Mo'min-musulmonlar Alloh taologa sajda qiladi. Natijada ularning vujudida sajda izi qoladi. Namozxonlarning bu sifati dunyo va oxiratdagi belgisidir. Ular shu bilan boshqa payg'ambarlar ummatidan ajralib turadi.
Alloh taolo Qur'oni karimda marhamat qiladi: “Muhammad Allohning rasulidir. U bilan birga bo'lganlar kofirlarga qahrli, o'zaro rahm-shafqatlidirlar. Ularni Allohning fazli va rizosini istab ruku va sajda qilgan hollarida ko'rasiz. Yuzlarida sajda asoratidan alomatlar bor. Bu ularning Tavrotdagi misollaridir...” (Fath surasi, 29-oyat). Tafsir kitoblarida “Oyati karimada Payg'ambar sallollohu alayhi va sallamga ergashgan iymonli bandalar va u zotdan keyin keladigan er yuzidagi barcha mo'min-musulmonlarning sifati bayoni keladi.
Darhaqiqat, sahobalar Allohga kufr keltirgan kimsalarga, ular hatto eng yaqin kishilar bo'lsalar ham, nihoyatda qattiqqo'l, qahrli, murosasiz bo'lishgan, o'zlariga o'xshagan iymon egalariga esa o'ta rahm-shafqatli, har bir ishda darrov yordam, mehribonlik ko'rsatishgan.
Yana ular Allohning fazli va roziligini istab, u buyurgan ibodatlarni to'kis ado etishgan, ruku va sajda kabi arkonlariga to'liq rioya qilgan holda namozlarini vaqtida o'qishadi. Ular dunyo hayotida parvardigoriga shunchalar ko'p sajda qilishadiki, bundan ularning peshonlarida sajda izlari qolgan bo'ladi. Mo'minlarning mana shunday sifatlari Alloh nozil qilgan Tavrot va Injil kabi samoviy kitoblarda ham kelgan...”, deyiladi.
Mo'min-musulmonlardagi sajda izlari haqida Payg'ambar sollallohu alayhi vasallam: “Do'zax Odam bolasining sajda izinigina emaydi. Chunki Alloh do'zaxga sajda izini eyishni harom qilgan", dedilar (Imom Buxoriy rivoyati).
Alloh taolo ibodatlarimizni maqbul, vujudimizda sajda izlarini barqaror aylasin!
Ruhiddin AKBAROV,
Qashqadaryo viloyat vakilligi xodimi
حدثنا العباس الدوري نا يعلى بن عبيد نا موسى هو الجهني عن مصعب بن سعد عن أبيه قال: جاء أعرابي النبي صلى الله عليه وعلى آله وسلم فقال: يا رسول الله: علمني كلاما أقوله قال :”قل لا إله إلا الله وحده لا شريك له الله أكبر كبيرا والحمد لله كثيرا وسبحان الله رب العالمين لا حول ولا قوة إلا بالله العزيز الحكيم“. قال: هؤلاء لربي فما لي قال: قل: اللهم اغفر لي وارحمني واهدني وارزقني.
Mus’ab ibn Sa’d otasidan rivoyat qiladi: “Bir a’robiy Nabiy sollallohu alayhi va ’alaa olihi vasallamning oldilariga kelib: “Ey, Allohning Rasuli, menga bir kalimani o‘rgating, men uni aytib yuray”, dedi.
“Laa ilaaha illallohu vahdahu laa shariyka lahu, Allohu akbar kabiyro, valhamdulillaahi kasiyro, subhaanallohi Robbil ’aalamiyn, laa havla va laa quvvata illaa billaahil ’aziyzil hakiym”, deb ayt! dedilar.
U: “Bular Alloh uchun, men uchunchi?” dedi. “Allohummag‘firliy, varhamniy, vahdiniy, varzuqniy”, degin”, deb aytdilar”.
Kalima va duoning ma’nosi: Yolg‘iz Allohdan o‘zga iloh yo‘q, Uning sherigi yo‘q. Alloh buyukdir, eng buyukdir, Allohga ko‘p hamd bo‘lsin. Olamlar Robbi pok deb yod etaman. Kuch ham, quvvat ham faqat Azizu Hakim Alloh bilandir.
Allohim, meni mag‘firat qil, menga rahm qil, meni hidoyatga boshla va menga rizq bergin.
Abu Said Haysam ibn Kulayb Shoshiyning
“Musnadi Shoshiy” asaridan
Davron NURMUHAMMAD tarjimasi