Sayt test holatida ishlamoqda!
29 Dekabr, 2024   |   29 Jumadul soni, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:23
Quyosh
07:48
Peshin
12:30
Asr
15:21
Shom
17:05
Xufton
18:25
Bismillah
29 Dekabr, 2024, 29 Jumadul soni, 1446

Rasulimiz ko‘zlari yoshlangan yoxud iztirobga aylangan kun

12.07.2018   6055   8 min.
Rasulimiz ko‘zlari yoshlangan yoxud iztirobga aylangan kun

Xadicha (roziyallohu anho) onamiz Rasulullohdan qattiq xavotir ola boshladi. To u kishi hamnafas ekan, tinim bilmadi. Nima qilib bo‘lsa ham, Payg‘ambarimizga ko‘mak bersam derdi. Bu paytda u kishi 65 yoshga to‘lgan edi. Yuragi iymon va sadoqat bilan urardi. Yoshlardek g‘ayrati taniga sig‘masdan harakat qilardi. Rasululloh sallallohu alayhi vassallam doimo uning uzun hayot kechirishini, Alloh dini yo‘lida ko‘proq xizmat qilishini tilardilar. Tabiiyki, Xadicha onamiz ham Allohning nusratini ko‘rishni orzu qilardi. Ulkan Quyoshning dunyoga nur taratib, insoniyatni zulmatdan yorug‘likka olib chiqishiga guvoh bo‘lishni xohlardi. Mushriklar Rasululloh sallallohu alayhi vassallamga ozor bergan paytlarda ul zotga nisbatan mehribonchiliklari yanada oshar, taskin-tasalli berar edi. Hali Alloh xuzuriga qaytishga vaqt bor deb bilardi. Mushriklarning aziyatidan qochib, qurash maydonini tark etishni hayoliga keltirmagan edi. “Xadichani o‘ldiramiz”, degan mushriklar niyatiga yeta olishmaydi, degan ishonchda edi. Negaki, Abu Tolibdan keyin” Rasulullohga Xadicha onamizdan boshqa yordam beruvchi kishi qolmagan edi. Bir kecha Qur’on tilovat qilib o‘tirarkan, Xadicha onamizning badanida qattiq og‘riq turdi. Asta-sekin holsizlandi. Rasulullohga qarab: “Ey Allohning rasuli! Alloh sizga yaqinda yordam berajak. Allohning nuri hech qachon o‘chmaydi! Parvardigor o‘z nurini sira tark etmaydi. Aksincha, tez orada uni komil etgay”, dedi.

Rasululloh sallallohu alayhi vassallam bu holsizlikning oqibatini his qildilar. Qo‘llarini kaftlarining ustiga qo‘yib, vujudlarida qattiq bezovtalik borligini sezdilar. “Xadicha, (roziyallohu anho)  bemor bo‘libsan. Yengilgina isitmang bor. Alloh xohlasa, tezda o‘tib ketadi”, deb ko‘nglini ko‘tardilar. So‘ng qo‘llarini uzatib, onamizning turishiga yordam berdilar. Yotoqqa yetgunlaricha suyab bordilar. Yonida utirib, muborak qo‘llari bilan ko‘ksilarini siladilar, peshonalariga sochiq bosdilar. Allohdan shifo so‘radilar. Onamiz yordam berganlari uchun Rasulullohga minnatdorlik bildirdi va borib dam olishini aytdi. “Ey Xadicha, — dedilar Payg‘ambarimiz, — sening haqqingni qanday ado qilaman? Kambag‘al edim, Alloh meni sen tufayli boy qildi. Ximoyasiz edim, uyingda yordam va ximoya topdim. Sen biz uchun mehribon ona, opa, xotin eding… Eng yaqin suyanchig‘imiz eding…” Xadicha onamizning og‘riqlari kuchayib, ko‘zlari yoshga to‘ldi. “Senga nima bo‘ldi? Allohning fazl-rahmati kengdir”, dedilar Rasuli akram. U kishidagi g‘amginlikni ko‘rib, onamiz: “Ey Rasululloh Alloh sizga nusrat beradi, — dedi jilmayib, —ulkan Quyosh Makka va uning atrofidagi zulmatni yoritganini ko‘rishni naqadar orzu qilardim!” Payg‘ambarimiz unga taskin berib dedilar: “Yaqinda, albatta, ko‘rasan. Bu zulmat yengiladi. Hali sog‘ayib ketasan”. Onamizga ma’yus tikilarkan: “Senga Alloh shifo beradi. Xadicha, (roziyallohu anho)  meni hargiz yolg‘iz qoldirib ketma”, dedilar. Dard g‘olib kela boshladi. “Rasululloh — dedi onamiz, — Alloh siz bilan birgadir. Ularning ozor-aziyatlarini, yomonliklarini Alloh tezda o‘zlariga qaytarajak. Hargiz sizni yenga olmaslar. Siz Alloh tomonidasiz. Faqat, aytingchi… Rabbim menga nima va’da qilmoqda? Amallarimni dargohida qabul qilib, mendan rozi bo‘lganmikan?”

Ko‘z yoshlarini ko‘rsatmaslik uchun Rasululloh sallallohu alayhi vassallam yuzlarini chetga burdilar. So‘ngra: “Alloh sendan rozi bo‘ldi va senga raxmat aytdi. Haq yo‘lida yordam qilding, mol-dunyoingni ayamading, Rasululloh bilan birga bo‘lding… Kimki Alloh va rasuliga yordam qilsa, Alloh ham unga munosib tarzda ajr beradi. Ey Xadicha, (roziyallohu anho)  senga Adn jannati ichida marjondan qurilgan, ostidan zilol suvlar oqib turuvchi qasr berilajak”, dedilar. So‘ng sovuq suvni peshonasiga bosdilar, harorat bir oz tushib, onamiz tetiklashdi.

“Dushmanlarimiz bizni mag‘lub eta olishmaydi, — dedi Xadicha onamiz — Quraysh ahli bugun nima bilan mashg‘ul?” Atrofida turgan qizlaridan biri: “Onajon, ular kutib turibdilar”, deb yig‘lay boshladi. Rasulullohning ko‘zlari ham yoshga to‘ldi. Qizlarini tinchlantirishga harakat qildilar. Lekin kasallik soat sayin zo‘rayib borardi. Rasululloh sallallohu alayhi vassallam bilan qizlari qattiq havotirga tushishdi. Xovlini to‘ldirib turgan musulmonlarni og‘ir g‘am bosgan edi. Allohdan shifo tilab, duo qildilar. Ularning deyarli barchasi Xadichaning(roziyallohu anho)  yaxshiligidan, hayru sahovatidan bahramand bo‘lgan edilar.

Abu Lahab bilan uning xotini darvoza oldida turib, xovliga kim kirib-chiqsa, gapga tutishardi. Biroq qisqagina javobdan boshqa hech narsa eshitolmasdilar. O‘ta yaxshi ko‘rganlar ham, nihoyatda yomon ko‘ruvchilar ham Xadicha (roziyallohu anho)ning  hol-ahvolini surishtirardi. Rasululloh va qizlari onamizning oldidan jilmay, qarab turishardi. Afsuski, u kishining hayoti so‘ngiga yetib borayotgan edi. Onamiz so‘nggi lahzalarda ham o‘zidan keyin Rasulullohga qurayshliklarning ozor-aziyat berishini o‘ylab, tashvish chekardilar. Tun uzun edi. Sahar bo‘zarib kela boshladi. Rasululloh sallallohu alayhi vassallam u kishining yonida edilar. Xadicha onamiz ko‘zlarini bir ochib, qizlariga va Rasulullohga qaradi. So‘ng rozi-rizolik tilab ko‘zlarini yumdi. Omonatini Parvardigorga topshirdi.

Rasulullohning ko‘zlari yoshga to‘ldi, yuragi iztirob alangasida yondi. Islomni payg‘ambardan so‘ng birinchi bo‘lib qabul qilgan mo‘tabar va mard-jasur ayol dunyodan ko‘z yumgan edi. U Alloh va Uning dini yo‘lida ko‘p ish qildi. Rasulullohning ko‘zlaridan yosh to‘xtamasdi, qizlari ham yig‘lardi. Butun hovli motamga to‘ldi. Xadicha onamizning tobutlari musulmonlar yelkasida Quraysh qabristoniga olib kelindi. Qabrning ustida matoh tortdilar. Rasululloh qabrga tushib, muborak qo‘llari bilan lahadni tekisladilar. Pokiza jasadlarini qabrga qo‘ydilar. Go‘zal yuzlariga so‘nggi marta qarab vidolashdilar. Ko‘zlari yoshga to‘lib, boshlarini eggan holda qabristondan chiqdilar. Keyin uylariga qaytdilar.

Rasululloh Xadichadan (roziyallohu anho) judo bo‘lgach, o‘zlarini o‘ta yolg‘iz his eta boshladilar. Qilgan yaxshiliklarini, sahiyliklarini, shijoatini eslab, ko‘ngillari to‘lar edi. G‘am-qayg‘usi kuchayib, yuz-ko‘zida buning ta’siri sezila boshladi. Mushriklar esa, tabiiyki, Xadicha onamizning vafot etganidan xursand edilar. Bir-birlarini qutlab, “Abu Tolib ham, Xadicha ham yo‘limizdan bartaraf bo‘ldi. Endi musulmonlar zaiflashadi”, derdilar.

Rasululloh sallallohu alayhi vassallam azadan keyin yana ko‘chaga chiqdilar. U kishiga jinni, esi pastlarni ro‘baro‘ etishib, masxara qilishdi. Ular Payg‘ambarimizning muborak boshlariga tuproqlar sochib, aziyat berishdi. Rasululloh sallallohu alayhi vassalam g‘amgin holda uyga qaytib keldilar. Bunday paytlarda Xadicha (roziyallohu anho)  tabassum bilan kutib olar, u zotning g‘am-qayg‘usini yozishga urinar edi. Hozir ham shuni qumsadilar. Qizlari Fotima u kishini g‘amgin holda ko‘rib, shoshib oldlariga keldi. Boshlaridagi tuproqni tozalab yuvdi. Onasining mehribonchiliklarini eslab yig‘ladi. Rasululloh sallallohu alayhi vassallam ham ta’sirlanib ko‘zlariga yosh oldilar. So‘ng Xadichani duo qildilar. Yetkazgan ozorlari uchun mushriklarni badduo qilib, Allohdan panoh so‘radilar.

 Payg‘ambarimiz Xadicha onamizni hech qachon unutmadilar. Doimo yaxshilik va mehribonchiliklarini eslab gapirardilar. Musulmonlar ham Rasululloh sallallohu alayhi vassallamning g‘am-qayg‘ularini aritishga harakat qildilar. Oxiri u zotni uylantirib qo‘yishga ahd qildilar. Munosib ayol topilsa, Paygambarimizning ko‘nglidagi kemtiklik to‘lib, g‘am-alamlari arirmidi, degan hayolga borishdi. Va bu haqda so‘z ochish uchun u kishining xuzuriga bir ayolni yuborishdi. Ayol: “Ey Rasululloh Xadicha onamizga nisbatan sadoqatingiz ziyoda bo‘ldi. Hatto bu jismingiz va yuzingizga ham ta’sir qila boshladi. Bu g‘amginlikni sizdan aritadigan biror kishi bormi?” deb so‘radi. Rasulullohning ko‘zlari yoshlanib: “Xadicha (roziyallohu anho)ga bo‘lgan sog‘inchimni kim ham ketkaza olardi?! U Allohning rasuliga yordam qildi. Alloh uchun yashadi va Alloh yo‘lida vafot etdi. Xonadonimizning tarbiyachisi va bolalarimning onasi edi”, dedilar.

 

Robiya SAIDXONBALOVA

«Xadichai Kubro» ayol-qizlar o‘rta maxsus

islom bilim yurti talabasi

Siyrat va islom tarixi
Boshqa maqolalar
Yangiliklar

O‘zbekiston musulmonlari idorasi Ulamolar kengashi murojaati

29.12.2024   1434   6 min.
O‘zbekiston musulmonlari idorasi Ulamolar kengashi murojaati

Bismillahir Rohmanir Rohiym.

Alloh taologa cheksiz hamdu sanolarimiz, Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamga mukammal salavotu salomlarimiz bo‘lsin.

 

Muhtaram yurtdoshlar!

 

Allohga shukrki, go‘zal diyorimizda har tongni tinchlik, xotirjamlik bilan qarshi olmoqdamiz. Ushbu ulug‘ ne’mat sababli, har sohada yutuqlar, yuksalishlar bo‘lmoqda, ne’matlar kundan-kun ziyoda bo‘lib bormoqda. Bu yurtda inson aziz, uning qadri yuksak ekani, o‘zining hayotiy ifodasini topib bormoqda. Ayniqsa, ijtimoiy himoyaga muhtojlar, nogironligi bo‘lgan insonlar, kambag‘al oilalarga doimiy g‘amxo‘rlik ko‘rsatib kelinmoqda.

Shubhasiz, oxirgi yillarda kam ta’minlangan, boquvchisini yo‘qotgan, yordamga muhtoj fuqarolar bilan manzilli ishlash bo‘yicha qonuniy asoslar va xalqparvar tizim yaratildi.

Siz aziz yurtdoshlarimizga murojaat qilar ekanmiz, shuni alohida ta’kidlashni xohlardikki, ijtimoiy himoya masalasida Prezidentimizga kamarbasta bo‘lish barchamiz intilayotgan farovon kelajak, farzandlarimiz baxtu saodatini ta’minlashning eng muhim shartidir.

Islom dinida muhtojlarga yordam berish, jismoniy imkoniyati cheklangan insonlarga mehr-muruvvat ko‘rsatish, miskin va bechoralar holidan xabar olish eng savobli amallardan hisoblanadi. Muborak dinimiz xayr-saxovatga buyurar ekan, uni o‘z o‘rniga sarflashga amr etadi. Muhtoj insonlar haqqiga xiyonat qilish esa og‘ir gunoh sanaladi.

Yurtimizda Ijtimoiy himoya milliy agentligi tashkil etilishi xalqimiz qalbidagi ezgu ish bo‘ldi. Agentlik og‘ir ijtimoiy holatga tushgan va tushish xavfi bo‘lgan aholi bilan manzilli ishlayotgani, xayru ehsonlarni o‘z egalariga yetkazayotgani xalqimizni mamnun etmoqda, qalbiga xursandchilik ulashmoqda. Albatta, mana shunday mehrga muhtoj insonlarning duosi bilan yurtimiz yanada obod bo‘ladi.

 

Hurmatli yurtdoshlarimiz!

 

Yaratganga shukr, tarbiyaning asosiy poydevori bo‘lgan maktabga, yoshlarni ilm-ma’rifatli qilishga davlatimiz tomonidan doimiy e’tibor qaratilmoqda. Yangidan yangi maktablar, bog‘chalar qurilmoqda. Yurtimizda o‘rta hisobda yiliga bir million bola tug‘ilmoqda. Bu degani, yetti yildan keyin bir necha ming maktabga ehtiyoj paydo bo‘ladi. Shunday ekan, saxovatpesha kishilarimiz maktab qurish yoki ta’mirlash ishlariga ham katta e’tibor qaratishlarini tavsiya etamiz. Zotan, ma’rifat, ziyo maskani bo‘lgan ta’lim dargohlarini qurish, obod qilish ajri ulug‘ amallardan hisoblanadi. Shuningdek, ta’lim muassasalari talaba va o‘quvchilarni moddiy tarafdan ta’minlash, ularni kontrakt-shartnomalarini to‘lab berish, o‘quv qurol va darsliklarini olib berish savobi doimiy yozilib turadigan sadaqai joriya bo‘ladi.

 

Aziz vatandoshlar!

Taassufki, to‘ylar, oilaviy tantanalar, marhumlar xotirasi, haj va umraga borib-keluvchilarni kutib olishga bag‘ishlangan yig‘inlar, ulardagi bir-biridan o‘tib tushadigan, kimo‘zarga, riyoga, isrofga to‘la ishlar xalqimizning jiddiy muammolaridan biri bo‘lib kelmoqda. 

Shu o‘rinda, ziyolilar, yoshi keksa otaxonu onaxonlar, nuroniylarga aytar so‘zimiz, keling, birgalikda yurtimiz aholisiga, ayniqsa, yuqoridagi kabi isrofgarchilik va dabdaba qilayotganlarga tushuntirish ishlarini ko‘paytiraylik, bu kabi illatlarga birgalikda barham beraylik. Alloh taolo ato etgan mol-dunyoni isrof qilish – katta gunoh, ekanini uqtiraylik! Buning o‘rniga topganlarimizni savobli ishlarga sarflab, beva-bechora, nochor, muhtojlarga yordam beraylik, ana shunda ulkan savobga ega bo‘lamiz, inshoaalloh! 

 

Qadrli ulamolar va imom-domlalar!

 

Ijtimoiy himoya bo‘yicha Yurtboshimizning tashabbuslarini qo‘llab-quvvatlagan holda, biz – din peshvolari quyidagi 7 ta vazifani amalga oshirishni belgilab olmoqdamiz:

Birinchi, ulamolar va imom-xatiblar “Xayru saxovat – qalblarga quvonch ulashadi” shiori ostida targ‘ibot-tashviqot ishlarini keng ko‘lamda amalga oshirish.

Ikkinchi, har bir markaziy masjid 5 tadan ehtiyojmand oilani otaliqqa olib, ularning farzandlarini o‘quv kurslarida o‘qitishi, kasb-hunarga o‘rgatishi va doimiy daromadga ega bo‘lishiga ko‘maklashish.

Uchinchi, har bir tuman-shahar bosh imom-xatiblari hududidagi kamida 1 ta maktabni homiylarni jalb etgan holda ta’mirlash ishlariga yordam ko‘rsatish.

To‘rtinchi, “Vaqf” xayriya jamoat fondi Ijtimoiy himoya milliy agentligi bilan hamkorlikda mamlakatimiz bo‘yicha kam ta’minlangan oilalar farzandlari bo‘lgan 200 nafar yoshni kasbga o‘rgatish va ish bilan band qilish.

Beshinchi, “Vaqf” xayriya jamoat fondi “Inson” ijtimoiy xizmatlar markazi bilan hamkorlikda jismoniy imkoniyati cheklangan bolalarga 50 dona sport aravachasi va boshqa reabilitatsiya vositalari olib berib, ularning davolanishlariga ko‘maklashish.

Oltinchi, masjid imom-xatiblari homiylarni jalb etgan holda “Mehribonlik”, “Saxovat”, “Muruvvat” uylariga va mehnat faxriylariga moddiy yordamlar ko‘rsatish ishlarini tashkil etish.

Yettinchi, imom-xatiblar tomonidan to‘y-ma’raka marosimlardagi isrofgarchilik, umra ziyoratidan qaytgandan keyin har xil xo‘jako‘rsin marosimlari uyushtirishdek illatlarning oldini olish yuzasidan targ‘ibot ishlarini amalga oshirish. 

 

Aziz yurtdoshlar!

 

Xayrli va savobli ishga hissa qo‘shgan, yetim-yesir, beva-bechoraning boshini silagan odamning amal daftariga qiyomatgacha sadaqai joriya savobi to‘xtamasdan yozilib turishini, bunday odam xalq ichida, el orasida doimo hurmat va e’zozda bo‘lishini unutmaylik!

Alloh taolo ezgu ishlarimizni O‘zi mukofotlasin, omin!

 

O‘zbekiston musulmonlari idorasi Ulamolar Kengashi raisi, 

muftiy Shayx Nuriddin XOLIQNAZAR

Toshkent shahri 

2024 yil 26 dekabr

O'zbekiston yangiliklari