Har bir inson qo‘llarini baland ko‘taribmi yoki g‘oyibona bo‘lsa ham duo qilganida barcha yaxshi tilaklar dilidan o‘tadi, ayniqsa, Alloh taolodan ikki dunyo hotirjamligini so‘rab, qalblariga ofiyat so‘raydi. Aslida hotirjamlik insonga yo‘ldosh qilib berilgan bo‘ladi, odamzod esa dunyo ziynatiga bo‘lgan muhabbati tufayli o‘zidan xotirjamlikni qochiradi.
Insonga xos orzu-intilishlarni ro‘yobga chiqarish, uning ongli hayot kechirishi uchun zarur bo‘lgan moddiy va ma’naviy olam o‘zaro bog‘lanib, bu ikki olamda yuz beradigan o‘zgarishlarni muvozanatda saqlay bilish bu katta mahoratdir. Insonning belgilangan umrini bosib o‘tadigan davrida moddiy va ma’naviy muvozanatni saqlay bilishi uchun hotirjamlik ne’matini o‘zidan uzoqlashtirmasdan, uni mahkam tuta bilishlik kerak.
Hozirda hotirjamlik atalmish ulug‘ ne’matga qarama-qarshi turib uni yemirayotgan qarzdorlik ko‘prigi vujudga kelgan bo‘lib, uning kengayishi toboro ortib bormoqda. Bunga sabab, orzu-havasga berilib, farzandlarining kamolini yanada balandda ko‘ray deb, dunyo ziynatlariga uchib, moddiy ehtiyojlarini ustun qo‘yib, ruhiy olamiga qarama-qarshi turib qarzsiz yashay olmayotgan kishilarning oramizda kundan — kunga ko‘payib ketayotganini ko‘rib turibmiz. Albatta qarz olayotgan kishilarning ba’zilari o‘zlarining imkoniyatlarini hisobga olgan holda, ba’zilari ko‘r-ko‘rona, ayrimlari esa kimningdir mablag‘i evaziga o‘z-o‘zini moddiy boyliklarga qondirib olganidan xursanddek qarz ko‘prigidan yurishda davom etaveradilar. Bunday qarz oluvchilar “Qarz qachondir uziladi, kerak narsa yonga qoladi” iborasini ko‘p qo‘llashlarini eshitib ham qolamiz. Nasiyaga narsa olish, kimdandir qarzdorligini doim eslab va bunday qarzdorlik hissi qon-qonga singib ketgan insonning iymoni yemirilishi turgan gap. Ahir insonning belgilab qo‘yilgan rizqi ziyoda ham, kam ham bo‘lmaydi. Bu haqda, Qur’oni karimda “Ularning dunyo hayotidagi tirikchiliklarini ham ularning o‘rtalarida Biz taqsimlaganmiz” (Zuxruf surasining 32-oyati) deyilmoqda. Xo‘sh, qarzdorlikdan qochish o‘rniga, o‘zining belgilab qo‘yilgan rizqini boshqa bir mo‘min birodarining evaziga qondirishi iymonli-mo‘minning ishimi? Hech kim kimdir qarz so‘rab qolsa berib turarman deb mablag‘ to‘plamaydi. Lekin qarz olish ilinjida yurgan odamlarni naqadar yolg‘onchilikka berilganini, o‘zini yo‘qchilikka tushib qolgandek tutishlari ajablantiradi. Boshqalarga zarar keltirish evaziga, o‘zining ishlarini uddalagan insonlar yana qancha? Boridan qanoatlanib, sabr-matonat bilan, qarzdorliksiz farzandlarini oliy ma’lumotli, hunarmand qilib iymon-insofli qilib tarbiyalab, halol rizq bilan yashab kelayotgan oilalar ham borku.
Ota-onalarimizning turmushda qiynalib qolishganlarida biror bir burda nonchalik qiymatga ega bo‘lgan buyumdan ham qarz bo‘lib qolganligi va ana shu qarzdorlikdan o‘zlarini xijolatda sezishib yurgan holatlari xali-hanuzgacha hech hayolimdan chiqmaydi. Ularda “Qarz qarzni chaqiradi” degan iboralarni ishlatishlari yoki olgan qarzlari evaziga ayanchli holatga tushishlari, go‘yoki Alloh taolodan qattiq uyalgandek o‘zlarini tutishlari va bizlarga ham “qarzsiz yashay olishni bil” va “rizq-nasibangda sabrli bo‘l” deb uqtirishlari hamon hayolimda. Ahir Alloh taolo sabr ulkan hislatlardan ekanligini “Sabr qilinglar, albatta, Alloh sabr qiluvchilar bilan birgadir” – deb, (Anfol surasi 46-oyati) uqtirib, mo‘minlar shu sifatni o‘zlashtirib olishlari shartligini ta’kidlaydi. Aslidachi, o‘zida yo‘q mablag‘ evaziga oldindan moddiy manfa’at ko‘rishni xoxlovchilar ortib bormoqda. O‘sha qiyinchilik davrlarini boshidan kechirgan ota-onalarimizning o‘gitlarini hozirda sarobga aylantirib, qarz deb atalmish ummonga cho‘kib, oiladagi farzandlariga ham qarzdorlik kasalligini yuqtirib, hotirjamlik ne’matini yo‘qotib qo‘yayotganlar hozirda oz emas. Qarzdorlik natijasida uyquning ravonligi yo‘qolib bundan tashqari o‘zining salomatligiga, ruhiyatiga, oilaviy sharoitiga salbiy ta’sir ko‘rsatuvchi omillarni zimmasiga olib, qarzdorlik ko‘prigida yurish shartmi? Hotirjamlikning qadr-qimmatini barchamiz juda yaxshi bilsakda uni o‘zimiz yo‘qotamiz. Inson dunyo ziynatlari deb, o‘z-o‘zini qiynash bilan kun ko‘radigan bo‘lib qolgandek go‘yo.
Hadisi shariflarda ham tinchlik va hotirjamlik mavzusi alohida muhim o‘rin egallagan. Rosulullox s.a.v. aytadilarki: “Tinchlik va xotirjamlik ikki ulug‘ ne’matdirki, bundan ko‘p odamlar mahrumdirlar” (Imom Buhoriy rivoyati).
Salmjon Yunusov,
Izboskan tuman bosh imom-xatibi
O‘MI matbuot xizmati
Bismillahir Rohmanir Rohiym
Samarqand viloyatining Jomboy tumanida imom Abdulaziz «Shamsul aimma Halvoiy» yodgorlik majmuasining ochilish marosimi o‘tkazildi.
Majmuaning ochilish marosimida samarqandlik taniqli olimlar, din namoyandalari, ziyolilar va nuroniylar ishtirok etdi. Qur’on oyatlari tilovat qilinib, xayrli duolar qilindi.
O‘zbekiston musulmonlari idorasi viloyat bo‘limi rahbari o‘rinbosari Xayrullo Sattorov, manbashunos olim Komilxon Kattayev so‘zga chiqib, imom Shamsul aimma hazratlarining hayoti va faoliyati, ilmiy merosi haqida batafsil ma’lumot berdi.
Tadbirda ushbu muborak maskanni obod qilishda o‘z hissasini qo‘shgan barcha fidoyilar, usta-quruvchilar, ma’rifatli tadbirkorlarga mahalla ahli nomidan minnatdorlik bildirildi.
«Shamsul aimma» unvoni bilan shuhrat topgan Abdulaziz ibn Ahmad ibn Nasr ibn Solih Halvoiy yetuk faqihlarimizdan biridir. Abu Sa’d Sam’oniy qalamiga mansub «Nasabnoma» kitobining buxorolik olimlar qismida yozilishicha, Halvoiyning otasi halvo pishirib, sotib tirikchilik qilib yurgani uchun u kishiga ota kasbi bilan nisbat berilgan.
Halvoiyning tug‘ilishi bilan bog‘liq ma’lumot biror-bir manbada kelmagani bois tug‘ilish sanasi hozircha ma’lum emas. Ota tomonidan ajdodlar silsilasi Payg‘ambarimizning jiyanlari va kuyovlari Ali ibn Abu Tolibga bog‘lanadi.
Abdulhay Laknaviyning «Favoid al-bahiyya fit-tarojima al-hanafiyya» kitobida qayd etilishicha, iroqlik ko‘pgina faqihlar unvon tanlashda kasb-hunar, qabila yoki biror joy nomiga nisbat berish bilan «Jassos» (suvoqchi), «Quduriy» (qozonchi) kabi soddagina taxalluslar olishgan.
Qoraxoniylar poytaxtini O‘zgandan Samarqandga ko‘chirgach, Halvoiy Keshga surgun qilinadi. U kishi qolgan umrini shu yerda o‘tkazadi. Abdulaziz Halvoiy taxminan 1058 yili Keshda vafot etadi. U kishining jasadi Buxoroga olib kelinib dafn qilinadi. «Men u zotning qabrlarini ziyorat qildim», deydi «Nasabnoma» asari muallifi Abu Sa’d Sam’oniy.
Chor Rusiyasi davrida Kalobod mozori buzilib, o‘rni uy-joy uchun yer maydoni sifatida ajratib berilgan. Halvoiyning qabri ham yangi bunyod etilgan uylar ichida qolgani sababli 2004 yili turbati Buxoro shahrining Samarqand ko‘chasidagi «Shoh Axsi» yodgorligiga ko‘chirildi. Shu joyda u zotning shogirdlaridan biri Bakr Zaranjariyning qabri ham bor.
Halvoiyning «Shamsul aimma» deb ulug‘lanadigan ulamo darajasiga yetishida ustozlarining xizmatlari katta bo‘lgan. Abdulhay Laknaviy Abdulaziz Halvoiyning fiqh ilmidan ustozlari silsilasi Abu Hanifaga borib yetishi haqida ma’lumot beradi. Halvoiydan Saraxsiy (1010–1093), Abul Usr Pazdaviy (1010–1089), Abul Yusr Pazdaviy (1030–1099), Bakr ibn Muhammad Zaranjariy (1035–1118) kabilar saboq olib, zamonasining yetuk faqih olimlari bo‘lib yetishishgan.
Hozirgacha olimning biror bir kitobi qo‘lyozma yoki toshbosma shaklida topilmagan bo‘lsa-da, u kishi qalamiga mansub asarlarning nomi bizga ma’lum. Abu Sa’d Sam’oniyning «Nasabnoma», Hoji Xalifa Chalabining «Kashfuz Zunun», Hofiz Abdul Qodir Qurayshiyning «al-Javohir al-Muziyya fit-tabaqot al-hanafiyya», Shamsuddin Zahabiyning «Siyaru a’lom an-nubalo» kitoblarida Halvoiyning asarlari haqida ma’lumotlar berilgan. U kishi «al-Mabsut», «an-Navodir», «Favoid», «Sharh al-adab al-Qodili Abi Yusuf», «Sharh al-adab al-Qodi lil-Xassof» kabi kitoblar yozgan.
Hanafiy mazhabi ulamolari mazhab faqihlarini salohiyati, ilmiy layoqatiga qarab yetti tabaqaga ajratadilar. Fazilatli shayx Muhammad Sodiq Muhammad Yusuf hazratlari «Muxtasar al-viqoya»ga sharh sifatida yozgan «Kifoya» nomli kitobida Xassof, Tahoviylar bilan bir qatorda Halvoiy, Saraxsiy, Pazdaviy va Qozixonlarni uchinchi tabaqa vakillari sirasida zikr qiladi. Ushbu tabaqa vakillari mazhab sohibidan rivoyat qilinmagan masalalarda ijtihod qiladigan mujtahid faqihlar bo‘lishgan.
Allomaning fatvolari ko‘plab mo‘tabar kitoblarda, xususan, «Fatavoi Olamgiriya», «Fatavoi Qozixon», «Muhiti Saraxsiy», «Kofiy», «Zaxira» va «Jomi’ al-maboniy lil-masaili sharhi fiqhi Kaydoniy» kabi asarlarda keltirilgan.