Sayt test holatida ishlamoqda!
11 Yanvar, 2025   |   11 Rajab, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:24
Quyosh
07:48
Peshin
12:36
Asr
15:33
Shom
17:17
Xufton
18:36
Bismillah
11 Yanvar, 2025, 11 Rajab, 1446

Sahoba va tobe’inlar namozi

17.12.2018   3831   7 min.
Sahoba va tobe’inlar namozi

Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.

Aytishlaricha, sahoba Abdulloh ibn Zubayr sajdada juda uzoq qolarkanlar. Shunchalik jim turib qolarkanlarki, qushlar kelib, u kishining orqasiga qo‘narkan. U ba’zan sajda yoki ruku’da tuni bilan turarkan, g‘azot-urush paytida u namoz o‘qiyotgan masjid devorini o‘q teshib vayron qilgan ekan. Devordan bir parcha tosh otilib, Abdullohning soqoli va tomog‘i o‘rtasidan o‘tgan ekan. U shunda ham namozini qisqartirmabdi va g‘azablanmabdi. Bir kuni u namoz o‘qiyotganida o‘g‘li Hoshim uning yonida uxlayotgan ekan. Ilon shipdan tushib, bola atrofida aylanibdi. Bola uyg‘onibdi va qichqiribdi, barcha uy egalari bolaning atrofiga to‘planishibdi. Ular shov-shuv va qichqiriqlar bilan ilonni o‘ldirishibdi. Ibn Zubayr xotirjam va osoyishta namoz o‘qish bilan band ekan. Namozni o‘qib bo‘lib, xotiniga debdi: «Namoz vaqtida shov-shuv eshitdim, nima bo‘ldi?» Xotin hayqiribdi: «Alloh sizga rahm qilsin! Bolaning hayoti xavf ostida edi, siz zig‘ircha ham ahamiyat bermabsiz».

Abu Talha roziyallohu anhu bir kuni o‘z bog‘ida namoz o‘qirdi. Uning e’tibori shoxma-shox yurgan qushga tushdi, quyuq barglar orasidan uni topolmadi. Bir necha soniya ko‘zlari bilan qushni izladi va namoz rakati miqdori yodidan chiqdi. Bu xatosidan o‘ziga g‘azabi ziyoda bo‘ldi. To‘g‘ri Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamning huzurlariga borib shunday dedi: «Ey Allohning Rasuli, mening bu bog‘im namozimga nuqson yetishiga sabab bo‘ldi, men uni Alloh yo‘lida in’om etaman. O‘zingiz qanday ravo ko‘rsangiz, undan shunday foydalanavering».

Usmon roziyallohu anhu zamonida bir ansor bilan ham shunday voqea yuz bergan. U o‘z bog‘ida namoz o‘qirdi. Daraxt shoxlari pishgan shirador xurmolar mo‘l-ko‘lligidan egilib qolgandi, bu uning e’tiborini o‘ziga tortdi, mamnun bo‘ldi. Ammo bu rakat miqdorini unutishga sabab bo‘ldi. Jahli chiqib, uni namozdan chalg‘itgan bog‘dan voz kechishga ahd qildi. U Usmon roziyallohu anhuning oldilariga kelib, bog‘dan Alloh yo‘lida foydalanishini iltimos qildi. Hazrat Usmon roziyallohu anhu bog‘ini ellik ming dirhamga sottirib, pulni Islom ehtiyojiga sarfladilar. Bu sahobalarning namozga e’tiqodi naqadar yuksakligini ko‘rsatadi.

Abdulloh ibn Mas’ud roziyallohu anhu namozga turganlarida (huzurning haybatidan) taxlangan libos kabi bo‘lib qolarkanlar. Namoz chog‘i uydagilarning gap-so‘zini ham eshitmas ekanlar. Ba’zan uydagilar: «Jim, ovoz chiqarmanglar, Abdulloh namoz o‘qiyapti», deyishsa, u kishi: «Istaganlaringizni gapiravering, men namozdalik paytimda gaplaringizni eshitmayman», deganlar.

Abdulloh ibn Abbos roziyallohu anhu ko‘z (pardasi) og‘rishidan iztirob chekardi. Tabib unga shunday dedi: «Davolash mumkin, faqat ehtiyot chorasini ko‘rishing kerak. Besh kunlab yerga mukka tushishdan o‘zingni tiyib turishing lozim. Shu bois sajdani ado etishda taxta moslamadan foydalanishing mumkin». U dedi: «Bunaqa bo‘lishi mumkin emas, bu ahvolda men bir rakat ham namoz o‘qiy olmayman. Men Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam shunday deganlarini eshitdim: «Biror kimsa bilib turib xato namoz o‘qisa, qiyomat kunida Allohning g‘azabiga duchor bo‘ladi».

Ibn Abbos roziyallohu anhu deydi: «Bu odamlar savdoga mukkasidan ketgan, ammo ular azonni eshitishlari bilan hamma narsani tashlab, masjid tomon shoshiladilar».

Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam urushdan qaytayotib, bir joyda to‘xtab tunashga qaror qildilar. So‘radilarki: «Bugun tunda bu joyni kim qo‘riqlaydi?» Muhojir Ammor ibn Yosir roziyallohu anhu va ansor Abbal ibn Bishr o‘z xizmatlarini taklif etishdi. Ikkalovi qir tepasida dushmanning tasodifiy tungi hujumiga qarshi soqchilik qilib turishdi. Abbal Ammorga dedi: «Kel, navbati bilan kuzataylik. Tunning yarmida sen uxlaganingda men uyg‘oq bo‘lay, qolgan yarmida men uxlaganimda sen qorovullik qil». Ammor rozi bo‘ldi va uxladi. Abbal namoz boshladi. Biroq dushman kuzatuvchisi olisdan qorong‘uda belgilab qo‘ygan ekan, unga kamon o‘qini otdi. Uni payqab, Abbal qimir etmadi, dushman unga tegmadi, deb o‘ylab, yana va yana o‘q otdi. Abbal har bir o‘qni olib, egasiga qaytarib otaverdi, nihoyat hamrohi uyg‘onib qoldi. Dushman ular ikkalovini birga ko‘rgach, u yerda ular ko‘pchilik bo‘lishsa kerak, deb qochib qoldi. Ammor Abbalning uch joyidan qon oqayotganini payqab qoldi va: «Subhanalloh! Nega meni ertaroq uyg‘otmading?» dedi. Abbal javob berdi: «Namozda «Kahf» surasini o‘qiy boshlagan edim. Men uning qisqa bo‘lishini yoqtirmasdim, ammo menga uchinchi marta o‘q uzilganida Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamning xavfsizliklariga mening o‘limimning katta aloqasi borligini bildim. Shuning uchun namozni tamomlab, seni uyg‘otdim. Biroq ana shu hayiqish bo‘lmasa, meni o‘ldirib qo‘yishganida ham surani tamomlamay ruku’ga bormagan bo‘lardim»

Izoh: Hanafiy mazhabiga ko‘ra qon oqishi bilan tahorat buziladi, shofe’iy mazhabi qoidasida binoan bunday emas, Abbal ikkinchi qoidaga rioya qilgan bo‘lishi mumkin.

Kimdir Xalaf ibn Ayyubdan: «Namoz vaqtida pashshalar g‘ashingizga tegmaydimi?» deb so‘radi. U shunday javob qildi: «Hatto gunohkor bandalar hukmdorning qiynoqlariga bardosh beradilar, ularning bu bardoshlari, chidamliliklariga tasanno. Nega men Xojam huzurida turib, arzimas pashshalarning xarxashasiga bezovta bo‘larkanman?»

Muslim ibn Yasir namozga turganida o‘z oila ­a’zolariga der ekan: «Sizlar suhbatlashaveringlar, nima gapirganlaringni men bilmasam bo‘ldi». Bir kuni u Basraning jome’ masjidida namoz o‘qirdi. Masjid devorining bir bo‘lagi yiqilib tushdi, hamma jonini qutqarish uchun qochib qoldi, biroq u (Ibn Yasir) shovqinni ham eshitmadi.

Xotami Asom roziyallohu anhudan «Namozni qanday o‘qiysiz?» deb so‘raganlarida, u zot bunday javob qilgan ekanlar: «Namoz vaqti yaqinlashganida yaxshilab tahorat olaman, namoz o‘qiydigan joyimga borib o‘tiraman, aqlimni jamlab, keyin namozga turaman. Ka’bani ikki qoshim o‘rtasida, Sirot ko‘prigini oyog‘im ostida, jannatni o‘ng tomonimda, jahannamni chap tarafimda, o‘lim farishtasini tepamda tasavvur etib, qo‘rquv va umid bilan olamlar Rabbi huzurida turaman. Tafakkur qilib takbir aytaman, og‘ir-og‘ir va ma’nosini o‘ylab Qur’on o‘qiyman, tavozu’ bilan ruku’ qilaman, xushu’ bilan sajdaga boraman. O‘ng oyog‘imni tik qilib, chap oyog‘im ustiga o‘tiraman, namozimni ixlos va samimiyat bilan ado etishga harakat qilaman».

 

Shayx Muhammad Sodiq Muhammad Yusuf
“Mo‘minning me’roji” kitobidan

 

Maqolalar
Boshqa maqolalar
Maqolalar

Yo Rasululloh, Siz kimni yaxshi ko‘rasiz?

10.01.2025   3355   8 min.
Yo Rasululloh, Siz kimni yaxshi ko‘rasiz?

Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.

Oisha onamiz roziyallohu anhoning barcha sifatlari ham kamolot sifatlariga daxldor ekaniga shubha bo‘lishi mumkin emas. U kishining buyuk hayotlarini diqqat bilan o‘rgangan ulamolar Oisha onamiz roziyallohu anhoda boshqalarda bo‘lmagan qirqta komilalik sifatlari bor ekanini ta’kidlaydilar. Ana shuning uchun ham bu haqda bir-ikki og‘iz so‘z aytmoqni ravo ko‘rdik.

Oisha onamiz roziyallohu anhoning kamolot sifatlari haqida so‘z yuritar ekanmiz, bu sifatlar ro‘yxatining boshida Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan vorid bo‘lgan hadisi shariflar turishini aytib o‘tmog‘imiz lozim. U zot Oisha onamiz roziyallohu anho haqlarida ajoyib madhlarni aytganlar.

Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: «Ey Oisha! Mana bu Jabroil, u senga salom aytmoqda», dedilar.

«Va alayhissalomu va rohmatullohi va barokatuhu! Ey Allohning Rasuli, siz men ko‘rmagan narsani ko‘rasiz», dedim».

Jabroil alayhissalom bu dunyoda payg‘ambarlardan boshqa kimga salom aytganlar?

Jabroil alayhissalom bu dunyoda payg‘ambarlardan boshqa birgina insonga – Oisha onamiz roziyallohu anhoga salom aytganlar.

Mana shu ulug‘ maqomning o‘zi bir olamga tatiydi.

Abu Muso roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi:

Nabiy sollallohu alayhi vasallam:

«Erkaklardan ko‘pchilik barkamol bo‘ldilar. Ayollardan Maryam Imron qizi va Fir’avnning ayoli Osiyodan boshqasi barkamol bo‘lmadi. 

Oishaning boshqa ayollardan ustunligi sariydning boshqa taomlardan ustunligiga o‘xshaydir», dedilar».

Ikkisini Buxoriy, Muslim va Termiziy rivoyat qilganlar.

Ushbu hadisi sharifda aslida ayollarning, xususan, Maryam onamiz, Osiyo onamiz va Oisha onamizning boshqa ayollardan ustun bo‘lgan fazllari haqida so‘z boradi.

«Erkaklardan ko‘pchilik barkamol bo‘ldilar».

Erkaklardan barkamol bo‘lganlar ro‘yxatining avvalida Payg‘ambar alayhissalomlar turadilar. Ulardan boshqa barkamol erkaklar ham bor. Bu haqiqat hammaga ma’lum.

«Ayollardan Maryam Imron qizi va Fir’avnning ayoli Osiyodan boshqasi barkamol bo‘lmadi».

Bu ikki ulug‘ zotning barkamol bo‘lganliklari Qur’oni karimda ularning birgalikda, xos zikr qilinishlaridan ham bilib olinadi.

Alloh taolo «Tahrim» surasida:

«‎Alloh iymon keltirganlarga Fir’avnning ‎xotinini misol qilib keltirdi. O‘shanda u: ‎‎«Robbim! Menga O‘z huzuringda, jannatda bir uy ‎bino qilgin. Menga Fir’avndan va uning ishidan ‎najot bergin va menga zolim qavmdan najot ‎bergin», deb aytdi‎», degan (11-oyat).

Fir’avnning xotini o‘sha paytdagi eng katta podshohning ayoli edi. Yemak-kiymakda to‘kin edi. Nimani xohlasa, shuni qilishi mumkin edi. Qasrlarda, turli ne’matlar ichida farog‘atda yashashiga qaramasdan, u kofir va zolim eriga hamda qavmiga qarshi chiqdi. Allohga iymon keltirdi. Allohdan jannatda uy qurib berishini so‘radi. Bu hol esa dunyo hoyu havasidan ustun kelishning oliy misolidir.

Mo‘minlarning ikkinchi misoli Maryam binti Imrondir.

«Va farjini pok saqlagan Imron qizi Maryamni ‎‎(misol keltirdi). Bas, unga O‘z ruhimizdan ‎pufladik va U Robbining so‘zlarini hamda ‎kitoblarini tasdiq qildi va itoatkorlardan ‎bo‘ldi» (12-oyat).

Imronning qizi Maryam Allohga sof e’tiqodda bo‘lganlar va o‘zlarini ham sof tutganlar. Yahudiylar tuhmat qilganlaridek, nopok bo‘lmaganlar. Alloh taolo Jabroil farishta orqali ana shu pok jasadga o‘z ruhidan «puf» deyishi bilan Iyso alayhissalomni ato qilgan.

«Oishaning boshqa ayollardan ustunligi sariydning boshqa taomlardan ustunligiga o‘xshaydir».

Endi Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamning zavjai mutohharalari – Oisha onamizning fazllari haqida so‘z ketmoqda. Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam u kishining boshqa ayollardan fazllarini sariyd deb nomlanadigan taomning o‘sha vaqtdagi boshqa taomlardan ustunligiga o‘xshatmoqdalar.

O‘sha paytda Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam va sahobai kiromlar yashab turgan jamiyatning sharoiti va taomiliga ko‘ra, sariyd boshqa taomlardan afzal taom hisoblanar edi.

Xuddi shunga o‘xshab, Oisha onamiz ham boshqa ayollardan afzal edilar.

Bu dunyoda kim ushbu maqomga sazovor bo‘libdi?!

Ushbu maqomga bu dunyoda faqat Oisha onamiz roziyallohu anho sazovor bo‘ldilar.

Termiziy va Buxoriy Amr ibn Os roziyallohu anhudan rivoyat qiladilar:

«Nabiy sollallohu alayhi vasallam meni Zotus-Salosil askariga boshliq qildilar. Qaytib kelganda:

«Ey Allohning Rasuli, odamlarning qaysinisi siz uchun eng mahbubdir?» dedim.

«Oisha», dedilar.

«Erkaklardan-chi?» dedim.

«Uning otasi», dedilar.

«So‘ngra kim?» dedim.

«So‘ngra Umar», dedilar va bir necha odamlarni sanadilar. Bas, meni oxirlarida qilib qo‘ymasinlar, deb, sukut saqladim».

Allohning Rasuli uchun odamlarning qaysinisi eng mahbub ekan?

Allohning Rasuli uchun odamlar ichida Oisha onamiz roziyallohu anho eng mahbub ekanlar.

Bu dunyoda kim ushbu maqomga sazovor bo‘libdi?

Ushbu maqomga bu dunyoda Oisha onamiz roziyallohu anho sazovor bo‘libdilar.

Imom Abu Ya’lo «Musnad»larida Oisha onamiz roziyallohu anhodan rivoyat qiladilar:

«Menga hech bir ayolga berilmagan to‘qqiz narsa berilgan:

– Rasululloh sollallohu alayhi vasallam menga uylanishga amr qilinganlarida Jabroil alayhissalom suratimni olib tushib, u zotga ko‘rsatgan.

– U zot menga bokira holimda uylanganlar. Mendan boshqaga bokira holida uylanmaganlar.

– Rasululloh sollallohu alayhi vasallam boshlari mening quchog‘imda turgan holda vafot etdilar.

– Rasululloh sollallohu alayhi vasallam mening uyimda dafn qilindilar.

– Farishtalar mening uyimni o‘rab olgan edilar. U zotga men u kishining ko‘rpalarida turganimda vahiy nozil bo‘lar edi. U zot meni o‘zlaridan uzoqlashtirmas edilar.

– Men u zotning xalifalari va siddiqlarining qiziman.

– Mening oqlovim osmondan nozil bo‘lgan.

– Men pokning huzurida pok yaratilganman.

– Menga mag‘firat va karamli rizq va’da qilingan».

Imom Qurtubiy o‘z tafsirlarida Oisha onamiz roziyallohu anhoning kamolot sifatlari haqida so‘z yuritar ekanlar, jumladan, quyidagilarni aytganlar:

«Ba’zi ahli tahqiqlar ayturlar:

«Yusuf alayhissalom fahsh ishda tuhmat qilinganida Alloh u kishini beshikdagi go‘dakning tili bilan oqladi.

Maryam fohishalikda tuhmat qilinganida Alloh u kishini o‘g‘illari Iyso alayhissalomning tili bilan oqladi.

Oisha fahsh ishda tuhmat qilinganida Alloh u kishini Qur’on bilan oqladi. Alloh u kishi uchun go‘dakning oqlashini yoki nabiyning oqlashini ravo ko‘rmadi. Alloh u kishini tuhmatdan O‘z kalomi ila oqladi».

Alloh taolo bu dunyoda kimni tuhmatdan O‘z kalomi ila oqlabdi?

Alloh taolo bu dunyoda faqat Oisha onamiz roziyallohu anhoni tuhmatdan O‘z kalomi ila oqlagan.

"Nubuvvat xonadoni xonimlari" kitobidan.

Maqolalar