Abdulloh ibn Mas’ud roziyallohu anhu Nabiy sollallohu alayhi vasallam bilan birga ketayotgan edilar. Bir daraxt yonidan o‘tayotganlarida, Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam u kishiga daraxga chiqib, misvok uchun shoxidan olib tushishni amr qildilar. Ibn Mas’ud roziyallohu anhu darhol daraxtga chiqa boshladilar.
Buyuk sahobiy vazni yengil, ixcham va ozg‘in kishi edilar. Shoxni sindirayotganlarida shamol esib, u kishining kiyimlarinining etagini ko‘tarib yuborib, natijada boldirlari biroz ochilib qoldi. Boldir juda ham ingichka edi. Bu holni kuzatib turgan pastdagilar kulib yuborishdi. Nabiy sollallohu alayhi vasallam “Nima uchun kulyapsizlar?! Boldiri ingichkaligi uchunmi?! Jonim qo‘lida bo‘lgan Zotga qasamki, bu (boldir)lar (oxiratdagi) tarozuda Uhuddan ham og‘irroq bo‘ladi” deb marhamat qildilar.
Ha azizlar, gohida bir kishining yoki bir narsaning haqiqati siz ko‘rib, eshitib turganingizdek bo‘lmaydi.
Ibn Mas’ud roziyallohu anhu jussalari kichik inson bo‘lsalar ham ilmda, fiqhda u kishiga yetadigani bo‘lmagan. Hatto hazrati Umar roziyallohu anhudek zot ham u kishining ilmlariga havas qilganlar. Ibn Mas’ud roziyallohu anhu Madinadagi sanoqli faqih sahobalardan biri edilar.
Yuqoridagi voqeada sevikli Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam oxiratdagi mezonda Abdulloh ibn Mas’ud roziyallohu anhuning ikki oyoqlarining og‘irligi Madinadagi Uhud tog‘idan ham og‘irroq vazn bosishining xabarini bermoqdalar.
“Vaziyatlarni boshqarish san’ati” kitobidan
Nozimjon Iminjonov tarjimasi
Ulamolar Qur’on tilovatining savobi dunyodan o‘tganlarga yetadi deganlar. Hanafiy mazhabining imomlaridan Abu Ja’far Tahoviy “Aqidatu Tahoviya” kitobida: “Tiriklarning duo va sadaqalaridan o‘lganlarga manfaat bordir”, deb keltiradi.
“Ro‘za, namoz, Qur’on qiroati va zikr kabi badaniy ibodatlarni qilib o‘tganlarga bag‘ishlasa savobi yetadimi, yo‘qmi” degan masalada biroz ixtilof bor. Imom Abu Hanifa, Imom Ahmad ibn Hanbal va jumhur ulamolar “Badaniy ibodatning savobi o‘lganlarga yetadi”, deganlar.
Ibn Hoj “Madhal” kitobida: “Kim qiroati hech xilofsiz mayitga yetishini xohlasa, shu ishini “Ey Alloh! Qiroatimning savobini falonchiga bergin”, deb duoga aylantirsin”, deydi.
Ibn Hoj agar Qur’on tilovatidan keyin duo qilib, uning savobi marhumga bag‘ishlansa, bu yerda ixtilof qolmaydi, demoqdalar. Yurtimizda urf bo‘lgan marosimlarda ham xuddi mana shunday yo‘l tutiladi va bu amal shar’an joiz hisoblanadi.
Dinimizda inson o‘lishi bilan unut bo‘lmaydi, ularning tiriklar zimmasida haqlari bo‘ladi. Shuning uchun ham Islomda o‘tganlarning haqlariga duo qilishga targ‘ib etilgan. Qur’oni karimda o‘tganlarning haqiga mag‘firat so‘rab duo qilgan mo‘minlar zikr qilinadi.
Alloh taolo Hashr surasi 10‑oyatda shunday marhamat qiladi: “Ulardan keyin kelgan zotlar ayturlar: «Ey Rabbimiz! O‘zing bizlarni va bizdan ilgari imon bilan o‘tganlarni mag‘firat etgin va qalblarimizda imon keltirgan zotlarga nisbatan gina paydo qilmagin! Ey Rabbimiz! Albatta, Sen mehribon va rahmli zotdirsan!”.
Ushbu ilohiy ta’lim asrlar osha musulmon olamida amalda joriy bo‘lib kelgan. Shu bilan birga, o‘tganlarning nomidan yaxshi amallar qilib, savobini ularga bag‘ishlash ham bevosita Rasululloh sollallohu alayhi va sallamning tavsiyalari bilan joriy qilingan amaldir. Bu mavzuga oid ta’limotlarni chuqur o‘rgangan ulamolar Qur’on tilovat qilib, savobini o‘tganlarning haqiga bag‘ishlash ham mazkur shar’iy ko‘rsatma ostiga doxil ekanini ta’kidlaydilar.
Xulosa shuki, bir qancha manbalarda Qur’on qiroatining savobi vafot etganlarga yetib borishi aytilgan. «Hidoya», «Badoi’», «Bahr» va boshqa kitoblarda bu haqda yetarlicha ma’lumotlar topiladi. Shunday ekan, bu boradagi har xil noto‘g‘ri fatvolarga e’tibor bermaslik kerak.
To‘raqo‘rg‘on tumani "Yandama" jome masjidi imom xatibi Abduraxim Surobbayev
Manba: http://t.me/Softalimotlar