Sayt test holatida ishlamoqda!
12 Yanvar, 2025   |   12 Rajab, 1446

Toshkent shahri
Tong
06:24
Quyosh
07:48
Peshin
12:36
Asr
15:34
Shom
17:18
Xufton
18:37
Bismillah
12 Yanvar, 2025, 12 Rajab, 1446

06.07.2018 y. Islom go‘zal axloqqa chorlaydi

29.06.2018   5405   9 min.
06.07.2018 y. Islom go‘zal axloqqa chorlaydi

 بسم الله الرحمن الرحيم

ISLOM GO‘ZAL AXLOQQA CHORLAYDI

Muhtaram jamoat! Go‘zal axloqda islom olamiga namuna bo‘lgan Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam o‘z ummatlarini doimo husni xulqga, xush muomalaga, o‘zaro mehr-oqibatga, kattalarga izzat-hurmat, kichiklarga esa rahm-shafqatli bo‘lishga, o‘zgani ayb-nuqsonlarini va sahv-xatolarini kechirishga va hokazo kabi go‘zal axloqlar bilan ziynatlanishlariga chaqirganlar. Ayni paytda Payg‘ambarimiz alayhissalom birinchi darajadagi axloqi hamida sohibi ekanlariga aslo shubha yo‘q. Bu haqda Alloh taolo Qur’oni karimda:  “Albatta, Siz buyuk xulq uzradirsiz!” (Qalam surasi, 4-oyat) deb marhamat qilgan.

 Dinimizdagi barcha ibodatlarning negizi va mohiyatida go‘zal axloq yotadi. Bunga misol tariqasida quyidagi oyatni keltirish mumkin:

إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاءِ وَالْمُنْكَرِ

ya’ni: “Albatta, namoz fahsh va yomon ishlardan qaytarur” (Ankabut surasi, 45-oyat). Shu kabi ro‘za, zakot, haj va boshqa ibodatlarning mukammal va Allohning huzurida maqbul bo‘lishida ham go‘zal axloq asosiy o‘rin tutadi. Zero, imon barcha go‘zal axloqlarni o‘zida mujassam etadi. Musulmon kishining go‘zal axloqi uning sog‘lom e’tiqodi va imonining komilligiga dalolat qiladi. Bu haqda Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisda Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam shunday marhamat qilganlar:

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قال: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: "أَكْمَلُ الْمُؤْمِنِينَ إِيمَانًا أَحْسَنُهُمْ خُلُقًا وَخِيَارُكُمْ خِيَارُكُمْ لِنِسَائِهِمْ خُلُقًا" (رواه الإمام الترمذي). 

ya’ni: “Mo‘minlarning ichida eng imoni komili xulqi chiroyli bo‘lganidir. Sizlarning yaxshilaringiz ayollariga yaxshi xulq bilan munosabatda bo‘ladiganingizdir”, (Imom Termiziy rivoyati).

Kishi imoni qandayligini bilmoqchi bo‘lsa, uning tarozusi chiroyli xulqdir. Ayniqsa, o‘zidan zaiflar (xotin, bola va qo‘l ostidagi xodimlar)ga chiroyli muomalada bo‘lish eng yaxshi mo‘minlar qatoriga kirish hisoblanadi.

عَنْ جَابِرٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ قَالَ: "إِنَّ مِنْ أَحَبِّكُمْ إِلَيَّ وَأَقْرَبِكُمْ مِنِّي مَجْلِسًا يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَحَاسِنَكُمْ أَخْلَاقًا"  (رواه الإمام الترمذي).

ya’ni: Jobir roziyallohu anhudan rivoyat qilingan hadisda Payg‘ambar alayhissalom aytadilar: “Sizlarning menga suyuklirog‘ingiz va qiyomat kuni menga yaqinrog‘ingiz axloqi go‘zallaringizdir” (Imom Termiziy  rivoyati).

Husni xulq insondagi barcha fazilatlarning eng oliy va afzalidir. Chunki uning egasidan doimo yaxshilik kutiladi. Yana bir hadisda shunday keladi:

عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ رضي الله عنه قَالَ: سُئِلَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم عَنْ أَكْثَرِ مَا يُدْخِلُ النَّاسَ الْجَنَّةَ؟، قَالَ: تَقْوَى اللهِ وَحُسْنُ الخُلُقِ  (رواه الإمام الترمذي).

ya’ni: Abu Hurayra roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi, Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam insonlarni jannatga kirishlariga ko‘proq sabab bo‘ladigan narsa haqida so‘raldilar. Shunda U zot “Allohga taqvo qilish va husni xulqli bo‘lish” - deb javob berdilar, (Imom Termiziy  rivoyati).

Inson chiroyli xulqi sabab oxiratda ulug‘ darajalarga erishishi hadisi shariflarda zikr qilinadi:

عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمَا قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ صلى الله عليه وسلم: إِنَّ الْعَبْدَ لَيَبْلُغُ بِحُسْنِ خُلُقِهِ عَظِيْمَ دَرَجَاتِ الْآخِرَةِ، وَالْخُلُقُ الْحَسَنُ يُذِيْبُ الْخَطَايَا كَمَا يُذِيْبُ الْمَاءُ الْجَلِيْدَ، وَالْخُلُقُ الْسُوءُ يُفْسِدُ الْعَمَلَ كَمَا يُفْسِدُ الْخَلُّ الْعَسَلَ )رواه الإمام الطبراني.(

ya’ni: Ibni Abbos roziyallohu anhumodan rivoyat qilinadi, Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallam aytadilar: “Albatta, banda chiroyli xulqi sababli oxiratda ulug‘ darajalarga erishadi. Chiroyli xulq, xuddi suv muzni eritgani kabi, gunohlarni yo‘qotadi, yomon xulq esa, xuddi sirka asalni buzgani kabi, amalni buzadi” (Imom Tabaroniy rivoyati).

عَنِ ابْنِ أَبِي حُسَيْنٍ رضي الله تعالى عنه قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: "أَلَا أَدُلُّكُمْ عَلَى خَيْرِ أَخْلاقِ أَهْلِ الدُّنْيَا وَالآخِرَةِ:  أَنْ تَصِلَ مَنْ قَطَعَكَ، وَتُعْطِيَ مَنْ حَرَمَكَ، وَتَعْفُوَ عَمَّنْ ظَلَمَكَ" (رواه الإمام البيهقي).

ya’ni: Ibni Abu Husayn roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi Payg‘ambar alayhissalom dedilar: “Sizlarni dunyo va oxirat ahlining eng yaxshi xulqlariga dalolat qilaymi”? - deb “Sendan aloqani uzgan (qardoshing)ga bog‘lanmog‘ing, sendan qizg‘angan kishiga bermog‘ing, senga zulm qilganni kechirmog‘ing” dedilar, (Imom Bayhaqiy rivoyati).

عَنْ عَبْدِ اللهِ رَضِيَ اللهُ تَعَالَى عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: "لَيْسَ الْمُؤْمِنُ بِالطَّعَّانِ وَلَا اللَّعَّانِ وَلَا الْفَاحِشِ وَلَا الْبَذِيءِ" (رواه الإمام الترمذي).

ya’ni: Abdulloh roziyallohu anhudan rivoyat qilinadi, Nabiy sollallohu alayhi vasallam aytadilar: “Mo‘min ta’nachi, la’natchi, fahshchi va uyatsiz bo‘lmaydi”, – dedilar, (Imom Termiziy  rivoyati).

Demak, go‘zal xulqli kishi, ta’na qilish, la’natlash, fahsh so‘zlarni gapirish, uyatsiz gap-so‘zlar va xatti-harakatlar kabi yomon xulqlardan tiyilishi lozimdir.

عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ المُبَارَكِ رضي الله عنه، أَنَّهُ وَصَفَ حُسْنَ الخُلُقِ فَقَالَ: هُوَ بَسْطُ الوَجْهِ، وَبَذْلُ المَعْرُوفِ، وَكَفّ الأَذَى

ya’ni: Abdulloh ibn Muborak rahmatullohi alayh go‘zal xulqni: “Ochiq yuzlilik, yaxshilik qilish va aziyat berishdan tiyilish” deya ta’riflaganlar.

Hazrati Ali karramallohu vajhahu dedilar: “Go‘zal xulq uchta xislat bilan hosil bo‘ladi: haromdan tiyilish, halolni izlash, ahliga bag‘rikenglik qilish”. 

Sahl ibn Tustariy rahmatullohi alayhdan go‘zal xulq haqida so‘rashganda: “Go‘zal xulqning eng quyi darajasi mashaqqatlarni ko‘tarish, mukofotdan kechish, zolimga rahm-shafqat qilib, ularga mag‘firat tilash”, dedilar.

سُئِلَ ذُو النُّونِ الْمِصْرِي قُدِّسَ سِرُّهُ مَنْ أَدْوَمُ النَّاسِ عَنَاءً؟ قَالَ: أَسْوَؤُهُمْ خُلُقاً

ya’ni: Zunnun Misriy quddisa sirruhudan: “Eng ko‘p g‘am-g‘ussa chekadagan kishi kim?”, deb so‘rashganida u zot: “Eng xulqi yomon kimsa”, deb javob berganlar.

Yuqoridagi hadisi sharif va ulamolar o‘gitlaridan xulosa qiladigan bo‘lsak, inson chiroyli xulqlarga odatlanishi va yomon xulqlarni tark etishi bu dinimizning asosi  va Payg‘ambarimizning asosiy o‘gitlaridir. Chiroyli xulqlar insonni dunyo va oxiratdagi martabasini baland qiladi, rizqini keng qiladi. Yomon xulq esa ikki dunyoda ham xorlik va nadomatga sabab bo‘ladi.

Keyingi paytlarda yurtimizda “ommaviy madaniyat” nomi ostida musulmonlarga xos bo‘lmagan  hayot tarzini targ‘ib qilish ko‘zga tashlanmoqda. “Ommaviy madaniyat” yoshlarga hayosiz, mas’uliyatsiz bir hayot tarzini bezab ko‘rsatmoqda. Ya’ni, hech narsada halol, harom degan chegara yo‘q, bu dunyoga bir marta kelinadi, o‘ynab kulib qolish kerak, dunyo lazzatlarini totib qolish kerak, kabi fikrlarni o‘rtaga tashlamoqda. To‘g‘ri, xuddi mana shu g‘oyalar bilan yashaganlar tarixda ham bo‘lgan. Ularning hammasi balo, ofat va Allohning azobiga duch kelib, qirilib ketdilar. O‘ziga din diyonat va chiroyli xulqni shior qilib olganlarning esa ishlari, avlodlari, dinlari hanuz davom etmoqda. Qush uyasida ko‘rganini qiladi, deganlaridek, yosh avlodga biz kattalar o‘rnak bo‘lishimiz kerak. Ayniqsa, katta mas’uliyat erkaklarning zimmasiga tushadi. Agar farzandlar tarbiyasiga be’etibor bo‘lsak, ularni “ommaviy madaniya”ning qo‘liga topshirib qo‘ysak, dinimiz, kelajagimiz va millatimiz xavf ostida qoladi.

Muhtaram jamoat! Mav’izamizning davomida suyukli Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning go‘zal xulqlaridan ba’zilarini qisqacha bayon qilamiz. Ulamolar quyidagi odoblarga rioya qilib, ularni o‘zining doimiy odatiga aylantirib olgan kishi Rasululloh sollallohu alayhi vasallamning xulqlari bilan xulqlangan bo‘ladi, dedilar:

  1. Barcha yomon so‘z va ishlardan tiyilish;
  2. Odamlar bilan muomala qilishda ovozni balandlatmaslik;
  3. Kechirimli bo‘lish;
  4. Zimmadagi vazifani bajarishda sustkashlik qilmaslik;
  5. Ko‘p kulishdan saqlanish;
  6. Ehtiyojmandlarning hojatlarini ravo qilishni ortga surmaslik;
  7. Ahli-oilasiga uy ishlarida ko‘maklashish;
  8. Birovga aziyat berishi mumkin bo‘lgan so‘zlarni hazillashib ham aytmaslik;
  9. Shirin so‘zli bo‘lish;
  10. Faqat rost gapni gapirish;
  11. Insonlarga ham, boshqa hayvonlarga ham rahm shafqatli bo‘lish;
  12. Baxillik qilmaslik;
  13. G‘azablanmaslik, g‘azabi kelgan paytda "a’uzu billahi minash shaytonir rojiym" deyish;
  14. Ko‘p gapirishdan tiyilish;
  15. Shijoatli bo‘lish, o‘zining zarariga bo‘lsa ham haqni gapirish;
  16. Insonlarning nasihatlarini qabul qilish;
  17. Insonlarning aziyatlariga sabrli bo‘lish;
  18. O‘zi uchun yaxshi ko‘rgan narsani boshqalarga ham bo‘lishini yaxshi ko‘rish;
  19. Salomni ko‘paytirish.

Alloh taolo barchamizni Payg‘ambarimiz sollallohu alayhi vasallamning xulqlarini o‘rganib, hayotimizga tatbiq qilib yashash baxtiga muvaffaq aylasin. Omin!

Juma mav'izalari
Boshqa maqolalar

Dunyoning yo‘qdan bor qilingani bayoni

10.01.2025   7435   5 min.
Dunyoning yo‘qdan bor qilingani bayoni

 - 59وَدُنْيَانَا حَدِيثٌ وَالْهَيُولَى عَدِيمُ الْكَوْنِ فَاسْمَعْ بِاجْتِذَالِ


Ma’nolar tarjimasi: Dunyomiz yo‘qdan bor qilingandir va “hayulo” esa bo‘lmagan narsadir (buni sen) shodlik bilan eshitgin.


Nazmiy bayoni:

Dunyomiz yaratilgan, “hayulo” esa,
Shodlik-la eshitgin bo‘lmagan narsa.

Lug‘atlar izohi:

وَدُنْيَانَا – mubtado, muzof muzofun ilayh. Bu kalimadan Aloh taolodan boshqa mavjudotlar ko‘zda tutilgan.

حَدِيثٌ – xabar. “Hodis” lug‘atda “yangi”, “yaqinda bor bo‘lgan” ma’nolariga to‘g‘ri keladi. Dunyo yo‘qdan bor qilingani uchun unga nisbatan shu kalima ishlatiladi. فُعْلَى vazni muzakkar va muannislikda teng ishlatilgani uchun xabar muzakkar shaklda keltirilgan.

وَ – “ibtidoiya” ma’nosida kelgan.

الْهَيُولَى – ushbu kalima tashdidli qilib هَيُّولَى deb ham o‘qiladi. Bu kalima, aslida, yunoncha so‘z bo‘lib, “asl”, “asos” va “modda” kabi ma’nolarni anglatadi. Jumhur faylasuflar hayuloni “qadim javhar” yoki “birlashish va ajralishni qabul qiluvchi qadim narsa”, deb hisoblashgan.

عَدِيمُ – xabar, muzof. Lug‘atda “nomavjud” ma’nosiga to‘g‘ri keladi.

الْكَوْنِ – muzofun ilayh. Lug‘atda “mavjud” ma’nosiga to‘g‘ri keladi.

اسْمَعْ – amr fe’li. Foili zohir keltirilmasligi vojib bo‘lgan zamirdir.

بِ – “musohaba” (birga bo‘lish) ma’nosidagi jor harfi.

اجْتِذَالِ – “shodlanish”, “xursand bo‘lish” ma’nolarini anglatadi. Jor majrur اسْمَعْ ga mutaalliq.


Matn sharhi:

Ba’zi johil faylasuflar hayulo har bir narsaning aslidir, ya’ni butun olam hayulo deb ataladigan birlamchi moddadan vujudga kelgan, uni birov yaratmagan, degan fikrni ilgari surishgan. Ushbu bayt o‘sha johillarning da’volariga raddiya sifatida yozilgan. Ularning “ilmiy” da’volari musulmonlar tomonidan keskin rad etilgan. Chunki bu gapni aytayotgan kishi olamni qadim, ya’ni u o‘z-o‘zidan bor bo‘lgan deyayotgan va Alloh taoloning butun borliqni O‘zi yaratgani to‘g‘risidagi xabarlarini inkor etayotgan bo‘ladi. Bunday inkor etish esa ochiq-oydin kufr hisoblanadi. Haqiqiy mo‘min kishi esa barcha narsalarni Alloh taolo yo‘qdan bor qilgan, degan tushunchada bo‘ladi.

O‘shiy rahmatullohi alayh ushbu “birlamchi modda” to‘g‘risida qanday e’tiqodda bo‘lish lozimligini qisqagina qilib “hayulo – bo‘lmagan narsa” deya bayon qilgan. Qur’oni karimda osmonlaru yerdagilarning hammasi istasa ham, istamasa ham, Alloh taoloning belgilab qo‘ygan qonunlariga bo‘ysunib yashashlarini, borliqdagi biror narsa o‘z-o‘zidan bor bo‘lib qolmaganini, balki barcha narsalarning yaratuvchisi Alloh ekanligi bayon qilingan:

“Osmonlar va Yerdagi barcha jonzot va ularning soyalari xoh ixtiyoriy, xoh majburan, ertayu kech sajdani Allohga qiladilar. (Ey Muhammad!) Ayting: “Osmonlar va Yerning Parvardigori kim?” (yana o‘zingiz) “Alloh”, – deb javob qiling! “Bas, Uni qo‘yib, o‘zlariga na foyda va na zarar yetkazishga qodir bo‘lmaydigan (but va sanam)larni do‘st tutdingizmi?” – deng! Yana ayting: “Ko‘r (gumroh) bilan ko‘ruvchi (hidoyat topgan kishi) barobar bo‘lurmi? Yoki zulmatlar bilan nur barobar bo‘lurmi?” Yo ular Allohga Uning yaratishi kabi yarata oladigan butlarni sherik qilib olishgan va ular ham yaratganlar-u, so‘ngra ularga (ikki) yaratish o‘xshash bo‘lib qoldimi?! Ayting: “Alloh barcha narsaning yaratuvchisidir va U Tanho va G‘olibdir”[1].

Ya’ni osmon va yer ahllarining barchalari istasalar ham, istamasalar ham yolg‘iz Alloh taologa bo‘ysunishdan o‘zga choralari yo‘q. Hasan rahmatullohi alayh ushbu oyat haqida: “Mo‘min kishi Alloh taologa o‘z ixtiyori bilan bo‘ysungan holda sajda qiladi, kofir esa dahshatga tushgan va chorasiz qolganida majburan sajda qiladi”, – degan.
Shuningdek, ularning soyalari ham kunning avvalida va oxirida sajda qiladi. Ushbu oyatda koinotdagi barcha mavjudotni, hatto odamlarning soyalarini ham O‘ziga sajda qilishga bo‘ysundirib qo‘ygan Zotning buyukligi xabari berilgan. Oyati karimaning davomida “Ko‘r (gumroh) bilan ko‘ruvchi (hidoyat topgan kishi) barobar bo‘lurmi?”, – deyilgan. Bu yerda ko‘zi ko‘rdan kofir kishi, ko‘ruvchidan esa mo‘min kishi iroda qilingan. Zulmatlardan zalolat yo‘llari, nurdan esa hidoyat iroda qilingan. Umumiy ma’nosi shuki, ko‘zi ko‘r bilan ko‘ruvchi, zulmatlar bilan nur barobar bo‘lmagani kabi, haqiqat ziyosini ko‘radigan mo‘min kishi bilan, bu ziyoni ko‘ra olmaydigan kofir ham hech qachon barobar bo‘la olmaydi. Shunga ko‘ra shariatda berilgan xabarlarni tasdiqlash haqiqat ziyosini ko‘rish, bu xabarlarni inkor qilish esa ushbu ziyoni ko‘ra olmaslikdir.

Keyingi mavzu:
Jannat va do‘zaxning yaratib qo‘yilgani bayoni

 


[1] Ra’d surasi, 15, 16-oyatlar.