Alloh taolo yaratgan maxluqotlar ichida eng mukarrami va ajoyibi insondir. Ushbu maqolada ana shu mukarram mavjudot bo‘lgan insonning hujayralaridagi o‘zgarishlar haqida so‘z yuritamiz.
Hozirgi inson 5-6 yil oldingi inson emas. Chunki uning hujayralari har besh-olti yilda yangilanib turadi. Har soniyada inson tanasi 25 million yangi hujayra ishlab chiqaradi. Olimlarning o‘rganishlari natijasida shu narsa ma’lum bo‘ldiki, inson tanasidagi umri eng qisqa hujayralar, bu – ichaklarning hujayrasi ekan. Ular har ikki kunda yangilanib turar ekan. Inson tanasidagi eng uzoq umr ko‘ruvchi hujayralar, bu – suyaklar hujayrasi ekan. Ular to‘laligicha besh-olti yilda yangilanar ekan. Ana shu yangilanishlar natijasida inson umri davomida sog‘lom, baquvvat va faol holda yashaydi.
Maslan, jigar va buyrak hujayralari almashib, yangilanib turmasa, ulardagi to‘plangan zaharlar insonning uzoq umr ko‘rishiga to‘sqinlik qilar ekan. Chunki, jigar qonni filtrlaydi. Inson zaharlanganda, uning qonida zaharlar, toksinlar bo‘ladi. Bu zaharlar o‘z-o‘zidan jigar hujayralariga o‘rnashadi. Buyrak haqida ham shu gaplarni aytish mumkin. Shuning uchun ularning zaharlangan hujayralari yangilanishi natijasida insonning hayoti bir maromda davom etadi.
Ammo tanada shunday a’zolar borki, ularning hujayrasi o‘zgarmas, yangilanmas ekan. Bular – yurak va miya hujayralari. Bulardagi hujayralarning o‘zgarmasligi Alloh taoloning rahmatidir.
Agar miyaning hujayralari yangilanganda, inson barcha ma’lumotlarini, ilmini yo‘qotar ekan. Hatto u o‘z ona tilini har 5-6 yilda yangidan o‘rganishga majbur bo‘lar ekan. Miya hujayralarining o‘zgarmasligi, sobitligi ulkan ne’matdir. Miyaning hujayralari o‘zgarmasligiga yana sabablar juda ko‘p. Ularni aytilsa, jild-jild kitob bo‘ladi.
Yurakning hujayralari o‘zgarmasligiga ham sabablar ko‘p. Yurakda miyadagidan ham ko‘proq hujayralar bor ekan. Mayl, hissiyot kabi narsalar aynan yurak hujayralari bilan bog‘liq.
Hozirgi kunda yurakni ko‘chirib o‘tkazish keng rivojlanib bormoqda. Yevropaning o‘zida 70 marta atrofida yurak ko‘chirish jarrohlik amaliyoti o‘tkazilgan.
Falon taomni yaxshi ko‘radigan kishiga boshqa odamning yuragi qo‘yilgandan so‘ng u o‘sha taomni yoqtirmaydigan bo‘lib qolgan.
Mumtoz kuylarni yoqtiradigan odamga yosh insonning yuragi ko‘chirib o‘tkazilgach, u sho‘x musiqalarni eshitadigan bo‘lib qolgan.
Soha olimlari bundan shuni xulosa qilishdiki, yurak o‘tkazilganda, u bilan birga o‘sha yurakdagi sezgilar, hissiyotlar ham birga o‘tar ekan.
Agar miyamiz ma’lumotlar, fikrlar va xabarlarning markazi bo‘lsa, yuragimiz his-tuyg‘ular, sezgilar va boshqa narsalarning markazi hisoblanadi.
Yuqorida inson Alloh taolo yaratgan maxluqotlar ichidagi eng ajoyibi dedik. Alloh taolo insonni ana shunday aqlni shoshiradigan, lol qoldiradigan qilib yaratgan. U Zot har bir narsani aniq o‘lchov va yuksak hikmat bilan yaratgan. So‘zimizni mana bu oyat bilan yakunlaymiz:
هَذَا خَلْقُ اللَّهِ فَأَرُونِي مَاذَا خَلَقَ الَّذِينَ مِن دُونِهِ بَلِ الظَّالِمُونَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ
“Bu Allohning yaratganidir. Qani menga ko‘rsating-chi, Undan boshqalar nimani yaratdilar. Yo‘q! Zolimlar ochiq-oydin adashuvdadirlar” (Luqmon surasi, 11-oyat).
Internet ma’lumotlari asosida
Nozimjon Iminjonov tayyorladi
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
"Alloh sizdan yengillatmoqni iroda qiladir. Va inson zaif yaratilgandir".
Insonni Alloh taoloning O‘zi yaratgan. U Zot O‘z bandasining xususiyatlarini yaxshi biladi. Shuning uchun ham insonga faqat Alloh taoloning ko‘rsatmalarigina to‘g‘ri kelishi mumkin. Ushbu oyatda Alloh taolo insonning zaif holda yaratilganini ta’kidlamoqda. Yaratuvchining O‘zi «zaif yaratilgan», deb turganidan keyin, shu zaif insonga yo‘l ko‘rsatishda U Zot og‘irlikni xohlarmidi? Yo‘q, U Zot yengillikni xohlaydi.
Islom shariati, umuman, yengillik ustiga bino qilingandir. Bu haqda ko‘plab oyat va hadislar bor. Hammasi o‘z o‘rnida bayon qilinadi. «Niso» surasining boshidan muolaja qilib kelinayotgan masalalar, xususan, erkak va ayol, oila, nikoh masalasiga kelsak, ushbu oyatda bu masalalarda ham Alloh O‘z bandalariga yengillikni istashi ta’kidlanmoqda. Zohiriy qaralganda, diniy ko‘rsatmalarni bajarish qiyin, shahvatga ergashganlarning yo‘llarida yurish osonga o‘xshaydi. Islomda hamma narsa man qilingan-u, faqat birgina yo‘lga ruxsat berilganga o‘xshaydi. «Nomahramga qarama», «U bilan yolg‘iz qolma», «Uylanmoqchi bo‘lsang, oldin ahlining roziligini ol», «Mahr ber», «Guvoh keltir» va hokazo. Hammasi qaydlash va qiyinchilikdan iborat bo‘lib tuyuladi. Shahvatga ergashganlar esa «Yoshligingda o‘ynab qol, gunoh nima qiladi», deyishadi. Bu esa sodda va oson ko‘rinadi. Haqiqatda esa unday emas. Natijaga qaraganimizda bu narsa yaqqol ko‘zga tashlanadi. Dunyo tarixini kuzatadigan bo‘lsak, oila masalasiga yengil qaragan, jinsiy shahvatga berilgan xalqlar, davlatlar va madaniyatlar inqirozga uchragan. Qadimiy buyuk imperiyalarning sharmandalarcha qulashining asosiy omillaridan biri ham shu bo‘lgan.
Bizning asrimizga kelib, G‘arbda, o‘zlarining ta’biri bilan aytganda, jinsiy inqilob bo‘ldi. Jins borasida olimlar yetishib chiqdilar. Ular «Jinsiy hurriyat bo‘lmaguncha, inson to‘liq hur bo‘la olmaydi. Agar jinsiy mayllar jilovlansa, insonda ruhiy tugun paydo bo‘lib, unda qo‘rqoqlik va boshqa salbiy sifatlar kelib chiqishiga sabab bo‘ladi», kabi g‘oyalarni tarqatishdi. Oqibatda jinsiy inqilob avjiga chiqdi.
Natijasini – har xil balo-ofatlar buhronini hozir o‘zlari ko‘rib-tatib turishibdi. Axloqiy buzuqlik, oilaning va jamiyatning parchalanishi, hayotga qiziqishning yo‘qolishidan tashqari, son-sanog‘iga yetib bo‘lmaydigan muammolar paydo bo‘ldi. Jinsiy inqilob oqibatida taraqqiy etgan g‘arb davlatlarining tub aholisi dahshatli sur’atda kamayib bormoqda. Ko‘z ko‘rib, quloq eshitmagan tanosil kasalliklari kelib chiqdi, har yili son-sanoqsiz odamlar shu kasalliklardan o‘lmoqda. Nasl buzilib, odamlari zaifhol va kasalmand bo‘lib bormoqda. Turli aqliy va ruhiy kasalliklar urchidi. Oxiri kelib, kasalliklarga qarshi insondagi tabiiy monelikning yo‘qolishi (OITS) kasalligi paydo bo‘ldi. Bu kasallik haqli ravishda, XX asr vabosi deb nomlandi. Uning davosi yo‘q. Bu dardga chalinishning sababi zinodir. U bilan kasallangan odam tez muddatda o‘ladi. Hamma dahshatda. Bu dardga chalinmaslikning yo‘llari axtarilmoqda, bu yo‘lda behisob mablag‘lar sarflanmoqda, mazkur vaboga chalinmaslikning turli choralari taklif etilmoqda. Qonunlar chiqarilmoqda, idoralar ochilmoqda.
Lekin shahvatga ergashganlari sababli ular eng oson, eng ishonchli bitta yo‘l – Allohning yo‘liga qaytishni xayollariga ham keltirishmayapti. Aqalli ushbu dardning bevosita sababchisi bo‘lmish zinoni man etuvchi qonun chiqarishni hech kim o‘ylab ham ko‘rmayapti. Chunki shahvatga ergashganlar shahvatga qarshi chiqa olmaydilar. Ularning o‘zlari shahvatga banda bo‘lganlari uchun unga ergashganlar. O‘zlarini zohiriy yengil ko‘ringan ishga urib, endi og‘irlikdan boshlari chiqmay yuribdi. Zohiriy og‘ir ko‘ringan bo‘lsa ham, Alloh ko‘rsatgan yo‘lga yurgan bandalar boshida mazkur og‘irlik va mashaqqatlarning birortasi ham yo‘q. Ular mutlaq yengillikda, farovon turmush kechirmoqdalar.
"Tafsiri Hilol" kitobidan