O‘zbekiston Yozuvchilar uyushmasi Nasr ijodiy kengashida yozuvchi Abdujalol Rahimning “Abu Ali ibn Sino” romani birinchi kitobining muhokamasi bo‘lib o‘tdi.
Tadbirda adabiyotshunoslar Mahkam Mahmud, Qozoqboy Yo‘ldosh, Ra’no Isomiddinova, yozuvchilar To‘lqin Hayit, Isajon Sulton, Risolat Haydarova ishtirok etdilar.
Abdujalol Rahim bir necha yillardan buyon o‘zining hikoya, qissalari bilan respublika gazeta va jurnallarida faol ishtirok etib keladi. Uning “Lomakon”, “Mugat folbin”, “Yo‘lda ketayotgan odam”, “Tog‘ go‘zali” kitoblari o‘quvchilar qo‘liga yetib borgan.
– Abdujalol Rahim Ibn Sino hayoti, faoliyati, ijodi bilan yaqindan tanishganligi sezilib turibdi, – dedi Nasr kengashi raisi, taniqli yozuvchi Abduqayum Yo‘ldosh. – Bu haqda muallifning o‘zi ham “ulug‘ tabibning hayotini o‘rganib, tiynati, ko‘ngil kechinmalarini his qila boshladim”, deb yozadi asarning so‘ngso‘zida. Mana shu tuyg‘u ta’sirida bo‘lsa kerak, umuman olganda asar, qahramoniga nisbatan samimiy ehtirom, muhabbat bilan yozilgan.
Abu Ali ibn Sino romanining birinchi kitobi ulug‘ tabib, faylasufning Buxorodagi hayoti va faoliyatiga bag‘ishlangan. Asar Nasr kengashi tomonidan chop qilishga tavsiya etildi.
Shuningdek, mamlakatimiz ijodkorlari o‘z asarlarida zamonamiz qahramonlarining qiyofasini yaratish bilan birga, yurtimizda tug‘ilib voyaga yetgan buyuk tarixiy shaxslar hayoti va ijodiga ham murojaat etmoqda. O‘zbekiston Yozuvchilar uyushmasi axborot xizmatining ma’lumotlariga ko‘ra, 2018-2019 yillar davomida yaratiladigan ana shunday asarlar uchun tanlov ham e’lon qilindi.
Bomdod namozi kirgach to quyosh chiqquncha Qur’on tilovati, zikrlar, ilm yoki boshqa xayri ishlar bilan shug‘ullanish o‘rniga dunyoviy gap-so‘zlar bilan vaqt o‘tkazish makruhi tanzihiydir. Chunki bu vaqtda qilingan zikrlar uchun juda katta savoblar va’da qilingan, mo‘min bandaga bunday imkoniyatni boy berish to‘g‘ri kelmaydi.
Ilm bilan shug‘ullanish, solihlarning hikoyasini o‘qish yoki tinglash, mehmon bilan yoki hojati bor odam bilan gaplashish xayrli ish hisoblanadi, shuning uchun bular makruh emas, aksincha mustahab bo‘ladi.
Albatta, hojat yoki zarurat bo‘lgani uchun dunyoviy gaplar so‘zlashning hech qanday ziyoni yo‘q.
Prof. Dr. Saloh Abul Hojning «Til sayqali» kitobidan