Sayt test holatida ishlamoqda!
10 Yanvar, 2025   |   10 Rajab, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:24
Quyosh
07:48
Peshin
12:36
Asr
15:32
Shom
17:16
Xufton
18:35
Bismillah
10 Yanvar, 2025, 10 Rajab, 1446

Ramazonda nima qilmoqchisiz?

29.04.2019   3499   10 min.
Ramazonda nima qilmoqchisiz?

Ramazon oyi ancha yaqinlashib qoldi. Bu oyning ulug‘ligini hamma biladi. Bu oyda qilinadigan amallarning savobi boshqa oylarnikiga qaraganda ko‘paytirib berilishini ham barchamiz yaxshi bilamiz. Naqadar barakotli oy ekani hech kimga sir emas. Xo‘sh, mana shunday ulug‘ oyni qanday o‘tkazmoqchisiz?

Qisqa muddatli oy

Ramazon oyi 30 kun yoki 29 kundan iborat. Yilga qiyoslaganda juda oz. Shu bir oyni toat, poklik, zikr, tilovat bilan o‘takaza olmaymizmi? Allohning izni va yordami bilan o‘tkaza olamiz. Bu muborak oyning har bir soniyasini g‘animat bilaylik! Bir soniyamiz ham zikrsiz o‘tmasin! Zero, ro‘zador odam zokir hisoblanadi.

Savoblar ko‘paytirib beriladigan oy

Bu oyda har bir solih amalning savobi ko‘paytirib beriladi. Buning uchun o‘sha amallar riyodan xoli bo‘lishi kerak. Naflga farzning, farzga boshqa oylardagi yetmishta farzning savobi berilishi aytilgan. Shu bois hamma o‘zini ibodatga, sadaqaga, ehsonga uradi. Ko‘p savob ishlab olishga intiladi. Keliing, bu oyda dangasalikni yig‘ishtirib, yengini shimarib, belni mahkam bog‘lab, ibodatni, solih amallarni ko‘proq qilib olishga urinaylik! Hadislardan birida: «Odam bolasining hamma amali (savobi) ko‘paytirib berilur. Bir yaxshilikka uning o‘n mislidan to yetti yuz barobarigacha. Alloh azza va jalla: «Magar ro‘za Men uchundir. Uning mukofotini Men berurman. U (Odam bolasi) shahvati va taomini Men uchun tark qilur», dedi» deyilgan.

Ha, ro‘zaning savobi ulug‘. Boshqa ibodatlarning savobi, mukofoti, darajasi haqida hadislarda aytilgan. Masalan, namozni jamoat bilan o‘qisa 27 daraja ko‘p savob, hajga borganda odamlar bilan talashib-tortishmasa, gunoh qilmasa, onasidan tug‘ilgandek pok bo‘lib qaytadi. Ammo ro‘zaning savobi qanchaligini, mukofoti naqadar ulkanligini Alloh taolodan boshqa hech kim bilmaydi.

Boshqa ishlarni kamaytiring!

G‘animat oyda ko‘proq solih amal qilib qolish uchun boshqa ishlarni biroz kamaytiraylik! Ulfatlar bilan gaplashish, telefonlarni kavlash, internetdan foydalanish, ijtimoiy tarmoqlarda soatlab o‘tirish, turli suhbatlar bilan vaqt o‘tkazish, televizor ko‘rish, ko‘chalarni kezish, istirohat bog‘lariga borish, ko‘ngilochar maskanlarga tashrif buyurish va boshqa shu kabilarni ozaytirib, toatga kirishaylik! Vaqtlarimizni behuda sovurmaylik! Zero, bu oy tezda o‘tib ketadi. Keyin afsus qilib qolmaylik!

Hadisi sharifda shunday rivoyat kelgan: “Farishta Jabroil alayhissalom: “Ey Muhammad sallollohu alayhi vasallam, Ramazon oyi kirib, gunohlardan pok bo‘lmagan kishi xor bo‘lsin” –dedi.”Va men :”Omin”- dedim”.

Insoniy aloqalar

Bu oyda ota-onalarimiz, qarindoshlarimiz, qo‘shnilarimiz va boshqa dindoshlarimizga ko‘proq e’tibor beraylik!

Ota-onamizning xizmatlarini qilib, duolarini olishga bu oyda ko‘proq intilaylik! Iftorlik, saharliklariga sharoitlarni yaxshilab beraylik! Otamizning barcha namozlarga, tarovehga masjidga borishlari uchun qulaylik qilib beraylik! O‘zimiz birga borib, birga qaytaylik!

Qarindoshlik aloqalarini mustahkamlash – silai rahmni bu oyda kuchaytiraylik! Qarindoshlarning orasida nochorlari, yetimlari bo‘lishi mumkin. Ularning sharoitini yaxshilashga, muammo va g‘amlarsiz, insonlarga muhtoj bo‘lmay ro‘za tutishlariga imkon qilib beraylik! Bu ishda ko‘p savoblarga erishamiz. Ya’ni sadaqaning savobi, silai rahmning savobi va Ramazonning barakasi sababli ulkan ajrlarga sazovor bo‘lamiz.

Bizning zimmamizda qo‘shnilarimizning haqlari ham bor.

Agar qo‘shnimiz qarindosh, musulmon bo‘lsa, zimmamizda uchta haqqi bo‘ladi. Musulmonlik, qarindoshlik va qo‘shnilik haqqi. Bizning yaxshiliklarimizga qarindosh qo‘shnilar ko‘proq haqli bo‘ladi.

Keyingi o‘rinda qarindosh bo‘lmagan musulmon qo‘shnimiz turadi. Ularning haqqi musulmonlik va qo‘shnilikdan iborat. Ularga yordam berish ham ko‘p savobga erishishimizga sabab bo‘ladi.

Oxirgisi esa musulmon bo‘lmagan qo‘shnimizdir. Ularning bizning ustimizda qo‘shnilik haqqi bo‘ladi. Bu ulug‘ oyda barcha qo‘shnilarimizga yaxshilik qilsak, ham bu oyning barakasidan savobimiz ko‘payadi, ham bir insonning qalbiga xursandchilik kiritganimiz sababli ajrimiz nihoyatda ortadi.

Musulmon odam dindoshlariga nisbatan mehribon bo‘lishi kerak. Ramazon oyida bu hukm yanada ta’kidliroq bo‘ladi. Shirin gapirish, muloyim bo‘lish, qo‘pollik qilmaslik, janjallashmaslik lozim bo‘ladi.

Muborak hadisi sharifda bunday deyiladi: “Ro‘za to‘siqdir. Qachonki sizlardan birortangiz ro‘zador bo‘lsa, yolg‘on so‘z gapirmasin, haqorat so‘zlarni aytmasin. Agar biror kishi u bilan urishsa yoki so‘kishsa, “men ro‘zadorman, men ro‘zadorman”, desin”.

Ya’ni, “men ro‘zadorman” deyishi bilan kishi “Men tilimni saqlashga Allohga va’da berganman, qanday qilib senga javob qaytaraman”, degan bo‘ladi.

Qur’on o‘qiylik!

Bu oy Qur’oni Karim nozil qilingan oydir. Alloh taolo bu haqida shunday marhamat qilgan:

شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِيَ أُنزِلَ فِيهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَى وَالْفُرْقَانِ

“Ramazon oyiki, unda odamlarga hidoyat hamda hidoyatu furqondan iborat ochiq bayonotlar bo‘lib, Qur’on tushirilgandir” (Baqara surasi, 185-oyat)

Qur’oni Karimni Qur’on nozil bo‘lgan Ramazon oyida ko‘proq o‘qilmasa, yana qachon ko‘proq o‘qiladi?! Unutmaylik, Qur’ondan o‘qilgan bitta harfga bitta hasana beriladi.

Abdulloh ibn Mas’ud roziyallohu anhu rivoyat qilishlaricha, Rasululloh sollallohu alayhi va sallam shunday deganlar: “Kim Allohning Kalomidan bitta harf o‘qisa, unga bitta savob yoziladi. O‘sha savob o‘n barobar ko‘paytiriladi. Men “alif lom mimni” bitta harf demayman. “Alif” bir harf, “lom” bir harf, “mim” bir harfdir” (Termiziy, Bayhaqiy, Tabaroniy rivoyat qilgan. Hadis sanadi sahih).

Qur’onning har bir harfi uchun beriladigan bu hasanalar Ramazon oyi sharofati bilan bundan ham ko‘paytirib beriladi.

Bu oyda Qur’onni eng kamida bir marta xatm qilishga urinaylik! Zero, Ramazonda Qur’onni xatm qilish sunnat amaldir!

Nafaqa va ehsonlar

Bu oyda oilamizga nafaqani keng qilib, iftorlik va saharliklariga yaxshi sharoit qilib berish va shu bilan birga atrofimizdagi bevalar, yetimlar, faqirlar va shu kabilardan moddiy ko‘magimizni ayamaylik! Agar molimiz nisobga yetib, zakot berishimiz farz bo‘lgan bo‘lsa, uni ham shu oyda ado etaylik! Insonning qalbini shodlikka to‘ldirish ulkan savobli amal. Endi bu ish Ramazonda qilinsa, uning savobini hisoblab bo‘ladimi?!

Ilm o‘rganaylik!

Ma’lumki, ilm o‘rganish har bir musulmonga farzdir. Har bir inson o‘ziga farz etilgan ilmni doim o‘rganib borishi va o‘zidagi ilmsizlik doirasini kamaytirishga harakat qilmog‘i lozim. Endi bu farz sanalgan ilm olish Ramazonda bo‘lsa, savobi, barakasi nihoyatda ko‘p bo‘ladi.  

Xo‘sh, ilm o‘rganish uchun bu oyda qaysi kitoblarni o‘qiymiz?

Bu oyda avvalo Qur’oni Karim o‘qiymiz, keyin ro‘zaning hukmlariga oid kitobni qo‘lga olamiz. Tutayotgan ro‘zamizga doir hukmlarni yaxshi bilib olishga intilamiz. Chunki, biz ro‘zamizning mukammal, nuqsonlardan xoli bo‘lishini istaymiz. Ro‘zaga oid kitobni o‘qib bo‘lsak, keyin aqida, hadis, fiqh, ijtimoiy odoblar kabi mavzulardagi kitoblarni o‘qishni yo‘lga qo‘yamiz.

Farzandlarga Ramazonning ulug‘ligini anglatish

Farzandlarimizga go‘zal tarbiya berish dinimiz talabidir. Ana shu tarbiyaning bir qismi ularda dinimiz shiorlariga nisbatan hurmat, uni e’zozlash ruhiyatini shakllantirishdir. Bu oyning ibodatlariga ko‘p savob berilishi, muruvvat oyi, sabr oyi ekanini, Qur’on shu oyda nozil etilganini ularga tushuntirib borishimiz lozim.

Sabr oyida sabrni o‘rganamiz

Ro‘za tutgan inson sabr qilishni o‘rganadi. Kun issiq, iftorgacha vaqt uzoq bo‘lishiga qaramay, ro‘zador og‘zini ochmaydi, iftor vaqti kirgunicha sabr qiladi. Shuningdek, ro‘za tutuvchi odam gunohlardan ham tiyilib yuradi. Natijada, sabrni ham, gunohlardan tiyilishni ham o‘rganadi, faqirlarning ochligini ham his etadi. Ramazonda faqirlarga yordam berishni, gunohlardan saqlanishni yaxshi o‘rganib olgan kishi, Allohning marhamati bilan, bu ishlarini Ramazondan keyin ham davom ettiradi.

Taqvo oyi

Ro‘zani farz qilinishidan ko‘zlangan asosiy maqsad taqvodorlikni o‘rganishdir. Alloh taolo Qur’oni Karimda shunday degan:

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ

“Ey iymon keltirganlar! Sizlardan avvalgilarga farz qilganidek, sizlarga ham ro‘za farz qilindi. Shoyadki taqvodor bo‘lsangiz” (Baqara surasi, 183-oyat).

Alloh taoloning “shoyadki” degani “albatta” deganidir!

Taqvo – Alloh taoloning buyurganini qilish va qaytarganidan qaytishdir.

Odamlar ko‘rmay turgan paytlarda ham ro‘zasini ochmay yurgan ro‘zador bu oyda yaxshigina taqvo malakasiga ega bo‘ladi. Inson shu holatini butun yil davomida saqlab qolishga urinishi kerak. Zero, insonning boshqalardan mukarramroq etadigan o‘lchov – taqvodir!

Alloh taolo barchamizni ixlos bilan ro‘za tutib, kechalari bedor bo‘lib, gunohlari kechiriladigan va taqvo malakasiga ega bo‘ladigan bandalaridan qilsin, omin!

 

Nozimjon Iminjonov

Maqolalar
Boshqa maqolalar

Duolarning ta’sirlari bayoni

10.01.2025   1422   10 min.
Duolarning ta’sirlari bayoni

 - 58وَلِلدَّعَوَاتِ تَأْثِيرٌ بَلِيغٌ وَقَدْ يَنْفِيهِ أَصْحَابُ الضَّلاَلِ

 

Ma’nolar tarjimasi: Duolarning yetuk ta’siri bordir, gohida adashganlar uni inkor qiladilar.


Nazmiy bayoni:

Duolarning yetuk ta’sirlari bor,
Adashganlargina qilarlar inkor.


Lug‘atlar izohi:

لِ – jor harfi فِي ma’nosida kelgan.

دَعَوَاتِ – kalimasi دَعْوَةٌ ning ko‘plik shakli bo‘lib, lug‘atda “iltijolar” ma’nosini anglatadi. Jor va majrur mubtadosidan oldin keltirilgan xabardir.

تَأْثِيرٌ – xabaridan keyin keltirilgan mubtado.

بَلِيغٌ – sifat. Ushbu kalimada duoning ta’sirga sabab ekaniga ishora bor. Chunki ta’sir, aslida, Alloh taoloning yaratishi bilan vujudga keladi.

وَ – “holiya” ma’nosida kelgan.

قَدْ – “taqliliya” (cheklash) ma’nosida kelgan.

يَنْفِيهِ – fe’l va maf’ul. نَفِي kalimasi lug‘atda “bir chetga surib qo‘yish” ma’nosiga to‘g‘ri keladi.

اَصْحَابُ – foil. Bu kalima صَاحِب ning ko‘plik shakli bo‘lib, “lozim tutuvchilar” ma’nosiga to‘g‘ri keladi.

الضَّلاَلِ – muzofun ilayh. Ushbu izofada لِ jor harfi muqaddar bo‘lgan[1]. “Zalolat” kalimasi “to‘g‘ri yo‘ldan adashish” ma’nosida ishlatiladi.

 

Matn sharhi:

Duo lug‘atda “iltijo”, “o‘tinch” kabi ma’nolarni anglatadi. Istilohda esa “banda o‘zining faqirligini, hojatmandligini va muteligini hamma narsaga qodir bo‘lgan Alloh taologa izhor qilib, manfaatlarni jalb qilishni va zararlarni daf qilishni so‘rashi, duo deb ataladi”[2].

Mo‘min bandalarning qilgan duolarida o‘zlariga ham, agar marhumlar haqlariga duo qilayotgan bo‘lsalar, ularga ham manfaatlar yetadi. Duolarning ta’siri borligini adashgan kimsalargina inkor qiladilar. Matndagi “zalolatdagilar” degan so‘zdan mo‘taziliy toifasi ko‘zda tutilgan. Chunki mo‘taziliy toifasi bu masalada ham Ahli sunna val-jamoa e’tiqodiga zid da’volarni qilgan.

Duolarning ta’sirini inkor etadiganlar bir qancha dalillarni keltirishgan. Masalan, oyati karimalarda har bir insonga o‘zi qilgandan boshqa narsa yo‘qligi bayon qilingan:

“Insonga faqat o‘zi qilgan harakatigina (mansub) bo‘lur”[3].

Boshqa bir oyatda esa kishi o‘zining qilgan yaxshi ishlari tufayli mukofotga erishsa, yomon qilmishlari sababli jazolanishi bayon etilgan:

“Uning kasb etgani (yaxshiligi) – o‘ziga va orttirgani (yomonligi) ham o‘zigadir”[4].

Ushbu oyati karimalarda har bir kishining ko‘radigan manfaatlari boshqalarning qilgan duo va xayrli ishlaridan emas, faqat o‘zining qilgan ishlaridan bo‘lishi bayon qilingan, bu esa duolarning ta’siri yo‘qligiga dalolat qiladi, – deyishgan.


Duolarning ta’sirlarini inkor etuvchilarga raddiyalar

Duolarning ta’sirlarini inkor etuvchilar keltirishgan yuqoridagi va undan boshqa dalillariga batafsil javoblar berilgan. “Talxisu sharhi aqidatit-Tahoviy” kitobida quyidagicha javob kelgan: "Insonga faqat o‘zi qilgan harakatigina (mansub) bo‘lur" ma’nosidagi oyatda bayon qilinganidek, haqiqatda inson o‘z sayi-harakati va yaxshi fe’l-atvori bilan do‘stlar orttiradi, uylanib bola-chaqali bo‘ladi, insonlarga mehr-muhabbat ko‘rsatadi va ko‘plab yaxshi ishlarni amalga oshiradi. Shunga ko‘ra insonlar uni yaxshilik bilan eslab, unga Alloh taolodan rahmat so‘rab duo qilsalar, toat-ibodatlarning savoblarini unga hadya qilsalar, bularning barchasi birovning emas, aslida, o‘z sayi-harakatining natijasi bo‘ladi.

Ikkinchi dalil bo‘lgan "Uning kasb etgani (yaxshiligi) – o‘ziga va orttirgani (yomonligi) ham o‘zigadir", ma’nosidagi oyat ham yuqoridagi kabi oyat bo‘lib, har bir kishi o‘zining qilgan yaxshi ishining samarasini ko‘radi, qilgan ma’siyatiga ko‘ra jazolanadi, kabi ma’nolarni ifodalaydi. (Ya’ni “har kim ekkanini o‘radi”, deyilgani kabi)”[5].

Shuningdek, duo qilishning foydasi bo‘lmaganida mag‘firat so‘rashga buyruq ham bo‘lmasdi. Qur’oni karimda esa mag‘firat so‘rashga buyurilgan:

“Bas, (ey Muhammad!) Allohdan o‘zga iloh yo‘q ekanini biling va o‘z gunohingiz uchun hamda mo‘min va mo‘minalar(ning gunohlari) uchun mag‘firat so‘rang!”[6].

Shuningdek, vafot etib ketgan kishilar haqiga qilingan duolarda manfaat bo‘lmaganida, ularni eslab duo qilganlar Qur’oni karimda madh etilmasdi:

“Ulardan keyin (dunyoga) kelganlar: “Ey Robbimiz, bizni va bizdan avval iymon bilan o‘tgan birodarlarimizni mag‘firat qilgin, iymon keltirganlarga (nisbatan) qalbimizda nafrat (paydo) qilmagin. Ey, Robbimiz, albatta, Sen shafqatli mehribonsan”, – derlar”[7].

Shuningdek, vafot etganlarga janoza namozini o‘qish tiriklar zimmasiga vojib qilingan. Janoza namozida esa sano va salovot aytish bilan birgalikda “Ey Allohim, bizlarning tiriklarimizni ham, o‘liklarimizni ham mag‘firat qilgin”, ma’nosidagi duo o‘qiladi.

Mazkur dalillarning barchasida duolarning ta’siri borligi ko‘rinib turibdi. Shuning uchun inson vafotidan keyin ham o‘z haqiga xayrli duolar qilinishiga sabab bo‘ladigan yaxshi amallarni qilishi lozim.

Duo qilish bandaga foyda keltiradigan va undan zararlarni daf qiladigan eng kuchli sabablardan ekani Qur’oni karimda ham, hadisi shariflarda ham bayon qilingan:

“Parvardigoringiz: “Menga duo qilingiz, Men sizlar uchun (duolaringizni) ijobat qilay!” – dedi. Albatta, Menga ibodat qilishdan kibr qilgan kimsalar yaqinda tuban holatda jahannamga kirurlar”[8].

Ibn Kasir rahmatullohi alayh ushbu oyat haqida: “Alloh taolo bandalarini O‘ziga duo qilishga da’vat etgan va O‘z fazlu marhamati bilan qilgan duolarini albatta ijobat etishga kafolat bergan”, – degan. Oyati karimaning davomidagi “ibodatdan kibr qilganlar” esa Alloh taologa duo qilishdan takabburlik qilgan kimsalar deya tafsir qilingan. Hadisi shariflarda duoning qazoni qaytarishga sabab qilib qo‘yilgani bayon etilgan:

عَنْ سَلْمَانَ الْفَارْسِيِّ رَضِيَ اللهُ عَنْهُ أَنَّ رَسُولَ الله صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قال لَا يَرُدُّ القَضاءَ إلا الدُّعاءُ وَ لَا يَزِيدُ فِي الْعُمُرِ إِلاَّ الْبِرُّ. رَوَاهُ التِّرْمِذِيُّ

Salmon Forsiy roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Qazoni faqatgina duo qaytaradi, umrni faqatgina yaxshilik ziyoda qiladi”, – dedilar (Termiziy rivoyat qilgan).

Sharh: Ushbu hadisda duoning bajariladigan ishlarga bog‘lab qo‘yilgan qazoni qaytarish sabablaridan ekani bayon qilingan. Zero, Alloh taolo amalga oshadigan barcha narsalarga azaliy sabablarni tayin qilib qo‘ygan. Solih amallar saodatga erishish uchun azaliy sabablar bo‘lsa, yomon amallar badbaxt bo‘lish uchun azaliy sabablardir. Shuningdek, yaxshilik, go‘zal xulqli bo‘lish, qarindoshlik aloqalarini uzmaslik kabi amallar ham azaliy sabablar qatoriga kiradi. Ana shunday azaliy sabablar yuzaga chiqarilgan paytda o‘sha sababga bog‘langan ishlar ham yuzaga chiqadi.

Imom Tahoviy[9] rahmatullohi alayh “Aqidatut Tahoviya” asarida quyidagilarni yozgan: “Tiriklarning duo va sadaqalarida o‘liklar uchun manfaatlar bordir. Alloh taolo duolarni qabul qiladi va xojatlarni ravo qiladi (deb e’tiqod qilamiz)”.


Keyingi mavzu:
Dunyoning yo‘qdan bor qilingani bayoni.

 


[1] Bu haqidagi ma’lumot 53-baytning izohida bayon qilindi.

[2] Doktor Ahmad Farid. Bahrur-Roiq. – Iskandariya: “Dorul Majd”, 2009. – B. 105.

[3] Najm surasi, 39-oyat.

[4] Baqara surasi, 286-oyat.

[5] Muhammad Anvar Badaxshoniy. Talxisu sharhi aqidatit-Tahoviy. – Karachi: “Zamzam babilsharz”, 1415h. – B. 192.

[6] Muhammad surasi, 19-oyat.

[7] Hashr surasi, 10-oyat.

[8] G‘ofir surasi, 60-oyat.

[9] Abu Ja’far Ahmad ibn Muhamad ibn Salama Tahoviy rahmatullohi alayh hijriy 239 yilda Misrning “Toha” shaharchasida tug‘ilgan.

Imom Tahoviy hanafiy mazhabidagi mo‘tabar olimlardan bo‘lib, “Sihohi sitta” mualliflari bilan bir asrda yashab faoliyat yuritgan. Bu zot haqida ulamolar ko‘plab maqtovli so‘zlarni aytganlar. Jumladan Suyutiy “Tobaqotul Huffoz” asarida: “Imom Tahoviy alloma, hofiz, go‘zal tasnifotlar sohibidir”, – degan. Zahabiy: “Kimki ushbu imomning yozgan asarlariga nazar solsa, bu zotning ilm  darajasi yuqori, ma’rifati keng ekaniga amin bo‘ladi”, – degan.

Imom Tahoviy tafsir, hadis, aqida, fiqh va siyratga oid ko‘plab asarlar yozib qoldirgan. Ularning ayrimlari quyidagilardir:

1. Ahkamul Qur’an (Qur’on hukmlari);

2. Sharhu ma’onil osor ( Asarlarning ma’nolari sharhi);

3. Aqidatut Tahoviya (Tahoviy aqidasi);

4. Bayonu mushkilil osor (Asarlarning mushkilotlari bayoni);

5. Sharhu jomeis sag‘ir (Jomeus sag‘ir sharhi);

Imom Tahoviy rahmatullohi alayh hijriy 321 yilda Misrda vafot etgan.