Ish bor joyda xato bor. Gazeta-jurnal tahririyatlarida gohida qilingan tahrirlarni kiritish, sahifalash jarayonida texnik sabablarga ko‘ra, bu kabi holatlar, ro‘y berib turadi. Illo, xatokor bandalarmiz.
“Hidoyat” jurnalining 2019 yil 3-sonida “Namoz o‘qishning tartibi va odoblari” maqolasida ikki o‘rinda xatolik bo‘lgan. Taassufki, o‘sha xatolar jurnal o‘quvchilar qo‘liga yetib borganidan so‘ng payqaldi. Shuning uchun ushbu nashrning 4-sonida ushbu shaklda tuzatish berildi:
«Tuzatish: Jurnalning 2019 yil 3-soni, 21-sahifasida 1-ustun, yuqoridan 8-qatordagi “Subhana robbiyal aziym” iborasi “Subhana robbiyal a’lo” deb; 2-ustun, yuqoridan 3-xatboshidagi 1-jumla “Namozxon ikkinchi rakatning sajdasini qilib bo‘lgach, chap oyog‘ini yotqizib ustiga o‘tiradi, o‘ng oyog‘ini tikka qilib, barmoqlarini qiblaga qaratib o‘tiradi”, deb o‘qilsin».
Bu xatolikni payqab, tahririyatga bildirgan jurnalxonlarga samimiy minnatdorlik bildiramiz. Kelgusida ana shunday xatolar tahririyatdan bir sabab bilan o‘tib qolsa, ularni topganda ijtimoiy tarmoqlarga emas, “Hidoyat” jurnali tahririyatiga bildirilsa behad mamnun bo‘lamiz. Zero, mo‘min mo‘minning ko‘zgusidir (murojaat uchun telefonlar: 71-227-34-30).
hidoyat.uz
Shayx Muhammad G‘azzoliy rahimahulloh aytadilar:
“Hanafiy va molikiy mazhablari imom juma xutbasini o‘qiyotgan vaqtida masjidga kirgan kishi tahiyyatul-masjid namozini o‘qishi makruh deb biladilar. Holbuki, bu namozni o‘qish haqida hadis kelgan. Buning sababi nima?
Biroz mulohaza yuritib, shunday xulosaga keldim: Juma xutbasi hijratdan keyin shariatga kirgan. Musulmonlar o‘n yil davomida Rasululloh sallallohu alayhi vasallamning orqalarida juma namozini o‘qiganlar, ya’ni bu davrda taxminan 500 ta xutba aytilgan. Lekin ular qayerda? Nega muhaddislar bu xutbalarni yozib qoldirmagan? Ular faqat sanoqligina xutbalarni qayd etgan!
Haqiqat shundaki, Rasululloh sallallohu alayhi vasallam xutba qilganlarida Qur’on tilovat qilar edilar. U zot minbarda turganlarida Allohning kitobini o‘qish bilan band bo‘lardilar, shuning uchun barcha kishilar sukut saqlab, diqqat bilan eshitishlari kerak edi. Hech kim o‘sha paytda boshqa narsa bilan, jumladan, namoz yoki qiroat bilan mashg‘ul bo‘lolmas edi. Chunki Alloh taolo bunday marhamat qilgan: “Qachon Qur’on o‘qilsa, uni diqqat bilan eshiting va jim turing, shoyadki rahm qilinsangiz” (A’rof surasi, 204-oyat)”.
Homidjon qori ISHMATBЕKOV