Ibn Abbos roziyallohu anhumo rivoyat qilib aytadilar:
“Abu Bakr Siddiq roziyallohu anhuning xalifaligi davrida bir voqea sodir bo‘ldi. Odamlarga qahatchilik yetdi. Vaziyat og‘irlashgach, ular Abu Bakr roziyallohu anhuning oldilariga bordilar va:
“Ey Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning o‘rinbosarlari, osmondan yomg‘ir yog‘may qo‘ydi, yerdan giyoh o‘smay qo‘ydi, odamlar halokat yoqasiga kelib qolishdi, biror chora ko‘rasizmi?” deyishdi. U zot:
“Boringlar, sabr qilinglar, umid qilamanki, shoyad Alloh taolo kun kech bo‘lmasidan turib mushkullaringizni oson qilsa!” dedilar.
Quyosh botay deganda Madinada “Usmon ibn Affonning karvoni Shomdan yetib keldi” degan xabar tarqaldi. Karvon Madinaga kirib kelgach, odamlar uni kutib oldilar. Qarashsa, u karvon bug‘doy, yog‘ va mayiz ortilgan mingta tuyadan iborat ekan. Tuyalar Usmon roziyallohu anhuning uylari oldida cho‘ktirildi. Keyin yuklar u kishining hovlilariga olib kirildi.
Shundan so‘ng savdogarlar kela boshlashdi. Hazrati Usmon roziyallohu anhu ulardan:
“Nima istaysizlar?” deb so‘radilar. Ular:
“Nima istashimizni bilasiz-ku! Olib kelgan narsalaringizni bizga soting! Bu ashyolarga odamlarning ehtiyoji borligini o‘zingiz yaxshi bilasiz” deyishdi. Hazrati Usmon roziyallohu anhu:
“Xo‘p bo‘ladi, bajonidil. Men olib kelgan narsalarni qancha foydasiga sotib olmoqchisizlar?” deb so‘radilar. Ular:
“Har bir mahsulotni ikki dirham foydasiga olamiz” deyishdi. Usmon roziyallohu anhu:
“Menga bundan ko‘proq ham berildi” dedilar. Ular:
“To‘rt dirham foydasiga olamiz” deyishdi. Hazrati Usmon roziyallohu anhu:
“Bundan ham ko‘proq berildi” dedilar. Ular:
“Xo‘p, besh dirham foydasiga olamiz” deyishdi. Hazrati Usmon roziyallohu anhu yana:
“Bundan ham ko‘proq berildi” dedilar. Savdogarlar hayron bo‘lib:
“Madinada bizdan boshqa savdogarlar bo‘lmasa, biz hammadan oldin uyingizga yetib kelgan bo‘lsak, sizga kim biz bergandan ko‘proq berdi?” deb so‘rashdi. Shunda buyuk sahobiy:
“Albatta, Alloh taolo har bir dirham uchun o‘n dirham berdi. Sizlar bundan ham ko‘proq bera olasizlarmi?” dedilar. Ular:
“Yo‘q” deyishdi. Bu gapni eshitgan Usmon roziyallohu anhu:
“Men bu karvondagi hamma narsani Allohning roziligi uchun musulmonlarning miskinu faqirlariga sadaqa qildim” dedilar.
Shunday qilib Madinada o‘sha karvondagi mollardan o‘zi va oilasi uchun yetarlicha narsa olmagan birorta ham faqir qolmadi”.
Honiy Hojining “Solihlar va
solihalar, zohidlar va zohidalar
hayotidan ming bir qissa” kitobidan
Nozimjon Iminjonov tarjimasi
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
"Alloh sizdan yengillatmoqni iroda qiladir. Va inson zaif yaratilgandir".
Insonni Alloh taoloning O‘zi yaratgan. U Zot O‘z bandasining xususiyatlarini yaxshi biladi. Shuning uchun ham insonga faqat Alloh taoloning ko‘rsatmalarigina to‘g‘ri kelishi mumkin. Ushbu oyatda Alloh taolo insonning zaif holda yaratilganini ta’kidlamoqda. Yaratuvchining O‘zi «zaif yaratilgan», deb turganidan keyin, shu zaif insonga yo‘l ko‘rsatishda U Zot og‘irlikni xohlarmidi? Yo‘q, U Zot yengillikni xohlaydi.
Islom shariati, umuman, yengillik ustiga bino qilingandir. Bu haqda ko‘plab oyat va hadislar bor. Hammasi o‘z o‘rnida bayon qilinadi. «Niso» surasining boshidan muolaja qilib kelinayotgan masalalar, xususan, erkak va ayol, oila, nikoh masalasiga kelsak, ushbu oyatda bu masalalarda ham Alloh O‘z bandalariga yengillikni istashi ta’kidlanmoqda. Zohiriy qaralganda, diniy ko‘rsatmalarni bajarish qiyin, shahvatga ergashganlarning yo‘llarida yurish osonga o‘xshaydi. Islomda hamma narsa man qilingan-u, faqat birgina yo‘lga ruxsat berilganga o‘xshaydi. «Nomahramga qarama», «U bilan yolg‘iz qolma», «Uylanmoqchi bo‘lsang, oldin ahlining roziligini ol», «Mahr ber», «Guvoh keltir» va hokazo. Hammasi qaydlash va qiyinchilikdan iborat bo‘lib tuyuladi. Shahvatga ergashganlar esa «Yoshligingda o‘ynab qol, gunoh nima qiladi», deyishadi. Bu esa sodda va oson ko‘rinadi. Haqiqatda esa unday emas. Natijaga qaraganimizda bu narsa yaqqol ko‘zga tashlanadi. Dunyo tarixini kuzatadigan bo‘lsak, oila masalasiga yengil qaragan, jinsiy shahvatga berilgan xalqlar, davlatlar va madaniyatlar inqirozga uchragan. Qadimiy buyuk imperiyalarning sharmandalarcha qulashining asosiy omillaridan biri ham shu bo‘lgan.
Bizning asrimizga kelib, G‘arbda, o‘zlarining ta’biri bilan aytganda, jinsiy inqilob bo‘ldi. Jins borasida olimlar yetishib chiqdilar. Ular «Jinsiy hurriyat bo‘lmaguncha, inson to‘liq hur bo‘la olmaydi. Agar jinsiy mayllar jilovlansa, insonda ruhiy tugun paydo bo‘lib, unda qo‘rqoqlik va boshqa salbiy sifatlar kelib chiqishiga sabab bo‘ladi», kabi g‘oyalarni tarqatishdi. Oqibatda jinsiy inqilob avjiga chiqdi.
Natijasini – har xil balo-ofatlar buhronini hozir o‘zlari ko‘rib-tatib turishibdi. Axloqiy buzuqlik, oilaning va jamiyatning parchalanishi, hayotga qiziqishning yo‘qolishidan tashqari, son-sanog‘iga yetib bo‘lmaydigan muammolar paydo bo‘ldi. Jinsiy inqilob oqibatida taraqqiy etgan g‘arb davlatlarining tub aholisi dahshatli sur’atda kamayib bormoqda. Ko‘z ko‘rib, quloq eshitmagan tanosil kasalliklari kelib chiqdi, har yili son-sanoqsiz odamlar shu kasalliklardan o‘lmoqda. Nasl buzilib, odamlari zaifhol va kasalmand bo‘lib bormoqda. Turli aqliy va ruhiy kasalliklar urchidi. Oxiri kelib, kasalliklarga qarshi insondagi tabiiy monelikning yo‘qolishi (OITS) kasalligi paydo bo‘ldi. Bu kasallik haqli ravishda, XX asr vabosi deb nomlandi. Uning davosi yo‘q. Bu dardga chalinishning sababi zinodir. U bilan kasallangan odam tez muddatda o‘ladi. Hamma dahshatda. Bu dardga chalinmaslikning yo‘llari axtarilmoqda, bu yo‘lda behisob mablag‘lar sarflanmoqda, mazkur vaboga chalinmaslikning turli choralari taklif etilmoqda. Qonunlar chiqarilmoqda, idoralar ochilmoqda.
Lekin shahvatga ergashganlari sababli ular eng oson, eng ishonchli bitta yo‘l – Allohning yo‘liga qaytishni xayollariga ham keltirishmayapti. Aqalli ushbu dardning bevosita sababchisi bo‘lmish zinoni man etuvchi qonun chiqarishni hech kim o‘ylab ham ko‘rmayapti. Chunki shahvatga ergashganlar shahvatga qarshi chiqa olmaydilar. Ularning o‘zlari shahvatga banda bo‘lganlari uchun unga ergashganlar. O‘zlarini zohiriy yengil ko‘ringan ishga urib, endi og‘irlikdan boshlari chiqmay yuribdi. Zohiriy og‘ir ko‘ringan bo‘lsa ham, Alloh ko‘rsatgan yo‘lga yurgan bandalar boshida mazkur og‘irlik va mashaqqatlarning birortasi ham yo‘q. Ular mutlaq yengillikda, farovon turmush kechirmoqdalar.
"Tafsiri Hilol" kitobidan