Mushriklarning jabr-zulmi kuchaygach, musulmonlar Madinaga hijrat qildilar. Rasululloh sollallohu alayhi va sallam qizlari Fotima roziyalohu anho bilan Ummu Gulsum roziyalohu anhoni olib kelish uchun ishonchli sahobalarni Makkaga yubordilar. Shunday qilib, Fotima roziyallohu anho o‘n sakkiz yoshida Makka bilan vidolashdi. Rasululloh sollallohu alayhi va sallam Oisha roziyalohu anhoga uylanganlaridan keyin sahobalardan, Fotima roziyalohu anhoga sovchilar kela boshladi. Fotima roziyalohu anho otalarining xizmatlarida turgani bois sahobalar shu paytgacha bunga jur’at qila olishmagan edi. Avvalo, Hazrati Abu Bakr roziyalohu anhu va keyinroq Hazrati Umar roziyalohu anhu og‘iz soldilar. Lekin Rasululloh sollallohu alayhi va sallam buyuk bir nazokat ila uzr bayon qildilar. Hazrati Umar roziyalohu anhu bu sharafni Hazrati Ali roziyalohu anhuga loyiq ko‘rib, taklifini unga aytdilar. Ammo Hazrati Ali roziyalohu anhu: “Hazrati Abu Bakr (roziyalohu anhu) va hazrati Umar (roziyalohu anhu)dek zotlarga rad javobini bergan Rasululloh sollallohu alayhi va sallam mening taklifimni qabul qilishlari mumkinmi?” degan andishada edi. Hazrati Umar roziyalohu anhu Hazrati Ali roziyalohu anhuni Nabiy alayhissalomning kuyovi bo‘lishga eng munosib zot ekanligiga ishontirdilar. Hazrati Ali roziyalohu anhu Payg‘ambar alayhissalom huzurlariga bordilar. Ammo uyalganlaridan ziyorat sababini ayta olmadilar. Shunda Rasululloh sollallohu alayhi va sallam: “Abu Tolib o‘g‘lining qanday ehtiyoji bor ekan?” dedilar. Bo‘lajak kuyov tortina-tortina gap boshladilar: “Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam)ning qizlari Fotima (roziyalohu anho)ning qo‘lini so‘rab keldim”. Rasululloh sollallohu alayhi va sallamning muborak chehralarida mamnuniyat hislari namoyon bo‘ldi. Ertasiga Hazrati Ali roziyalohu anhu takror Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi va sallamning huzurlariga bordilar. Nabiy alayhissalom:
— Mahr uchun yoningizda biron narsa bormi? — deya so‘radilar.
Ali roziyalohu anhu:
— Yo‘q, ey Rasululloh (sollallohu alayhi va sallam), — dedi.
— Falon kuni sizga bir zirh bergan edim, o‘sha qani? Hazrati Ali roziyalohu anhu xursand bo‘lib:
— O‘zimda turibdi, ey Nabiyulloh (sollallohu alayhi va sallam), — dedi. Payg‘ambarimiz (sollallohu alayhi va sallam) sarpo, sovg‘a-salom olishlari uchun uni sotishga buyurdilar. Hazrati Usmon roziyalohu anhu zirhni 470 dirhamga xarid qildilar. Rasululloh sollallohu alayhi va sallam pulning bir qismini xushbo‘yliklar olish uchun Bilol roziyalohu anhuga qolgan qismini Ummu Salama roziyalohu anhoga berib, Fotima roziyalohu anho uchun kiyim-kechak xarid qilishni buyurdilar. So‘ngra Sarvari olam sollallohu alayhi va sallam Anas roziyalohu anhu orqali Hazrati Abu Bakr, Umar, Usmon, Talha, Zubayr roziyalohu anhular va ansorlardan yana shuncha kishini huzurlariga chorladilar. Fotima roziyalohu anhoning qoshiga borib: “Ey Fotima! Ali senga uylanmoqchi, bunga nima deysan?” dedilar. Muhtarama qizlari qattiq hayo va ibolari bois sukut saqlab, hech qanday javob bermadilar. Bu esa rozilik alomati edi. Bu asnoda chaqirilgan sahobalar ham yetib kelishdi. Nabiy sollallohu alayhi va sallam ularga shunday dedilar:
— Tanho hamdu sanoga loyiq, qudrati ila butun mavjudotni yaratgan Allohga behad shukrlar bo‘lsin. Shubhasiz, Alloh taolo oila qurishni va qarindosh-urug‘larni hurmatlashni amr etdi: “U suvdan — nutfadan insonni yaratib, so‘ng uni nasl-nasab egasi va kuda-anda qilib qo‘ygan Zotdir. Darhaqiqat, Parvardigoringiz (har ishga) qodirdir” (Furqon, 54) Endi maqsadga kelsak, Haq taolo amriga ko‘ra, Fotimani Aliga nikohlab beraman. Agar rozi bo‘lsa, to‘rt yuz misqol kumush evaziga vojib bir amal va qoim bir sunnat ila Fotimani Aliga uzatayotganimga sizlarni shohid qilyapman. Alloh ularning mol-dunyolariga baraka berib, nasllarini aziz qilsin. Mana shuni sizlarga ma’lum qilib, o‘zimga va barchangizga Allohdan mag‘firat tilayman”. So‘ngra Nabiy sollallohu alayhi va sallam bir tovoq xurmo keltirib, mo‘tabar mehmonlarga tortiq qildilar. Bu orada Hazrati Ali roziyalohu anhu ham yetib keldilar. Rasululloh sollallohu alayhi va sallam tabassum ila: “Ey Ali! Men to‘rt yuz misqol kumush evaziga Fotimani senga nikohladim”, dedilar. Hazrati Ali roziyalohu anhu shukr sajdasini ado qildilar. Sarvari koinot sollallohu alayhi va sallam Hazrati Ali roziyalohu anhu va Fotima roziyalohu anhoning haqqiga: “Alloh oilangizga baraka va xursandchilik bersin. Sizlarga solih farzandlar ato etsin”, deb duo qildilar. Hazrati Ali roziyalohu anhu benihoya xursand bo‘ldilar. Zero, hayotlarida eng buyuk voqea yuz bergan - Payg‘ambarlar xotami Rasululloh sollallohu alayhi va sallamning qizlariga uylanish sharafiga muyassar bo‘lgan edilar. Davomi bor...
Saidabror Umarov
«Ramazon oyi – odamlar uchun hidoyat va to‘g‘ri yo‘l hamda ajrim etuvchi hujjatlardan iborat Qur’on nozil qilingan oydir. Bas, sizlardan kim bu oyda hozir bo‘lsa, ro‘zasini tutsin. Kimki bemor yoki safarda bo‘lsa, sanog‘i boshqa kunlardandir. Alloh sizlarga osonlikni istaydi, og‘irlikni xohlamaydi. Bu – hisobni to‘ldirishingiz hamda hidoyatga boshlagani uchun Allohga takbir aytishingiz va shukr qilishingiz uchundir» (Baqara surasi, 185-oyat).
“Ramazon” so‘zi arab tilida qattiq chanqash yoki issiq sababli hovur ko‘tarilishini anglatadi. Ramazon qattiq issiqlik bo‘lgan davrga to‘g‘ri kelgani uchun shunday nomlangan.
Ramazon oyi nafaqat Qur’oni karim, balki boshqa ilohiy kitob va sahifalar tushirilgan oy sifatida ham alohida ahamiyatga ega. Vosila ibn Asqa’ roziyallohu anhudan qilingan rivoyatda Rasululloh sollallohu alayhi va sallam: “Ibrohim alayhissalomning sahifalari Ramazonning birinchi kechasida, Tavrot oltinchi kunida, Injil o‘n uchinchi kunida, Qur’on esa, yigirma to‘rtinchi kunida nozil qilingan”, dedilar (Imom Ahmad rivoyati). Tarixchilarning aytishicha, Ramazon oyining ro‘zasini birinchi bo‘lib Nuh alayhissalom kemadan quruqlikka tushganlaridan keyin tutganlar. Mujohid rahimahulloh: “Ramazon ro‘zasi Nuh alayhissalomdan avvalgi ummatlarga ham farz qilingan”, deydi. Alloh Ramazon oyining ro‘zasini, ya’ni bu oyning hiloli muddaticha (bir oy) ro‘za tutishni farz qildi. Shu sababli “shahru” – “oy” deb nomlangan. Hadisda ham: “Agar sizlarga shahr (yangi oy) ko‘rinmay qolsa...” deyilgan. Yangi oyni ko‘rish qiyin bo‘lgan holatlarda Sha’bon oyini 30 kunga to‘ldirish, shuningdek, Ramazon oyini ham 30 kunga to‘ldirish buyurilgan. Bu esa ibodatni aniqlik bilan boshlab, aniqlik bilan tugatish kerakligini anglatadi.
“Qur’on nozil qilingan oydir”. Bu oyat Alloh taoloning quyidagi so‘zlarini bayon qiladi: «Ho, Mim. Aniq Kitob (Qur’on) bilan qasamyod eturmanki, albatta, Biz uni muborak kechada nozil qildik. Darhaqiqat, Biz ogohlantiruvchidirmiz» (Duxon surasi, 1–3-oyatlar). Ya’ni, Qadr kechasida: «Biz uni Qadr kechasida nozil qildik» (Qadr surasi, 1-oyat). Jumhur ulamolar fikriga ko‘ra, Qur’oni karim Lavhul mahfuzdan Qadr kechasida to‘lig‘icha dunyo osmonidagi “Baytul Izza” (Izzat uyi)ga tushirilgan. Shundan so‘ng Jabroil alayhissalom uni Allohning amri ila 23 yil davomida amr va qaytariqlar, sabablar taqozosiga ko‘ra oyatma-oyat, qismma-qism Payg‘ambar alayhissalomga nozil qilgan.
“Odamlar uchun hidoyat”. Hidoyat bu – yo‘l-yo‘riq ko‘rsatish va tushuntirish. Ya’ni, Qur’oni karim butun mazmuni bilan – muhkam va mutashobeh, nosix va mansux oyatlari bilan hidoyatdir. “va to‘g‘ri yo‘l” deb xoslanishi oyatlarning yanada sharaflantirilishi uchundir. Bunda halol va harom, nasihat va hukmlar nazarda tutiladi. “hamda ajrim etuvchi hujjatlardan iborat” – haq bilan botilni ajratuvchi, ya’ni haqiqat va yolg‘on o‘rtasini farqlovchi vositadir. “Bas, sizlardan kim bu oyda hozir bo‘lsa, ro‘zasini tutsin. Kimki bemor yoki safarda bo‘lsa, sanog‘i boshqa kunlardandir”. Hazrat Ali, Ibn Abbos, Suvayd ibn G‘ofala va Oysha roziyallohu anhum fikriga ko‘ra, Ramazon oyini o‘z yurtida va ahli orasida kutib olgan kishi uning ba’zi kunlarida safarga chiqsa ham ro‘zani to‘liq tutishi lozim. Ammo Ramazon oyini safarda qarshilagan kishi ro‘za tutmay, keyin qazo tutib berishi mumkin. Jumhur ulamolar fikriga ko‘ra, kim oyning boshi va oxirida o‘z yurtida hozir bo‘lsa, ro‘za tutadi. Safarga chiqsa, ro‘zasini ochishi mumkin. Birinchi jamoaning fikrini quyidagi holatlarga yo‘yish mumkin:
– fazilatli va solih do‘stlar ni ziyorat qilish kabi mandub safarlar;
– zaruratdan ortiqcha rizq tala bidagi muboh safar.
Ammo zarur rizq topish kabi vojib safarlarda ro‘za tutmaslikka ruxsat beriladi. Garchi u oyni o‘z yurtida boshlab, ba’zisini ro‘za bilan o‘tkazgan bo‘lsa ham. “Alloh sizlarga osonlikni istaydi, og‘irlikni xohlamaydi”. Mujohid va Zahhokning fikriga ko‘ra, «yengillik» safarda ro‘zani ochishdir, “mashaqqat” esa safarda ro‘za tutishdir. Ammo ushbu lafzning umumiyligiga ko‘ra, yengillik dinning barcha ishlariga taalluqlidir. Zero, boshqa bir oyatda: «Alloh sizlarga dinda hech bir mashaqqatni yuklamadi», deb marhamat qilingan (Haj surasi, 78-oyat). Nabiy sollallohu alayhi va sallam: “Allohning dini osondir”, “Osonlashtiringlar, qiyinlashtirmanglar”, deya marhamat qilganlar. “Bu – hisobni to‘ldirishingiz hamda hidoyatga boshlagani uchun Allohga takbir aytishingiz va shukr qilishingiz uchundir”. Bu oyatning ikki xil ta’vili bor: birinchisi, kim safar yoki kasallik sababli ro‘za tutolmasa, keyinroq qazosini tutib, uning adadini to‘ldiradi. Ikkinchisi, Ramazon oyi yigirma to‘qqiz yo o‘ttiz kun bo‘ladimi, ana shu sanoq nazarda tutilgan. Jobir ibn Abdulloh roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi va sallam: “Oy yigirma to‘qqiz kun bo‘ladi”, deganlar (Imom Abu Dovud rivoyati). Bu rivoyat “Ramazon va Zulhijja oylari o‘ttiz kundan kam bo‘lmaydi” degan xabarni rad etadi. Ya’ni, ba’zi yilda yigirma to‘qqiz kun bo‘lishi ham mumkin. Jumhur ulamolar: “Bu oylar (Ramazon va Zulhijja) o‘ttiz kun yoki yigirma to‘qqiz kun bo‘lishidan qat’i nazar, uning ajr-mukofoti va gunohlarning kechirilishi jihatidan kamaymaydi”, deyishgan.
Manbalar asosida
Azizbek XOLNAZAROV tayyorladi