Ushbu oydagi solih amaldan ortig‘i yo‘q. Bu oy haqli ravishda mo‘min uchun g‘animat oyidir. Ibodatlar uchun g‘animatdir. Zero bu oyda namoz, zakot va boshqa xayrli amallarning ajrlari ko‘paytirib beriladi. Allohning huzurida nafl ibodatlar farz darajasida, farz ibodatlar esa yetmish barobarida qabul qilinadi.
“Diniy fanlar” kafedrasi
o‘qituvchisi F.Jo‘rayev.
[1] Baqara surasi 185-oyat.
[2] Baqara surasi 184-oyat.
[3] Imom Buxoriy va Muslim ibn Mas’uddan rivoyat qilganlar.
[4] Imom Buxoriy va Muslim Sofiya onamizdan rivoyat qilganlar.
[5] Abu Nu’aym “Tib” kitobida Abu Hurayradan rivoyat qilgan.
Ibn Javziy rahimahulloh aytadi: “Bir ajoyib holat haqida fikr yuritdim: ba’zida mo‘minning boshiga bir ish tushsa, u astoydil duo qiladi, ammo duolarining ijobati ko‘rinmaydi. Umidsizlikka tushay deganda, uning qalbiga qaraladi. Agarda u Allohning fazlidan umidini uzmagani holda taqdiriga rozi bo‘lsa, duoning ijobati tezlashadi. Bu ma’nolar Alloh taolo nozil qilgan oyati karimada o‘z ifodasini topgan: «...Hatto Payg‘ambar va iymonli kishilar: “Allohning yordami qachon (kelar ekan)?» degan edilar. Ogoh bo‘lingki, Allohning yordami (hamisha) yaqindir”»[1].
Shunday holat Ya’qub alayhissalom bilan ham bo‘lgan. U zotning o‘g‘illari Yusuf alayhissalom dom-daraksiz yo‘qolib qolganida, kushoyish kelishidan noumid bo‘lmaganlar. Keyingi o‘g‘illari ham tortib olinganida, u zot Allohning fazlidan umidlarini uzmaganlari holda: «...Shoyadki, Alloh ularning (Yusuf, Binyamin va Misrda qolgan o‘g‘limning) barchalarini (bag‘rimga) qaytarsa...»[2], deganlar.
“Duoyimning ijobat bo‘lish muddati uzayib ketdi”, deb qayg‘urmang. Alloh taolo sizning tazarruingiz, yalinib-yolvorishlaringizni ko‘rishni iroda qilmoqda. Sizni qilgan sabringizga ajr ila mukofotlamoqchi. Siz shayton bilan jang qilishingiz uchun ham duoyingizning ijobatini kechiktirish ila sizni sinayapti.
Gohida Alloh taolo sizning aziymat, qat’iyatingiz naqadar quvvatli ekani va baloga qanchalik sabrli ekaningizni ko‘rish uchun ham dard berib imtihon qiladi. Agar sabr qila olsangiz, demak, siz itoatkor bandalar safidasiz. Bordi-yu, irodasizlik qilsangiz, ziyonkorlardan bo‘lasiz. Sabrdan keyin faqat va faqat yechim, yorug‘ kunlar bor.
Aliy ibn Abu Tolib roziyallohu anhu: “Sabr qilsang, ajrga ega bo‘lasan, baribir yozilgani bo‘ladi. Sabrsizlik qilsang, gunohkor bo‘lib qolasan, baribir yozilgani bo‘ladi”, deganlar.
Shoir aytadi:
Baloyu imtihon kelsa, alarga har on rizo ko‘rsat,
Sinov bergan sihatni ham O‘zi bergay aniq, albat.
Bandasiga ne hukm etsa, hikmati bor, itoat qil,
Bitganidan qutulmoqlik chorasizdir, bil, ey g‘ofil!
Noumidlik xanjarini ko‘kragingga urma ammo,
Ki Allohning qudratila yechilgaydir har muammo.
Allohdan umidingizni uzmang. Sinovlarga sabr qiling, shundagina ulkan ajrlarni qo‘lga kiritasiz. Fazl ibn Sahl aytadi: “Kasalliklarda ne’matlar bor”. Bu borada quyidagilarga e’tiborli bo‘ling:
– gunohlardan tozalash;
– savobni qo‘lga kiritish;
– g‘aflatdan uyg‘onish;
– sog‘lik ne’matini eslab qo‘yish;
– tavbaga shoshilish.
Hasson Shamsiy Poshoning
“Jannat bo‘stonidagi oilaviy oqshomlar” nomli kitobidan
G‘iyosiddin Habibulloh, Ilhom Ohund, Abdulbosit Abdulvohid tarjimasi.
[1] Baqara surasi, 214-oyat.
[2] Yusuf surasi, 83-oyat.