Buyuk olimlardan biri o‘z hayotida sodir bo‘lgan voqe’alardan birini quyidagicha bayon qiladi.

Alloh taoloning irodasi ila bir muddat boshimga musibatlar tushib, nima qilsam ham hech ishimda ildamlanish bo‘lmay, har tomonlama sinovlarga uchrab yurdim.

Kunlarning birida ustozim huzuriga bordim. Ustozim menga qarab: Bolam “Sabr qil har bir ishda chegara bor”, dedilar. Ustozimning ushbu so‘zlari qalbimga va ruhimga umid baxshida etdi. Men ustozim bilan bir qancha daqiqalik suhbat qurdimu lekin, “Sabr qil har bir ishda chegara bor”, degan so‘zlari qalbimga joylashib oldi.

Uyga borib ustozimning ushbu so‘zlarini tafakkur qilib ko‘rdim. So‘ng ushbu xulosaga keldim. Haqiqatda har bir ishda chegara bor ekan. U muammo bo‘lsin, ochlik, bemorlik, faqirlik, g‘am-g‘ussa yoki qarzdorlik bo‘lsin farqi yo‘q barcha-barchasida chegara bor.

Chegara uning aksini namoyon qilar ekan. Misol uchun: muammo bo‘lsa unga yechim topilishi, xafalikka xursandchilik, qiyinchilikka yengillik va musibat o‘rniga yaxshilik.

Demak, menga biror-bir musibat yetsa sabr qilib, uning chegarasini kutib turishim kerak bo‘lar ekan. Zero, tun qanchalik uzun bo‘lmasin uning chegarasi tongdur. Qorong‘ulikdan keyin albatta yorug‘lik bordur. Har qanday mustahkam arqon ham, kuni kelib eskiradi, chiriydi va uziladi, bosh og‘risa bir kun kelib og‘riq albatta to‘xtaydi.

Ey do‘stim! Agar sizga musibat yetsa yoki biror-bir muammoyingiz bo‘lsa, uning vaqti bir necha kun yoki oydur. Sabr qilib, kutib turing va bilinki, muammoni yechimini sabr bilan kutib turishingiz ham ibodatdir. Zero, Alloh taolo musibatni yoki g‘am-g‘ussani abadiy davom etuvchi qilmagan. Balki har bir ishga chegara qo‘ygan.

  Nihoyat bahtli bo‘lishni kashf qildim” asaridan. “Shayx Zayniddin” jome’ masjidi imom-xatibi Abduraxmanov Yaxyo tarjimasi.