Imom Buxoriy nomidagi Toshkent islom institutida 2019 yil 25 aprel kuni O‘zbekiston musulmonlari idorasi tasarrufidagi oliy va o‘rta maxsus diniy ta’lim muassasalarining pedagog-o‘qituvchilari o‘rtasida “Yilning eng yaxshi fiqh o‘qituvchisi” tanlovining respublika bosqichi bo‘lib o‘tdi.
Bu tanlov O‘zbekiston musulmonlari idorasi tasarrufidagi oliy va o‘rta maxsus diniy ta’lim muassasalari o‘rtasida har yili an’anaviy tarzda olib boriladi.
Fiqh ilmi ilmlar ichida fazl va sharafga ega ilmdir. Alloh taolo “Tavba” surasining 122-oyatida fiqh ilmini o‘rganishga chaqiradi:
“Mo‘minlar yoppasiga (jangga) chiqishlari shart emas. Har bir firqadan bir toifasi dinda faqih bo‘lish uchun qolsalarchi? Qavmlari ularga qaytganlarida ularni ogohlantirardilar, shoyadki ehtiyot bo‘lsalar”.
Mazkur oyatda musulmonlar jangga chaqirilib turilgan bir davrda bir toifa kishilar jangdan qolib fiqh o‘rganmaydilarmi? – deb fiqhning fazilati va sharafi jangdan ham yuqori ekanligi aytilmoqda. Demak, har bir qavmdan bir guruh kishilar safarbarlikdan qolib bo‘lsa-da, dinni chuqur o‘rganishga, unda faqih bo‘lishga harakat qilishlari lozimligi ushbu oyatda ta’kidlanmoqda. Shu ma’noda hadisi sharifda vorid bo‘ladi:
“Olimlarning siyohi shahidlarning qoni bilan o‘lchanadi va olimlarning siyohi og‘ir keladi. Vaholanki, olimlarning siyohi ishlaridagi martabaning eng pasti va shahidlarning qoni o‘z ahvollarining eng yuqorisidir”.
Fiqh ilmining boshqa ilmlardan afzalligi to‘g‘risida hadisi shariflar juda ko‘p. Jumladan:
“Alloh taolo kimga yaxshilikni iroda qilsa, uni dinda faqih qilib qo‘yadi”.
Boshqa bir hadisi sharifda:
“Bir faqih kishi shaytonga mingta obiddan ko‘ra qattiqroqdir”.
Hanafiy mazhabimizda kechasi turib ibodat qilishdan ko‘ra, kitoblarga nazar solmoq, ilm tahsil qilmoq afzal hisoblanadi.
Mazhabboshimiz imom Abu Hanifa rahmatullohi alayh shunday deganlar:
“Har bir ilm bilan shug‘ullanib ko‘rdim. Birorta ilmni fiqhdan ko‘ra foydaliroq topmadim. Fiqh bilan qancha ko‘p shug‘ullansam, shuncha daqiq ma’nolarni kashf etdim”.
Tanlov yuqori saviyada tashkillashtirildi.
Tanlovda quyidagi ishtirokchilar qatnashdilar:
Tanlovni o‘tkazishdan maqsad – pedagog-o‘qituvchilarning mutaxassisliklari bo‘yicha bilim saviyasi va ko‘nikmalarini yanada rivojlantirish, kasbiy mahoratini oshirish hamda faoliyati bo‘yicha zamonaviy uslublari va tajribasini ommalashtirish, ta’lim sifati va samaradorligini yanada oshirish, fan o‘qituvchilarining pedagogik mahoratini oshirib borish, ta’lim-tarbiya jarayoniga yangi pedagogik texnologiyalarni joriy etish, pedagog-o‘qituvchilarning ilmiy salohiyatini yanada yuksaltirish maqsadida ilmiy-tadqiqot ishlariga keng jalb qilish, diniy ta’lim muassasalari o‘rtasida hamkorlik aloqalarini mustahkamlash, pedagog-o‘qituvchilarning tajriba almashishini yo‘lga qo‘yish kabilardan iborat.
Ishtirokchilarning chiqishlarini baholab borish hakamlar hay’at tomonidan olib borildi. Hakamlar xay’ati tarkibi quyidagicha:
Tanlov 4 shartdan iborat bo‘lib, har bir shart hakamlar hay’ati tomonidan 25 ballik tizimda baholanib bordi.
Tanlov shartlari:
Tadbir Qur’oni karim tilovati bilan boshlandi. Toshkent islom instituti 4-kurs talabasi Xaitboyev Muhammadali qori qiroat qilgandan so‘ng, Mir Arab oliy madrasasi ustozi Ismoiljon domla duoi xayr qilib berdilar.
Tadbirni Toshkent islom instituti rektori Uyg‘un domla G‘afurov ochib berdilar. So‘ng Din ishlari bo‘yicha qo‘mita raisi birinchi o‘rinbosari M.Komilov so‘zga chiqib, ishtirokchilarga omad tiladilar.
Ishtirokchilarning chiqishlari qur’a tashlash yo‘li bilan aniqlandi.
Musobaqa ko‘tarinki kayfiyatda va yuqori saviyada bo‘lib o‘tdi. Har bir shartda ishtirokchilar o‘zlarining chiqishlari bilan hakamlar hay’ati va tomoshabinlarning diqqat markazida bo‘ldilar.
Musobaqa yakuniga ko‘ra birinchi o‘rinni Toshkent islom instituti o‘qituvchisi Habibulloh domla Jo‘raboyev bilan qo‘lga kiritdi. Birinchi o‘rin g‘olibi eng kam oylik ish haqining 10 barobari miqdorida pul mukofoti, 1-darajali diplom, rangli televizor hamda bir yil davomida oylik ish haqiga 40% ustama mukofotlari bilan taqdirlandi.
Ikkinchi o‘rinni Mir Arab o‘rta maxsus islom bilim yurti o‘qituvchisi Akmalxon domla G‘aniyev qo‘lga kiritdi. Ikkinchi o‘rinni olgan ishtirokchi 2-darajali diplom, mikroto‘lqinli pech hamda bir yil davomida oylik ish haqiga 30% ustama mukofotlari bilan taqdirlandi.
Uchinchi o‘rinni esa Ko‘kaldosh o‘rta maxsus islom bilim yurti o‘qituvchisi Jaloliddin domla Xolmo‘minov qo‘lga kiritdi. Uchinchi o‘rinni egallagan ishtirokchi 3-darajali diplom, changyutgich hamda bir yil davomida oylik ish haqiga 20% ustama mukofotlari bilan taqdirlandi.
Qolgan ishtirokchilar esa kitoblar to‘plami hamda faxriy yorliqlar bilan taqdirlanishdi.
Musobaqa yakunida Toshkent islom instituti rektori U.G‘afurov, O‘zbekiston musulmonlari idorasi Kadrlar tayyorlash va ta’lim bo‘limi mudiri S.Sherxonov, O‘zbekiston musulmonlari idorasi Kotibiyat bo‘limi boshlig‘i M.Homidov so‘zga chiqib, ishtirokchilarga, tashkilotchilarga o‘z minnatdorchiligini bildirdi.
“Aqoid va fiqhiy fanlar” kafedrasi
kabinet mudiri Abdulloh Qosim
Manba: https://islaminstitut.uz
Kibr, o‘zini boshqalardan yuqori deb hisoblash, ulardan ustun qo‘yish, o‘zini boshqalarga nisbatan yuksak ko‘rish va ularga nisbatan mag‘rurlik qilishdir. Bu, ko‘pincha odamlarning boshqa kishilarni pastga urish, ular bilan adolatli munosabatda bo‘lmaslik va o‘zini juda katta ko‘rsatish kabi xulq-atvorlarni o‘z ichiga oladi.
Saodat kaliti hushyorlik va fahmu farosatdadir. Badbaxtlik manbasi kibr va g‘aflatdadir.
Banda uchun Alloh taoloning ne’matlari ichida iymon va ma’rifatdan ulug‘i yo‘qdir. Unga erishish uchun bag‘rikenglik va qalb ko‘zi o‘tkirligidan boshqa vasila yo‘qdir.
Kufr va ma’siyatdan kattaroq balo va ofat yo‘qdir. Mazkur ikki narsaga chaqirishda qalb ko‘rligi va jaholat zulmatidan boshqa narsa yo‘qdir.
Ziyrak kishilar Alloh taolo ularni hidoyatini iroda qilgan va qalblarini Islomga keng qilib qo‘yganlardir.
Mutakabbirlar Alloh taolo ularni zalolatini iroda qilgan va qalblarini xuddi osmonga chiqayotgandagi kabi tor va tang qilib qo‘yganlardir. Mutakabbir o‘z hidoyatiga kafil bo‘lishi uchun qalb ko‘zi ochilmagan kishidir.
Alloh taolo: “Mo‘minlardan ixtiyoriy ehson qiluvchilarini va zo‘rg‘a topib-tutuvchilarini istehzo ila masxaralaydiganlarni Alloh “masxara” qiladi va ular uchun alamli azob (bor)dir” (Tavba surasi, 79-oyat), deb aytgan.
Yana: “Ey mo‘minlar! (Sizlardan) biror millat (boshqa) bir millatni masxara qilmasin! Ehtimolki, (masxara qilingan millat) ulardan yaxshiroq bo‘lsa. Yana (sizlardan) ayollar ham (boshqa) ayollarni (masxara qilmasin)! Ehtimolki, (masxara qilingan ayollar) ulardan yaxshiroq bo‘lsa. O‘zlaringizni (bir-birlaringizni) laqablar bilan atamangiz!” (Hujurot surasi, 11-oyat);
“(Kishilar ortidan) g‘iybat qiluvchi, (oldida) masxara qiluvchi har bir kimsaning holiga voy!” (Humaza surasi, 1-oyat).
Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Bir-birlaringizga hasad qilmanglar va savdoda soxtalik bilan kelishib, narxlarni oshirmanglar. Bir-birlaringizga g‘azab qilmanglar hamda orqa o‘girib, munosabatlarni buzmanglar. Ba’zilaringiz ayrimlaringiz savdosi ustiga savdo qilmasin. Allohning bandalari, birodar bo‘linglar. Musulmon musulmonning birodaridir. Unga zulm ham qilmaydi, xo‘rlamaydi ham, past ham sanamaydi. Taqvo bu yerda”, deb, uch bora qalblariga ishora qildilar. “Musulmon birodarini past sanagan kishi yomon ekaniga dalolat qiladi. Har bir musulmonning boshqa musulmonga qoni, moli va obro‘sini (suiiste’mol) qilishi haromdir”, dedilar (Imom Muslim rivoyati).
Imom Navaviy rahimahulloh: “Tadabbur qilgan kishiga bundan-da foydasi ko‘p, manfaati ulug‘ va yaxshiroq hadis bo‘lmasa kerak”, dedilar.
Ibn Mas’ud roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Qalbida zarra miqdoricha kibri bor kishi jannatga kirmaydi”, dedilar. Shunda bir kishi: "Yo Rasululloh, kishi chiroyli kiyim va chiroyli poyabzal kiyadi (bu ham kibr bo‘ladimi?)" deganida, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Albatta, Alloh chiroylidir. Chiroylini yaxshi ko‘radi. Kibr esa haqni buzish va kishilarga past nazar bilan qarash”, dedilar (Imom Muslim rivoyati).
Biz «yuz o‘girma» deb tarjima qilgan ma’no oyatda «tuso’’ir» deb kelgan. Bu ma’no, aslida, tuyada uchraydigan bir kasallikka nisbatan ishlatilar ekan. O‘sha kasallikka mubtalo bo‘lgan tuya doimo boshini pastdan-yuqoriga harakatlantirib, yonboshga siltab turar ekan. Mutakabbirlik bilan burnini jiyirib, yuzini odamlardan o‘giradigan kishilar ana o‘sha kasal tuyaga o‘xshatilmoqda.
«Odamlardan takabbur-la yuz o‘girma».
Ha, musulmon kishi uchun odamlarni kamsitish, ularni past sanash juda yomon illat. Hatto yurish-turishda ham kibru havodan, takabburlikdan saqlanish kerak.
«…va yer yuzida kibr-havo ila yurma».
Bu juda yomon narsa. Boshqalarga kibr og‘ir botadi. Eng muhimi: «Albatta, Alloh, xech bir mutakabbir va maqtanchoqni sevmas».
Abdulloh ibn Umar roziyallohu anhudan naql qilingan rivoyatda: «Kimning qalbida zarracha mutakabbirlik bo‘lsa, Alloh uni do‘zaxga yuztuban tashlaydi», deyilgan.
Shuningdek, ibn Abu Laylo rivoyat qilgan xadisda: «Kim kiyimini ko‘z-ko‘z qilib, maqtanchoqlik ila sudrab yursa, Alloh taolo unga nazar solmaydi», deyilgan.
Rasulullloh sollallohu alayhi vasallam aytdilar: “Ilm o‘rganing, ilm uchun sakinat va viqorni ham o‘rganing. Va sizlarga ilm o‘rgatayotganlarga tavoze’ bilan o‘zingizni past tuting!” (Imom Tabaroniy “al-Avsat”da rivoyat qilgan).
Muallimga kibr qilish, uni mensimaslik tuban xulq hamda nifoq alomatlaridan hisoblanadi. Imom Tabaroniy “Al-Kabir”da rivoyat qilgan hadisi sharifda bunday deyiladi: “Uch toifa inson borki, ularni faqat munofiqgina xorlaydi: Islomda mo‘ysafid bo‘lgan qariya, ilm sohibi va odil rahbar”.
Ustoz va muallimga o‘zni past tutib, hokisor bo‘lish najot eshigi, ilm tahsil qilishning asosiy omillaridan biri hisoblanadi. Dinimiz shunga buyuradi, shunga o‘rgatadi. Bu ustozlarning shogirdlari ustidagi haqlaridandir.
Imom Navaviy rahimahulloh aytadilar: “O‘quvchi muallimiga itoatkor va royish bo‘lishi, uning so‘ziga quloq solib, o‘z ishlarida u bilan maslahatlashib turishi va oqil bemor samimiy va mohir tabib so‘zini qabul qilganidek u ham o‘z muallimining so‘zini qabul qilmog‘i lozim. Shuningdek, muallimiga ehtirom ko‘zi bilan boqishi, uning o‘z ishida komil iqtidor va malaka sohibi ekanligi va boshqa ustozlardan ustunligiga ishonishi lozim. Ana shunda undan manfaat olishi oson bo‘ladi”.
Olimlarimiz aytadilarki, talaba o‘z ustozining kamoli ahliyat va iqtidor sohibi ekanligiga, o‘z ishining mohir mutaxassisi ekanligiga e’tiqod qilib, ishonishi kerak. U haqda faqat yaxshi fikrda bo‘lishi lozim. Agarchi, ustozidan diyonatga ochiq-oydin ters keladigan xatti-harakatni ko‘rib qolsa ham uni faqat yaxshilikka yo‘yib, yaxshi gumonda bo‘lishi kerak. Aks holda uning barakasidan mahrum bo‘ladi.
Ibn Sinoning ustozi Kushyorning huzuriga bir kishi osmon ilmini o‘rganish maqsadida kelibdi. 2-3 oy o‘tsa hamki, ustozi ilm berishni boshlamaganidan so‘ng aytibdi:
– Hazrat, endi menga javob bersangiz. Uch oy bo‘ldi hamki dars bermadingiz. Vaqtingiz yo‘q shekilli…
Shunda ustoz:
– Men senga bajonidil dars berardim-u, lekin sen huzurimga kelganingdagi “bu ilmdan mening uncha-muncha xabarim bor”, degan kibr-havoying hali ham ketmadi. Men bir idishga qachonki u bo‘sh bo‘lsagina suv quyaman. Afsus, sening kallang havo bilan to‘lib qolgan ekan, – deb javob qilibdi.
Imom Qurtubiy rahimahulloh dedilarki: "Agar mutakabbir kishini ko‘rsang bilginki, uning namozi kam yoki undan butunlay mahrum bo‘lgan. Chunki kibr bilan ko‘p sajda qilish birga jamlanmaydi".
Rivoyat qilishlaricha: Bir kishinikiga mehmon kelib qoldi. Uyda mehmonga qo‘yadigan hech vaqo yo‘q edi. U bir litr qatiq olib kelib, besh litr suv qo‘shib, tuz va muz solib, ayron tayyorladi. Bir litr qatiq besh litr suvni qabul qilib, totli ichimlikka aylandi. Agar o‘sha qatiqqa bir tomchi benzin tushib ketganida uni ichib bo‘lmas edi.
Xuddi shuningdek, salgina takabburlik ham amalni buzib yuboradi. Mutakabbir kimsa Allohdan to‘siladi, xaloyiq tomonidan nafratga uchraydi. Alloh taolo bu haqda «Chunki ularga yolg‘iz Allohdan boshqa iloh yo‘q deyilgan vaqtda kibr-havo qilgan edilar», degan (Soffot surasi, 35 oyat).
Horisa ibn Vahb roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: "Javvaz ham, ja’zariy ham jannatga kirmaydi", dedilar.
* «Javvaz – muomalasi qo‘pol odam».
* Ja’zariy – mutakabbir, qilmagan ishi bilan faxrlanuvchi.
Ba’zi bir kishilar ibodat miqyosidagi ma’naviy va moddiy amallarni qilib, (haj, umra va masjid yoki yo‘l qurib) kibrlanib, maqtanib boshqa kishilarni bunday ishlarni amalga oshirmaganlikda ayblab, o‘zlarini ulardan yuqori olishadi. Aslida ana shu ishlar xalqni puliga bajarilgan bo‘ladi. Bunday kimsalar aslida eng razil va pastkashlardir.
Alloh taolo aytadi: “Boshqalar esa gunohlarini e’tirof qildilar…”. (Tavba surasi 102-oyat) Alloh taolo bizdan ma’sumlikni talab qilmadi. Aksincha, gunoh sodir bo‘lganida tavba va siniqlikni istadi.
Odam alayhissalom gunoh qilganida e’tirof qilib gunohiga istig‘for aytdi. Alloh uning tavbasini qabul qildi.
Iblis esa gunoh qilganida mutakabbirlik qildi, tavba qilmadi. Alloh undan yuz o‘girdi.
Kim gunoh qilib qo‘yib so‘ngra tavba qilsa qiyomatda Odam alayhissalom bilan tavba qiluvchilar karvonida bo‘ladi.
Kim gunoh qilib so‘ngra tavba qilmasdan mutakabbirlik qilsa Iblisning karvonida bo‘ladi.
Ortidan kibrni ergashtiruvchi bittagina gunoh, ortidan siniqlik, pushaymonlik va tavbani ergashtiruvchi mingta gunohdan og‘irroqdir.
Alloh taolo gunoh qilganida pushaymon bo‘lib tavba qiluvchilarga muhabbati o‘laroq O‘zini G‘ofur deya nomladi.
Bandalarini O‘z muhabbatiga targ‘ib qilish uchun O‘zini Vadud deya nomladi.
Sizni sindirib sizdagi ujbni ketkazadigan bitta gunoh, qalbingizni mag‘rurlanish va ujbga to‘ldiradigan toatdan yaxshidir, qaysidir ma’noda!
Ja’farxon SUFIYEV,
TII talabasi,
To‘raqo‘rg‘on tuman “Is'hoqxon to‘ra” jome masjidi imom-xatibi.