Sayt test holatida ishlamoqda!
09 Yanvar, 2025   |   9 Rajab, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:24
Quyosh
07:49
Peshin
12:35
Asr
15:31
Shom
17:15
Xufton
18:34
Bismillah
09 Yanvar, 2025, 9 Rajab, 1446

Ramazon (she’r)

16.05.2019   45379   21 min.
Ramazon (she’r)

Yaxshi kelding, ey sharofatli aziz mehmonimiz,

Intizor erdi yo‘lingda diydai giryonimiz,

 

Ey ko‘ngillar istagi, mahbubimiz, jononimiz,

O‘rtanur shavqing bila bu siynai so‘zonimiz,

Tiyra kulbamiz yorutding, ey mahi tobonimiz.

 

Jilvalar aylab saodat burjida, ey navnihol,

Yuz ochib, qilding namoyon nozaninlardek jamol,

Barqaror o‘lg‘il kamolot avjida ko‘rmay zavol,

Xush kelibsan, ketmag‘il, to umrimiz boricha qol,

Kechsin emdi sen bila qolgan hayoti fonimiz.

 

Dilhazinlarni quduming shodu xandon ayladi,

Kechamizni partavi mohing charog‘on ayladi,

Har sahar subhing nasimi anjumafshon[i] ayladi,

Sen tufayli Tangri ne’matlar farovon ayladi,

Hayri barkat kelganing mohi sharif ramadonimiz.

 

Qaysi bir madhing raqam qilgay sening, ey yaxshi zot,

Ulki mo‘min bahravar sendin hayotu ham mamot,

Ey karambaxshu saxolik, boisi xayru zakot,

Topg‘usi bechoralar sen birla tanglikdin najot,

Xayri maqdam, ey fazilatli mahi g‘ufronimiz.

 

Ta’rixi hijratga o‘tgach ikki yil ul biru bor,

Bandalarga ro‘za tutmoq amrin etdi oshkor,

Ehtirom ila tuting odobini, ey ro‘zador,

Koni xislat, xosiyatbaxshu mahi rahmatnisor,

Bir ulug‘ ne’matki, bizga tuhfai rahmonimiz.

 

Assalom, ey mohi oliy, xush kelibsan, marhabo,

Ey g‘ubori xoki poying diydalarga to‘tiyo,

Qilmadik shoyista amring, tutmadik sharting bajo,

Bo‘lg‘umiz afv etmasang, sharmandai yavmil-jazo,

Ul kuni so‘rganda bizdin adl ila sultonimiz.

 

Haq taolo bizga ko‘p lutfu inoyat ayladi,

Sen kabi bir mohi rahmatni karomat ayladi,

Xolisanlilloh agar kim senga xizmat ayladi,

Oni Tangrim loyiqi diydoru jannat ayladi,

Illati jurmu gunahlar dardiga darmonimiz.


 

 

Jumla oylardin fazilatli, muborak nomsan,

Benavolarga saxovatli ulug‘ ayyomsan,

Soim[ii] ahlini ziyofat qilg‘uchi har shom san,

Rahmatidin Jabraildek qosidi payg‘omsan,

Xayrxohu jurmpo‘shu[iii] pardai nuqsonimiz.

 

Mushkbo‘yi fayzi subhingdin muattardur dimog‘,

Ro‘shnoyi laylatil-qadringda yulduzlar chirog‘,

G‘aflat ahli uyquda bebahra, kunduz kun sinog‘,

Yaxshilar bedor o‘lib, tunlar farog‘atdin yirog‘,

Aylashib xatmu tilovat hofizi qur’onimiz.

 

Ey mahi ashraf[iv], fazilat senda behad bordur,

Ham savobing behisobu hikmating bisyordur,

Susti hozim[v], za’fi me’da birla kim bemordur,

Hikmating bu dardu illatga shifo izhordur,

Har marizu[vi] har tani bemora sen Luqmonimiz.

 

Bizni, yo Rab, yaxshilarning zumrasiga qil vusul,

Jurmimizni mag‘firat qil, ayla rahmatga duxul,

Aybu nuqson birla tutgan ro‘zamizni qil qabul,

Bu Suhayliy osiyning sendin mudom ummidi shul,

Vaqti rihlatda salomat aylagil iymonimiz.



[i] anjumafshon — yulduz sochuvchi, nur sochuvchi

[ii] soim  –  ro‘zador

[iii] jurmpo‘sh  –  ayblarni yopguvchi

[iv] ashraf  –  eng ulug‘

[v] susti hozim  – hazm tizimining buzilishi

[vi] mariz  – kasal

 

Dadaxon qori Suhayliy

 

 

Ramazon-2019
Boshqa maqolalar

Qalbning zangini ketkazuvchi amal

8.01.2025   5964   3 min.
Qalbning zangini ketkazuvchi amal

Inson qalbi goh u tarafga, goh bu tarafga o‘zgarib turadi: savobli ish qilganida, qalbi yayraydi, dili cheksiz quvonchga to‘ladi. Gunoh-ma’siyat kirlari esa dil oynasini xiralashtiradi. Oqibatda qalb qorayadi, ko‘ngli xijil bo‘ladi.
Abdulloh ibn Umar roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: "Temirga suv tegsa zanglaydi. Xuddi shunga o‘xshab qalblarni ham zang bosadi", dedilar. Shunda: "Yo Rasululloh, uning jilosi nima?" deb so‘raldi. U zot: "O‘limni ko‘p eslash, Qur’on o‘qish", dedilar.

Qalb xuddi temir kabi zanglaydi. Temirga suv tegsa, sirtini zang bosadi. Gunohlar yig‘ilib yig‘ilib qalbni zanglatadi, dilni qoraytiradi, ko‘ngilni g‘ash qiladi. Qalb qorayishi oqibatida inson shuuri o‘tmaslashadi, mehr-oqibat tuyg‘usi kishi bilmas tarzda ko‘tarilib boradi.

Mazkur hadisda aytilishicha, o‘limni eslagan, Qur’on o‘qigan odamning qalbi zanglardan tozalanadi. Qanday qilib, deysizmi? Gap shundaki, o‘limni eslagan kishining o‘tkinchi dunyoga xohishi so‘nadi. O‘limni eslagan, oxiratni o‘ylagan inson gunohlardan tiyiladi, nafasi kirib-chiqib turganida Parvardigoriga tezroq tavba qilishga shoshiladi, o‘zini isloh qiladi. Inson o‘limni eslaganda lazzatlar parchalanadi, hakalab otib turgan nafs xohishlari sal bo‘lsayam jilovlanadi. Bir kunmas-bir kun dunyoni tark etishini bilgan kishi oqibatli bo‘ladi, bir ish qilishdan oldin oxirini o‘ylaydi, mulohaza yuritadi.

Yuqoridagi hadisda aytilishicha, Qur’on tilovati qalbdagi zanglarni ketkazadi. Haqiqatan, Qur’on o‘qish bilan qalb yayraydi, ko‘ngil taskin topadi. Mo‘min banda qiroatdan bir dunyo ma’naviy ozuqa oladi. Shu yo‘sin qalbni qoplagan zang qurumlari asta-sekin tozalanib boradi. Bejizga "Qur’on qalbga malham, dilni tozalaydigan ilohiy davo", deyilmagan.

Ma’lumki, temirga doim ishlov berib turilmasa, ko‘p o‘tmay zanglaydi. Xuddi shunga o‘xshab, Qur’on o‘qilmasa, dilni zang bosadi. Hamisha Qur’on o‘qiydigan inson qalbiga gard yuqmaydi. Tilovat bilan jilolangan qalbi oynadek yarqirab turadi.

Hozirgi "zamonaviy" odamlarning ko‘pi dunyoga hirs qo‘yish dardi bilan og‘rigan. Kishilar orasida o‘zaro ishonch, sadoqat, vafo, mehr-oqibat kamayib ketayotgandek. Bizningcha, buning sababi bitta: o‘limni unutish, Qur’on o‘qimaslik.

Ayrim odamlarga o‘limni eslatsangiz, oxiratdan gap ochsangiz: "Qo‘ying, yaxshi mavzuda gaplashaylik!" deya so‘zingizni bo‘ladi. O‘limni eslash yomonmi?! Har kimning boshida bor-ku bu savdo! O‘limdan qochib-qutulib bo‘lmaydi. Shuning uchun o‘limga tayyorgarlik ko‘rish kerak. Qanday qilib, deysizmi? O‘limga hozirlik solih amallar bilan bo‘ladi, qorong‘i go‘rni yorituvchi Qur’on tilovati bilan bo‘ladi. Quruq kafanlik olib yoki qabristondan o‘zi uchun alohida joy ajratib qo‘ygan odamni oxirat safariga rostmana shay deb bo‘lmaydi.

Tolibjon domla Xursanmurodov,
Hadis ilmi maktabi o‘qituvchisi.

Ali ibn Husomiddin Muttaqiy Hindiy. "Kanzul ummol fi sunanil aqvoli val af’ol". – Bayrut.: Muassasatur risolat, 1989. - B. 210.