Har bir inson qo‘llarini baland ko‘taribmi yoki g‘oyibona bo‘lsa ham duo qilganida barcha yaxshi tilaklar dilidan o‘tadi, ayniqsa, Alloh taolodan ikki dunyo hotirjamligini so‘rab, qalblariga ofiyat so‘raydi. Aslida hotirjamlik insonga yo‘ldosh qilib berilgan bo‘ladi, odamzod esa dunyo ziynatiga bo‘lgan muhabbati tufayli o‘zidan xotirjamlikni qochiradi.
Insonga xos orzu-intilishlarni ro‘yobga chiqarish, uning ongli hayot kechirishi uchun zarur bo‘lgan moddiy va ma’naviy olam o‘zaro bog‘lanib, bu ikki olamda yuz beradigan o‘zgarishlarni muvozanatda saqlay bilish bu katta mahoratdir. Insonning belgilangan umrini bosib o‘tadigan davrida moddiy va ma’naviy muvozanatni saqlay bilishi uchun hotirjamlik ne’matini o‘zidan uzoqlashtirmasdan, uni mahkam tuta bilishlik kerak.
Hozirda hotirjamlik atalmish ulug‘ ne’matga qarama-qarshi turib uni yemirayotgan qarzdorlik ko‘prigi vujudga kelgan bo‘lib, uning kengayishi toboro ortib bormoqda. Bunga sabab, orzu-havasga berilib, farzandlarining kamolini yanada balandda ko‘ray deb, dunyo ziynatlariga uchib, moddiy ehtiyojlarini ustun qo‘yib, ruhiy olamiga qarama-qarshi turib qarzsiz yashay olmayotgan kishilarning oramizda kundan — kunga ko‘payib ketayotganini ko‘rib turibmiz. Albatta qarz olayotgan kishilarning ba’zilari o‘zlarining imkoniyatlarini hisobga olgan holda, ba’zilari ko‘r-ko‘rona, ayrimlari esa kimningdir mablag‘i evaziga o‘z-o‘zini moddiy boyliklarga qondirib olganidan xursanddek qarz ko‘prigidan yurishda davom etaveradilar. Bunday qarz oluvchilar “Qarz qachondir uziladi, kerak narsa yonga qoladi” iborasini ko‘p qo‘llashlarini eshitib ham qolamiz. Nasiyaga narsa olish, kimdandir qarzdorligini doim eslab va bunday qarzdorlik hissi qon-qonga singib ketgan insonning iymoni yemirilishi turgan gap. Ahir insonning belgilab qo‘yilgan rizqi ziyoda ham, kam ham bo‘lmaydi. Bu haqda, Qur’oni karimda “Ularning dunyo hayotidagi tirikchiliklarini ham ularning o‘rtalarida Biz taqsimlaganmiz” (Zuxruf surasining 32-oyati) deyilmoqda. Xo‘sh, qarzdorlikdan qochish o‘rniga, o‘zining belgilab qo‘yilgan rizqini boshqa bir mo‘min birodarining evaziga qondirishi iymonli-mo‘minning ishimi? Hech kim kimdir qarz so‘rab qolsa berib turarman deb mablag‘ to‘plamaydi. Lekin qarz olish ilinjida yurgan odamlarni naqadar yolg‘onchilikka berilganini, o‘zini yo‘qchilikka tushib qolgandek tutishlari ajablantiradi. Boshqalarga zarar keltirish evaziga, o‘zining ishlarini uddalagan insonlar yana qancha? Boridan qanoatlanib, sabr-matonat bilan, qarzdorliksiz farzandlarini oliy ma’lumotli, hunarmand qilib iymon-insofli qilib tarbiyalab, halol rizq bilan yashab kelayotgan oilalar ham borku.
Ota-onalarimizning turmushda qiynalib qolishganlarida biror bir burda nonchalik qiymatga ega bo‘lgan buyumdan ham qarz bo‘lib qolganligi va ana shu qarzdorlikdan o‘zlarini xijolatda sezishib yurgan holatlari xali-hanuzgacha hech hayolimdan chiqmaydi. Ularda “Qarz qarzni chaqiradi” degan iboralarni ishlatishlari yoki olgan qarzlari evaziga ayanchli holatga tushishlari, go‘yoki Alloh taolodan qattiq uyalgandek o‘zlarini tutishlari va bizlarga ham “qarzsiz yashay olishni bil” va “rizq-nasibangda sabrli bo‘l” deb uqtirishlari hamon hayolimda. Ahir Alloh taolo sabr ulkan hislatlardan ekanligini “Sabr qilinglar, albatta, Alloh sabr qiluvchilar bilan birgadir” – deb, (Anfol surasi 46-oyati) uqtirib, mo‘minlar shu sifatni o‘zlashtirib olishlari shartligini ta’kidlaydi. Aslidachi, o‘zida yo‘q mablag‘ evaziga oldindan moddiy manfa’at ko‘rishni xoxlovchilar ortib bormoqda. O‘sha qiyinchilik davrlarini boshidan kechirgan ota-onalarimizning o‘gitlarini hozirda sarobga aylantirib, qarz deb atalmish ummonga cho‘kib, oiladagi farzandlariga ham qarzdorlik kasalligini yuqtirib, hotirjamlik ne’matini yo‘qotib qo‘yayotganlar hozirda oz emas. Qarzdorlik natijasida uyquning ravonligi yo‘qolib bundan tashqari o‘zining salomatligiga, ruhiyatiga, oilaviy sharoitiga salbiy ta’sir ko‘rsatuvchi omillarni zimmasiga olib, qarzdorlik ko‘prigida yurish shartmi? Hotirjamlikning qadr-qimmatini barchamiz juda yaxshi bilsakda uni o‘zimiz yo‘qotamiz. Inson dunyo ziynatlari deb, o‘z-o‘zini qiynash bilan kun ko‘radigan bo‘lib qolgandek go‘yo.
Hadisi shariflarda ham tinchlik va hotirjamlik mavzusi alohida muhim o‘rin egallagan. Rosulullox s.a.v. aytadilarki: “Tinchlik va xotirjamlik ikki ulug‘ ne’matdirki, bundan ko‘p odamlar mahrumdirlar” (Imom Buhoriy rivoyati).
Salmjon Yunusov,
Izboskan tuman bosh imom-xatibi
O‘MI matbuot xizmati
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Bu kashfiyotlarga sabab bo‘lgan shart-sharoitlar uchta asosiy banddan iborat:
1. Yevropa mamlakatlari Sharq bilan savdo-sotiq qilishda duch kelgan qiyinchiliklar.
2. Pul metali sifatida oltin tanqisligi.
Yevropaning iqtisodiy taraqqiyoti tobora ko‘proq pul talab qilar edi. Bu taraqqiyotning asosiy yo‘nalishi tovar xo‘jaligining, savdo-sotiqning o‘sishi edi. Buyuk geografik kashfiyotlarga sabab bo‘lgan yana bir muhim omil ham shunga bog‘liq: Yevropada shakllanib borayotgan kuchli absolyutist (mutlaq) monarxiyalarga dabdabali saroylar, yollangan armiyani ta’minlash uchun ulkan mablag‘lar kerak bo‘layotgan edi. Ana shu davlatlar yirik dengiz ekspeditsiyalarini tashkil etishi mumkin edi. Bundan tashqari, yakka shaxslarning bu qadar xarajatlarga imkoni yo‘q edi. Shuning uchun bu kashfiyotlarda feodal tarqoq mamlakatlar emas, aynan markazlashgan davlatlar (Ispaniya, Portugaliya, Angliya) asosiy o‘rin tutgani tasodif emas. Biroq, bunday ekspeditsiyalar uchun savdogarlar ham mablag‘ ajratar edi. Shuningdek, katolik cherkovi ham qo‘shimcha yerlar, katta daromadlar va yangi qavmlarga ega bo‘lish istagida bunday istilolarga «oq fotiha» berar edi.
Bunday davr uchun muqarrar bo‘lgan feodal mulklarning parchalanish jarayoni Yevropa mamlakatlarida har qanday yo‘l bilan uzoq qit’alarda boylik va yerlarni qo‘lga kiritishga intiluvchi ko‘plab avantyuristlarning paydo bo‘lishiga olib keldi. Bular qaramlik va qashshoqlikdan qutulishni orzu qilib yurgan zodagonlar va dehqonlar edi.
3. Fan-texnikaning, ayniqsa kemasozlik va dengiz navigatsiyasining rivojlanishi. XV asrda yangicha tuzilishga ega bo‘lgan kemalar – karavellalar paydo bo‘ldi. Uning to‘shi (kil, pushtak) bor bo‘lib, yelkanlar bilan shunday jihozlangan ediki, yonboshdan esgan shamolda ham yura olara edi. Shuningdek, o‘sha davrga kelib kompasdan tashqari astrolyabiyalar, ya’ni kenglikni aniqlovchi asboblar hamda anchagina ishonchli xaritalar – portolanlar ham paydo bo‘lgan.
Buyuk geografik kashfiyotlar oxir-oqibatda mustamlaka tizimining vujudga kelishiga olib keldi. Agar XVI asrda Yevropada kapitalizm rivojlana boshlagan bo‘lsa, agar Yerovpa iqtisodiy jihatdan boshqa qit’alarning xalqlaridan o‘zib ketgan bo‘lsa, bunga mustamlakalarning talon-taroj qilinishi va ayovsiz ekspluatatsiya qilinishi ham sabab bo‘lgan.
Mustamlakalar darhol kapitalistik usullar bilan ekspluatatsiya qilina boshlamagan, ular darhol xom ashyo manbaiga va yangi bozorlarga aylanmagan. Avval ular obdon talon-taroj qilingan, birlamchi kapital (sarmoya) to‘plash manbai bo‘lib xizmat qilgan. Ispaniya va Portugaliya mustamlakalarni feodal usullar bilan ekspluatatsiya qilgan birinchi mustamlakachi davlatlar bo‘lishgan.
Bu yerlarda zodagonlarga odatdagi qishloq xo‘jalik mahsulotlari emas, balki oltin, kumush yoki hech bo‘lmaganda Yevropada qimmat baholarga sotish mumkin bo‘lgan anvoyi mevalar kerak edi. Ular hindularni oltin va kumush konlarda ishlashga majburlashar, bo‘ysunmaganlarni butun-butun qishloqlari bilan yo‘q qilib yuborishar edi. Guvohlarning aytishicha, konlar atrofida chirib yotgan yuzlab murdalarning badbo‘y hidi anqib yotar edi. Shakarqamish va qahva plantatsiyalarida ham yerlik aholi ana shunday usullarda ekspluatatsiya qilinar edi.
Yerlik aholi bunday og‘ir mehnatga bardosh bera olmay, yoppasiga qirilib bitar edi. Ispanlar Espanola (Gaiti) orolida ilk bor paydo bo‘lgan paytda u yerda millionga yaqin aholi yashar edi, biroq XVI asrning o‘rtalariga kelib ular bitta qo‘ymay qirib tashlandi. Ispanlarning o‘zi ham XVI asrning birinchi yarmida amerikalik hindularni qirib tashladik, deb hisoblashar edi.
Biroq, ispanlar ishchi kuchini yo‘q qilib, o‘z mustamlakasining xo‘jalik asosiga putur yetkazishdi. Yetishmayotgan ishchi kuchini to‘ldirish maqsadida Amerikaga afrikalik qoratanlilarni olib kelishga to‘g‘ri keldi. Shunday qilib, mustamlakalar paydo bo‘lishi bilan quldorlik qayta tiklandi.
Ispanlar tomonidan Amerika yerlarining mustamlaka qilinishi konlarga, shakarqamish va tamaki plantatsiyalariga haydab kelingan son-sanoqsiz yerlik aholini majburlab ishlatish yo‘li bilan, bo‘ysunmaganlarni ommaviy qirg‘in qilish yo‘li bilan amalga oshirildi (Yamayka orolida XVI asrning birinchi yarmida 50 mingdan ortiq yerlik aholi halok bo‘lgan, Peru va Chilida esa XVI asrning ikkinchi yarmida hindularning soni besh baravar kamayib ketgan), oqibatda bir necha o‘n yildan so‘ng ishchi kuchi keskin kamayib ketdi. Mustamlakachilar Afrikadan qullar olib kela boshlashdi. Jismonan chidamliroq bo‘lgan qoratanlik afrikaliklar ispan mustamlakalaridagi asosiy ishchi kuchiga aylandi.
Qul savdosi serdaromad ish chiqib qoldi: Afrikada qabila boshliqlarini ichirib, suv tekin taqinchoqlar bilan aldab, qullarni juda arzonga sotib olish va Amerikada ularni 20-30 baravar qimmatga sotish mumkin edi. Ba’zan qullar umuman sotib olinmas, balki ularni kuch ishlatib, tutib olib, kemaga yuklashar va Amerikaga olib ketishar edi. Ispan mustamlakalariga har yili 6-8 ming qoratanli qullar olib kelinar edi. (Manba: allbest.ru).
(Bu ishlarning barchasi Yevropa uyg‘onishining gumanizm – insonparvarlik shiori ostida amalga oshirilganmi?)
Yevropada dinga bo‘lgan munosabatda ham keyinroq o‘zgarish yuz berdi. Bir guruh dinsiz bo‘lib ketdi. Bir guruh dinni cherkovga qamab olib, bu har kimsaning o‘z ishi deyish bilan kifoyalandi. Ammo Darvinning asl shogirdlari dinni Karl Marks boshchiligida xalq uchun afyun deb e’lon qildilar va uni batamom yo‘q qilib yuborishga bel bog‘ladilar. Karl Marksning xayolini Lenin va uning safdoshlari Rossiyada va unga qaram bo‘lgan diyorlarda hayotga tatbiq qildilar. Lenin tuzgan davlat dunyo tarixida kufrni o‘ziga shior qilib olgan birinchi davlat bo‘ldi. Ular dunyoning o‘zlariga qaram bo‘lgan barcha yurtlarida «ilmiy ateizm» asosida dinga va dindorlarga qarshi qatag‘on o‘tkazdilar. Son-sanoqsiz ibodatxonalar yer bilan yakson qilindi. Diniy xodimlar va ulamolar qatl qilindi, qamaldi va surgun qilindi. Diniy kitoblar va dinga bog‘liq madaniyat durdonalarni olovga yoqildi. Ilmiy ateizm ta’limotlari dunyodagi yagona to‘g‘ri e’tiqod sifatida barchaga majburiy ravishda talqin qilindi.
«Olam va odam, din va ilm» kitobi asosida tayyorlandi