Abu Muso Asha’riy (roziyallohu anhu) dedilar: “Abdulloh ibn Umar (roziyallohu anhumo) onasini yelkasiga mindirib Ka’bani tavof qilayotgan yamanlik kishini ko‘rdilar. U Abdulloh ibn Umar (roziyallohu anhumo)dan: “Ey Ibn Umar nima deb o‘ylaysiz onamning xaqqini ado eta oldim-mi”? deb so‘radi. Abdulloh ibn Umar (roziyallohu anhumo): “Yo‘q seni dunyoga keltirish vaqtidagi to‘lg‘oq azoblarida chekkan qiyinchiliklaridan bittasini ham ado eta olmading”, dedilar (Imom Buxoriy rivoyati).
Tobeinlar sayyidi Abul Xasan Ali ibn Xusayn Zaynul Obidin (roziyallohu anhu) onasiga ko‘p yaxshilik qilardi. Odamlar: “Siz insonlar ichida onasiga eng ko‘p yaxshilik qiluvchi zotsiz, biroq, onangiz bilan bir idishdan taom yeganingizni ko‘rmaymiz, buning sababi nima?” deb so‘radilar. Shunda u zot: “Qo‘limni onamning ko‘zlari tushgan taomga birinchi bo‘lib uzatishdan qo‘rqaman”, deb javob berdi.
Zur’a ibn Ibrohimdan rivoyat qilinadi. Umar (roziyallohu anhu)ning oldilariga bir kishi kelib: “Juda keksa yoshga yetgan onam bor. Yelkamda opichib xizmatlarini ado etaman. Doimo onamni yuvib, tarab, tahorat qildiraman. Shu xizmatlarim bilan onamni xaqqini ado etdimmi?” deb so‘radi. Shunda Umar (roziyallohu anhu) unga: “Yo‘q”, deb javob berdilar. U: “Axir men onam uchun o‘zimni bag‘ishladimku”, dedi. “Onang sening xizmatingni, o‘sib ulg‘ayishing, hayotda yashab ketishing umidida qildi. Sen esa undan ajralish umidida qilyapsan”, dedilar hazrat Umar (roziyallohu anhu).
Muhammad ibn Bishr Aslamiy aytadilar: “Kufada biror kishi Mansur ibn Mo‘tamir va Abu Hanifa (rahmatullohi alayh)dan ko‘ra onasiga yaxshilik qila olmadi. Hatto Mansur ibn Mo‘tamir onasiga ozor bermasin deb mayda hashoratlarni ham onasiga yaqin keltirmas edi”.
Hajar ibn Adbar onasining rohatini istab, yumshoqligiga ishonch hosil qilish uchun to‘shagini qo‘llari bilan paypaslab, so‘ngra unga onasini yotqizar edi.
Sufyon ibn Uyayna aytadilar: “Bir kishi safardan qaytdi. Uyda onasi tik turgan holda namoz o‘qir edi. Onasi tik turib, o‘zi o‘tirishni istamadi. Onasi o‘g‘lini fikrini fahmladi va o‘g‘li ko‘proq savobga ega bo‘lishi uchun namozini uzun qildi.
Avazxo‘ja BAHROMOV,
Toshkent viloyati “Xolmuhammad ota” jome masjidi imom-xatibi
Bismillahir Rohmanir Rohiym.
Alloh taologa bitmas-tuganmas hamdu sanolar bo‘lsin.
Payg‘ambarimizga mukammal va batamom salavotu durudlar bo‘lsin.
Ikki yoshdan kichik bo‘lgan go‘dakning onasidan boshqa emizikli ayolni to‘yib emishi ila u ayol bolaning onasiga, eri otasiga, farzandlari aka-ukasi va opa-singillariga aylanadilar. Shuningdek, bu ayolning boshqa qarindoshlari ham emgan bolaga xesh bo‘ladilar. Go‘dakning suyagi va eti ona sutidan shakllanadi. Shuning uchun uni emizgan ayol ham tuqqan onasi kabi bo‘ladi. Binobarin, xuddi o‘z onasini e’zozlagandek, uning ham hurmatini joyiga qo‘yish va qadrlash lozim.
عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْمُنْكَدِرِ قَالَ: جَاءَتْ إِلَى النَّبِيِّ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ ظِئْرُهُ الَّتِي أَرْضَعَتْهُ، فَبَسَطَ لَهَا رِدَاءَهُ ثُمَّ قَالَ: «مَرْحَبًا بِأُمِّي»، ثُمَّ أَجْلَسَهَا عَلَى رِدَائِهِ.
Muhammad ibn Munkadirdan rivoyat qilinadi: «Nabiy sollallohu alayhi vasallamning huzurlariga u zotni emizgan ayol keldi. Shunda u zot ridolarini yerga yozib, «Marhabo, onajon!» deb uni ridolarining ustiga o‘tirg‘izdilar».
Sharh: Demak, ayol faqat emizgan bo‘lsa ham, o‘sha emizgan onasining haqqi tuqqan onaning haqqidek bo‘lar ekan. Rasuli akram sollallohu alayhi vasallam o‘zlarini emizgan ayolni «onam» deb ataganlari, kelganlarida o‘rinlaridan turib, hurmat-izzat qilganlari, o‘zlarining kiyimlarini, ridolarini yechib, to‘shab, o‘shaning ustiga o‘tirg‘izib, hurmat ko‘rsatganlari mana shunga dalil, hujjat bo‘ladi.
عَنْ حَجَّاجِ بْنِ حَجَّاجٍ، عَنْ أَبِيهِ قَالَ: سُئِلَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: مَا يُذْهِبُ عَنِّي مَذَمَّةَ الرَّضَاعِ؟ قَالَ: «غُرَّةُ عَبْدٍ أَوْ أَمَةٍ».
Hajjoj ibn Hajjoj otasidan rivoyat qiladi: «Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan: «Mendan emizganlik haqqi(ni ado etmaganlik) mazammatini nima ketkazadi?» deb so‘rashdi.
«Bir qul yoki cho‘ri ozod qilish», dedilar.
Sharh: Bir kishi Rasululloh sollallohu alayhi vasallamdan: «Meni birov emizgan. Uning emizganlik haqqini ado eta olmaganman. Bu nuqsonning yomonligini nima ketkazadi? Nima qilsam, bu gunohni yuvaman, ya’ni meni emizgan shaxsning haqqini ado qilaman?» deb so‘rabdi.
Rasululloh alayhissalom bu savolga: «Bitta qul yoki cho‘ri ozod qilib», deb javob beribdilar.
Demak, emizgan ayollarning haqqi yuqori darajada, oliy bir maqomda bo‘lar ekan.
«Yaxshilik va silai rahm» kitobi 1-juz.