Sayt test holatida ishlamoqda!
15 Yanvar, 2025   |   15 Rajab, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:23
Quyosh
07:47
Peshin
12:37
Asr
15:37
Shom
17:22
Xufton
18:40
Bismillah
15 Yanvar, 2025, 15 Rajab, 1446

16.11.2018 y. Mavlidun Nabiy muborak!

9.11.2018   6569   13 min.
16.11.2018 y. Mavlidun Nabiy muborak!

بسم الله الرحمن الرحيم

Mavlidun nabiy muborak!

الحَمْدُ للهِ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ وَجَعَلَهُ أُسْوَةً حَسَنَةً لِلْمُؤْمِنِيْنَ، وَالصَّلاَةُ وَالسَّلاَمُ عَلَى نَبِيِّنَا الرَّؤُوفِ بِالْمُؤْمِنِيْنَ، وَعَلَى آلِهِ وَصَحْبِهِ وَمَنْ تَبَعَهُ بِإِحْسَانٍ إِلَى يَوْمِ الدِّيْنِ

Muhtaram jamoat! Har yili rabi’ul-avval oyida dunyo musulmonlari qatori mamlakatimizda istiqomat qilayotgan yurtdoshlarimiz ham muhim bir sanani keng nishonlaydilar. U ham bo‘lsa “Mavlidun-Nabiy”, ya’ni Payg‘ambarimiz Muhammad alayhissalomning tug‘ilgan sanalarini sharaflash, bayram qilish oyidir. Bu oyda barchalarimiz olamlar sarvari, butun insoniyatga oxirzamon payg‘ambari etib yuborilgan suyukli Payg‘ambarimiz Muhammad alayhissalomning siyratlarini, hayotlarini yanada kengroq o‘rganish, har ishda, har kunimizda, har bir amalimizda u zotga ergashish, sunnatlariga muvofiq hayot kechirishni bir-birimizga yanada ko‘proq targ‘ib qilishimiz kerak bo‘ladi.

Darhaqiqat, Muhammad alayhissalom Alloh taoloning so‘nggi payg‘ambari, payg‘ambarlarning eng ulug‘i va xotimalovchisi, Parvardigor butun olamga rahmat qilib yuborgan elchisi, insoniyat faxri, odamlarning eng yaxshi xulqlisi va komili edilar. Alloh azza va jalla O‘z rasuliga bevosita xitob qilib, Uni butun dunyoga rahmat elchisi ekanliklarini tasdiqlab, bunday deydi:

وَمَا أَرْسَلْنَاكَ إِلَّا رَحْمَةً لِلْعَالَمِينَ

(سورة الأنبياء/107)

ya’ni: (Ey, Muhammad!) Biz Sizni (butun) olamlarga ayni rahmat qilib yuborganmiz” (Anbiyo surasi, 107-oyat). Oyati karimadagi “Rahmat” juda keng ma’noni anglatadi. Ularni bilish va anglash uchun Hazrati Rasululloh sallallohu alayhi vasallamning go‘zal odob-axloqlari, siyrat va shamoillari, shariatlarining nihoyatda bag‘rikengligi, hatto, kufr va shirk ahliga ham zulmni ravo ko‘rmasligi, mehr-oqibat, ezgulik kabi fazilatlar manbai ekanidan xabardor bo‘lish zarur. Oisha onamizdan Payg‘ambarimiz  sallallohu alayhi vasallamning xulqlari haqida so‘ralganda:

"كَانَ خُلقُهُ القُرآن"

(رَوَاهُ الإِمَامُ مُسْلِمٌ)

ya’ni: “Rasululloh (sallallohu alayhi vasallam)ning xulqlari Qur’on edi”, – dedilar  (Imom Muslim rivoyati).

Qur’oni karim oyatlari Hazrati Rasululloh sallallohu alayhi vasallamni sharaflab, nomlarini yuqori darajaga ko‘tarib zikr qiladi. Ul zotni barcha haloyiqdan ham yaxshi va Parvardigorga eng yaqin zot deb ulug‘laydi:

لَقَدْ جَاءَكُمْ رَسُولٌ مِنْ أَنْفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُمْ بِالْمُؤْمِنِينَ رَءُوفٌ رَحِيمٌ

(سورة التّوبة/128)

ya’ni: “(Ey, Makka ahli!) Haqiqatan, sizlarga o‘zlaringizdan (chiqqan), qiyinchiliklaringizdan alam chekadigan, sizlar bilan (hidoyat topishingiz bilan) qiziquvchi, mo‘minlarga mushfiq va rahmdil Rasul keldi” (Tavba surasi, 128-oyat).

Muhtaram jamoat! Mavlidun-nabaviyni nishonlashdan ko‘zlangan asosiy maqsad mo‘min-musulmonlarni Rasululloh sallallohu alayhi vasallamga bo‘lgan muhabbatlarini paydo qilish va uni yanada ziyoda qilish, qalblariga o‘z payg‘ambarlariga muhabbat ruhini ulashish, dillarida shu tuyg‘uni uyg‘otish, kuchaytirish va sayqallashdir.

Alloh taolo Qur’oni karimning ko‘plab oyati karimalarida Rasuli Akram  sallallohu alayhi vasallamga muhabbat barcha muhabbatdan oldin turishligi kerakligiga da’vat qilgan:

النَّبِيُّ أَوْلَى بِالْمُؤْمِنِينَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ...

(سورة الأحزاب/6 الأية)

ya’ni: “Payg‘ambar mo‘minlarga o‘zlaridan ham haqliroqdir...” (Ahzob surasi, 6-oyat). Buning ma’nosi, Rasululloh sallallohu alayhi vasallamga bo‘lgan muhabbatlari boshqa barcha narsalarga qo‘ygan muhabbatdan ko‘ra ustunroq bo‘lmaguncha, imonlari komil bo‘lmagay, deganidir.

Hadisi sharifda esa Abu Hurayra raziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: Rasululloh sallallohu alayhi vasallam:

"لَا يُؤْمِنُ أَحَدُكُمْ حَتَّى أَكُونَ أَحَبَّ إِلَيْهِ مِنْ وَلَدِهِ وَوَالِدِهِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ"

(رَوَاهُ الإِمَامُ البُخَارِيُّ وَالإِمَامُ مُسْلِمٌ)

ya’ni:“Sizlardan birortangiz men unga bolasidan, ota-onasidan va odamlarning hammasidan mahbubroq bo‘lmagunimcha, mo‘mini komil bo‘la olmaydi”, – dedilar (Imom Buxoriy va Imom Muslim rivoyati).

Ushbu hadis musulmon kishiga Rasululloh sallallohu alayhi vasallamga muhabbat qo‘yish vojib ekanligiga dalolat qiladi. Shundagina haqiqiy imon egasi, najot topuvchi kishiga aylanar ekan. Rasululloh sallallohu alayhi vasallamni yaxshi ko‘rish imon ahllarining sarmoyasi va Islom ahkomlarining tatbiqidir. Zero, yaxshi ko‘rishdan maqsad quruq ehtiros va hissiyotning o‘zi emas, balki u zotdan kelgan har bir ko‘rsatmani qabul qilish, bajarish va lozim tutishdir.

Alloh taolo O‘zining kalomida shunday marhamat qiladi:

 وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَالرَّسُولَ فَأُولَئِكَ مَعَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِمْ مِنَ النَّبِيِّينَ وَالصِّدِّيقِينَ وَالشُّهَدَاءِ وَالصَّالِحِينَ وَحَسُنَ أُولَئِكَ رَفِيقًا

 (سورة النساء/69 الأية)

ya’ni: “Kimda-kim Alloh va Payg‘ambarga itoat etsa, aynan o‘shalar Allohning in’omiga erishgan zotlar, ya’ni payg‘ambarlar, siddiqlar, shahidlar va solih kishilar bilan birgadirlar. Ular hamroh sifatida naqadar go‘zaldir!” (Niso surasi, 69-oyat). Bu oyatda payg‘ambarlar bilan birgalikda boshqalarning zikr qilinishida solihlikda mukammal bo‘lmaganlar solihlikda mukammal bo‘lganlarni yaxshi ko‘rishi bilan ular qatoridan joy olishlariga ishora qilingan. Boshqa oyatda:

وَمَنْ يُطِعِ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيَخْشَ اللَّهَ وَيَتَّقْهِ فَأُولَئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ

(سورة النور/52 الأية)

ya’ni: “Kimki Alloh va Uning payg‘ambariga itoat etsa va Allohdan qo‘rqib, taqvo qilsa, bas, aynan o‘shalargina yutuq egalaridirlar”– degan (Nur surasi, 52-oyat).

Qalbi Rasulullohga muhabbat bilan limmo-lim to‘lgan, u zotning aytganlariga itoat etishni hamma narsadan afzal deb bilgan mo‘min albatta Allohning roziligi va fazlu marhamatiga sazovor bo‘ladi va jannatda u zotga qo‘shni bo‘lish baxtini qo‘lga kiritadi. Bunga quyidagi hadis dalildir. Anas raziyallohu anhudan rivoyat qilinadi: “Bir kishi Rasululloh sallallohu alayhi vasallam huzurlariga kelib: “Ey, Allohning rasuli! Qiyomat qachon bo‘ladi?” – deb savol berdi. “Sen qiyomatga nimani hozirlab qo‘yding?” – dedilar Payg‘ambar alayhissalom. Savol bergan kishi: “Men Alloh va uning Rasulining muhabbatidan boshqa arzigulik hech narsa tayyorlamadim”,– deb  javob qildi. Shunda Rasululloh sallallohu alayhi vasallam: “Albatta, sen o‘zing yaxshi ko‘rganlar bilan birgasan, har kim o‘zi yaxshi ko‘rganlar bilan birga bo‘ladi”, – deb marhamat qildilar. Anas raziyallohu anhu: “Biz Islom kelgandan keyin Rasululloh sallallohu alayhi vasallamning ushbu so‘zlarini eshitganchalik xursand bo‘lmaganmiz”,– deganlar.

Ulamolarimiz kishini Rasululloh sallallohu alayhi vasallamga bo‘lgan muhabbatining qanchalik chin ekanligiga kuyidagi ishlar dalolat qiladi, deganlar:

  • U zotning buyruqlariga so‘zsiz bo‘ysunish va sunnatlariga amal qilish;
  • U zotning sunnati saniyyalariga boshqa insonlarni ham targ‘ib etish;
  • U zotga ko‘p salavot va salomlar yo‘llash;
  • Sahobalar va ahli baytlarini yaxshi ko‘rish;
  • U zotning xulqlari bilan ziynatlanish;
  • Bid’at xurofotlardan o‘zini olib qochish;
  • U zotning sunnatlariga amal etmaslik, muhabbat qilmaslik ila gunohkor bo‘lib qolishdan extiyot bo‘lish;
  • U zotning suhbatlariga oshiqish, hech bo‘lmasa tushda ko‘rishni orzu qilish.

Muhtaram jamoat! Mavlid oyi Payg‘ambar alayhissalomning hayotlarini, muborak siyratlari va sunnati saniyyalarini yanada chuqurroq o‘rganish oyidir. Bu oyda ham, bundan keyin ham biz, mo‘min-musulmonlar, har bir ishda, har bir amalda u zotning sunnatlariga muvofiq yo‘lda yurishimiz, U zotga ergashishimiz zarur. Shunday ekan, biz, yoshi kattalar, ota-onalar yana bir karra zimmamizdagi mas’uliyatni chuqur his etib, yetishib kelayotgan yosh avlodni, farzandlarimizni O‘z robbisi va Rasulini taniydigan, ularga muhabbat qiladigan, sadoqatli va axloq-odobli, bilim va salohiyatli qilib tarbiyalamog‘imiz lozim bo‘ladi.

Shuni aytib o‘tish joizki, Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning tavalludlarini nishonlash va bunda xursandchilik qilishni o‘ziga yarasha shar’iy dalillari, asoslari hamda manfaatlari bor. Musulmon ummati taqriban ming yildan buyon uni nishonlab kelmoqda. Islom ummatining tayanchi bo‘lgan bir qator ulamolar uni yaxshi amal sanashgan.

Ulamolarimiz: “Abdulloh ibn Mas’ud raziyallohu anhuning “Musulmonlar yaxshi sanagan narsa Alloh nazdida ham yaxshidir”,– degan  so‘zlari aynan mavlidga mos tushadi”, – deydilar. Biz ko‘pchilik ulamolarning, shu jumladan, yurtimiz ulamolarining fikrlarini ushlashimiz va ixtilofga o‘rin bermasligimiz lozim bo‘ladi. Zero, mavliddan ko‘zlangan maqsadlarga erishishga musulmonlar bugun har doimgidan ko‘ra ko‘proq muhtojdirlar.

Muhtaram jamoat! Ma’ruzamiz davomida Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning mo‘jizalaridan ba’zilarini eslab o‘tamiz:

  • Qur’oni karim.

Arablarda balog‘at, fasohat hamda she’riyat rivojlangan bir paytda Alloh taolo Nabiy sollallohu alayhi vasallamga Qur’oni karimni buyuk mo‘jiza o‘laroq nozil qildi. Uning mo‘jizaviyligi shundaki, Rasululloh salalllohu alayhi vasallam arablardan Qur’onga o‘xshash kitobni keltirishni talab qilganlarida arablarning eng balog‘at va fasohatli shoirlari hamda mohir voizlari ham Qur’on oyatlariga o‘xshash bir oyat keltirishga ham chorasiz qolishgan.

  • Oyning ikkiga bo‘linishi.

Alloh taolo Qamar surasida aytadi: “Soat (Qiyomat) yaqinlashdi va oy bo‘lindi. Agar bir oyat mo‘jizani ko‘rsalar, yuz o‘girarlar, bu o‘tkinchi sehr, derlar.” Ushbu voqeaning Makkada sodir bo‘lgani borasida kelgan hadislar mutavotir – ya’ni inkor etib bo‘lmas darajada ko‘p vorid bo‘lgan.

  • Oz taomning ko‘pchilikka yetishi.

Madinada handaq qazish ishlari bo‘layotgan paytda ozgina taom bir necha ming sahobiylarga yetib, yana o‘z holicha qolgan. Mazkur voqeaga doir kelgan xadislar ham mutavotir darajasiga yetgan.

  • Rasulullohning muborak barmoqlari orasidan suv chiqishi.

Janglarning birida sahobalar juda ham tashna bo‘lib, tahoratga ham suv topilmay qolganda, Nabiy sollallohu alayhi vasallam ichida suv bo‘lgan idishga qo‘llarini tiqqanlar. Shunda barmoqlarining orasidan suv otilib chiqqan. Bu suvdan sahobalar chanqoqlarini qondirib, barcha tahorat ham olgan.

  • Isro va me’roj voqeasi.

Isro kechasi haqida Qur’onda ochiqchasiga bayon qilingan. Me’roj voqeasi haqida esa Najm surasining boshida ishora kelgan.

  • G‘oyib narsalar haqida xabar berishlari.

Xususan, Ammor ibn Yosirni bog‘iy – haddidan oshgan toifa qatl qilishi, Usmon raziyallohu anhuga musibat yetkazilishi, Alloh taolo Hazrati Hasan vositalarida musulmonlardan bo‘lgan ikki toifa orasini isloh qilishi, dunyoning yirik podshohlari Kisro va Qaysarning hukmronligi tugatilishi hamda boshqa ko‘plab g‘aybiy ishlar haqida oldindan xabar berganlar.

  • Daraxt tanasining Rasulullohdan ajralgani uchun yig‘lashi.

Madinai munavvarada Nabiy sollallohu alayhi vasallamga minbar yasalishidan oldin bir daraxtning tanasiga suyanib xutba qilar edilar. Minbar yasalgandan keyin, unda xutba qilish uchun ko‘tarilganlarida, haligi daraxt tanasi u kishiga bo‘lgan mehridan xuddi yosh boladek ho‘ngrab yig‘lagan. Sahobalarning barchasi bunga guvoh bo‘lishgan. Rasululloh minbardan tushib, daraht tanasini quchganlarida, haligi ovoz tinchlangan.

  • Go‘shtning o‘zining zaharlangani haqida xabar berishi.

Bir ayol dushmanlik qilib Rasululloh sollallohu alayhi vasallamga zaharlangan qo‘y go‘shtini hadya qiladi. Nabiy alayhissalom endi qo‘llarini go‘shtga uzatganlarida go‘sht u Zotga o‘zining zaharli ekani xabarini beradi. Undan bir necha sahobalar ham tanovul qilgan bo‘ladilar va birozdan so‘ng vafot etadilar.

  • Yer yuzining mashriqdan mag‘ribigacha bo‘lgan joylarning u zotga ko‘rsatilishi hamda ummatlari yetib boradigan hududlarning bildirilishi.

Alloh taolo barchalarimizning qalbimizga Rasulining muhabbatini jo qilsin! Qiyomatda Rasululloh sallallohu alayhi vasallamning “hamd” bayroqlari ostida turish va U zotning muborak shafoatlariga erishish hamda jannatda Rasuliga qo‘shni bo‘lish baxtini nasib etsin!Omin! 

 Muhtaram imom domla! Rabi’ul avval oyi kirib kelganligi munosabati bilan imkoniyatingizga qarab biror jumada Imom Barzanjiyning “Mavlidun Nabiy” kitobidan o‘qib berishingiz maqsadga muvofiq bo‘ladi.

 Muhtaram imom domla! Masjidlarda namoz vaqtiga qat’i rioya etib, xususan juma namozini belgilangan vaqtdan o‘tkazmagan holda ado etishingizni va juma ish kuni bo‘lganligi uchun namozxonlarni ko‘p ushlanib qolishlariga yo‘l qo‘ymasligingiz tavsiya etiladi!

 

 

 

Juma mav'izalari
Boshqa maqolalar

Oyog‘ing ostiga boq – qoqilib ketma tag‘in

14.01.2025   2393   11 min.
Oyog‘ing ostiga boq – qoqilib ketma tag‘in

O‘sha kezlari Misrning “Al-Azhar” universitiyetida tahsil olardim. Yangi o‘quv yili arafasi – ta’tildan qaytib sabrsizlik bilan saboq soatlarini sanab turardik. Ertaga xudo xohlasa, birinchi dars! Og‘zim qulog‘imda edi, chunki boyagina universitetning e’lonlar lavhidagi dars va saboqlar jadvaliga ko‘z yugurtira turib, kutilmagan bir xushxabardan voqif bo‘ldim. Shundan kayfiyatim a’lo, fikru yodim  ertangi sinovdan muvafaqiyatli o‘tish tashvishi bilan band edi. Birda, shunday imkoniyatga musharraf bo‘lganim uchun quvonib g‘ururlanardim. So‘ngra uning mas’uliyati yodimga tushib jiddiy tortib qolar edim: “savolim salmoqli bo‘lishi kerak”, – deb takrorlardim o‘zimga o‘zim. Ammo, fikrimni ifoda etish uchun topgan jumlalarim nazarimda yupungina bo‘lib tuyular, tuzgan savollarimning arabcha qiroatidan ham ko‘nglim to‘lmayotgandi. Xayolan o‘qigan kitoblarimni varaqlab, arabcha lug‘atimni titkilayman, qani biror bir arzirlik narsa topsam. Shu payt eshik sharaqlab ochildi-yu, xonaga hovliqqancha xonadoshim Mamat kirdi.

– Ya-a-n-ngilikni eshitdingmi? – Xuddiki, Marafondan Afinaga g‘alaba xabarini olib kelgan choparga o‘xshab hansirardi u.

– Qanaqa yangilikni?

– Ertadan bizga  yangi kurs o‘tilar ekan, ma’ruzachi kim – bilasanmi? Naq Mustafo ad-Dourning o‘zlari! – Hovliqmaning hovuri pasaymagandi. U devordagi e’lonning boshiga ko‘z yugurtirganu, davomini o‘qishga sabri chidamagani aniq, aks holda yana boshqa bir yangilikdan boxabar bo‘lgan bo‘lardi. Bir hisobda shunisi ham ma’qul, bo‘lmasa ertagacha ich-etini yeb qo‘yardi boyaqish!

Men o‘zimni beparvo tutdim:

– Kim u kishi?

Yurtdoshim menga o‘smoqchilanib qaradi:

– Sen?.. Rostdan ham ul zotning kimliklarini bilmaysanmi? Axir, Islom olamida barmoq bilan sanarli shayxlarning biri-ku! Kecha-yu, kunduz kitobga mukkasidan ketgan sendek odam bilishing kerak! Nimangni maqtashadi, hayronman! – Taajjublanib yelkasini qisdi u. So‘ng xuddi o‘ziga o‘zi gapirgan kabi (aslida jillaqursa shu borada mendan usunligini namoyish qilmoq bo‘lib) davom etdi:

– Bilmasang, bilib qo‘y: bu odam davlat muhofazasidagi shaxs. Nihoyatda obro‘li olim. Xuddi prezidentlardek allambalo mashinalarda yuradi. Yonida hamisha tanqo‘riqchilari... Lekin, ja-a-a-a zap ish bo‘ldi-da, shu kishidan saboq tinglashimiz! Hali Vatanga qaytgach, tasovvur qilayapsanmi, birgina shuning o‘zi bizga qanchalik obro‘ olib kelishini?

Albatta, u kishining saboqlaridan ko‘proq narsa o‘rgansak, unga amal qilsak va buni yurtda ko‘rsata olsak hurmatimiz ikki hissa oshadi. Buning uchun esa o‘qish kerak!

Xayolimdan kechgan bu gaplarni unga aytib o‘tirmadim – befoyda! Qancha bahslashganmiz, jiqqamusht bo‘lganmiz – o‘z bilganidan qolmagan. Saboqdoshim jag‘i-jag‘iga tegmay javrarkan, men unga sinchiklab qaradim. Vatanda taniq, nufuzli bir kishining o‘g‘li. Biror-bir masalada kami yo‘q! Ilm o‘rgansin, hayotni ko‘rsin deb, otasi uni shu yoqlarga yo‘llagan, lekin unda ilmdan ko‘ra chilimga ishtiyoq kuchli. Misrning g‘arbcha hayotiga qiziqishi zo‘r. Hattoki, ayni paytda ham ulug‘ shayxning saboqlari emas, o‘sha saboqlardagi ishtiroki uning uchun muhim.

– Menga qara, – deb qoldi u dabdurustdan, – balki shayx otamni tanir-a? Dadam ham ahyon-ahyon xorijda bo‘lib turadigan qandaydir yig‘inlarga borib turadilar – uchrashib qolishgan bo‘lishlari mumkin-ku? “Siz falonchining o‘g‘limisiz” deb so‘rab qolsa-ya! Agar shunday bo‘lib chiqsa zap ish bo‘lardi-da! – Mazza qilib kerishishidan hozir nimalar haqida  o‘ylayotganini payqash qiyin emasdi. Keyin: – Agar shayx menga bir bor e’tibor qaratsa, – dedi-da, uzoq esnadi. Shu orada: “hali men bilan bir xonada turganingdan faxrlanib yurasan” deya boshlab qo‘ygan fikriga yakun yasadi u.

Ertasi kuni dars boshlanishi arafasida ham gap-so‘zlar, asosan, ulug‘ shayx va uning saboqlarini tinglash bizga nasib etgani haqida bordi. Bugun dars so‘ngida shayxga  murojaat etish imkoniyatiga ega bo‘lganim haqidagi xabardan voqif bo‘lgan do‘stlarim esa kelib meni tabriklab, qo‘llarimni siqib ketishar, yonimda turgan Mamat bo‘lsa gap nimada ekanini anglamay, kalovalanardi.

 Nihoyat orziqib kutilgan fursat keldi. Ulkan auditoriyaning eshiklari ohista ochilib, ichkariga avval qora diplomat ko‘targan norg‘ul yigit kirdi. Ortidan yoshi saksonlarni qoralab qolgan, egnida uzun arabiy oq libos; ustidan kulrang nimcha kiygan, boshida – atroflariga oq zardan jilo berilgan oppoq qalpoq, oyog‘ida qop-qora yaltiroq kovush ilgan kishi kirib keldi. Olamga mashhur Mustafo ad-Dour mana shu kishi edi. U qarilikdanmi yoki boshqa bir sababdanmi bo‘ynini egib olgan, nigohlari yerga qadalgan; hattoki salomimizga ham  javoban boshini ko‘tarmadi – yengilgina ta’zim bajo keltirdi xolos.

Shayxning ta’rifini keltirganlaricha bor ekan. U yordamchisi chiqib ketgach, ohista ammo maftunkor qiroat bilan so‘z boshladi: “Insonning umri taqriban azon va namoz orasidagi fursatdan iborat. Taqvo ahli mana shu damda poklanib, ibodat tadorigida bo‘ladi. Islom ilm demakdir. Basharti qulog‘imizga azon aytilgan fursatdan to boshimizda janoza namozi o‘qilgunga qadar poklanish, jannat havasi bilan yashash imkonimiz bor. O‘tkinchi dunyoning hoyu havaslariga aldanmagan, haq yo‘ldan chalg‘ituvchi illatlarga bulg‘anmagan mo‘min va muslimalar, shubhasiz oxirat saodatiga erishgaylar, insha Alloh!..”

Kecha Mamatning qitiq patiga tegish uchun, jo‘rtaga shayxni tanimaganga olgandim. Aslida, universitetnig har bir talabasi bu xususda keragidan ortiqroq ma’lumotga ega edi. Shayxning toblari bo‘lmay, sog‘liklari yomonlashgani tufayli keyingi ikki-uch yil mobaynida saboqlari to‘xtab qolgani haqida ahyon-ahyon taassuf bilan eslab turishardi. Naqshbandiya tariqatini tutib, piru komillik martabasiga erishgan bul zotning uzoq muolajalardan keyin yana qadrdon dargohga qaytishlari va bizning u kishidan saboq tinglashga noil bo‘lganimiz – taqdirning tuhfasi edi.

Pirning faqat o‘zigagina xos jihatlari bor, masalan ul zot hech qachon suhbatdoshiinig ko‘ziga tik qaramas, bu haqda so‘raganlarga: “Samoviy yuksaklik istagi osmonga termulish bilan qondirilmas; oyog‘ing ostiga boq – qoqilib ketma tag‘in”, deya javob qaytarar ekanlar. Yana bir usullari, o‘z martabalarini bilgani holda, universitetda eng bilimdon talaba deya e’tirof etilgan ilmu tolibga o‘zlari bilan muloqot qilishga ijozat berar ekanlaru, o‘tgan o‘quv yili yakuniga ko‘ra shu martabaga kaminani munosib ko‘rishibdi.

Bu paytga kelib Mamat ham yangilikdan voqif bo‘lgan, qizg‘anchiqligi shundoqqina yovqarash nigohlaridan sezilib turardi. U bir varaqchaga xat yozib oldimga surib qo‘ydi. Unda yurtdoshimning ayni damdagi iztiroblari ifoda etilgandi: “Ishqilib, xol qo‘yib qo‘yma tag‘in!”.

Ustoz ma’ruzasini tugatib, bir muddat sukut saqlab turdi-da, so‘ng: “Savol?” – dedi dabdurustdan. Bu dars itmomiga yetganidan darak, mening galim kelganiga ishora edi. Dovdirab qoldim. Nutq irod etishlariga mahliyo bo‘lib vazifamni deyarli unutgan ekanman. Shundan o‘zimni tanishtirish yodimdan ko‘tarilib, hozirgi dars tavridan kelib chiqib, tilimga kelgan bir savolni tavakkal ifoda etdim:

– Taqsir, biz uzoq yurtlardan kelib shunda tahsil olmoqdamiz. Ilm o‘rganmoqdamiz. Ammo, tashqaridagi hayotda bizni chalg‘ituvchi unsurlar bisyor. Islomning taraqqiy etmog‘i uchun shu illatlarga davlat yo‘li bilan, kuch ishlatib barham berilsa bo‘lmasmi? Behayoliklar, buzuqiliklar, ekstremistik g‘oyalarni tag-tugi bilan sug‘urib tashlagan durust emasmi?

– Shayx mulohazakor sukut bilan meni tingladi, so‘ng: “O‘zingizni tanishtiring – qayerliksiz?” – deb so‘radi sovuqqina qilib. Mamatga shu asno jon kirdi. “Attang” degan ma’noda boshini chayqadi: “Nazarimda rasvo qilding!” – ohista shivirladi u,  kesatiq ohangida.

Nojo‘ya ish qilib qo‘lga tushgan odamdek qizarib ketdim. Ustoz tomonga qarashga botinolmadim: menga u ham hozir boshini quyi eggancha, “bama’niroq savol beradigan boshqa bir durustroq odam yo‘qmidi?” – deb afsuslanayotgandek bo‘lib tuyuldi. Bo‘lar ish bo‘ldi, shayxning so‘roviga javob qaytardim. Ismi sharifimni, o‘zbekistonlik ekanimni aytdim.

Barchaning nigohi shu lahzalarda shayxga qadalgan, kamina ham o‘zimni tanishtira turib, boshimni ozod ko‘tarib unga boqdim: “Nima kelsa o‘zimdan ko‘raman!” Urvoqqina bo‘lib o‘tirgan ustozning har bir hatti-harakati, tanasida kechayotgan har bir o‘zgarish nazarimizdan qochib qutulmas, shundan uning ilkis qaltirab ketganini hamma ilg‘adi. Stolga suyanib asta o‘rnidan turdi. Hech qachon talabalariga tik qaramagan ustoz ohista boshini ko‘tarib, men tomonga boqdi. Aftidan rosa jahllanibdi! Kamina shu lahzalarda yer yorilsa, uning qa’riga kirib ketishga tayyor edim. Qolaversa, Mamat bu ishga bajonidil qarashib yuborgan bo‘lardi. Xayolimdan nuqul: “Tamom! Hammasi tamom. Pachava qildim!” degan badbin o‘ylar kechmoqda edi. Shu payt shayx kaftini ko‘ksiga bosib, yengilgina ta’zim ayladi-da:

– Ulug‘ muhaddis Imom al Buxoriy avlodlariga cheksiz hurmat va ehtiromimni qabul aylang! – dedi. Uning xira tortib qolgan ko‘zlarida samimiy bir cho‘g‘ yallig‘langanini ko‘rdim. Kutilmagan bu kabi mulozamatdan dovdirab qolgandim. Yig‘lab yuborishdan o‘zimni zo‘rg‘a tiyib turardim.

Ustoz ehtiyotkorona yana kursisiga cho‘kdi-da, yana avvalgi holatiga qaytdi.

– Bilasizmi, “Nilufar”ning vatani qayer? – savolimga savol bilan yuzlandi u. O‘rtaga bir oz jimlik cho‘kdi. Qo‘shaloq savollar iskanjasida qoldim: bir paytning o‘zida ham “Nilufar”ning vatani qayer? ham “ustoz javob kutayaptimi yoki mushohadaga undadi”, – degan jumboqqa yechim axtarmoqda edim. Bir qarorga kelib ulgurmay shayxning o‘zi gapni ildirib ketdi.

– Bilib qo‘ying, “Nilufar”ning vatani – botqoq! Ohu chamanlarga yarashiq jonivor esa-da, manzil-makoni toshloq. Illo, ikkisi ham o‘ziga gard yuqtirmaydi. Har ikkisi noyob va betakror mavjudot. Har ikkisining vasliga yetishmoq uchun, hoyu havas kabi domiga tortib turgan botqoqdan, ilon izi kabi chigal so‘qmoqdan kechib o‘tish talab etiladi. Binobarin Alloh siz va bizning qalbimizda, nafs illatlarini, hoyu havas zillatlarini yengibgina unga yetishishimiz mumkin. Ilm bu yo‘lda sizga hidoyat bo‘lg‘usi...

Tashqarida qo‘ng‘iroq chalindi. Bu dars tugaganidan darak, ammo, u mening nazarimda  talabalik hayotimda yangi sahifa ochilganidan jar solayotgandek bo‘lib tuyuldi...
 

Davomi bor...

Fozil Tilovatov,
Hadis ilmi maktabi matbuot kotibi.