Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning har bir aytgan so‘zlari, qilgan ishlari ulkan foyda va hikmatlarga to‘ladir. Quyida nabaviy hadislardan olingan ilmiy haqiqatlarni ko‘rib chiqamiz.
Yangi tadqiqotlar shuni ko‘rsatyaptiki, uxlash paytida chiroqlarni yoniq qoldirish inson miyasi ichidagi tiriklik hujayralariga salbiy ta’sir etib, turli iztiroblarga sabab bo‘lar ekan. Qolaversa, bu hol insonning ko‘rish qobiliyatiga ham yomon ta’sir qiladi. Shuning uchun olimlar jism va miya salomatligini o‘ylab, kechqurun yotishdan oldin chiroqlarni o‘chirishni tavsiya qilishadi. Olimlar 21-asrda tavsiya qilayotgan narsani Nabiy sollallohu alayhi vasallam 14 asr oldin aytib qo‘yganlar. U zot alayhissalom “Agar uyquga yotsangiz, chiroqlaringizni o‘chiringlar!” deganlar. Shu hadisning o‘zi Nabiy sollallohu alayhi vasallamning haq Payg‘ambar ekanliklariga dalil emasmi?!
Olimlarning aytishicha, insonning turli kasalliklardan saqlanishida poklikning katta o‘rni bor. Jismning pok holda, turli mikrob va bakteriyalardan xoli vaziyatda bo‘lishi kishining teri, og‘iz, yuz, qo‘l kasalliklaridan saqlanishiga sabab bo‘ladi. Og‘iz orqali tanaga kirib, nafas olish va hazm qilish a’zolarining kasallanishiga sabab bo‘luvchi mikroblar ham pok yurish, tahorat qilish orqali yo‘q bo‘ladi. Nabiy sollallohu alayhi vasallam “Poklik iymonning yarmidir” deganlar.
Ma’lumki, insonning bavlida bir qancha zararli bakteriyalar bo‘lib, ular suv orqali boshqa insonga o‘tish xususiyatiga ega. Suvga, xususan, oqmasdan, bir joyda to‘planib turgan suvga bavl qilish vabo, ich terlama, qorin tifi, poliomiyelit (bolalardagi falajlik) kabi kasalliklarga sabab bo‘ladi. Ommaviy cho‘milish joylarida cho‘milganlar shunday kasalliklarga yo‘liqishi ko‘p kuzatilgan. Allohning izni bilan, pokiza, kasalliklarsiz, zararli mikroblarsiz hayot kechirishimiz uchun Nabiy sollallohu alayhi vasallam ummatlarini suvga bavl qilishdan qaytarganlar. Jobir roziyallohu anhu: “Rasululloh sollallohu alayhivasallam oqmas suvga bavl qilishdan qaytardilar”, deganlar.
Uyqudan turgandan keyin avvalo ikki qo‘lni yuvish qo‘lga yopishgan mikroblarning ketishiga, qo‘lda to‘plangan yog‘, ter qoldiqlarining yo‘qolishiga sabab bo‘ladi. Shuning uchun bugungi davr olimlari ko‘plab kasalliklardan saqlanish uchun inson ikki qo‘lini yuvishi muhimligini ta’kidlamoqdalar. Qolaversa, inson uxlayotgan paytda qo‘llari qayerda turganini, nimalarni ushlaganini bilmaydi. Uyqudan turgan zahoti qo‘llarni yuvish esa sog‘lik sari bosil muhim qadamlardan biri bo‘ladi. Mana shu o‘rinda Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning aytgan gaplari qanchalik muhim ekani ma’lum bo‘ladi. U zot sollallohu alayhi vasallam “Sizlardan biringiz uyqusidan tursa, to qo‘llarini uch marta yuvmaguncha idishga kiritmasin” deganlar. Imom Buxoriy va Muslim rivoyatlari. Uyqudan turgan odam uchun qo‘llarini yuvish muhimligini Nabiy sollallohu alayhi vasallamga kim xabar berdi ekan?! Albatta, u zotga Alloh taolo xabar bergandir!
Bavl qilgandan keyin istinjo qilish, ya’ni bavl o‘rnini yuvish poklik va salomatlik uchun eng muhim omillardandir. Bugungi kun tibbiyoti bavl va najosat o‘rnini suv bilan tozalash, yuvish insonning turli tanosil kasalliklaridan saqlanishiga sabab bo‘lishini baralla aytmoqda. Nabiy sollallohu alayhi vasallam bu ishni o‘z ummatlariga o‘n to‘rt asr oldin aytib qo‘yganlar. Anas ibn Molik roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi “Rasululloh sollallohu alayhi vasallam xaloga kirsalar, men va bir g‘ulom idishda suv va nayza ko‘tarib olardik”. Buxoriy va Muslim rivoyati. Bundan tashqari har bir musulmon odam har juma g‘usl qilishi lozimligi hadislarda aytilgan. Bu insonning teri kasalliklaridan omonda bo‘lishiga, terining oson nafas olishiga va yomon hidlardan xalos bo‘lishiga bois bo‘ladi.
Keksalik inson umrining tabiiy nihoyasidir. Ayrimlar keksaygandan keyin ham umrini yanada uzaytirib, buning uchun turli uslublarni qo‘llaydi. Inson keksalikni davolab, yanada uzoqroq yashash uchun har qancha pullarni sarf qilmasin, baribir foydasi yo‘q. Chunki, keksalikning davosi yo‘q. Bu esa Nabiy sollallohu alayhi vasallam bundan o‘n to‘rt asr oldin ishora qilgan narsadir. U zot alayhissalom “Ey, Allohning bandalari, davolaninglar! Chunki, Alloh qaysi kasallikni tushirgan bo‘lsa, uning shifosini ham tushirgandir. Faqat bitta kasallik – keksalikning davosi yo‘q” deganlar. Imom Ahmad rivoyati.
Shifokorlar aytishicha, insonning o‘sishi 20 yoshdan keyin to‘xtar ekan. Shu paytda tananing buzilgan qondan xalos bo‘lishi qiyin kechadi. Qondagi zaharli moddalar (toksinlar) tananing orqa qismida yig‘ilib qoladi. Odatda insonning kam harakat qiladigan qismi orqa tarafidir. Bu to‘planish esa qonning tanada erkin harakat qilishiga xalal beradi. Shuning uchun bunday paytda qon oldirish tavsiya etiladi. Hijoma qildirish paytida tanadagi zahar bilan to‘yingan, buzilgan qon chiqib ketadi. Bu tavsiyani bundan o‘n to‘rt asr oldin Nabiy sollallohu alayhi vasallam berganlar. U zot alayhissalom “Sizlar qila oladigan davo muolajalarining eng yaxshisi – bu hijoma (qon oldirish)dir” deganlar. Imom Buxoriy va Muslim rivoyatlari.
Insonlar orasida tarqaladigan vaboning eng namunali muolajasi – kasallangan odamlarni boshqalardan ajratib, alohida xonada saqlashdir. Vabo va boshqa kasallikka chalinganlar bir muddat alohida xonada parvarish qilinsa, idish, sovun, sochiq kabi shaxsiy gigiyenik narsalar boshqalarnikiga aralashtirilmasa, kasallikning muolajasi osonlashadi. Buni hozirgi zamon tili bilan aytganda karantin deyiladi. Bu haqiqatni Nabiy sollallohu alayhi vasallam bundan o‘n to‘rt asr oldin aytib qo‘yganlar. U zot alayhissalom “Agar bir joyda vabo tarqalganini eshitsangiz, u yerga bormanglar. Agar o‘zingiz turgan joyga vabo kelsa, u yerdan qochib chiqib ketmanglar!” deganlar. Imom Buxoriy va Muslim rivoyatlari. Shu hadisning o‘ziyoq Muhammad sollallohu alayhi vasallam Allohning haq rasuli ekanliklariga dalil emasmi?!
Izlanuvchilar sajdada juda ham ko‘p foydalar borligini kashf etishdi. Sajda qilish inson tanasidagi qonning tomirlarda aylanishini faollashishiga, miyaga yetarlicha qon va kislorod yetib kelishiga sabab bo‘lar ekan. Bu esa insonning o‘zini yengil, tetik, ruhan xotirjam his qilishiga olib keladi. Sajda qilgan inson Robbisiga yaqin bo‘layotganini sezadi. Dilidagi g‘amlari ariydi. Chunki, Alloh taolo O‘ziga sajda qilgan bandasining barcha g‘amlarini ketkizib, o‘rnini xotirjamlikka to‘ldiradi. Shuning uchun Nabiy sollallohu alayhi vasallam u zot bilan jannatda birga bo‘lishni so‘ragan sahobaga “Bu tilaging amalga oshishi uchun ko‘p namoz o‘qib menga yordam ber. Chunki sen Allohga har sajda qilganingda, Alloh taolo u sababli sening darajangni bir pog‘ona ko‘taradi va shu sababli sening bir gunohingdan o‘tadi” deb javob berganlar.
Olimlarning ta’kidlashicha, tishlarini muntazam ravishda yuvib yurgan insonning xotirasi kuchli bo‘lar ekan. Tishlarni yuvganda og‘izdagi immunitet tizimiga salbiy ta’sir ko‘rsatadigan mikroblar ketadi. Nabiy sollallohu alayhi vasallam “Ummatimga mashaqqat qilib qo‘ymaganimda, ularni har namoz paytida misvok qilishga buyurgan bo‘lardim” dedilar. Imom Buxoriy va Muslim rivoyatlari.
Ha, azizlar! Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning aytgan har bir hadislarida olam-olam hikmatlar, foydalar bor. U zot alayhissalom aytgan narsalar bugunga kelib ilmiy haqiqatlar sifatida kashf etilmoqda va butun dunyoda unga amal qilishga targ‘ib qilinmoqda. Shuning uchun sevikli Habibimiz sollallohu alayhi vasallamning qilgan va qilishga buyurgan har bir buyruqlariga biz ummatlari itoat qilsak, Allohning izni bilan, dunyoda ham, oxiratda ham baxtu saodatga erishamiz.
Maqola muallifi: Abduddoim Kahel
Tarjimon: Nozimjon Iminjonov
- 56وَتُعْطَى الْكُتْبُ بَعْضًا نَحْوَ يُمْنَى وَبَعْضًا نَحْوَ ظَهْرٍ وَالشِّمَالِ
Ma’nolar tarjimasi: Nomai a’mollar ba’zilarga o‘ng tomondan beriladi, ba’zilarga orqa va chap tomondan (beriladi).
Nazmiy bayoni:
Ayrimlarga nomalar kelar o‘ng qo‘ldan
Ba’zilarga berilar orqa va so‘ldan.
Lug‘atlar izohi:
تُعْطَى – ikki maf’ulli fe’l.
الْكُتْبُ – noib foil, birinchi maf’ul. كُتْبُ kalimasi كِتَابٌ ning ko‘pligi bo‘lib, aslida, كُتُبٌ dir. Bu yerda nazm zaruratiga ko‘ra كُتْبُ qilib keltirilgan.
بَعْضًا – ikkinchi maf’ul.
نَحْوَ – nahv kalimasining bir qancha ma’nolari bo‘lib, bu yerda “tomon” ma’nosida kelgan. Zarflikka ko‘ra nasb bo‘lib turibdi. Quyidagi baytlarda نَحْو kalimasining besh xil ma’nosi bayon qilingan: 1. “qasd”; 2. “jihat”; 3. “miqdor”; 4. “misl”; 5. “qism”.
نَحَوْنَا نَحْوَ دَارِكَ يَا حَبِيبِي
لَقِينَا نَحْوَ أَلْفٍ مِنْ رَقِيبِ
وَجَدْنَاهُمْ جِيَاعاً نَحْوَ كَلْبٍ
تَمَنَّوْا مِنْكَ نَحْوًا مِنْ شَرِيبِ
Ey do‘stim, yo‘l oldik hovlinga tomon,
Yo‘liqdik ming qadar raqibga hamon.
Ularning it misol ochligin bildik,
Biror qism yutiming kutishar har on.
يُمْنَى – “o‘ng” ma’nosida bo‘lib, taraf va a’zoga nisbatan ishlatiladi.
وَبَعْضًا – oldin o‘tgan بَعْضًا ga atf qilingan.
ظَهْر – orqa taraf ma’nosini bildiradi. Masalan, ظَهْرُ الاِنْسَان deganda inson yelkasi ortidan beligacha bo‘lgan qismi tushuniladi.
الشِّمَالِ – chap taraf ma’nosini anglatadi.
Matn sharhi:
Qiyomat kunida hamma mahshar maydoniga to‘planadi. Barchaga bu dunyoda qilgan ishlari yozib qo‘yilgan kitob – nomai a’mol tarqatiladi. Ushbu nomai a’mollar insonlarning hayotlari davomida qilgan barcha hatti-harakatlari davomida yozilgan bo‘ladi. Bu haqida Qur’oni karimda shunday xabar berilgan:
“Holbuki, sizlarning ustingizda (barcha so‘zingiz va ishingizni) yodlab turuvchi (farishtalar) bor. (Ular nomai a’molga) yozuvchi ulug‘ zotlardir. (Ular) siz qilayotgan ishlarni bilurlar”[1].
Ya’ni insonlarning qilayotgan amallarini kuzatib, yozib turuvchi farishtalar bor. Ular Alloh taolo huzurida eng hurmatli farishtalar bo‘lib, insonlarning talaffuz qilgan barcha so‘zlarini va qilgan barcha amallarini yozib turadilar. Qurtubiy ushbu oyat haqida: “Ustilaringizda kuzatib turuvchi farishtalar bordir” ma’nosini anglatadi, – degan. Ushbu hurmatli farishtalar insonlar tarafidan sodir bo‘lgan barcha yaxshiyu yomon ishlarni bilib turadilar hamda qiyomat kunida qilmishlariga yarasha jazo yo mukofot olishlari uchun nomai a’mollariga yozib turadilar.
Qiyomat kunida farishtalar barcha insonlarni bir joyga to‘plaganlaridan so‘ng har biri bilan alohida hisob-kitob boshlanadi. Hisob-kitobdan oldin ularga bu dunyoda qilgan barcha ishlari yozib qo‘yilgan nomai a’mollari beriladi. Ashaddiy kofirlarga nomai a’mollari orqa tomondan beriladi va ular uni chap qo‘llari bilan oladilar. Ba’zi kofirlarga chap tomondan beriladi.
Taqvodor mo‘minlarga o‘ng tomondan beriladi. Tavba qilishga ulgurmasdan o‘lgan fosiq mo‘minga nomai a’moli qaysi tarafdan berilishi haqida ulamolar ikki xil qarashda bo‘lganlar:
– O‘ng tarafdan beriladi;
– Bu haqida gapirmaslikni afzal ko‘rishgan.
O‘ng tarafdan beriladi, deganlar ham qachon berilishi haqida o‘zaro ikki xil gapni aytganlar:
1. Do‘zaxga kirishidan oldin beriladi va bu uning do‘zaxda abadiy qolmasligi alomati bo‘ladi;
2. Do‘zaxdan chiqqandan keyin beriladi.
Nomai a’mollari o‘ng taraflaridan berilganlar osongina hisob kitobdan so‘ng jannatdagi ahllari oldiga xursand holda qaytadilar:
“Bas, kimning nomai a’moli (qiyomat kuni) o‘ng tomonidan berilsa, bas, u oson hisob bilan hisob-kitob qilinajak va (jannnatga tushgan) o‘z ahli (oilasi)ga shodu xurram holda qaytajak”[2].
So‘fi Ollohyor bobomiz ushbu masala to‘g‘risida qanday e’tiqodda bo‘lish lozimligi haqida bunday yozgan:
Bilur garchi jami’i holimizni,
Yuborur nomayi a’molimizni.
* * *
Yuborsa nomani rahmat yo‘lidin,
Kelur noma u qulni o‘ng qo‘lidin.
* * *
Qizil yuzlik bo‘lub ul ham sarafroz
Suyunganidin qilur ul banda ovoz.
* * *
O‘qung nomamni ey turg‘on xaloyiq
Kelubdur noma ixlosimg‘a loyiq.
Ya’ni Alloh taologa barcha holatlarimiz ma’lum bo‘lsa-da, amallarimiz yozilgan sahifalarni yuboradi. U zotning buyruqlarini bajarib, rahmatiga sazovor bo‘lganlarga amallari yozilgan sahifalarni o‘ng tarafidan yuboradi.
Bunday baxtli insonlar kitoblari o‘ng tomondan berilishi bilanoq o‘zlarining abadiy baxt-saodatga erishganlarini biladilar va mislsiz xursandchilikdan quvonch ko‘z-yoshlari bilan entikishib:“Mana, mening kitobimni o‘qib ko‘ringlar! Albatta, men hisob-kitobimga yo‘liqishimga ishonardim”, – deydilar:
“Bas, o‘z kitobi (nomai a’moli) o‘ng tomonidan berilgan kishi aytur: “Mana, mening kitobimni o‘qingiz! Darhaqiqat, men hisobotimga ro‘baro‘ bo‘lishimni bilar edim”, – der”[3].
Ammo kimki Allohga iymon keltirmay, Uning buyruqlarini bajarmasdan o‘ziga berilgan fursatni faqat ayshu ishratda yashashga erishish, go‘yo dunyo lazzatlarining oxirigacha yetish yo‘lida sarf qilib yuborgan bo‘lsa, unga kitobi orqa tarafidan beriladi. Kitobi orqa tarafidan berilganlar qizib turgan do‘zaxga kiradilar:
“Ammo kimning nomai a’moli orqa tomonidan berilsa, bas, (o‘ziga) o‘lim tilab qolajak va do‘zaxda kuyajak”[4].
Ba’zilarga kitobi chap tarafidan beriladi. Bunday kimsalar kitobi chap tarafdan berilganning o‘zidayoq sharmanda bo‘lganlarini biladilar. Oldindagi dahshatli azob-uqubatlarni his etganlaridan titrab-qaqshab: “Voy sho‘rim, koshki menga kitobim berilmasa edi”, – deb qoladilar.
“Endi, kitobi chap tomonidan berilgan kimsa esa der: “Eh, qaniydi, menga kitobim berilmasa va hisob-kitobim qanday bo‘lishini bilmasam! Eh, qaniydi, o‘sha (birinchi o‘limim hamma ishni) yakunlovchi bo‘lsa! Menga mol-mulkim ham asqotmadi. Saltanatim ham halok bo‘lib mendan ketdi”[5].
Xulosa qilib aytganda, barchaning qilgan qilmishlari va holatlari ma’lum bo‘lsa-da, Alloh taolo ularga nomai a’mollarining ham berilishini iroda qilgan. Ushbu nomai a’mollarning qanday berilishining o‘zidayoq yaxshi amal qilganlarni taqdirlash ko‘rinishi bor.
Keyingi mavzu:
Amallarning o‘lchanishi va sirot haqidagi e’tiqodimiz