Sayt test holatida ishlamoqda!
11 Avgust, 2025   |   17 Safar, 1447

Toshkent shahri
Tong
03:59
Quyosh
05:28
Peshin
12:33
Asr
17:24
Shom
19:32
Xufton
20:54
Bismillah
11 Avgust, 2025, 17 Safar, 1447

Qur’on tilovatini tinglab, 92 kishi Islomni qabul qildi

30.11.2018   11200   10 min.
Qur’on  tilovatini tinglab, 92 kishi Islomni qabul qildi

Biz ushbu maqolada Islom olamidagi mashhur qorilardan, misrlik Shayx Abdulbosit Abdussamad rahimahulloh haqlarida ko‘pchilikka ma’lum bo‘lmagan ma’lumotlarni taqdim etishga harakat qilamiz.

Qorilar ustozi, dovudiy ovoz sohibi Shayx Abdulbosit Muhammad Abdussamad 1927 yilda Misr janubidagi Qino viloyatiga qarashli Armant tumanidagi Muro’aza qishlog‘ida dunyoga keldi. Bobosi Abdussamad ham, otasi Muhammad Abdussamad ham Qur’on hofizi va tajvid bilimdoni sifatida tanilishgan edi. Akalari Mahmud bilan Abdulhamid ham hofiz bo‘lishgan.

Shayx Abdulbositning ko‘zga ko‘ringan ishlaridan biri o‘zi tug‘ilib o‘sgan Sharqiy Muro’aza qishlog‘ida masjid qurdirganidir. Ushbu masjid Abdulbosit Abdussamad nomi bilan atalib, 1971 yilda ochilgan. Ochilish marosimiga Misr vaqf ishlari vaziri, Azhar Shayxi, Shayx Abdulbositning o‘zi va boshqa ko‘plab mehmonlar tashrif buyurishgan, Jum’a namozi to‘g‘ridan to‘g‘ri efirga uzatilgan.

Shayx Abdulbosit qori 1972 yilda o‘z qishlog‘ida “Qur’oni Karimni yodlatish jamiyati” tashkil etilishida ham katta hissa qo‘shgan. Ushbu jamiyat bugungi kungacha o‘z faoliyatini davom ettirib kelmoqda. Shayxning farzandlari ushbu markazga tez-tez tashrif buyurib, o‘z hadyalarini va yordamlarini taqdim etib turishadi.

Shayx Abdulbosit qori doim o‘z qishlog‘ida ta’limni rivojlantirishga katta e’tibor berardi. Chunki o‘sha paytlarda u yerda mudarrislar kam edi. Shuning uchun o‘z hisobidan ikki ming bir yuz kvadrat metr joyni sotib olib, o‘sha yerga madrasa qurdirdi.  

U kishi mas’ul rahbarlar e’tiborini oldingi Qino, hozirgi Luqsor viloyatini obod etib, xalqning yashash sharoitini yaxshilashga qaratishga undagan edi.

Giza mintaqasining Doqqi tumanidagi Abdulaziym Roshid nomli ko‘chada joylashgan Shayx Abdulbosit qorining uyida har xafta majlis bo‘lib, majlisga tashrif buyurgan turli viloyat mutasaddilari bilan uchrashuvlar bo‘lar, mazkur viloyatlar ahlining manfaatlarini ko‘zlab foydali kelishuvlar amalga oshirilardi. Gizadagi ko‘chalardan biriga Abdulbosit Abdussamadning nomi berilgan.

Har yili 30 noyabr kuni Homidiyya Shozaliyya masjidida Abdulbosit qorini xotirlab tadbir o‘tkaziladi. Ushbu tadbirga Shayxning barcha farzandlari, ixlosmandlari tashrif buyurishadi. Shuningdek ushbu tadbirga mamlakatning ko‘zga ko‘ringan shaxslari, islomiy davlatlardan va boshqa mamlakatlardan mehmonlar kelishadi. Azharning shayxlari, Vaqf ishlari vazirligi mas’ullari ham bu tadbirning qadrli mehmonlari bo‘lishadi. Tadbirda turli o‘lkalardan kelgan qorilar o‘rtasida Qur’on musobaqasi ham tashkil etiladi. Shu bilan birga Shayx Abdulbosit qorining nodir qiroatlari ham yig‘ilgan mehmonlarga qo‘yib beriladi. Bu majlis radio va televideniya orqali to‘g‘ridan to‘g‘ri uzatiladi.

Shayxning eng go‘zal safarlaridan biri Pokistonga bo‘lgan safardir. O‘shanda u kishi uchun maxsus poyezd qatnovi yo‘lga qo‘yilib, Qur’on tilovati uchun Pokistonning turli shahar va qishloqlariga olib borib turgan edi.

Shayx Abdulbosit Fransiyada ham Qur’on o‘qidilar. Fransiyadagi kelishilgan protokolga ko‘ra, Shayx Abdulbosit kostyum kiyishlari kerak edi. Kostyumni kiydilaru biroz o‘tib, o‘zlarida noqulaylik, siqilishni his qildilar. Chiday olmay, yechib tashladilar va o‘zlarining azhariy to‘nlarini kiyib oldilar.

Shayx Abdulbosit Damashqqa borib, Umaviy jome’ masjidida qiroat qilganlaridan so‘ng “Safiyrul Qur’an” (“Qur’on elchisi”) laqabini oldilar. U kishi shuningdek ko‘plab islomiy davlatlarga va Afrika qit’asining shimolidagi bir qator mamlakatlarga safar qildilar.

Shularning orasida Janubiy Afrika Respublikasiga qilingan safar o‘ziga xos o‘rin tutadi. Sababi o‘sha davlatda Shayx Abdulbosit qori bilan bir voqea sodir bo‘lgan. O‘sha davlatning bir shahridan ikkinchi shahriga borish uchun aeroportga borganida, mehmonxonada pasporti qolib ketgani esiga tushadi. Ammo Shayx mehmonxonaning nomini ham, manzilini ham eslolmadi. Alloh taologa ishini topshirdi, O‘ziga tavakkul qildi. Shu payt aeroportga bir notanish mashina kelib to‘xtadi. Ichidan bir yigit tushib, Shayxning oldiga yugurib kela boshladi. Qo‘lida Shayxning pasporti. Kelib, pasportni o‘z egasiga uzatar ekan: “Marhamat, oling, ey Shayx” dedi. Mana shu voqea Janubiy Afrika Respublikasining Yoxannesburg shahrida yuz bergan edi. Shayx u shahardan Durban shahriga ketayotgan edi. Abdulbosit qori Durbanga yetib borgan ilk qori hisoblanadi. Shunday qilib u kishi o‘sha davlatda bir oy davomida Qur’oni karim tilovati bilan mashg‘ul bo‘ldi.

“Qur’oni karim tilovati bo‘yicha elchi” ko‘pgina podshohlar va prezidentlarning aziz mehmoni bo‘ldi. Ba’zi podshohlar esa u kishining mehmoni bo‘lishdi. Shayx Indoneziya, Malayziya va Hindistonga uch marta, Pokistonga olti marta tashrif buyurdi. Shuningdek, Uganda, Senegal, Ispaniya, Buyuk Britaniya va Singapur kabi davlatlarga ham safar qildi. Ushbu mamlakatlarning rahbarlari, mas’ullari va xalqi ulug‘ qorini katta e’zoz bilan kutib oldilar.

Shayx Abdulbosit Marokash qiroli Muhammad Beshinchi bilan qalin do‘st edi. Qirol Misrga tashrif buyurganda, Shayx Abdulbosit bilan Sayyida Zaynab jome’ masjidida Bomdod namozidan so‘ng ko‘rishib, uning tilovatini ixlos bilan tingladi. Tilovatdan so‘ng qirol Shayxni o‘z yurti – Marokashda doimiy yashashga taklif etib, u uchun barcha sharoitlarni qilib berishini aytdi. Shayx Abdulbosit qirolning bu taklifini chiroyli uslubda, yumshoqlik bilan rad etdi va imkon bo‘lganda Marokashni ziyorat qilishga va’da berdi.

Ulug‘ qorining qo‘llarida ko‘plab insonlar Islom dinini qabul qildilar. Shayx Abdulbosit qorining sababidan sodir bo‘lgan eng go‘zal xotiralardan biri Uganda davlatida bo‘lgan voqeadir. Mamlakat poytaxti Kampala shahrida Shayx Abdulbosit Qur’oni karimni tilovat qilgandan so‘ng, 92 kishi Islomni qabul qilgan.

Abdulbosit Abdussamad katta e’zozga, ikromga, podshohlarning iltifotiga sazovor bo‘lgan kam sonli qorilardan biri hisoblanadi. U ko‘plab orden va medallar bilan taqdirlangan. Jumladan, Senegal, Marokash va ko‘pgina islomiy va arab davlatlarining mukofotlari bilan taqdirlangan.

Abdulbosit qorining Qur’oni Karimni to‘liq holda tartil bilan qilgan tilovati Misr, Saudiya Arabistoni va Marokash davlatlari radiolarida efirga uzatilgan. Shuningdek, Mustafo Ismoil, Mahmud Xalil Husariy va Mahmud Ali Bannoning tilovatlari bilan birgalikda Abdulbosit qori tomonidan Mus'hafning tajvid bilan o‘qilgan tilovati ham Islomiy ishlar oliy majlisida kassetalarga yozilishi tasdiqlandi.

1965 yilning 7 sentyabrida Malayziya qiroli tomonidan Kuala Lumpur shahrida Osiyodagi eng katta masjid ochildi. Masjidning ochilish marosimida Shayx Abdulbosit qori tilovat qildilar. Ushbu marosimda Malayziya hukumati rahbarlari, a’zolari va to‘rt million malayziyalik aholi tashrif buyurdi. Tilovatdan so‘ng mamlakat qiroli Shayx Abdulbositga “Malayziya oltin ordeni”ni topshirdi.

Abdulbosit Abdussamad bundan tashqari yana ko‘p davlatlarning orden va medallari bilan ham taqdirlangan. Jumladan, Pokistonda “Ulamolar” ordeni bilan, Marokashda “Fikriy tenglik” ordeni bilan, Indoneziyada “Loyiq bo‘lgani uchun” ordeni bilan, Suriya ordeni bilan, Iroq, Tunis, Livan, Somali, Senegalning bir qancha medallari bilan taqdirlanganlar. Shuningdek, Misrning sobiq prezidenti Muhammad Husniy Muborak 1987 yilda “Da’vatchilar kuni” manosabati bilan Shayx Abdulbosit qoriga Qur’onga qilgan xizmatlarini taqdirlab mukofot topshirgan.

“Sa’iyd” madaniy markaz mudiri Abdulmun’im Abdulaziym Abdulbosit qorining eng yaqin do‘stlaridan biri edi. U do‘sti haqidagi xotiralarini bunday hikoya qiladi: “Shayx Abdulbosit o‘zining qori do‘stlarini juda hurmat qilardi. Biror marta ularga nisbatan yomonlik qilmagan. U yoqtirib tinglaydigan ovozlar Shayx Mustafo Ismoil va Shayx Muhammad Rif’atning tilovatlari edi. O‘z davrining ulug‘ qorilari bilan ko‘p davlatlarga safar qilgan. Shayx Mahmud Xalil Husariyni juda qadrlar edi. U yangi ovozlarni tarbiya qilib, yuzaga olib chiqar edi. Ana shunday ovozlardan biri Shayx Ahmad Ruzayqiydir”.

 

 

Shayx Abdulbosit Abdussamad qandli diabet xastaligi bilan og‘rigan edi. Jigari ham risoladagiday ishlamas edi. Ko‘p yillar bu ikki jiddiy xastalikka bardosh berishiga to‘g‘ri keldi. Uning kasali zo‘rayganiga qaramasdan tilovatni to‘xtatmas edi. U shu holida muxlislarning iltimosiga ko‘ra turli davlatlarga borib, Allohning Kalomini tilovat qilib berardi. Kasali zo‘rayib, nihoyat uni Gizadagi doktor Badron shifoxonasiga olib borishdi. U yerdagi shifokorlar zudlik bilan Londonga borib, muolajani o‘sha yerda davom ettirish kerakligini aytishdi. Abdulbosit qorining o‘g‘illari ham otalarini Londonga olib borish tarafdori edilar. Shayx Abdulbosit o‘g‘li Toriq bilan birga Londonga yetib borib, u yerdagi shifoxonalardan birida bir xafta davolandi. Ammo umri poyoniga yetayotganini bilgandek, o‘g‘li Toriqqa o‘zini Misrga qaytarib olib ketishini aytdi.

“Islom olamining bulbuli”, “Oltin tomoq” sohibi, “Qur’oni karim tilovati bo‘yicha elchi” Shayx Abdulbosit Abdussamad Misrga qaytgandan so‘ng 1988 yilning 30 noyabr kuni 61 yoshida vafot etdi. Uning vafoti haqidagi xabar yashin tezligida butun dunyoga tarqalib, millionlab musulmonlarning qalbini larzaga keltirdi. Uning janozasi mamlakat miqyosidagi janozaga aylanib ketdi. Janozaga turli mamlakatlarning Misrdagi elchilari, ko‘plab islomiy va arab davlatlari rahbarlari, Misr hukumati vakillari hamda Misrning ko‘p sonli xalqi tashrif buyurdi.

Shundan beri har yili 30 noyabr kuni Shayx Abdulbosit qorini eslash, xotirlash kuniga aylandi.

Alloh taolo bu qori bandasini rahmatiga olgan bo‘lsin! Islomga, Qur’oni Karimga va mo‘min-musulmonlarga qilgan xizmatlarini O‘zi munosib taqdirlasin! Zurriyodlarimizdan u kishiga o‘xshagan Qur’on xodimlarini ko‘plab chiqarsin, omin!  

  

Internet ma’lumotlari asosida

Nozimjon Iminjonov tayyorladi

Maqolalar
Boshqa maqolalar

«Bismillah»ni aytish esidan chiqib qolsa...

23.06.2025   9752   5 min.
«Bismillah»ni aytish esidan chiqib qolsa...

Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.

 

عَنْ عَائِشَةَ رَضِيَ اللهُ عَنْهَا، عَنِ النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: إِذَا أَكَلَ أَحَدُكُمْ فَلْيَذْكُرِ اسْمَ اللهِ، وَإِنْ نَسِيَ أَنْ يَذْكُرَ اسْمَ اللهِ فِي أَوَّلِهِ فَلْيَقُلْ بِسْمِ اللهِ أَوَّلَهُ وَآخِرَهُ. رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ وَالتِّرْمِذِيُّ.

Oisha roziyallohu anhodan rivoyat qilinadi:

«Nabiy sollallohu alayhi vasallam: «Qachon birortangiz taom yesa, Allohning ismini zikr qilsin. Agar avvalida Allohning ismini zikr qilishni unutib qo‘ysa, «Bismillahi avvalahu va axirohu» desin», dedilar» (Abu Dovud va Termiziy rivoyat qilganlar).


Ba’zan taom tanovul qilish paytida inson shoshilib, «Bismillah»ni aytish esidan chiqib qoladi. Bir oz yeganidan keyin «Bismillah»ni aytmagani esiga tushib qoladi. Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallamning ushbu hadisi shariflariga binoan, ana shunday vaqtda «Bismillahi avvalahu va axirohu» demog‘i lozim.

Bu jumlaning ma’nosi «avvalida ham, oxirida ham Bismillah» degani bo‘lib, taomning barakasini qaytaradi va unga shayton sherik bo‘lishini qirqadi.

وَعَنْهَا قَالَتْ: كَانَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ يَأْكُلُ فِي سِتَّةٍ مِنْ أَصْحَابِهِ فَجَاءَ أَعْرَابِيٌّ فَأَكَلَهُ بِلُقْمَتَيْنِ، فَقَالَ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: أَمَا إِنَّهُ لَوْ سَمَّى كَفَاكُمْ. رَوَاهُ التِّرْمِذِيُّ وَصَحَّحَهُ.

Yana o‘sha kishidan rivoyat qilinadi:

«Nabiy sollallohu alayhi vasallam o‘zlarining oltita sahobalari bilan taom yemoqda edilar. Bir a’robiy kelib, ikki luqmada (hammasini) yeb qo‘ydi. Shunda u zot sollallohu alayhi vasallam: «Agar u tasmiya aytganida, hammangizga yetar edi», dedilar» (Termiziy rivoyat qilgan va sahih, degan).

Bu hadisi sharifda har bir odam taomni «Bismillah»ni aytib yesa, u barakali bo‘lishiga dalolat bor.


Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam va u kishining olti sahobalari albatta «Bismillah»ni aytib, so‘ng taom yeyishni boshlaganlar. Ammo haligi a’robiyning «Bismillah»ni aytmay taom yegani barakani qochirdi.

وَكَانَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ جَالِسًا وَرَجُلٌ يَأْكُلُ فَلَمْ يُسَمِّ حَتَّى لَمْ يَبْقَ مِنْ طَعَامِهِ إِلَّا لُقْمَةٌ، فَلَمَّا رَفَعَهَا إِلَى فِيهِ قَالَ: بِسْمِ اللهِ أَوَّلَهُ وَآخِرَهُ، فَضَحِكَ النَّبِيُّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ثُمَّ قَالَ: مَا زَالَ الشَّيْطَانُ يَأْكُلُ مَعَهُ، فَلَمَّا ذَكَرَ اسْمَ اللهِ اسْتَقَاءَ مَا فِي بَطْنِهِ. رَوَاهُ أَبُو دَاوُدَ وَالنَّسَائِيُّ.

«Nabiy sollallohu alayhi vasallam o‘tirgan edilar. Bir kishi taom yer edi. U tasmiya aytmadi. Faqat bir luqma taom qolgandagina «Bismillahi avvalahu va axirohu» dedi. Shunda Nabiy sollallohu alayhi vasallam kuldilar va:

«Shayton u bilan taom yeb turdi. Allohning ismini zikr qilganida qornidagi narsani qusib yubordi», dedilar» (Abu Dovud va Nasoiy rivoyat qilganlar).

Bu ham barchamiz uchun dars. Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam bor joydagi har bir o‘tirish, harakat va sakinat hammaning diqqat e’tiborida bo‘lishi ma’lum.

Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam o‘tirgan joyda bir odam «Bismillah»ni aytmay, taom tanovul qila boshladi. Hamma damini ichiga yutib, nima bo‘lar ekan, deb kutib turdi.

Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam esa indamas edilar. Haligi kishi esa taom yeyishda davom etar edi. Endi nima bo‘ladi? Atigi bir luqma taom qolganda birdan esiga tushib qolib:

«Bismillahi avvalahu va axirohu» dedi».


Shunda Nabiy sollallohu alayhi vasallam kuldilar va: «Shayton u bilan taom yeb turdi. Allohning ismini zikr qilganda qornidagi narsani qusib yubordi», dedilar».

Demak, taomni «Bismillah»ni aytmay yegan odam bilan birga shayton ham uning taomidan qo‘shilishib yeb turar ekan.

Bu esa ham gunoh, ham taomning barakasini qochirishdir. Shuning uchun bu masalaga juda ehtiyot bo‘lmoq kerak. Mabodo avvalida aytish esdan chiqib qolgan bo‘lsa ham, eslagan zahoti aytish lozim.

Allohning ismini zikr qilib, so‘ng taom yeyishni boshlash islomiy ovqatlanish madaniyatining boshida turadi.

Albatta, taom Alloh taolo tomonidan bandaga beriladigan ulkan ne’mat ekanligi hech kimga sir emas. Doimo Allohni eslab turishi lozim bo‘lgan banda uchun ne’matga erishgan paytda ne’mat beruvchi Zotni eslash zarurati yana ham ortadi. Ana shunday paytda Allohni – ne’mat beruvchi Zotni esidan chiqargan odam xato qilgan bo‘ladi. Agar o‘zi eslab, xatosini to‘g‘rilasa, yaxshi. Agar uning esiga tushmasa, atrofdagilar unga eslatib qo‘yishlari lozim. Chunki Payg‘ambar sollallohu alayhi vasallam doimo shunday qilganlar.

«Hadis va hayot» kitobi 16-juzidan