Mana shunday saodatli kunda jannatmakon diyorimizning barcha musulmonlari va xalqini muborak Qurbon hayiti bilan samimiy muborakbod etamiz. Alloh taolodan mehr-oqibat, shukronalik va bag‘rikenglik ifodasi bo‘lgan bu ulug‘ bayramni barchamiz uchun xursandchilik, shodu xurramlik va hamjihatlikda o‘tkazishlikni so‘raymiz.
Qurbon bayrami zulhijja oyining o‘ninchi kunidan boshlanadi. Arafa kunidan boshlab dunyodagi barcha musulmonlar qatori yurtimizdan borgan hojilarimiz ham zimmalaridagi farzlardan biri – haj ibodatini bajarishga kirishishdi. Bu yili tumanimizdan ketayotgan xojilar soni muhtaram yurtboshimizning tashabbuslari bilan 28 tadan 35 taga oshdi. Ular Mino, Arafot, Muzdalifa, Makkadagi Masjidul Harom kabi ibodat joylarida haj amallarini bajarib, gunohlardan poklanish bilan birga mustaqil yurtimiz hamda uning rahbarlariga, xalqimiz va barcha musulmonlarimizga Alloh taolodan tinchlik-xotirjamlik, fayzu barakot va ezguliklar, keng rizq va farovonlik tilab duolar qilishyapti. Payg‘ambarimiz Muhammaddan (sollallohu alayhi va sallam) rivoyat qilingan hadisda: «Bu kunlarda qilingan yaxshi ishlar boshqa kunlardagidan Alloh taologa suyuklidir», deyilgan (Imom Buxoriy rivoyati, «Sahihi Buxoriy»).
Qurbon hayiti namozi ado etilganidan so‘ng qodir bo‘lgan musulmonlar Alloh taologa atagan qurbonliklarini so‘yishga kirishishadi. Zero, qurbonlik qilish Alloh taoloni ulug‘lash, bergan ne’matlarining shukronasini ado qilish va nafsoniy illatlardan poklanishdir. Qurbonlik qilish zakot nisobiga qodir kishilarga vojib amallardandir. Qurbonlik so‘yishning avvali hayit namozini ado etilganidan so‘ng so‘yiladi. Uning oxirgi vaqti esa hayitning uchinchi kun asr vaqtigacha. Qurbonlik qiluvchining qurbonlik so‘yish vaqtida hozir bo‘lishi mustahabdir.
Qurbonlikka qo‘y, echki, tuya, sigir kabi hayvonlarning erkagi ham urg‘ochisi ham so‘yilishi mumkin. Bulardan tuya 5 yosh, sigir 2 yosh, qo‘y va echki esa 1 yoshga to‘lgan bo‘lishi kerak. Ammo qurbonlik niyatida boshqa jonivorlarning so‘yilishi masalan, tovuq, g‘oz va shu kabi parrandalarni so‘yish joiz emas.
Mol va tuyani yetti kishi nomidan so‘yilishiga shariatimizda ko‘rsatmalar bor. Jobir (roziyallohu anhu)dan rivoyat qiladilar: “Nabiy (sollallohu alayhi vasallam) bilan Hudaybiyada bir tuyani yetti kishi nomidan, bir sigirni yetti kishi nomidan so‘ydik” (Abu Dovud, Muslim va Termiziy rivoyatlari).
Agar mol yoki tuya 7 kishi nomidan so‘yiladigan bo‘lsa, uning go‘shtini taqsimlashda chamalab emas, balki kilolab o‘lchagan holda teng taqsimlanishi lozim. Qurbonlik so‘yishi vojib bo‘lgan kishi qurbonlikni vaqtida so‘ymasa, keyin uning qiymatini sadaqa qilish vojibdir. So‘yilgan qurbonlikning uch dan birini sadaqa qilish, uchdan birini yedirish, uchdan birini keyin yeyish uchun olib qo‘yish mustahabdir.
Qurbonlikka har tomonlama sog‘ va semiz bo‘lgan jonliqlarni so‘yish shariatimiz ko‘rsatmalaridandir. Buning ham o‘ziga xos hikmatlari bor, albatta. Birinchi hikmat – bu musulmonlarning Allohga nisbatan yuksak odoblari, Qurbonlik Alloh taologa atab qilingani uchun uni sog‘-salomat, hech bir nuqsonsiz bo‘lishiga e’tibor berish Alloh taologa nisbatan yuksak odobni ko‘rsatadi. Qurbonlik qilinadigan hayvonning aybu nuqsonsizini topish esa, taqvoning barkamolligi uchun urinishdir. Ikkinchi hikmat – bu musulmonlarning o‘rtalaridagi mehr-oqibatlarini mustahkamlaydi. Ularga kasal hayvonlarning go‘shtini emas, balki sog‘ va semiz hayvonlarning go‘shtini sovg‘a qilish yaxshi ishlardandir. Bu ish ularning ko‘nglini ko‘taradi.
Qurbon hayiti – ulug‘ bayram. Shuning uchun bu kunni yaqinlarimizni yo‘qlab, ularning holidan xabar olish, yoshi ulug‘larni ziyorat qilish, muhtojlarga mehr-muruvvat ko‘rsatish, oilalarga xursandchilik ulashish va umuman, bayramning ko‘rkiga ko‘rk qo‘shadigan amali solihlar bilan o‘tkazish maqsadga muvofiqdir.
Payg‘ambarimiz (sollallohu alayhi vasallam) bu kunda yanada mehribonroq, shafqatliroq bo‘lar, yetim-yesirlar boshini silar, qariyalar, kasalmandlar, muhtojlardan xabar olar, ularning ko‘ngillariga ham bayram shukuhini olib kirar edilar. Bu kunda gina-quduratlarni unutib, kechirimli bo‘lish lozim. Ammo guruh-guruh bo‘lib uch kunlab fotihaxonlik qilish, bayramni motamga aylantirish o‘rniga uni xursandchilik va shodiyona bilan o‘tkazaylik!
Alloh taolo ushbu Qurbon hayiti bayramimizni barchalarimizga muborak qilib, uning savobidan hammamizni bahramand aylasin, gunohlarimizni mag‘firat etsin! Bu bayram barakotidan barcha mo‘min-musulmonlarni ikki dunyo saodatiga musharraf aylasin! Xirmonlarimizga baraka bersin, iqbolimizni baland, toleimizni ulug‘ qilsin. Yurtimizga tinchlik, xalqimizga farovonlik, Yurtboshimizning el-yurt manfaati yo‘lidagi xayrli ishlarida yuksak muvaffaqiyatlar yor bo‘lsin, omin!
Qibray tumani bosh imom-xatibi
M.Mirjalilov
O‘MI matbuot xizmati
Inson qalbi goh u tarafga, goh bu tarafga o‘zgarib turadi: savobli ish qilganida, qalbi yayraydi, dili cheksiz quvonchga to‘ladi. Gunoh-ma’siyat kirlari esa dil oynasini xiralashtiradi. Oqibatda qalb qorayadi, ko‘ngli xijil bo‘ladi.
Abdulloh ibn Umar roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi. Rasululloh sollallohu alayhi vasallam: "Temirga suv tegsa zanglaydi. Xuddi shunga o‘xshab qalblarni ham zang bosadi", dedilar. Shunda: "Yo Rasululloh, uning jilosi nima?" deb so‘raldi. U zot: "O‘limni ko‘p eslash, Qur’on o‘qish", dedilar.
Qalb xuddi temir kabi zanglaydi. Temirga suv tegsa, sirtini zang bosadi. Gunohlar yig‘ilib yig‘ilib qalbni zanglatadi, dilni qoraytiradi, ko‘ngilni g‘ash qiladi. Qalb qorayishi oqibatida inson shuuri o‘tmaslashadi, mehr-oqibat tuyg‘usi kishi bilmas tarzda ko‘tarilib boradi.
Mazkur hadisda aytilishicha, o‘limni eslagan, Qur’on o‘qigan odamning qalbi zanglardan tozalanadi. Qanday qilib, deysizmi? Gap shundaki, o‘limni eslagan kishining o‘tkinchi dunyoga xohishi so‘nadi. O‘limni eslagan, oxiratni o‘ylagan inson gunohlardan tiyiladi, nafasi kirib-chiqib turganida Parvardigoriga tezroq tavba qilishga shoshiladi, o‘zini isloh qiladi. Inson o‘limni eslaganda lazzatlar parchalanadi, hakalab otib turgan nafs xohishlari sal bo‘lsayam jilovlanadi. Bir kunmas-bir kun dunyoni tark etishini bilgan kishi oqibatli bo‘ladi, bir ish qilishdan oldin oxirini o‘ylaydi, mulohaza yuritadi.
Yuqoridagi hadisda aytilishicha, Qur’on tilovati qalbdagi zanglarni ketkazadi. Haqiqatan, Qur’on o‘qish bilan qalb yayraydi, ko‘ngil taskin topadi. Mo‘min banda qiroatdan bir dunyo ma’naviy ozuqa oladi. Shu yo‘sin qalbni qoplagan zang qurumlari asta-sekin tozalanib boradi. Bejizga "Qur’on qalbga malham, dilni tozalaydigan ilohiy davo", deyilmagan.
Ma’lumki, temirga doim ishlov berib turilmasa, ko‘p o‘tmay zanglaydi. Xuddi shunga o‘xshab, Qur’on o‘qilmasa, dilni zang bosadi. Hamisha Qur’on o‘qiydigan inson qalbiga gard yuqmaydi. Tilovat bilan jilolangan qalbi oynadek yarqirab turadi.
Hozirgi "zamonaviy" odamlarning ko‘pi dunyoga hirs qo‘yish dardi bilan og‘rigan. Kishilar orasida o‘zaro ishonch, sadoqat, vafo, mehr-oqibat kamayib ketayotgandek. Bizningcha, buning sababi bitta: o‘limni unutish, Qur’on o‘qimaslik.
Ayrim odamlarga o‘limni eslatsangiz, oxiratdan gap ochsangiz: "Qo‘ying, yaxshi mavzuda gaplashaylik!" deya so‘zingizni bo‘ladi. O‘limni eslash yomonmi?! Har kimning boshida bor-ku bu savdo! O‘limdan qochib-qutulib bo‘lmaydi. Shuning uchun o‘limga tayyorgarlik ko‘rish kerak. Qanday qilib, deysizmi? O‘limga hozirlik solih amallar bilan bo‘ladi, qorong‘i go‘rni yorituvchi Qur’on tilovati bilan bo‘ladi. Quruq kafanlik olib yoki qabristondan o‘zi uchun alohida joy ajratib qo‘ygan odamni oxirat safariga rostmana shay deb bo‘lmaydi.
Tolibjon domla Xursanmurodov,
Hadis ilmi maktabi o‘qituvchisi.
Ali ibn Husomiddin Muttaqiy Hindiy. "Kanzul ummol fi sunanil aqvoli val af’ol". – Bayrut.: Muassasatur risolat, 1989. - B. 210.