Ota-ona farzand tomonidan eng yuksak e’zozu hurmatga sazovar bo‘lgan insonlardir. Bu haqida oyatu hadislar ko‘p. Halqimiz o‘rtasida keng tarqalgan “Ota rozi –xudo rozi” degan hikmat ham shundan kelib chiqqan. Zero, hadisi sharifda “Jannat onalar oyog‘i ostidadur” deyilgan.
Har bir ota-ona unsin, o‘ssin, tezroq katta bo‘lsin deb o‘zini o‘tga, suvga uradi, o‘zi yemay farzandiga yediradi, o‘zi durustroq kiymay farzandiga kiydiradi, oq yuvib, oq taraydi. “bolam tezroq katta bo‘lsa qiyinchiligim esdan chiqadi” deya o‘y qiladi. Ammo farzand ko‘pincha ota-onaning o‘ylaganiday bo‘lmaydi.
Payg‘ambarimiz Muhammad sollallohu alayhi vasallam hadisi shariflarida shunday deyilgan “Uch narsa bor, kimda u bo‘lsa Alloh taolo unga rahmat nazari bilan qaraydi va jannatga kirgizadi. 1.Zaifga mehribon bo‘lish; 2.Ota-onaning duosini olish; 3.Qo‘l ostidagilarga yaxshilik qilish”.
Ota-ona duosi... bundan yaxshiroq mukofot bormikan yaxshi farzand uchun? Ota-onalarning sidqidildan qilgan duolari – o‘g‘il qizlarining uzoq umri, baxtu-saodati, iqbol-kamolini tilab qilgan duolari cheksiz. Astoydil yurakdan aytilgan bu iltijolarning amalga oshishi shubhasiz. Zero qaysi bir farzand ota-onasini e’zozlab, hurmatini qilib diliga surur – shodlik baxshida aylasagina, ularning holisona duolariga sazovor bo‘ladi. Keksalarni ayniqsa, padari buzrukvorlari va volidai muhtaramalarining va ko‘ngillariga xushnudlik yetkazishni istagan farzand elu-yurtiga ham sadoqatli bo‘ladi. Chunki ota-onalar o‘z o‘g‘il qizlari-yu, nabira-evaralarining ehtiromu-izzatlarini ona Vatanga muhabbatda ham ko‘radilar. Diyoriga, eliga nonko‘rlikni ular aslo kechirmaydilar. Ha, ota-ona duosiga musharraf bo‘lish uchun ularga har jihatdan munosib bo‘lmog‘imiz zarur.
Xalqimizning sevimli kitoblaridan “Qobusnoma”da shunday hikmat bitilgan “Odam mevaga, ota-ona daraxtga o‘xshaydir. Daraxtni har qancha yaxshi tarbiyat qilsang, mevasi shuncha yaxshiroq va shirinroq bo‘lur. Ota-onaga izzat va hurmatni qancha ko‘p qilsang ularning duosi shuncha tezroq mustajob bo‘lur”. Shunday ekan bu ulug‘ zotlarga izzat-hurmatni biron lahza ham unutmaslik – har bir farzandning insoniylik burchidir.
Ayni vaqtda boshqa keksalar – qarindoshu begonalarning ham duolarini olish har qaysi yoshning muddaosi bo‘lishi zarur. U orzuga yetishishning asosiy yo‘li esa har bir keksa otaxonu-onaxonning hurmatini joyiga qo‘yish salomini kanda qilmaslik, yumushlari bo‘lsa bajonidil yordam ko‘rsatish, shirin so‘zlar bilan ko‘ngillariga orom bag‘ishlashdir. “Qariyalarni hurmat qilg‘il, ular haqida behuda so‘z demag‘il, ularning oldida odob va miskinlik bilan so‘zlagil” – deb nasihat qilingan “Qobusnomada”. Binobarin, keksalar oldida hamisha odob saqlash, kamtar bo‘lish, ular haqida hech qachon behuda so‘z aytmaslik, qariyalarni hurmat qilish shartlaridandir.
Hamisha nuroniy otaxonu-onaxonlar oldidan, salom berib o‘tar ekanman ularning yuzlariga nur balqiganini ko‘raman. Birgina “Assalomu alaykum” iborasida chehralari yorishib, dillari yayrab ketadi. “Va alaykum assalom, baraka toping, sizni tarbiyalagan ota-onangizga rahmat! Doimo sog‘ bo‘ling” - deb duo qilib qolishadi. Birgina salomimga shuncha minnatdorchilik, shuncha duo. Demak, shu birgina salom bilan keksa bir insonning diliga hushnudlik yetganidan ko‘nglim yayraydi. Shunda ba’zi yoshlarning otaxonu-onaxonlarimizga salomini ravo ko‘rmayotganini guvohi bo‘lib afsuslanaman. Shuncha duo, shirin so‘z, pokiza tilaklardan benasib qolayotganlarni ko‘rib achinasan goho.
“Oltin olma, duo ol, duo oltin emasmu?”-deydi dono xalqimiz. Nuroniy bobo-yu-momolar duosini olish inson uchun qanchalik baxt.
Azizlar! Ota-onalarimiz, mahalla kuydagi barcha keksa nuroniylar duosini olaylik. Muborak istaklar nuri bilan yo‘g‘rilgan bu duolar barchamizga ezguliklar, baxtu-iqbol keltirsa ajab emas. Shunday ekan, bu dunyo-yu u dunyoda Allohning roziligi, farovon turmushni istagan har bir o‘g‘il-qiz umr boricha bu ulug‘ va mukarram zotlarning xizmat va hurmatlarini qilishi lozimdir. Barchamizga ota-ona xizmatini qilib, duosini olish, bu orqali Allohning roziligini topish nasib etsin.
Tohir ISMATILLAYEV,
Yakkabog‘ tumani bosh imom-xatibi.
manba: nasafziyo.uz
Abul Barakot Nasafiyning ilmiy meroslari va xususan “Tafsirun Nasafiy” asari
Imom Buxoriy nomidagi
Toshkent Islom instituti talabasi
Hamidullayev No‘monxon
Annotatsiya: Mazkur maqolada mo‘g‘ullar istilosi davrida yashagan, hanafiy fiqh va moturidiy aqida yo‘nalishining yetuk vakillaridan biri bo‘lgan alloma Abul Barakot an-Nasafiyning ilmiy merosi o‘rganiladi. Uning kalom, fiqh va tafsir sohalariga oid muhim asarlari, xususan “Madorik at-Tanzil va Haqoiq at-Ta’vil” nomli tafsiri alohida tahlil qilinadi. Ushbu tafsir asari hanafiylik va ahli sunna ta’limotiga asoslangan bo‘lib, unda Zamaxshariyning “Kashshof” va Bayzoviy tafsirlaridan tanlab olingan jihatlar, ammo mo‘taziliy yondashuvlardan holi uslub qo‘llanilgan.
Muallif Qur’on oyatlarini fiqhiy, tilshunoslik va kalomiy jihatdan izohlab, tafsirni mo‘tadil, ixcham, isroiliylardan pok va ilmiy yondashuvga asoslangan holda yozgan. Shuningdek, maqolada Abul Barakot Nasafiyning boshqa mashhur asarlari va ulamolar tomonidan berilgan ta’riflar ham bayon etilgan. Bu maqola tafsir ilmi rivojiga qo‘shilgan boy ilmiy merosni ochib berish barobarida, hanafiy tafsir maktabining o‘ziga xos jihatlarini ham yoritadi.
Kalit so‘zlar: Abul Barakot an-Nasafiy, Madorik at-Tanzil, Tafsir an-Nasafiy, hanafiy mazhabi, moturidiy aqida, tafsir ilmi, Kashshof, Bayzoviy, ahli sunna val jamoa, fiqh, kalom, Qur’on tafsiri, mo‘g‘ullar davri, isroiliyat, qiroatlar, tafsir uslubi.
Nasafdan yetishib chiqqan ulug‘ olimlardan biri Abul Barakot Nasafiy o‘zining tafsir, fiqh, aqida sohalariga oid asarlari bilan mashhur bo‘lgan. U tug‘ilib, yashagan payt mo‘gullar hukmronligi davri bo‘lganligi uchun Movarounnahrda ilmiy, madaniy va iqtisodiy holat tanazzulga tushib qolgan edi. Shunday bo‘lishiga qaramasdan Abul Barakot Nasafiy kabi fidoiy olimlar ilmni jonlantirishga va qayta tiklashga harakat qilganlar[1]. Abul Barakot Nasafiyning turli sohalardagi asarlari;
“Al-Musaffo fi sharh al-manzuma an-Nasafiya” (“an-Nasafiy nazmining musaffo sharhi ”) – ilmi kalomga oid;
“Al-Mustasfo fi sharh al-fiqh an-nofi” (“Tanlangan foydali fiqh sharhi”) – islom huquqshunosligiga oid;
“Umdat al-aqoid” (“Aqidalar asosi”) – kalom ilmiga oid.
Abul Barakot Nasafiyning tafsir ilmi bo‘yicha ahli ilm orasida “Tafsir an-Nasafiy” nomi bilan mashhur bo‘lgan va hanafiy mazhabiga muvofiq bitilgan “Madorik at-tanzil va haqoiq at-ta’vil” (Qur’on ma’nolari va ta’vil haqiqatlari) kitobi boshqa asarlar orasida eng qimmatlilaridan biri desak, hech ham mubolag‘a bo‘lmaydi. Chunki boshqa tafsir kitoblari orasida katta shuhrat qozongan “Tafsir an-Nasafiy” kitobi dunyo bo‘yicha eng keng tarqalgan hanafiy mazhabiga binoan yozilgan, undagi oyatlar aynan moturidiya ta’limotiga binoan bayon etilib, o‘sha davrning ilm markazlari Buxoro va Samarqandning olimlari fikrlari bilan boyitilgandir. Bu asarni yozishda Nasafiy Zamaxshariyning “al-Kashshof an haqoiqi-t tanzil”, Bayzoviyning “Anvorut-tanzil va asrorut-ta’vil” va boshqa tafsirlardan foydalangan[2].
Alloma Laknaviy Abul Barakot Nasafiy 1310 yilda Bag‘dodga kelgani, mudarrislik qilgani va shu yerda vafot qilganlini aytib o‘tgan[3]. 1310 yili rabi al-avval oyining juma kuni kechasi Bag‘dodda vafot etgan hamda Isfahon yaqinidagi Izaj shahrida (Xuziston va Isfahon oralig‘ida) dafn qilingan.
Quyida ushbu buyuk imom haqida ba’zi ulamolarning fikrlari keltiramiz: Imom Laknaviy uni shunday ta’riflagan: “Komil imom, zamonasining ziyrak olimlaridan, fiqhda asosiy manbalarga amal qilgan, hadis va uning ma’nolarida yetuk olim”[4].
Imom Ibn Hajar uni “dunyoning allomasi”[5] deb atagan.
Ibn Kamol Pasha uning yuksak ilmiy maqomi haqida shunday degan: “U mutaqaddim faqihlar va muhaqqiqlar qatorida yuqori mavqega ega bo‘lib, zaif va mavzu' hadislarni o‘z asarlarida keltirmagan, balki mustahkam dalillarga tayangan”.
Shuningdek, u shunday degan: “Ijtihod eshigi u kishi bilan yopilgan, undan keyin hech bir mazhabda yangi mujtahid kelmagan”[6].
Abul Barakot Nasafiyning bir qator asarlari O‘zbekiston Respublikasi Fanlar akademiyasining Abu Rayhon Beruniy nomidagi Sharqshunoslik institutida saqlanadi.
Nasafiy tafsiri ta’rifi va muallifining undagi uslubi.
Bu tafsirni Imom Nasafiy rohimahulloh “Tafsirul Bayzoviy” va Zamaxshariyning “Kashshof” tafsirlaidan muxtasar qilib olgan. Lekin u Kashshofdagi mo‘tazila e’tiqodidagi fikrlarni tashlab, Ahli sunna val Jamoa mazhabiga ko‘ra ta’lif qilgan. Bu tafsir uzun tafsirlar bilan qisqa tafsirlar orasidagi o‘rtacha tafsirdir. Bu tafsirda Imom Nasafiy rohimahulloh qiroat va tarkib qoidalari o‘rtasidagi vajhlarni jamlagan. Bunga Kashshofda kelgan balog‘at qoidalari va yashirin nozik ma’nolarni kashf etishdan iborat bo‘lgan bir qancha narsalarni ham kiritgan.
Shu bilan birga, Zamaxshariy o‘z tafsirida qo‘llagan savol va javoblarni ham keltirgan. Lekin imom Nasafiy rahmatullohi alayh o‘zining bu tafsirida oyatlarni asos qilib olgan. Shuning uchun “Kashshof”ning sohibi suralarning fazilati haqida mavzu' hadislarni keltirganidek u kishi mavzu' hadislarni keltirmagan.
Imom Nasafiy rohimahulloh grammatik qoidalarga chuqur kirmay, balki yengil to‘xtalib o‘tgan. Mutavotir yetti qiroatni lozim tutib, har bir qiroatni o‘z qorisiga nisbatini bergan. Hukm oyatlarning tafsirida fiqhiy mazhablarga qisqacha to‘xtalib o‘tgan. Har bir mazhab keltirgan fikrlarni qisqacha bayon qilib, asosan, ko‘pincha o‘zining hanafiy mazhabini qo‘llab-quvvatlagan. Mazhabiga muxolif kelganlarga raddiyalar bergan. Bu tafsirda Isroiliyot rivoyatlarining zikri kamdan-kam uchraydi. Shunda ham bunday rivoyatlarni keltirib turib, so‘ngra rad qiladi.
Darhaqiqat, imom Nasafiy rohimahulloh o‘z tafsirining avvalida qisqa bir iborani keltirib, unda o‘zining bu tafsirini yozishdagi yo‘nalishi va uslubini bayon qilib, jumladan, shunday deydi: “Tafsir ilmida qiroat va tarkib vajhlarini jamlagan, «Badi' va ishorat” ilmining nozik jihatlarini o‘z ichiga olgan, Ahli sunnat val jamoatning so‘zlari bilan bezalgan, bid’at va zalolat ahlining botil fikrlaridan xoli bo‘lgan, malol keladigan darajada juda uzun bo‘lmagan va xalal beradigan darajada juda qisqa bo‘lmagan, o‘rtacha bir kitobni yozdim».
FOYDALANILGAN MANBA VA ADABIYOTLAR RO‘YHATI