Mus’ab ibn Abdullohdan rivoyat qilinadi: “Molik Nabiy sollallohu alayhi vasallamni zikr qilsa rangi o‘zgarar va egilib ketar edi. Hatto bu birga o‘tiganlarga qiyinchilik tug‘dirar edi. Bir kuni buning sababini so‘rashdi. Shunda: “Agar sizlar men ko‘rgan narsani ko‘rganingizda, ko‘rib turgan narsangizda meni inkor qilmagan bo‘lar edingiz” dedi.
Men Muhammad ibn Munkadirni ko‘rganman, u qorilar sayyidi edi. Undan doim bir hadis so‘rab ulgurmasimizdan yig‘lar, hatto unga rahimimiz kelar edi.
Men Ja’far ibn Muhammad Sodiqni ko‘rganman. U hazilkash va ko‘p tabassumli edi. Agar uning oldida Nabiy sollallohu alayhi vasallam zikr qilinsa, rangi sarg‘ayib ketar edi.
Men uning faqat tahorat bilangina Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan hadis aytganini ko‘rganman. Men u bilan ko‘p vaqt aralashib (birga) yurdim. (Shu vaqt mobaynida) uni uchta xislat ustida ko‘rdim: yo namoz o‘qir yo sukut qilar yoki Qur’on o‘qir edi. O‘ziga aloqasi bo‘lmagan narsani gapirmas, Alloh azza va jalladan qo‘rqadigan ulamo va obidlardan edi.
Abdurrahmon ibn Qosim Nabiy sollallohu alayhi vasallamni zikr qilayotganida uning rangiga qaradim, go‘yo undan qon oqib chiqayotgandi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning haybatlaridan tili og‘zida qurib qolar edi.
Men Omir ibn Abdulloh ibn Zubayrning oldiga borardim. Uning oldida Nabiy sollallohu alayhi vasallam zikr qilinsa, ko‘zida yosh qolmaguncha yig‘lar edi. Imom Zuhriyni ham ko‘rganman, u insonlarning eng ko‘p mehmonga taom beradigan va ularga yaqini edi. Huzurida Nabiy sollallohu alayhi vasallam zikr qilinsa, go‘yo u sizni tanimas va siz ham uni tanimay qolar edingiz.
Men Safvon ibn Sulaymning oldiga borar edim. U ibodatgo‘y va mujtahidlardan edi. Agar Nabiy sollallohu alayhi vasallam zikr qilinsa, yig‘lar, odamlar turib, uning o‘zini qoldirib ketguncha yig‘lashdan to‘xtamas edi”.[1]
Qobilxon Axunjanov
“Hidoya” o‘rta maxsus islom bilim yurti o‘qituvchisi
[1] Tartib al-madorik. 2/51-52. Ash-Shifo. 2/597-598.
“Musulmon banda tahorat olganida tana a’zolari poklanishidan tashqari gunohlari ham kechiriladi”, deb eshitganmiz. Bunga dalil bo‘luvchi hadislar bor-mi?
Usmon ibn Affon roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Kim tahoratni mukammal ado etsa, gunohlari tanasidan, hatto tirnoqlari ostidan chiqib ketadi”, deganlar (Imom Muslim, Imom Nasoiy, Imom Ahmad, Imom Tabaroniy, Imom Bayhaqiy rivoyati).
Odatda, ochiq a’zolardagi kirlar yopiq turgan yoki tirnoq ostida yig‘ilgan kirlarga nisbatan oson poklanadi. Tirnoq ostidagi kirlarni tozalash uchun alohida e’tibor talab etiladi. Bu yerda banda tirnog‘i ostidagi gunohlar ham kechirilishi aytilmoqda. Bu esa tahorat sababidan Alloh va banda o‘rtasidagi kichik gunohlarning birontasi ham qolmay kechirilishiga dalolat qiladi.
Abu Umoma roziyallohu anhu Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan rivoyat qiladi: “Agar musulmon banda tahorat qilsa, gunohlari qulog‘idan, ko‘zidan, ikki qo‘lidan, ikki oyog‘idan chiqib ketadi. Agar o‘tirsa, gunohlari kechirilgan holda o‘tiradi” (Imom Ahmad, Imom Tabaroniy “Avsat”da va Imom Bayhaqiy rivoyati).
Banda tahoratini risoladagidek bajarsa, qulog‘i, ko‘zi, qo‘li va oyog‘i sodir etgan gunohlari kechiriladi. Agar u tahorat qilib bo‘lsa, bironta ham gunohi qolmaydi.
Abdulloh Sunobihiy roziyallohu anhu Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan rivoyat qiladi: “Agar mo‘min banda tahorat qilib, og‘zini chaysa, og‘zidan gunohlari chiqib ketadi. Agar burniga suv olib qoqsa, burnidan gunohlari chiqib ketadi. Agar yuzini yuvsa, yuzidan, hatto ikki ko‘zining chetidan gunohlari chiqib ketadi. Agar ikki qo‘lini yuvsa, qo‘lidan, hatto qo‘lining tirnoqlari tagidan gunohlari chiqib ketadi. Agar boshiga mas'h tortsa, boshidan, hatto ikki qulog‘idan gunohlari chiqib ketadi. Agar ikki oyog‘ini yuvsa, oyog‘idan, hatto oyog‘ining tirnoqlari ostidan gunohlari chiqib ketadi. So‘ngra masjidga borishi, (o‘qigan) namozi unga qo‘shimcha (savob) bo‘ladi” (Imom Nasoiy, Imom Ibn Moja, Imom Molik, Imom Ahmad, Imom Hokim rivoyati).
Ma’lumki, tahorat bilan namoz banda gunohlariga kafforat bo‘ladi. Agar tahoratni mukammal qilib, xushu bilan namoz o‘qilsa, bu namoz orqali banda ko‘p ajrlarga erishadi.