Ba’zilar ne’mat so‘zining ma’nosini tor doirada tushunishadi. Ular uchun orzu umidlar ro‘yobi har kim ham yetisha olmaydigan narsalarni qo‘lga kiritish: katta mol-dunyo, mansab-martaba va shunga o‘xshash narsalarni ne’mat deb biladilar. Suv, havo, tan sihatlik, el-yurt tinchligi kabi inson hayotining asosi bo‘lgan narsalarga beparvo qarab, go‘yo ular o‘z-o‘zidan paydo bo‘lib qolgan tabiiy holat deb o‘ylaydilar.
Holbuki, kishining dunyo va oxirati uchun manfaat yetkazadigan narsalar borki, ularning barchasi ne’mat hisoblanib, dinimiz bizlarni uning qadriga yetib yashashga buyuradi. Zero, ne’matning qadrini bilish, uni e’zozlash ne’mat beruvchi «Mun’im» (Alloh)ning shukrini ado etish demakdir. Payg‘ambar alayhissalom hadislarining birida: «Qaysi biringiz tongda uyqudan uyg‘onganda oilasi tinch, tani cog‘ va uyida bir kunlik yeguligi bo‘lsa, bilsinki, unda dunyodagi barcha ne’matlar mujassam ekan», deb ne’matni keng ma’noda tushunish lozimligini o‘rgatganlar. Ne’mat moddiy va ma’naviy bo‘lib, yuqorida sanab o‘tganlarimiz moddiy ne’matlar jumlasiga kiradi. Ma’naviy ne’matlar esa imon, islom, hurriyat, tinchlik kabi ko‘zga ko‘rinmaydigan, biroq moddiy ne’matlarga qaraganda qadrliroq narsalardan iboratdir.
Ne’matning bardavom bo‘lishi, uning shukri ado etilishiga bog‘liqdir. Ne’matning salmog‘iga yarasha shukr lozimdir. Tinchlikning qadrini turli o‘lkalarda bo‘lib turgan qo‘poruvchilik harakatlarini, odamlarning notinch holatlarini ko‘z o‘ngiga keltirgan odamgina chuqur his kila oladi. U yerdagi odamlarning ko‘ngliga ibodat qilish u yoqda tursin hatto yeb-ichish ham sig‘maydi. Bas, shunday ekan, ushbu buyuk ma’naviy ne’matning shukrini doim ado etib turmog‘imiz lozim. Inson berilgan bu ne’matlarga qay darajada shukr qilgan yoki qilmagani haqida qiyomat kunida albatta so‘raladi. Rasululloh (s.a.v.) bir hadisda: «Alloh taolo qiyomat kunida bandasidan: «Taningni sog‘ qilib qo‘ymaganmidim? Seni totli suv bilan qondirmaganmidim?..» deb so‘raydi», deganlar (Imom Termiziy rivoyati). Boshqa bir hadisda: «Odam bolasi qiyomat kunida to besh narsadan so‘ralmagunicha joyidan jilmaydi: umrida nima ishlar qilgani, yoshlik davrini qanday o‘tkazgani, molini qaysi yo‘l bilan topib, qayerga sarf qilgani va nihoyat bilganlariga qay darajada amal qilgani», deb marhamat qilganlar. Ne’matni Allohdan deb bilish kishini Allohga yana ham yaqinlashishga, Unga taqarrub hosil qilishga undaydi. Aksincha, tinchlik shukri ado etilmagan ne’mat esa insonga ofat keltiradi.
Tinchlik qaror topgan joyda xotirjamlik hukm suradi, insonlar emin-erkinlikda yashab, kelajak avlodlarni kamolotga erishish yo‘lida tarbiya qiladilar. Buning natijasi o‘laroq jamiyatda har tomonlama yuksalish va rivojlanish ro‘y beradi. Bundan kelib chiqadiki, dunyoda hayotning bir maromda davom etishi, xalqning Haq taolo buyurgan ishlarini mukammal va xotirjam ado etishlari uchun tinchlik va osoyishtalik lozim. Buning uchun esa inson o‘z zimmasiga yuklatilgan, tinchlikni saqlash va qadrlash vazifasini to‘laqonli bajarmog‘i lozim.
Jannatmonand yurtimiz, mustaqil O‘zbekistonimizda har bir jabhada yuksalish va rivojlanishlar ro‘y berib, shahar va qishloqlar kundan-kunga obod bo‘lib bormoqda. Albatta, bularning barchasining negizida yurtimizdagi tinchlik va xotirjamlik yotadi. Tinchlik va osoyishtalikni doimiy saqlamoq uchun esa shu yurtning har bir farzandi Vatan tinchligi va taraqqiyotini ma’lum bir soha vakillarining vazifasi deb qaramasdan, balki mening burchim, mening or-nomusim deb bilib, birlik va hamjihatlikda harakat qilishlari va fidoyilik ko‘rsatishlari lozim.
Yurtimizdagi rivojlanish va yuksalishlarni ko‘ra olmaydigan, undagi imkoniyatlar, yer osti va yer usti boyliklariga ega bo‘lishga harakat qilayotgan, bu yo‘lda har xil fitnalar bilan notinchlik keltirib chiqarishga urinayotgan qabih niyatli guruhlarning mavjudligi, undan ham yomoni bunday dushmanlarga yordam berishga intilayotgan xoinlarning topilishi bizni har doim ogoh bo‘lishga chorlaydi.
Xalqimiz bejizga duoga qo‘l ochganda Yaratgandan yurtga tinchlik, xalqqa farovonlik tilamaydi. Chunki bu ne’matlar – eng oliy ne’matlardir.
14 yanvar – Vatan himoyachilari kuni bayrami yurtimizda milliy g‘urur va fidoyilik ramzi sifatida alohida o‘rin tutadi. Bu kun Vatan himoyasi yo‘lida halollik va jasurlik ko‘rsatgan barcha fuqarolarni qadrlash, ularning hissasini e’tirof etish kunidir.
Vatan himoyachilari nafaqat harbiylar, balki mamlakat tinchligi va xavfsizligini ta’minlashga hissa qo‘shayotgan barcha insonlardir. Ular sog‘lom, barqaror jamiyat qurish yo‘lida faoliyat olib borayotgan, ertangi kunning tinchligi uchun mehnat qilayotgan va boshqalarga namuna bo‘layotgan kishilardir.
Har bir kishi vatanparvarlikni o‘z oilasidan, mahallasidan boshlashi lozim. Otinoyilar, ustozlar va ziyolilar yosh avlodga Vatanga bo‘lgan muhabbatni, uni himoya qilish mas’uliyatini yoshlikdan o‘rgatmog‘i kerak. Chunki kelajak avlodning ma’naviyati va irodasi Vatan mustaqilligini yanada mustahkamlaydi.
Bugungi kunda yoshlar harbiy bilimlar bilan birga axloqiy va ma’naviy tarbiyaga ham katta ahamiyat berishi kerak. Shu yo‘l bilan ular Vatanga fidoyilik bilan xizmat qilishga tayyor, shijoatli va barkamol shaxslar bo‘lib yetishadi.
14 yanvar kuni nafaqat bayram, balki Vatanga sadoqat va mas’uliyatni eslatuvchi muhim sana bo‘lib, har birimizga milliy iftixor hissini uyg‘otadi. Tinchlikning qadrini bilish, uni asrash va kelajak avlodga sog‘lom yurt qoldirish barchamiz uchun muqaddas burchdir.
Rizvon Bahramova,
Buxoro viloyati bosh imom-xatibining
xotin-qizlar masalalari bo‘yicha yordamchisi