Sayt test holatida ishlamoqda!
17 Iyun, 2025   |   21 Zulhijja, 1446

Toshkent shahri
Tong
03:04
Quyosh
04:49
Peshin
12:29
Asr
17:39
Shom
20:02
Xufton
21:40
Bismillah
17 Iyun, 2025, 21 Zulhijja, 1446

Insonlar nima sabab diyonatdan uzoqlashmoqda?!

22.10.2018   4244   5 min.
Insonlar nima sabab diyonatdan uzoqlashmoqda?!

Bugungi kunda aksar insonlarning dinu diyonatdan yiroqlashib ketishlarining sabablarini o‘rgangan olimlar quyidagi xulosalarini bayon qildilar:

1) Ruhiyatga beparvo bo‘lib, bor e’tiborlarini tana go‘zalligi-yu, tashqi ko‘rinishlarni sayqallashga qaratishlaridir.

Alloh taolo insonni tana va ruhdan iborat qilib yaratdi. Ayrim insonlar bizni ezguliklarga undab turadigan, Allohga qurbat hosil qilishimizga sabab bo‘ladigan ruhiyatni oziqlantirish o‘rniga, tanani rohatiga qaratdilar. Ularning asosiy maqsadi yeb-ichish, huzur-halovatda yashash, kayfu-safodan iborat bo‘lib qoldi. Holbuki, Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning vafotlaridan oldin aytgan vasiyatlarini unutdilar.

«الصلاة الصلاة وما ملكت أيمانكم»

Namozga ehtiyot bo‘ling! Namozga mustahkam bo‘ling! Qo‘l ostingizdagilarga yaxshi munosabatda bo‘ling!

Holbuki, namoz ruhiy ozuqalarning eng asosiysidir.

Bizning ruhimizni oziqlantiradigan namozlarimiz qay ahvolda?!

2) Aqida (e’tiqodning) zaifligi va shar’iy ilmlarga bee’tiborlik.

Asri saodatda yashab o‘tgan sahobai kiromlar bilan bizning bugungi kundagi ahvolimizni taqqoslasak, Alloh taoloning shariatidagi hukmlarga amal qilish, amrini bajo keltirish va qaytarganlaridan saqlanishda juda katta farqni ko‘ramiz. Buning asosiy sababi, ularning mustahkam e’tiqodlaridir.

Bizning aqidamizning ahvoli qanday?!

Shar’iy ilmga e’tiborimiz qanday ahvolda?! Holbuki, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam biz Islom ummatini shariat ilmlarini puxta egallashga chaqirmadilarmi?! Ul zot o‘zlarining muborak hadisi shariflarida:

 «مَن يُرِدِ اللهُ به خيرًا يُفَقِّهْهُ في الدِّينِ»

(صحيح البُخاري؛ برقم: 71)

 «Kimgaki Alloh yaxshilikni iroda qilsa uni dinda faqih qilib qo‘yadi», deganlar (Imom Buxoriy “Sahih” 71-raqam, “Fathul Boriy”)

3) Islom dini haqida noto‘g‘ri tushunchaning shakllanishi.

Jamiyatda ayrim kishilarning Islom haqidagi xato e’tiqodlari shunday shakllanib qolganki, ularning fikricha din faqat rasm-rusumlardangina iborat bo‘lib, u faqat masjidda, uning na insonga, na jamiyatga, na borliqqa aloqasi bor, degan botil e’tiqod butun vujudlariga singib ketgan. Holbuki, Islom manbalarida, insonni hayotiga tegishli yuz mingdan ortiq mavzu va masalalarni o‘z ichiga olgan fiqh qitoblari mavjuddir. Alloh o‘zining dinida bayon qilmagan biror narsaning o‘zi yo‘q.

{وَنَزَّلْنَا عَلَيْكَ الْكِتَابَ تِبْيَانًا لِكُلِّ شَيْءٍ}

[النحل:89]

 Sizni esa (Ey Muhammad), ana ular (o‘z ummatingizga) guvoh qilib keltirurmiz. Sizga hamma narsani bayon qilib beruvchi hidoyat, rahmat va musulmonlar uchun bashorat bo‘lgan Kitob (Qur’on)ni nozil qildik. (Nahl surasi 89-oyat).

4) Keragidan ortiq darajada dunyo bilan mashg‘ul bo‘lish.

Dunyo muhabbati, mol-mulkka o‘chlik, hukmronlikka intilish, mashhurlik vasvasasi va hokazolar…

Bularning barchasi insonni diyonatdan uzoqlashishiga sabab bo‘ladigan omillardir

5) Ko‘ngilochar narsalarning ko‘payib ketishi.

Ayniqsa, hozirgi texnika asrida insonlarni o‘ziga asir qilib olgan, vaqtlarini yeb bitirayotgan “o‘rgimchak to‘ri”, televizor, telefon, turli ijtimoiy tarmoqlar. Bu kabi umr zavoli bo‘lgan “ko‘ngil ovunchoqlarini” yana uzoq davom ettirish mumkin…

Bularning barchasi oxiratni unitishimizga sabab bo‘ladi.

6) Sodir etilgan gunoh ma’siyatlar sabab Allohning rahmatidan noumid bo‘lish.

Haqqa qaytishda insonga ro‘baro‘ bo‘ladigan xatarlardan biri Shaytonning doim avvalgi gunohlar inson bilan Allohning o‘rtasida g‘ov bo‘ladi degan gumonni urchitaverishidir.

Alloh taolo o‘zining muborak kalomida shunday marhamat qiladi.

{إنَّ اللَّهَ لاَ يَغْفِرُ أَن يُشْرَكَ بِهِ وَيَغْفِرُ مَا دُونَ ذَلِكَ لِمَن يَشَاء وَمَن يُشْرِكْ بِاللَّهِ فَقَدِ افْتَرَى إِثْمًا عَظِيمًا}

[النساء:48].

Alloh O‘ziga shirk keltirilishini kechirmasUndan boshqani O‘zi xohlagan kishidan kechiradir. Kim Allohga shirk keltirsa, shubhasiz, ulkan gunohni to‘qibdir (Niso surasi 48-oyat).

7) Oxirat kuniga bo‘lgan ishonchning ozligi.

Taassufki, aksar insonlar bu haqiqatni his qilmaydilar. Agar qayta tirilish, mahshar kuni, Allohning huzurida tik turib hisob berish haqida fikr yuritganlarida edi, hech qachon Allohning chegaralarini bosib o‘tmagan bo‘lar edilar.

8) Shaytonga qarshi kurashmay qo‘yish.

Alloh maxluqotlarini yaratgan kunidan boshlab shayton (alayhil la’na) Odam va uning naslini halokatga duchor qilishni o‘ziga maqsad qilib olgan.

{إِنَّمَا يَدْعُو حِزْبَهُ لِيَكُونُوا مِنْ أَصْحَابِ السَّعِيرِ}

[فاطر:6]

 Albatta, shayton sizlarga dushmandir, bas uni dushman tutinglar! U o‘z firqasini (o‘ziga ergashganlarni) do‘zax ahlidan bo‘lishga da’vat qilur (Fotir surasi 6-oyat).

Shaytonning vasvasalari va u nobakorning inson xayoliga kelmagan ming bir hiyla-nayranglariga uchib oxiratdagi saodatni qo‘ldan boy bermayapmizmi?!

Toshkent tumani “Xolmuhammad ota” jome masjidi
imom-xatibi Avazxo‘ja Baxromov manbalar asosida tayyorladi

Maqolalar
Boshqa maqolalar

Havzimda men bilan yuzlashguningizcha, sabr qilinglar

13.06.2025   14403   5 min.
Havzimda men bilan yuzlashguningizcha, sabr qilinglar

Musulmonlar Hunayn g‘azotida g‘alaba qozonishdi. Hunayn g‘azoti Shavvol oyida, hijratning sakkizinchi yili, Makka fathidan so‘ng Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam bilan Havozin va Saqiyf qabilalari o‘rtasida bo‘lib o‘tgan edi. Jangda g‘alaba qozongan musulmonlar katta g‘animatga (o‘ljaga) ega bo‘ldilar.

Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam bu g‘animatlarni qalbi Islomga moyil bo‘lgan yangi musulmonlarga taqsimlab berdilar. Qavmning kattalari Abu Sufyon, Uyayna, Aqra’, Suhayl ibn Amr va boshqalarga ham berdilar.

Vaholanki, ular Quraysh mushriklarining eng kattalari bo‘lib, uzoq yillar Payg‘ambarimizga qarshi urushgan kishilar edi. Ushbu g‘animatlar taqsimlanishidan bir necha kun oldingina islomni qabul qilishgan edi. Lekin Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam ansorlarga (Madinalik sahobalarga) ushbu g‘animatlardan hech narsa bermadilar.

Holbuki, ular Islomni yoyish va Payg‘ambar alayhissalomni himoya qilish uchun qonlarini to‘kkan, jonlarini fido qilgan kishilar edi. Bu holat ularning qalblariga og‘ir botdi va xasratlanib shunday deyishdi: «Qilichlarimizning tig‘idagi dushmanning qoni hali qotgani yo‘q, ammo g‘animatlardan boshqalar bahramand bo‘ldi. Bizga esa, hech narsa berilmadi».

Bu borada Sa’d ibn Uboda roziyallohu anhu kelib Payg‘ambarimizga bo‘layotgan gaplar xaqida, odamlarning qalbidagi xafalikni aytdi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: “Ey Sa’d, sen bu haqda nima deysan?” dedilar. Sa’d: Men ham qavmim tarafidaman, deb javob berdi. Shunda Payg‘ambarimiz alayhissalom: Qavmingni mening huzurimga yig‘, dedilar. Ular to‘planganlaridan keyin, Rasululloh sollallohu alayhi vasallamjuda buyuk, nihoyatda ta’sirli, qalblarni jumbushga keltiruvchi, ko‘zlarni yoshga to‘ldiruvchi xutba qildilar.

U zot ularga muloyimlik va muhabbat bilan quyidagicha murojaat qildilar: “Ey ansorlar! Men sizlarni gumroh holda topmaganmidim? Alloh taolo men tufayli sizlarni hidoyat qilmadimi? Sizlar tarqoq va parokanda emasmidinglar, Alloh taolo men sababli sizlarni birlashtirmadimi? Sizlar faqir va muhtoj emasmidinglar, Alloh taolo men orqali sizlarni boy qilmadimi?”.

Har safar Rasululloh sollallohu alayhi vasallam savol bilan murojaat qilganlarida, ular: “Alloh va Uning Rasulidan minnatdormiz”, deb javob qaytarishardi.

So‘ng Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: Nima uchun menga javob qaytarmayapsizlar? dedilar. Ular yana: Alloh va Rasulidan minnatdormiz!, deyishdi.

Rasululloh sollallohu alayhi vasallam aytdilar: «Agar istasangiz, sizlarning ham shunday deyishga haqqingiz bor: “Siz bizning huzurimizga qavmingiz tomonidan inkor qilingan holda keldingiz, biz esa, sizni tasdiqladik. Siz qavmingiz tomonidan yolg‘onchiga chiqarilgan edingiz, biz sizga ishondik, imon keltirdik va sizga yordam berdik. Siz o‘z yurtingizdan quvildingiz, biz esa, sizga panoh berdik. Siz muhtoj holda keldingiz, biz esa, Sizni o‘z mol-mulkimizga sherik qildik”.

Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ushbu so‘zlarni aytganlarida ular: Alloh va Uning rasuligina bizlarga minnat qilishga haqli, deyishdi. Aslida Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bu so‘zlarni ularga tavozelik va insof yuzasidan aytgan edilar. Lekin, haqiqatan olganda, Rasululloh sollallohu alayhi vasallam minnat qilishga haqli edilar, ular har qancha minnatdor bo‘lsalar arziydi. Chunki agar Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning Madinaga hijratlari bo‘lmaganida, ularning orasida yashamaganlarida, ularning boshqalardan farqlari bo‘lmas edi. Ansorlarning sha’ni yuksalmas edi, qadrlari ko‘tarilmas edi.

Shuning uchun Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ularga qarab: “Ey ansorlar! Nima deb o‘ylaysizlar, boshqalar qo‘y va tuyalar bilan uylariga qaytsalar, sizlar Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bilan uylaringizga qaytishni istamaysizlarmi? Bundan rozimasmisizlar?-dedilar.

Bu gapning naqadar ulug‘ligi, ansorlarning qalbiga yetib borishligini bilganlari uchun ham Rasululloh ularga g‘animatdan bermagan edilar.

So‘ngra Rasululloh sollallohu alayhi vasallam bunday dedilar: “Agar hijrat qilmaganimda, albatta men ansorlardan bo‘lar edim, agar odamlar bir vodiyda yursalar, men ansorlar yurgan yo‘llardan yurar edim, ansorlar men uchun ichki kiyimimdek, boshqalar esa tashqi kiyimimdek”, dedilar va: “Allohim ansorlarga rahmatingni yog‘dir, ularning farzandlariga va farzandlarining farzandlariga ham”, deb ularning haqqiga duo qildilar.

Bu so‘zlarni tinglagan ansorlarning ko‘zlaridan yoshlar to‘kildi, soqollari xo‘l bo‘ldi. Ular yig‘lagan holatda: Biz Rasululloh sollallohu alayhi vasallamni biz bilan bo‘lishlariga rozimiz, bizning g‘animatimiz, bizning ulushimiz bo‘lganlaridan rozimiz!” — deyishdi.

Shundan keyin Rasululloh sollallohu alayhi vasallam ularni kelajakda bo‘ladigan fitnalardan ogohlantirib shunday dedilar:

“Mendan keyin sizlar o‘zingizga nisbatan adolatsizlikni ko‘rasizlar, ammo sabr qilinglar. Mening havzimda men bilan yuzlashguningizcha, sabr qilinglar!”.

 

Homidjon qori ISHMATBЕKOV