Olimlarning “Ko‘z yoshi sirlari va yig‘ining foydalari” haqida olib borgan tadqiqotlari xulosasida aytilishicha, yig‘i insondagi ba’zi ruhiy iztiroblarga ijobiy ta’sir qilib, tushkunlik va depressiyaga qarshi kurashda samarali ta’sir ko‘rsatar ekan. Shuningdek, ko‘z yoshi ko‘zni chang va bakteriyalardan tozalaydi, yuqori va pastki qovoqlarning erkin harakatlanishiga yordam beradi, ko‘zni muntazam namlab, qurib qolishining oldini oladi, ko‘z qorachig‘ining shaffofligini ta’minlaydi, ko‘rish ravshanligi va quvvatini oshiradi. Bundan tashqari tanadagi og‘riqni kamaytirishda ham ko‘z yoshining o‘rni bor.
Alloh taolo bizga O‘zidan qo‘rqib yig‘lash ne’matini ato etgan. Agar inson Alloh taolodan qo‘rqib yig‘lasa, xotirjamligi va ixlosi ziyoda bo‘lar ekan. Alloh taolo Qur’oni Karimda shunday degan:
وَيَخِرُّونَ لِلأَذْقَانِ يَبْكُونَ وَيَزِيدُهُمْ خُشُوعاً
“Va yuzlari ila yiqilib yig‘larlar va u xokisorliklarni ziyoda qilur” (Isro surasi, 109-oyat).
Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam aytdilar: “Allohdan qo‘rqib yig‘lagan kishi, to sut yelinga qaytgunicha, do‘zaxga kirmaydi”. Termiziy rivoyati.
Ma’lumki, tuya, sigir, qo‘y kabi hayvonlardan sog‘ilgan sut hech qachon yelinga qaytmaydi. Demak, Alloh taolodan qo‘rqib yig‘lagan kishi do‘zaxga kirmaydi.
Rasululloh sollallohu alayhi vasallam aytdilar: “Ikki ko‘z borki, ularga do‘zax o‘ti tegmaydi. Bular: Allohdan qo‘rqib yig‘lagan ko‘z va Alloh yo‘lida qo‘riqchilik qilib, bedor holda tong ottirgan ko‘z”. Termiziy rivoyati.
“Ko‘zga do‘zax o‘ti tegmaydi” degani o‘sha ko‘zning sohibiga do‘zax olovi tegmaydi deganidir.
Abdulloh ibn Umar roziyallohu anhumo shunday dedilar: “Allohdan qo‘rqib ko‘z yoshi to‘kishim men uchun ming dinorni sadaqa qilishimdan yaxshiroqdir”.
Buyuk sahobiyning bu hikmatlari ham Alloh taolodan qo‘rqib yig‘lashning savobi, fazilati qanchalik ulug‘ligini ko‘rsatib turibdi. Alloh taolodan qo‘rqib ko‘z yoshi to‘kish ming dona tilla tangani sadaqa qilishdan yaxshiroq ekan.
Alloh taolo bizni O‘zidan qo‘rqib yig‘laydigan va buning natijasida iymon nuri, xushu’si ziyoda bo‘ladigan bandalaridan qilsin, omin!
Internet ma’lumotlari asosida
Nozimjon Iminjonov tayyorladi
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
"Alloh sizdan yengillatmoqni iroda qiladir. Va inson zaif yaratilgandir".
Insonni Alloh taoloning O‘zi yaratgan. U Zot O‘z bandasining xususiyatlarini yaxshi biladi. Shuning uchun ham insonga faqat Alloh taoloning ko‘rsatmalarigina to‘g‘ri kelishi mumkin. Ushbu oyatda Alloh taolo insonning zaif holda yaratilganini ta’kidlamoqda. Yaratuvchining O‘zi «zaif yaratilgan», deb turganidan keyin, shu zaif insonga yo‘l ko‘rsatishda U Zot og‘irlikni xohlarmidi? Yo‘q, U Zot yengillikni xohlaydi.
Islom shariati, umuman, yengillik ustiga bino qilingandir. Bu haqda ko‘plab oyat va hadislar bor. Hammasi o‘z o‘rnida bayon qilinadi. «Niso» surasining boshidan muolaja qilib kelinayotgan masalalar, xususan, erkak va ayol, oila, nikoh masalasiga kelsak, ushbu oyatda bu masalalarda ham Alloh O‘z bandalariga yengillikni istashi ta’kidlanmoqda. Zohiriy qaralganda, diniy ko‘rsatmalarni bajarish qiyin, shahvatga ergashganlarning yo‘llarida yurish osonga o‘xshaydi. Islomda hamma narsa man qilingan-u, faqat birgina yo‘lga ruxsat berilganga o‘xshaydi. «Nomahramga qarama», «U bilan yolg‘iz qolma», «Uylanmoqchi bo‘lsang, oldin ahlining roziligini ol», «Mahr ber», «Guvoh keltir» va hokazo. Hammasi qaydlash va qiyinchilikdan iborat bo‘lib tuyuladi. Shahvatga ergashganlar esa «Yoshligingda o‘ynab qol, gunoh nima qiladi», deyishadi. Bu esa sodda va oson ko‘rinadi. Haqiqatda esa unday emas. Natijaga qaraganimizda bu narsa yaqqol ko‘zga tashlanadi. Dunyo tarixini kuzatadigan bo‘lsak, oila masalasiga yengil qaragan, jinsiy shahvatga berilgan xalqlar, davlatlar va madaniyatlar inqirozga uchragan. Qadimiy buyuk imperiyalarning sharmandalarcha qulashining asosiy omillaridan biri ham shu bo‘lgan.
Bizning asrimizga kelib, G‘arbda, o‘zlarining ta’biri bilan aytganda, jinsiy inqilob bo‘ldi. Jins borasida olimlar yetishib chiqdilar. Ular «Jinsiy hurriyat bo‘lmaguncha, inson to‘liq hur bo‘la olmaydi. Agar jinsiy mayllar jilovlansa, insonda ruhiy tugun paydo bo‘lib, unda qo‘rqoqlik va boshqa salbiy sifatlar kelib chiqishiga sabab bo‘ladi», kabi g‘oyalarni tarqatishdi. Oqibatda jinsiy inqilob avjiga chiqdi.
Natijasini – har xil balo-ofatlar buhronini hozir o‘zlari ko‘rib-tatib turishibdi. Axloqiy buzuqlik, oilaning va jamiyatning parchalanishi, hayotga qiziqishning yo‘qolishidan tashqari, son-sanog‘iga yetib bo‘lmaydigan muammolar paydo bo‘ldi. Jinsiy inqilob oqibatida taraqqiy etgan g‘arb davlatlarining tub aholisi dahshatli sur’atda kamayib bormoqda. Ko‘z ko‘rib, quloq eshitmagan tanosil kasalliklari kelib chiqdi, har yili son-sanoqsiz odamlar shu kasalliklardan o‘lmoqda. Nasl buzilib, odamlari zaifhol va kasalmand bo‘lib bormoqda. Turli aqliy va ruhiy kasalliklar urchidi. Oxiri kelib, kasalliklarga qarshi insondagi tabiiy monelikning yo‘qolishi (OITS) kasalligi paydo bo‘ldi. Bu kasallik haqli ravishda, XX asr vabosi deb nomlandi. Uning davosi yo‘q. Bu dardga chalinishning sababi zinodir. U bilan kasallangan odam tez muddatda o‘ladi. Hamma dahshatda. Bu dardga chalinmaslikning yo‘llari axtarilmoqda, bu yo‘lda behisob mablag‘lar sarflanmoqda, mazkur vaboga chalinmaslikning turli choralari taklif etilmoqda. Qonunlar chiqarilmoqda, idoralar ochilmoqda.
Lekin shahvatga ergashganlari sababli ular eng oson, eng ishonchli bitta yo‘l – Allohning yo‘liga qaytishni xayollariga ham keltirishmayapti. Aqalli ushbu dardning bevosita sababchisi bo‘lmish zinoni man etuvchi qonun chiqarishni hech kim o‘ylab ham ko‘rmayapti. Chunki shahvatga ergashganlar shahvatga qarshi chiqa olmaydilar. Ularning o‘zlari shahvatga banda bo‘lganlari uchun unga ergashganlar. O‘zlarini zohiriy yengil ko‘ringan ishga urib, endi og‘irlikdan boshlari chiqmay yuribdi. Zohiriy og‘ir ko‘ringan bo‘lsa ham, Alloh ko‘rsatgan yo‘lga yurgan bandalar boshida mazkur og‘irlik va mashaqqatlarning birortasi ham yo‘q. Ular mutlaq yengillikda, farovon turmush kechirmoqdalar.
"Tafsiri Hilol" kitobidan