Sayt test holatida ishlamoqda!
10 Yanvar, 2025   |   10 Rajab, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:24
Quyosh
07:48
Peshin
12:36
Asr
15:32
Shom
17:16
Xufton
18:35
Bismillah
10 Yanvar, 2025, 10 Rajab, 1446

Najot qo‘ng‘irog‘ini kim bosgan edi?

5.09.2018   6561   5 min.
Najot qo‘ng‘irog‘ini kim bosgan edi?

Shaharlararo avtobus bekatiga yaqin minoradan taralgan muqaddas chorlov quloqlardan kirib, ko‘ngillarga taralardi. Abdulloh ro‘zasini ochdi-yu, shoshilgancha Mersedes avtobusining orqa eshigidan ichkari kirdi. Qo‘lidagi kichkina sumkani orqa o‘rindiqqa qo‘yib, pastga tushdi. Jomadonlarni yukxonaga joylayotgan yordamchi tomon yurdi. Haydovchi yordamchisi o‘rta bo‘yli, sabza mo‘ylabli yigit edi. Abdulloh, meni tushunarmikin, deya taraddudda qoldi. Ammo so‘rab ko‘rishdan boshqa chorasi yo‘q edi.

— Salom hamshahar, — dedi tortinibroq.

— Labbay akajon, — yordamchi unga yuzlandi.

— Avtobusni besh daqiqa to‘xtatib turolasanmi, shom nomozini o‘qib kelsam degandim.

Yordamchi Abdullohga boshdan oyoq razm soldi. So‘ng:

— Hoziroq jo‘naymiz aka, — dedi qo‘llarini ustiga artarkan. — Vaqt bo‘ldi, kuta olmaymiz.

— Besh daqiqada kelaman, axir!

— Yo‘lda o‘qirsiz.

— Vaqti juda qisqa bo‘ladi. Hozir ulgurmasam...

— Uzr aka!

Yordamchiga qolsa, besh daqiqa kutishning hecham ziyoni yo‘q edi. Aksincha, bir-ikkita bo‘sh qolgan o‘rinni ham to‘ldirib olardi. Lekin, iloji yo‘q, deb qo‘ydi. So‘zidan qaytgisi kelmayapti. Buning ustiga ishga yangi kelgani uchun haydovchining fe’lini ham yaxshi bilmaydi. Tanimagan kishisi uchun tanbeh eshitib qolishi mumkin.

— Ikki daqiqa kechroq jo‘nasak nima qiladi, — Abdulloh yolvorishga tushgandi.

— Nima gap, nega tortishayapsan? — yon tomondan dag‘al ovoz eshitildi. Ikkovi ham ovoz kelgan tomonga qaradi. Qorachadan kelgan, qorni ko‘ylagini yirtguday osilgan, qalin mo‘ylovli, o‘rta yoshlardagi bir kishi ular tomon kelardi. Yordamchi boshlig‘ini ko‘rib sergaklandi:

— Bu yo‘lovchi namoz uchun besh daqiqa so‘rayapti.

— Buning nimasi bahslashadigan masala. Borsin, o‘qib kelsin. — Haydovchi Abdullohga yuzlandi. — Qani hamshahar, tezda o‘qib qayt, bizni ham duo qil. Kutib turamiz.

Abdulloh sevinib ketdi. U qaytgach, avtobus qo‘zg‘aldi. Joyiga o‘tirar ekan, hamma joyi horg‘inlikdan sirqirardi. Ulov Malatya avtobekatidan chiqqanda oqshomning ola-bula qorong‘uligi tobora quyuqlashib borardi. Mersedesning o‘tkir chiroqlari qorong‘ulik bag‘rini tilib borardi.

Haydovchi peshtoqdagi oynadan yo‘lovchilarni kuzatdi. Kimdir gazeta o‘qir, boshqasi o‘rindig‘ini yotqizib, uxlashga hozirlik ko‘rardi. U ikki kundan buyon tuzuk uxlayolmadi. Kecha tunda ham yo‘lda edi. Bosib kelayotgan horg‘inlikni ketkazish uchun radioning qulog‘ini buradi. Undan ajoyib qo‘shiq taralardi. Huzurlangan haydovchi cho‘ntagidan sigareta olib tutatdi. Istanbul safarlaridan birida yashirincha sotib olgandi. Yutoqib tutun tortarkan, «Shu sabil qolgurni erkin sotishga qo‘yishsa nima qilarkin», deya g‘udranib qo‘ydi. U uzoq yo‘llarga yurishdan zerikkandi. Osoyishta bir ish bo‘lsa jon deb o‘tib ketardi.

Abdulloh esa orqa o‘rindiqlarni hech yoqtirmasdi. Buning ustiga ikki semiz kishining o‘rtasida siqilib qolgan, oyoqlarini uzatolmas, asabiylashardi. Uxlashga urinar, lekin yota olmasdi. U Malatyaga tijorat uchun kelgan, endi uyiga qaytayotgandi. Kunduzi rosa yurib charchagan, ammo onasi, rafiqasi va shirintoy o‘g‘li Usmondan ayro qolishga sabri chidamay yo‘lga otlangandi.

Onasi u har gal safarga otlanganida duo qilarkan, «Musofir yo‘lovchiman, deya namozingni tashlab qo‘yma», deb tayinlardi. Otasi o‘lganidan buyon barcha savdo ishlari uning zimmasiga tushgan, ishni boshlaganiga uncha ko‘p bo‘lmagani uchun ham zahmat tortayotgandi.

U uyqusizlikdan qizargan ko‘zlarini yordamchiga tikdi. So‘lg‘in qoracha yuzida umidsizlik aks etsa-da, yana unga murojat qildi. Orqa oyna bilan o‘rindiqlar orasidagi yordamchining joyiga ishora qilib:

— Shu joyga biroz mizg‘ib olsam maylimi? — dedi.

Rad javobini kutgandi, ammo yordamchi unga jilmayib qaradi:

— O‘ting aka, yotib rohatlanib uxlang.

— Rahmat ukajon, joning omon bo‘lsin!

Abdulloh darhol yonidagi kishidan uzr so‘rab orqaga o‘tdi. Kostyumini yechib, yostiq qildi. O‘ta toliqqanidan motor tovushi va ulovning silkinishiga ham ko‘nikib, tezda uxlab qoldi.

Avtobus Malatya tepaliklari tomon tirmashib chiqarkan, ovozi shamolda kecha sukunatiga qorishib ketardi. Haydovchining ko‘zlari uyqusizlikdan tez-tez yumilar, boshi oldiga egilib ketardi. Yo‘lovchilarning aksariyati uxlagani uchun uning bu holidan bexabar edi. Endi ulov tog‘ yo‘liga o‘rlay boshlagandi.

Abdulloh uyqu asnosida u yoqdan bu yoqqa ag‘darilar ekan, oyog‘i haydovchi bilan yordamchi o‘rtasidagi aloqani ta’minlovchi, yo‘lda tushadigan yo‘lovchilarni bildirish uchun qo‘llanadigan tugmaga tegib ketdi. Qo‘ng‘iroq tovushidan uyqusirab uyg‘ongan haydovchi tormozni qattiq bosib yubordi. Katta avtobus qattiq silkinib to‘xtadi. Yo‘lovchilar sarosima bilan uyg‘ondi. Endi ko‘zi ilingan yordamchi ham nima bo‘lganiga hayron edi. Orqa o‘rindiqqa zarb bilan urilgan Abdulloh achchiqlanib ko‘zlarini ochdi. Haydovchi yordamchidan suv so‘radi. Tashqari zim-ziyo, ulovning yaqinni yorituvchi faralari miltillabgina turibdi. Haydovchi qo‘l tormozini tortib, yuzini yuvib olish uchun pastga tushdi-yu, baqrayib qoldi. Mersedes tik jarlik tomon burilgan va bir qadam berida to‘xtagan edi. Haydovchi o‘ziga kelgach, hayajondan yordamchiga baqirib yubordi:

— Qo‘ng‘iroqni kim bosdi?!

— Oqshomda bizdan namoz uchun besh daqiqa izn so‘ragan kishi mendan iltimos qilib, orqaga o‘tib yotgandi. Kechiring ustoz.

— Haydovchining esa hayajoni bosilmas:

— Bu bir mo‘jiza, mo‘jiza! — deya takrorlardi.

Abdulloh esa bu voqeadan xabarsiz holda orqa o‘rindiqda o‘tirgancha sumkasidan saharlik uchun olgan yeguliklarini chiqarayotgandi...

Turk tilidan Abdulatif Abdullayev tarjimasi

O‘MI Matbuot xizmati

 

Manba

Ibratli hikoyalar
Boshqa maqolalar

Nomai a’mol berilishi haqidagi e’tiqodimiz

9.01.2025   2870   8 min.
Nomai a’mol berilishi haqidagi e’tiqodimiz

 - 56وَتُعْطَى الْكُتْبُ بَعْضًا نَحْوَ يُمْنَى وَبَعْضًا نَحْوَ ظَهْرٍ وَالشِّمَالِ

Ma’nolar tarjimasi: Nomai a’mollar ba’zilarga o‘ng tomondan beriladi, ba’zilarga orqa va chap tomondan (beriladi).

Nazmiy bayoni:

Ayrimlarga nomalar kelar o‘ng qo‘ldan
Ba’zilarga berilar orqa va so‘ldan.

Lug‘atlar izohi:

تُعْطَى – ikki maf’ulli fe’l.

الْكُتْبُ – noib foil, birinchi maf’ul. كُتْبُ kalimasi كِتَابٌ ning ko‘pligi bo‘lib, aslida, كُتُبٌ dir. Bu yerda nazm zaruratiga ko‘ra كُتْبُ qilib keltirilgan.

بَعْضًا – ikkinchi maf’ul.

نَحْوَ – nahv kalimasining bir qancha ma’nolari bo‘lib, bu yerda “tomon” ma’nosida kelgan. Zarflikka ko‘ra nasb bo‘lib turibdi. Quyidagi baytlarda نَحْو kalimasining besh xil ma’nosi bayon qilingan: 1. “qasd”; 2. “jihat”; 3. “miqdor”; 4. “misl”; 5. “qism”.

نَحَوْنَا نَحْوَ دَارِكَ يَا حَبِيبِي

لَقِينَا نَحْوَ أَلْفٍ مِنْ رَقِيبِ

وَجَدْنَاهُمْ جِيَاعاً نَحْوَ كَلْبٍ

تَمَنَّوْا مِنْكَ نَحْوًا مِنْ شَرِيبِ

Ey do‘stim, yo‘l oldik hovlinga tomon,

Yo‘liqdik ming qadar raqibga hamon.

Ularning it misol ochligin bildik,

Biror qism yutiming kutishar har on.

يُمْنَى – “o‘ng” ma’nosida bo‘lib, taraf va a’zoga nisbatan ishlatiladi.

وَبَعْضًا – oldin o‘tgan بَعْضًا ga atf qilingan.

ظَهْر – orqa taraf ma’nosini bildiradi. Masalan, ظَهْرُ الاِنْسَان deganda inson yelkasi ortidan beligacha bo‘lgan qismi tushuniladi.

الشِّمَالِ – chap taraf ma’nosini anglatadi.


Matn sharhi:

Qiyomat kunida hamma mahshar maydoniga to‘planadi. Barchaga bu dunyoda qilgan ishlari yozib qo‘yilgan kitob – nomai a’mol tarqatiladi. Ushbu nomai a’mollar insonlarning hayotlari davomida qilgan barcha hatti-harakatlari davomida yozilgan bo‘ladi. Bu haqida Qur’oni karimda shunday xabar berilgan:

“Holbuki, sizlarning ustingizda (barcha so‘zingiz va ishingizni) yodlab turuvchi (farishtalar) bor. (Ular nomai a’molga) yozuvchi ulug‘ zotlardir. (Ular) siz qilayotgan ishlarni bilurlar”[1].

Ya’ni insonlarning qilayotgan amallarini kuzatib, yozib turuvchi farishtalar bor. Ular Alloh taolo huzurida eng hurmatli farishtalar bo‘lib, insonlarning talaffuz qilgan barcha so‘zlarini va qilgan barcha amallarini yozib turadilar. Qurtubiy ushbu oyat haqida: “Ustilaringizda kuzatib turuvchi farishtalar bordir” ma’nosini anglatadi, – degan. Ushbu hurmatli farishtalar insonlar tarafidan sodir bo‘lgan barcha yaxshiyu yomon ishlarni bilib turadilar hamda qiyomat kunida qilmishlariga yarasha jazo yo mukofot olishlari uchun nomai a’mollariga yozib turadilar.

Qiyomat kunida farishtalar barcha insonlarni bir joyga to‘plaganlaridan so‘ng har biri bilan alohida hisob-kitob boshlanadi. Hisob-kitobdan oldin ularga bu dunyoda qilgan barcha ishlari yozib qo‘yilgan nomai a’mollari beriladi. Ashaddiy kofirlarga nomai a’mollari orqa tomondan beriladi va ular uni chap qo‘llari bilan oladilar. Ba’zi kofirlarga chap tomondan beriladi.

Taqvodor mo‘minlarga o‘ng tomondan beriladi. Tavba qilishga ulgurmasdan o‘lgan fosiq mo‘minga nomai a’moli qaysi tarafdan berilishi haqida ulamolar ikki xil qarashda bo‘lganlar:

– O‘ng tarafdan beriladi;

– Bu haqida gapirmaslikni afzal ko‘rishgan.

O‘ng tarafdan beriladi, deganlar ham qachon berilishi haqida o‘zaro ikki xil gapni aytganlar:

1. Do‘zaxga kirishidan oldin beriladi va bu uning do‘zaxda abadiy qolmasligi alomati bo‘ladi;

2. Do‘zaxdan chiqqandan keyin beriladi.

Nomai a’mollari o‘ng taraflaridan berilganlar osongina hisob kitobdan so‘ng jannatdagi ahllari oldiga xursand holda qaytadilar:

“Bas, kimning nomai a’moli (qiyomat kuni) o‘ng tomonidan berilsa, bas, u oson hisob bilan hisob-kitob qilinajak va (jannnatga tushgan) o‘z ahli (oilasi)ga shodu xurram holda qaytajak”[2].

So‘fi Ollohyor bobomiz ushbu masala to‘g‘risida qanday e’tiqodda bo‘lish lozimligi haqida bunday yozgan:

Bilur garchi jami’i holimizni,

Yuborur nomayi a’molimizni.

* * *

Yuborsa nomani rahmat yo‘lidin,

Kelur noma u qulni o‘ng qo‘lidin.

* * *

Qizil yuzlik bo‘lub ul ham sarafroz

Suyunganidin qilur ul banda ovoz.

* * *

O‘qung nomamni ey turg‘on xaloyiq

Kelubdur noma ixlosimg‘a loyiq.

Ya’ni Alloh taologa barcha holatlarimiz ma’lum bo‘lsa-da, amallarimiz yozilgan sahifalarni yuboradi. U zotning buyruqlarini bajarib, rahmatiga sazovor bo‘lganlarga amallari yozilgan sahifalarni o‘ng tarafidan yuboradi.

Bunday baxtli insonlar kitoblari o‘ng tomondan berilishi bilanoq o‘zlarining abadiy baxt-saodatga erishganlarini biladilar va mislsiz xursandchilikdan quvonch ko‘z-yoshlari bilan entikishib:“Mana, mening kitobimni o‘qib ko‘ringlar! Albatta, men hisob-kitobimga yo‘liqishimga ishonardim”, – deydilar:

“Bas, o‘z kitobi (nomai a’moli) o‘ng tomonidan berilgan kishi aytur: “Mana, mening kitobimni o‘qingiz! Darhaqiqat, men hisobotimga ro‘baro‘ bo‘lishimni bilar edim”, – der”[3].

Ammo kimki Allohga iymon keltirmay, Uning buyruqlarini bajarmasdan o‘ziga berilgan fursatni faqat ayshu ishratda yashashga erishish, go‘yo dunyo lazzatlarining oxirigacha yetish yo‘lida sarf qilib yuborgan bo‘lsa, unga kitobi orqa tarafidan beriladi. Kitobi orqa tarafidan berilganlar qizib turgan do‘zaxga kiradilar:

“Ammo kimning nomai a’moli orqa tomonidan berilsa, bas, (o‘ziga) o‘lim tilab qolajak va do‘zaxda kuyajak”[4].

Ba’zilarga kitobi chap tarafidan beriladi. Bunday kimsalar kitobi chap tarafdan berilganning o‘zidayoq sharmanda bo‘lganlarini biladilar. Oldindagi dahshatli azob-uqubatlarni his etganlaridan titrab-qaqshab: “Voy sho‘rim, koshki menga kitobim berilmasa edi”, – deb qoladilar.

“Endi, kitobi chap tomonidan berilgan kimsa esa der: “Eh, qaniydi, menga kitobim berilmasa va hisob-kitobim qanday bo‘lishini bilmasam! Eh, qaniydi, o‘sha (birinchi o‘limim hamma ishni) yakunlovchi bo‘lsa! Menga mol-mulkim ham asqotmadi. Saltanatim ham halok bo‘lib mendan ketdi”[5].

Xulosa qilib aytganda, barchaning qilgan qilmishlari va holatlari ma’lum bo‘lsa-da, Alloh taolo ularga nomai a’mollarining ham berilishini iroda qilgan. Ushbu nomai a’mollarning qanday berilishining o‘zidayoq yaxshi amal qilganlarni taqdirlash ko‘rinishi bor.


Keyingi mavzu:
Amallarning o‘lchanishi va sirot haqidagi e’tiqodimiz

 

[1] Infitor surasi, 10, 12-oyatlar.
[2] Inshiqoq surasi, 7, 9-oyatlar.
[3] Al-Haqqoh surasi, 19, 20-oyatlar.
[4] Inshiqoq surasi, 10, 12-oyatlar.
[5] Al-Haqqoh surasi, 25, 29-oyatlar.