Siyrat borasida gap ketarkan, u haqda yozilgan kitoblarni eslamay ilojimiz yo‘q.
Bu ilmni bizgacha yetib kelishida asosan ikki muhim omil: omonatdor ulamolar va ularning yozgan mo‘tabar asarlari xizmat qilgan.
Siyrat borasida ko‘p kitoblar yozilgan. Lekin, ularning hammasi ham bizgacha yetib kelmagan. Turli sabablarga ko‘ra, ba’zilari yo‘qolgan, yana ba’zilari qaysidir kutubxonalarda qo‘lyozma sifatida tadqiqot o‘tkazilishini kutib yotibdi.
Bizgacha yetib kelgan siyrat manbalari orasida «Shifo» kitobining alohida o‘rni bor.
Darhaqiqat, siyrat kitoblari orasida «Shifo»chalik ko‘p o‘qilgani bo‘lmasa kerak. Yozilganiga qarib 917 yil bo‘lgan bu noyob asar siyrat borasida muhim qo‘llanma bo‘lib kelayotir.
Mana necha asrlar o‘tgan bo‘lsada siyrat mutaxassislari unga turli katta – kichik sharhlar, hoshiyalar bitib kelmoqda. Hattoki, uni ixchamlashtirib muxtasar va nazm – she’riy ko‘rinishga keltirganlar ham bor.
Ulamolarning e’tirofiga qaraganda eng ko‘p sharh yozilgan kitob vatandoshimiz imom Buxoriy rahmatullohi alayhning «Sahih»lari ekan. Biz o‘rganayotgan «Shifo» kitobi ham ana shundan eng ko‘p sharh qilingan kitoblar sarasiga kirar ekan. Tadqiqotchilarning ta’kidlashicha «Shifo»ga hozirga qadar 144 ta sharh yozilgan.
Ulamolarning maqtovlari:
Sa’d Tilimsaniy rahmatullohi alayh «An-najm as-saqib» kitobida keltiradi: «Solihlardan ba’zisi Qozi Abulfazlni vafotidan so‘ng tushida ko‘rganini aytadi.
U katta qasr ichida oyoqlari tillodan bo‘lgan taxt ustida o‘tirardi. Shunda menga bir masala haqida savol qilgan edi, aytdimki, ey janobim, u haqda «Shifo» nomli kitobingizda mana bunday, mana bunday degansiz.
Menga:
– Senda o‘sha kitob bormi? dedi.
– Ha, dedim men.
– Unday bo‘lsa uni qo‘lingdan qo‘yma. U sababli Alloh meni manfaatlan-tirdi va menga ko‘rib turgan narsangni berdi, dedi Qozi Iyoz.
Doktor Muhammad ibn Muhammad Abu Shubha o‘zining «As-siyratu fi zovil Qur’on vas Sunna» kitobida yozadi: «U shunday kitobki, agar uni tillo bilan yozilsa yoki torozida gavhar bilan o‘chansa albatta, oz hisoblanardi...
Hoy o‘quvchi! Uni mahkam tut. Uni qo‘lingdan qo‘yma».
Fransuz sharqshunosi Lui Massinon:
«Ovropa Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning fazilat va go‘zal sifatlarini tanishi uchun «Shifo» kitobini yevropa tillarining biriga o‘girish kifoya», degan edi.
Ovropalik bir insofli sharqshunos suyukli Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamni shunday madh etib, siyratini o‘rganish va o‘rgatishga undab tursa–yu, biz ummatlar o‘rganish va tanishga haqli bo‘la turib u zotni yaxshi tanimasak...
«Kashfuz zunun» kitobi muallifi aytadi:
«Bu – manfaati katta, foydasi ko‘p, Islomda unga o‘xshashi yozilmagan kitobdir».
Alloma Muhammad ibn Muhammad Maxluf rahmatullohi alayh aytadi:
«(Muallif) uni yozishda yangilik qilgan. Odamlar kitobni tashib ketishgan. Uning nusxalari sharq–u g‘arbga yoyilgan».
Ba’zi Mavritaniyalik ulamolar Robi’ul avval oyida majlis qurib «Shifo» kitobini o‘qishni odat qilganlar.
Ibn Nosiruddin Dimashqiy u haqda haqli so‘z aytgan:
«Agar Qozi Iyozning «Ash shifa bita’rifi huquqil Mustofa» kitobidan boshqa tasniflari bo‘lmaganida ham uning qadri baland, shuhrati oliy bo‘lshiga kifoya qilar edi. Chunki u bu borada yangilik qilgan. «Shifo» muhim manba ekaniga ijmo qilingan, bellashganlar uning o‘zi kifoya qilishi bilan taslim etilgan, unga muhaddis va faqih suyanadigan, bobida yagona ekanligida tortishgan kishi malomat qilinadigan, Islom shaharlaridan birortasida yo‘q bo‘lishi mumkin bo‘lmagan kitobdir».
Kattoniy rahmatullohi alayh qalamiga mansub «Fihrisul fahoris»da keladi:
«Turra (shahri)da «An najm as soqib fima li avliyaillahi minal mafoxir val manoqib» kitobining qadimiy qo‘lyozmasini hoshiyasi bilan topdim. Unda:
«Ba’zi mashoyixlar aytadi: Insonlarga quyosh mashriqdan chiqib, mag‘ribga botadi. Biz Mashriqliklarga uzoq Mag‘ribdan boshqa bir quyosh chiqdi. U Qozi Iyozning «Shifo» kitobidir», deb yozilgan.
Qanchadan – qancha siyratga doir kitoblar bor. Lekin, «Shifo»dek emas.
«Shifo»ning dong‘i yetti iqlimga taralgan. Ummat uni chiroyli qabul qilgan va qilib kelmoqda. Undan xos – u om birdek foydalanadi. U deyarli barcha uylarda, kutubxonalarda, masjidlarda bo‘lgan. Hattoki, u haqda zorbul masallar ham aytilgan: «Shifo» bo‘lmaganida Mag‘rib tanilmagan bo‘lardi yoki «Shifo» bo‘lmaganida Qozi Iyoz tanilmagan bo‘lardi.
Ba’zi ahli ilmlar o‘z talabalariga «Shifo»ni o‘qitishga alohida urg‘u berib, ehtimom qaratadilar.
Oldinlari Mag‘riblik zobitlar askarlik xizmatini bajarganlaridan keyin Buxoriy va «Shifo»ni bo‘lib olib (o‘qishar) ekanlar.
Demak, xulosa o‘rnida shuni aytish mumkinki, «Shifo» kitobi siyrat ilmi borasida yozilgan nodir manba, durdona asardir. Uni o‘rganish bugungi kunda ummat oldidagi muhim va dolzab vazifa hisoblanadi. Ayniqsa, islom niqobi ostida o‘z qarashlarini yoyib, turli buzunchilik qilishga yoki «islamafobiya» nomi bilan muqaddas Islom dinimizni yomonotliq qilishga urinishlar avj olgan bir davrda.
Odamlarga dinimizning asl mohiyatini o‘rgatish, siyrat ilmi borasida to‘g‘ri tushuncha berish, adashganlarga raddiyalarni asl manbalardan keltirishda «Shifo» kitobi muhim qo‘llanma hisoblanadi.
Siz ham «Shifo»ni o‘qib o‘zingizdagi jaholat kasalini davolang. Zero, jaholatni ketkazish ma’rifat hosil qilish bilan bo‘ladi.
Kimning qalbi va tanida bo‘lsa dard,
Gar «Shifo»ni o‘qisa qolmagay gard.
Andijon shahar “Hazrati Bilol” jome masjidi
imom-xatibi
Ravshanbek O‘rinboyev
- 56وَتُعْطَى الْكُتْبُ بَعْضًا نَحْوَ يُمْنَى وَبَعْضًا نَحْوَ ظَهْرٍ وَالشِّمَالِ
Ma’nolar tarjimasi: Nomai a’mollar ba’zilarga o‘ng tomondan beriladi, ba’zilarga orqa va chap tomondan (beriladi).
Nazmiy bayoni:
Ayrimlarga nomalar kelar o‘ng qo‘ldan
Ba’zilarga berilar orqa va so‘ldan.
Lug‘atlar izohi:
تُعْطَى – ikki maf’ulli fe’l.
الْكُتْبُ – noib foil, birinchi maf’ul. كُتْبُ kalimasi كِتَابٌ ning ko‘pligi bo‘lib, aslida, كُتُبٌ dir. Bu yerda nazm zaruratiga ko‘ra كُتْبُ qilib keltirilgan.
بَعْضًا – ikkinchi maf’ul.
نَحْوَ – nahv kalimasining bir qancha ma’nolari bo‘lib, bu yerda “tomon” ma’nosida kelgan. Zarflikka ko‘ra nasb bo‘lib turibdi. Quyidagi baytlarda نَحْو kalimasining besh xil ma’nosi bayon qilingan: 1. “qasd”; 2. “jihat”; 3. “miqdor”; 4. “misl”; 5. “qism”.
نَحَوْنَا نَحْوَ دَارِكَ يَا حَبِيبِي
لَقِينَا نَحْوَ أَلْفٍ مِنْ رَقِيبِ
وَجَدْنَاهُمْ جِيَاعاً نَحْوَ كَلْبٍ
تَمَنَّوْا مِنْكَ نَحْوًا مِنْ شَرِيبِ
Ey do‘stim, yo‘l oldik hovlinga tomon,
Yo‘liqdik ming qadar raqibga hamon.
Ularning it misol ochligin bildik,
Biror qism yutiming kutishar har on.
يُمْنَى – “o‘ng” ma’nosida bo‘lib, taraf va a’zoga nisbatan ishlatiladi.
وَبَعْضًا – oldin o‘tgan بَعْضًا ga atf qilingan.
ظَهْر – orqa taraf ma’nosini bildiradi. Masalan, ظَهْرُ الاِنْسَان deganda inson yelkasi ortidan beligacha bo‘lgan qismi tushuniladi.
الشِّمَالِ – chap taraf ma’nosini anglatadi.
Matn sharhi:
Qiyomat kunida hamma mahshar maydoniga to‘planadi. Barchaga bu dunyoda qilgan ishlari yozib qo‘yilgan kitob – nomai a’mol tarqatiladi. Ushbu nomai a’mollar insonlarning hayotlari davomida qilgan barcha hatti-harakatlari davomida yozilgan bo‘ladi. Bu haqida Qur’oni karimda shunday xabar berilgan:
“Holbuki, sizlarning ustingizda (barcha so‘zingiz va ishingizni) yodlab turuvchi (farishtalar) bor. (Ular nomai a’molga) yozuvchi ulug‘ zotlardir. (Ular) siz qilayotgan ishlarni bilurlar”[1].
Ya’ni insonlarning qilayotgan amallarini kuzatib, yozib turuvchi farishtalar bor. Ular Alloh taolo huzurida eng hurmatli farishtalar bo‘lib, insonlarning talaffuz qilgan barcha so‘zlarini va qilgan barcha amallarini yozib turadilar. Qurtubiy ushbu oyat haqida: “Ustilaringizda kuzatib turuvchi farishtalar bordir” ma’nosini anglatadi, – degan. Ushbu hurmatli farishtalar insonlar tarafidan sodir bo‘lgan barcha yaxshiyu yomon ishlarni bilib turadilar hamda qiyomat kunida qilmishlariga yarasha jazo yo mukofot olishlari uchun nomai a’mollariga yozib turadilar.
Qiyomat kunida farishtalar barcha insonlarni bir joyga to‘plaganlaridan so‘ng har biri bilan alohida hisob-kitob boshlanadi. Hisob-kitobdan oldin ularga bu dunyoda qilgan barcha ishlari yozib qo‘yilgan nomai a’mollari beriladi. Ashaddiy kofirlarga nomai a’mollari orqa tomondan beriladi va ular uni chap qo‘llari bilan oladilar. Ba’zi kofirlarga chap tomondan beriladi.
Taqvodor mo‘minlarga o‘ng tomondan beriladi. Tavba qilishga ulgurmasdan o‘lgan fosiq mo‘minga nomai a’moli qaysi tarafdan berilishi haqida ulamolar ikki xil qarashda bo‘lganlar:
– O‘ng tarafdan beriladi;
– Bu haqida gapirmaslikni afzal ko‘rishgan.
O‘ng tarafdan beriladi, deganlar ham qachon berilishi haqida o‘zaro ikki xil gapni aytganlar:
1. Do‘zaxga kirishidan oldin beriladi va bu uning do‘zaxda abadiy qolmasligi alomati bo‘ladi;
2. Do‘zaxdan chiqqandan keyin beriladi.
Nomai a’mollari o‘ng taraflaridan berilganlar osongina hisob kitobdan so‘ng jannatdagi ahllari oldiga xursand holda qaytadilar:
“Bas, kimning nomai a’moli (qiyomat kuni) o‘ng tomonidan berilsa, bas, u oson hisob bilan hisob-kitob qilinajak va (jannnatga tushgan) o‘z ahli (oilasi)ga shodu xurram holda qaytajak”[2].
So‘fi Ollohyor bobomiz ushbu masala to‘g‘risida qanday e’tiqodda bo‘lish lozimligi haqida bunday yozgan:
Bilur garchi jami’i holimizni,
Yuborur nomayi a’molimizni.
* * *
Yuborsa nomani rahmat yo‘lidin,
Kelur noma u qulni o‘ng qo‘lidin.
* * *
Qizil yuzlik bo‘lub ul ham sarafroz
Suyunganidin qilur ul banda ovoz.
* * *
O‘qung nomamni ey turg‘on xaloyiq
Kelubdur noma ixlosimg‘a loyiq.
Ya’ni Alloh taologa barcha holatlarimiz ma’lum bo‘lsa-da, amallarimiz yozilgan sahifalarni yuboradi. U zotning buyruqlarini bajarib, rahmatiga sazovor bo‘lganlarga amallari yozilgan sahifalarni o‘ng tarafidan yuboradi.
Bunday baxtli insonlar kitoblari o‘ng tomondan berilishi bilanoq o‘zlarining abadiy baxt-saodatga erishganlarini biladilar va mislsiz xursandchilikdan quvonch ko‘z-yoshlari bilan entikishib:“Mana, mening kitobimni o‘qib ko‘ringlar! Albatta, men hisob-kitobimga yo‘liqishimga ishonardim”, – deydilar:
“Bas, o‘z kitobi (nomai a’moli) o‘ng tomonidan berilgan kishi aytur: “Mana, mening kitobimni o‘qingiz! Darhaqiqat, men hisobotimga ro‘baro‘ bo‘lishimni bilar edim”, – der”[3].
Ammo kimki Allohga iymon keltirmay, Uning buyruqlarini bajarmasdan o‘ziga berilgan fursatni faqat ayshu ishratda yashashga erishish, go‘yo dunyo lazzatlarining oxirigacha yetish yo‘lida sarf qilib yuborgan bo‘lsa, unga kitobi orqa tarafidan beriladi. Kitobi orqa tarafidan berilganlar qizib turgan do‘zaxga kiradilar:
“Ammo kimning nomai a’moli orqa tomonidan berilsa, bas, (o‘ziga) o‘lim tilab qolajak va do‘zaxda kuyajak”[4].
Ba’zilarga kitobi chap tarafidan beriladi. Bunday kimsalar kitobi chap tarafdan berilganning o‘zidayoq sharmanda bo‘lganlarini biladilar. Oldindagi dahshatli azob-uqubatlarni his etganlaridan titrab-qaqshab: “Voy sho‘rim, koshki menga kitobim berilmasa edi”, – deb qoladilar.
“Endi, kitobi chap tomonidan berilgan kimsa esa der: “Eh, qaniydi, menga kitobim berilmasa va hisob-kitobim qanday bo‘lishini bilmasam! Eh, qaniydi, o‘sha (birinchi o‘limim hamma ishni) yakunlovchi bo‘lsa! Menga mol-mulkim ham asqotmadi. Saltanatim ham halok bo‘lib mendan ketdi”[5].
Xulosa qilib aytganda, barchaning qilgan qilmishlari va holatlari ma’lum bo‘lsa-da, Alloh taolo ularga nomai a’mollarining ham berilishini iroda qilgan. Ushbu nomai a’mollarning qanday berilishining o‘zidayoq yaxshi amal qilganlarni taqdirlash ko‘rinishi bor.
Keyingi mavzu:
Amallarning o‘lchanishi va sirot haqidagi e’tiqodimiz